Kieszeń Lorient

Kieszeń Lorient Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Baza okrętów podwodnych Lorient , centrum nazistowskiej obrony Ogólne informacje
Przestarzały 12 sierpnia 1944 - 8 /10 maja 1945 r
Lokalizacja Lorient i jego region
Wynik

Zwycięstwo aliantów

Kapitulacja Niemiec po kapitulacji 8 maja 1945 r
Wojujący
 Rzesza Niemiecka 4. DB , następnie 6. DB , potem 94. ID , potem 66. ID FFI - FTP , teraz FFO , potem 19. ID
Dowódcy
Generał Fahrmbacher
admirał Matthiae 		Generałowie Wood , potem Grow , potem Malony , potem Kramer
General Borgnis-Desbordes
Zaangażowane siły
25 000 9
000 12 000/20 500
Straty
500 (zabitych, rannych)
24,500 (więźniów)		 nieznany

Wyzwolenie Francji po drugiej wojnie światowej

Bitwy

2 nd kampanii we Francji

Front zachodnioeuropejski

Front Europy Wschodniej

Kampanie afrykańskie, bliskowschodnie i śródziemnomorskie

Bitwa o Atlantyk

Wojna na Pacyfiku

Wojna chińsko-japońska

Kieszeń Lorient była niemiecka strefa odporność na koniec II wojny światowej . To przedłużony od brzegu Laïta na zachodzie do Plouharnel na wschodzie i obejmowały Morbihan wyspy na Groix i Belle-Ile-en-Mer , a także półwysep Quiberon . Granice kieszeni Lorient pozostaną stosunkowo stabilne przez cały okres jej istnienia. Wchodzi wcześnie na swoje miejsceSierpień 1944 i jest oficjalnie wydany w dniu 10 maja 1945 r.

Prezentacja

Do lądowania w Normandii rozpoczęła się6 czerwca 1944i kontynuował bitwę o Normandię, oznaczającą silny przełom i postęp aliantów w północnej części okupowanej Francji.

Plik 1 st sierpień 1944po przełamaniu Avranches amerykańskie oddziały generała Pattona wkroczyły na półwysep bretoński . Hitler następnie wydaje rozkaz swoim żołnierzom stacjonującym w Bretanii, aby wycofali się do portów o strategicznym znaczeniu Brest , Lorient i Saint-Nazaire .

Lorient jest wówczas bastionem o pierwszorzędnym znaczeniu. Mieści pierwszą bazę niemieckich okrętów podwodnych , słynny U-Boote , i służył jako kwatera główna admirała Karla Dönitza . Dwa tysiące żołnierzy niemieckich wycofało się w kierunku Lorient. Generał Wilhelm Fahrmbacher , dowódca twierdzy, wydaje rozkaz kopania mostów prowadzących do miasta. W twierdzy Lorient przebywa 26 000 żołnierzy niemieckich.

Kontury kieszeni są stabilizowane 12 sierpnia : rozciąga się od Guidel do Quiberon i obejmuje Belle-Île i Groix . W czasie szkolenia zgromadziła 25 000 żołnierzy niemieckich, a 20 000 cywilów znalazło się w pułapce. Wojska amerykańskie, które były u bram miasta od10 sierpnia, mógł dać napaść jak w Brześciu. Ale wyzwolenie Berlina było wówczas priorytetem, a zdobycie miasta niewątpliwie byłoby bardzo kosztowne dla życia ludzkiego, jak miało to miejsce w Brześciu, ponieważ było tam 10 000 ofiar. The French odporności bojowników i amerykański podział będzie odpowiedzialny za blokują przez dziewięć długich miesięcy (starcia były liczne i cywile cierpią z powodu głodu i zimna, wLuty 1945, 90% ludności cywilnej zostało ewakuowanych przez konwoje Czerwonego Krzyża ), aż do podpisania aktu kapitulacji7 maja 1945 rw kawiarni Breton w Étel . Plik10 majaGenerał Fahrmbacher przekazuje swoją broń generałowi Hermanowi Frederikowi Kramerowi , dowódcy 66. Dywizji Piechoty Stanów Zjednoczonych na polu w Caudan .

