Republika Świętego Marka

Republika Świętego Marka
(it) „ Repubblica di San Marco”

22 marca 1848-24 lipca 1849


Flaga Republiki Świętego Marka, która łączy włoską flagę i lwa Świętego Marka
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Mapa Królestwa Lombardii-Wenecji Ogólne informacje
Status demokracja
Stolica Wenecja
Język wenecki
Religia katolicyzm
Zmiana Czytaj wenecki ( w )

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

Republika St Mark był stan stworzony w Wenecji w wyniku powstania miasta wobec austriackiego rządu na17 marca 1848. Dwaj patrioci Daniele Manin i Niccolò Tommaseo , którzy zostali zamknięci w austriackich więzieniach, zostają zwolnieni i przejmują przywództwo nad nowym rządem tymczasowym ogłoszonym 22 marca , którego Daniele Manin zostaje prezydentem.

Republika, która woła o historyczną nazwę Republiki Weneckiej , trwała krótko, Wenecję ponownie zajęły wojska austriackie w dniu22 sierpnia 1849, po heroicznym oporze trwającym 17 miesięcy.

Fakty

Austriacy zareagowali i zajęli od 10 czerwcaterra zamknięte w Wenecji, organizując lądową i morską blokadę miasta. Następnie Wenecja poprosiła o przywiązanie do królestwa Sardynii pomimo niechęci Manina, który bardziej walczył o niepodległość miasta niż o zjednoczenie Włoch.

Powstańcy początkowo otrzymał jakąś pomoc z Sardynii , ale po klęsce pod Sardynii Custoza w27 lipca 1848i wycofanie floty sardyńskiej z Wenecji, pozostają sami przeciwko Austriakom. Odtąd Manin, który dobrowolnie się wycofał, odzyskał władzę13 sierpnia w triumwiracie, nad którym dominuje jego osobowość.

Cenna pomoc przybywa wraz z neapolitańskim generałem Guglielmo Pepe , początkowo wysłanym do walki po stronie Sardyńczyków, który odmawia wykonania rozkazu powrotu i dołączenia do Wenecjan z 2000 ochotnikami. Obejmuje dowództwo nad armią broniącą miasta.

W obliczu zagrożenia ze strony armii austriackiej, która w Mestre i Marghera przeprowadza blokadę morską i lądową miasta, Wenecjanie decydują się stawić opór i powierzyć Maninowi pełne uprawnienia. Dzięki poczuciu organizacyjnemu tego i Pepe oraz wartości wolontariuszy przez kilka miesięcy skutecznie bronili Wenecji i prowadzili wypady na zaopatrzenie się w żywność. Mimo to zaczyna się głód.

Plik 4 maja 1849Austriacy rozpoczynają działania wojenne przeciwko fortowi Marghera , bronionym przez 2500 żołnierzy neapolitańskiego pułkownika Girolamo Ulloa . Obrona była zaciekła iw nocy 26 czerwca, w porozumieniu z rządem, Ulloa zarządził ewakuację fortu. Austriacy idą wzdłuż mostu kolejowego, ale napotykając silny opór, brutalnie bombardują miasto. Pierwsza propozycja kapitulacji złożona przez naczelnego wodza wojsk austriackich feldmarszałka Józefa Radetzky'ego została odrzucona.

Sytuacja w mieście staje się nie do zniesienia, do której dochodzi epidemia cholery , aw pierwszych dniach sierpnia Manin, nie mogąc się dalej oprzeć, chce rozpocząć negocjacje w sprawie kapitulacji. Proponuje ustąpienie, jeśli zdecyduje się walczyć do końca. Zgromadzenie potwierdza zaufanie do Manina i powierza mu pełne uprawnienia do zajęcia się kapitulacją, którą się podpisuje22 sierpnia 1849. Na 27 , Austriacy wszedł do Wenecji, podczas Manin, Tommaseo, Pepe i wielu patriotów wziął drogę do emigracji.

Po upadku Republiki Rzymskiej , Giuseppe Garibaldi , na czele grupy ochotników, uciekł z Rzymu na ratunek Wenecji, ostatniego włoskiego miasta do kontynuowania walki, ale został zablokowany przez Austriaków wobec Comacchio . Ten odcinek jest znany jako Marsz Garibaldiego z Rzymu do Comacchio .

Członkowie rządu

Prezydent: Daniele Manin

Uwagi i odniesienia

  1. John Julius Norwich , Historia Morza Śródziemnego Perrin 2008 s.  686
  2. Norwich str.  695
  3. Cesare Vimercati Historia Włoch w latach 1848-49 Opublikowana w 1856 r. Wydrukowane przez H. i C. Nobleta strona 145

Załączniki

Powiązane artykuły

Źródła