Prezentacja niemieckiej twierdzy i obrony

Prezentacja twierdzy

Oprócz sektora obronnego chroniącego bazę okrętów podwodnych , forteca Lorient obejmuje półwysep Quiberon , wyspy Groix , Belle-Île , Houat i Hoëdic .

Zainteresowane gminy

Niemiecka obrona

Dwa filary dalekiej obrony znajdują się przed kontynentem: pierwszy na półwyspie Quiberon składa się z trzech jednostek marynarki wojennej pochodzenia francuskiego, zainstalowanych w byłym obozie Bégo i o zasięgu 40  km , drugi na wyspę Groix i zainstalowany w starym forcie Grognon składający się z dwóch podwójnych wież o kalibrze 203  mm o zasięgu 35  km . Te części zabraniają jakiejkolwiek żeglugi między archipelagiem Glénan a Belle-Île .

Oprócz tych dwóch pozycji, wzdłuż całego wybrzeża fortecy można znaleźć wiele baterii przybrzeżnych, zwykle wyposażonych w działa 155  mm . Generał Fahrmbacher szacuje, że w kieszeni znajdowało się około 250 dział o kalibrze równym lub większym niż 75 mm i 120 dużych dział przeciwlotniczych ( po niemiecku Flak ).

Linia obrony lądu ma 25  km długości , ma wiele punktów oparcia i gniazd oporu. Istnieją również rowy przeciwpancerne i pola minowe, w szczególności na dwóch liniach, jedna zaczynająca się od Fort du Talud , łącząca lotnisko Lann-Bihoué , następnie Quéven , mijająca Scorff i łącząca się z drogą między Caudan i Lanester , druga, mniejsza, zaczyna się od wybrzeża na południe od Plouhinec i wpada do rzeki Étel .

Wśród obrońców jest Gruppe Geheime Feldpolizei 7 , grupa nazistowskiej tajnej policji wojskowej.

Siły alianckie przed kieszenią i rozpoczęcie działań wojennych

Dziesiątki tysięcy francuskich bojowników były obecne wokół Lorient po przybyciu na początku sierpnia z pierwszych Amerykanów, a mianowicie 4 th  amerykańskiej Dywizji Pancernej .

Siły amerykańskie

4 th  Dywizja Pancerna generała Wood przybywa w pobliżu Rennes1 st sierpień 1944. Z2 sierpniaThe 4 p DB otrzymuje przodu Rennes ósmy DI . Generał Wood otrzymuje rozkaz szarżowania na południowy zachód w kierunku Quiberon, ale nie wykonuje rozkazów i nie spieszy się. Plik3 sierpnia, Pułkownika Clarke'a bojowy polecenia A (CCA) osiągnął Bain-de-Bretagne , a pułkownika Dager za CCB biwakuje na Derval . Wood planuje przejąć Châteaubriant , Angers i Chartres . Stracony czas jest przydatny Niemcom, aby dotrzeć do Lorient i Saint-Nazaire. Wreszcie4 sierpnia, telegram zapalający od generała Gaffeya przypomina Woodowi o początkowej misji zabrania Vannes, Quiberon i Lorient.

Plik 5 sierpniao godzinie 14  pułkownik CCA Clarke opuszcza Bain-de-Bretagne i wchodzi do zaworów po 21  godzinach . Niemiecka kontrofensywa rozpoczyna się w Hennebont z misją odbicia Vannes, ale jej próba kończy się niepowodzeniem.
Plik7 sierpniaCCA zajmuje Auray, ale potyka się pod Hennebontem, stając naprzeciw niemieckich linii rozmieszczonych wzdłuż Blavet . Następnie udaje się do Lochrist, ale ponownie zostaje uwięziony. Opadł z powrotem w kierunku Caudan na9 sierpnia. Porzuca front Lorient dla Nantes.

CCB zablokowany w Châteaubriant od4 sierpniaUwalnia Redon na5 sierpniai wchodzi Lorient do 19  h  30 pomiędzy Caudan i Pont-Scorff . CCB wpadł do Pont-Scorff, nie napotykając oporu. „Podobnie, o 10  rano ogłoszono, że pojazdy opancerzone zbliżają się do Quéven. Gwałtowny ostrzał z naszej artylerii zmusił ich do zatrzymania się, a następnie zawrócenia, podobnie jak kilka czołgów, które próbowały przejść przez Gestel, aby zaatakować lotnisko ”. W ten sposób strzały niemieckiej baterii Moustoir-Flamm powodują śmierć 20 osób i ponad 80 rannych w siłach amerykańskich.
Ciężkie działa morskie strzelające z Lorient uniemożliwiły czołgom pułkownika Dagera posuwanie się naprzód. Na Green Parrot, na północ od Lorient, pojazdy opancerzone znalazły się pod ostrzałem artyleryjskim niemieckiego DCA, straciły 3 czołgi i zostały zmuszone do wycofania się w kierunku Kerruisseau.

Podobnie jak w Rennes, generał Wood nie chce angażować pojazdów opancerzonych w obszarze miejskim Lorient i prosi o pomoc 8 e DI , ale ten ostatni jest zaangażowany w bitwę pod Brestem . To ostatecznie 6 th DB Ogólne rosnąć , z Brześcia, który podnosi15 sierpnia4 p dB.

Sytuacja utknie na miesiąc i 6 th DB jest sama otrzymuje15 wrześniaprzez 94 -tego  podziału piechoty gen Malony . 94 th DI występuje na krawędzi kieszeni Lorient Saint Nazaire. Jej siedziba znajduje się w Châteaubriant . Jednostkami w Lorient dowodzi generał brygady Rollins.

Plik 1 st styczeń +1.945The 94 th DI zastępuje się 66 -tego  podziału piechoty gen Kramer pochodzącego bezpośrednio z USA. Pozostanie przed kieszenią Lorient aż do kapitulacji.

Siły francuskie

Rząd tymczasowy tworzy14 października 1944że francuskie siły Zachodu, którego komenda powierzono generałowi de Larminat . Siłami francuskimi w Morbihan dowodzi generał Borgnis-Desbordes , składa się z 12 000 ludzi. Dowództwo przejmuje generał Borgnis-Desbordes7 września i założył swoją siedzibę główną w Vannes 25 października.

Sektor Lorient jest podzielony na cztery podsektory:

Operacje wojskowe

Na linii frontu starcia są częste, a artyleria codziennie strzela. Najważniejsze walki toczą się wzdłuż rzeki Laïta, a zwłaszcza po obu stronach rzeki Etel. Pod koniec października niemiecki batalion rozpoczął ofensywę w kierunku Nostang , odepchnął siły francuskie i zajął wioskę Sainte-Hélène . Ten wyczyn zbrojny zostanie wysadzony w powietrze przez niemieckie radio:

„Siły okupacyjne twierdzy Lorient [...] stanęły w obliczu ataku wroga i energicznym kontratakiem odepchnęły linię frontu poza miasto Saint Helena, kierując się na północ i wschód. "

- Prasa Radio armii niemieckiej z dniem 1 st listopada 1944 ( wehrmachtbericht ).

Kilka dni później 4 listopadalotnictwo alianckie zniszczyło most Lorois , jedyne przejście z jednego brzegu na drugi rzeki Étel. W ten sposób Niemcy nie mają już połączenia lądowego z garnizonem na półwyspie Quiberon .

W listopadzie niemieckiemu czołgowi udało się zatopić dwa amerykańskie okręty wojenne patrolujące wybrzeże w oczekiwaniu na lądowanie na wybrzeżu bretońskim dużego niemieckiego oddziału z Wysp Normandzkich . Zejście na ląd nigdy nie miało miejsca. Również w listopadzie małe siły francuskie bezskutecznie próbowały wylądować na Houat i Hoëdic , małych wyspach na wschód od Belle-Île .

Na początku grudnia, w celu odizolowania Quiberon garnizon twierdzy Lorient, grupy szturmowej z 94 th amerykański DI Niemców myśliwskich gminach Erdeven , od Etel i Bełza , położone na lewym brzegu ujścia Etel. Tym samym, poza półwyspem Quiberon, ujście rzeki Etel będzie stanowiło wschodnią granicę kieszeni do końca wojny.

Życie w kieszeni i na przodzie

Cywile

Pomimo ewakuacji dużej części populacji Lorient w 1943 r. W następstwie masowych bombardowań alianckich, w kieszeni wciąż jest wielu mieszkańców, 9200 mieszkańców między Laïta i Carnac i 10 500 między Quiberon, Belle-Île i Groix.

Na zniszczonych wojną terenach głównym problemem są dostawy. Ludność doświadcza głodu, zimna, dyskomfortu i niedostatku. Niedobory żywności osiągały miejscami, jak w Groix, próg. W kieszeni Niemcy przeprowadzają ciężkie rekwizycje. Cywile odchodzą stopniowo. Na czas trwania transferów zarządza się tymczasowe rozejmy. 90% mieszkańców kieszeni opuszcza lokal wcześniejLuty 1945.

Niemcy

Mimo blokady Niemcy nigdy nie byli izolowani. Komunikacja z kieszenią Saint-Nazaire umożliwia wysyłanie żywności, sprzętu i poczty.

Niemcy utworzyli masarnię, piekarnię, młyn zbożowy, tłocznię olejów, palarnię kawy i gorzelnię, która według Fahrmbachera wyprodukowała 5000  litrów Calvadosu . Powstaje stacja elektryczna i turbiny wiatrowe. Baza powietrzno-morska Kerlin-Bastard , która stała się przestarzała, mieści 7200 wołów, 400 cieląt i ogród warzywny.

Życie na froncie

Brudni, źle ubrani, słabo wyszkoleni, przez wszystkich zapomniani, żołnierze znoszą mróz (szczególnie ciężka jest zima 1944-45), sen przerywany ostrzałem artyleryjskim, głód przy opóźnionych dostawach, nudę w wilgotnych i śmierdzących okopach i do zniechęcenia.

Poddanie się

Plik 7 maja 1945 rpo przepłynięciu kajakiem ujścia rzeki Etel delegacja niemiecka przeczytała w kawiarni portu Magouer w Plouhinec warunki aktu kapitulacji, którego klauzule są identyczne z aktem stosowanym w przypadku kieszeni św. -Nazaire. Następnego dnia8 majaakt zrzeczenia się zostaje podpisany w Étel.

Trwa oficjalna ceremonia kapitulacji wojsk niemieckich 10 majana polu w gminie Caudan na linii frontu. Na czele delegacji niemieckiej stoi generał Fahrmbacher, któremu towarzyszy admirał Mirow . W skład delegacji aliantów wchodzą generał Kramer i generał Borgnis-Desbordes .

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Zobacz zdjęcia kapitulacji Etel nakręcone przez Amerykanów w Dailymotion. .
  2. Zobacz zdjęcia z oficjalnej ceremonii kapitulacji Caudan nakręcone przez Amerykanów w Dailymotion. .

Bibliografia

  1. Książka R. Desquesnesa (sytuacja na koniec marca 1945 r.) , Str.  67.
  2. Książka R. Desquesnes , str.  112.
  3. Wystawa Lorient w czasie wojny .
  4. Didier Le Corre i Maïwen Raynaudon-Kerherzo, „Brittany under the Occupation”, wydanie Blanc et Noir, 2015, ( ISBN  979-1093733029 )
  5. Książka R. Desquesnes , str.  21.
  6. Książka R. Desquesnes , str.  23.
  7. op. cit. .
  8. Książka R. Desquesnes , str.  25.
  9. Książka R. Desquesnes , str.  59.
  10. Książka Ph. Lamarque , str.  59.
  11. Książka Ph. Lamarque , str.  62.
  12. Biografia Holmesa E. Dagera .
  13. Księga Ph. Lamarque , str.  63.
  14. Księga Ph. Lamarque , str.  64.
  15. Raport generała Fahrmbachera , str.  106.
  16. Książka Ph. Lamarque , str.  66.
  17. Książka Ph. Lamarque , str.  67.
  18. Książka Ph. Lamarque , str.  67-70.
  19. Zobacz tablicę pamiątkową .
  20. Cytuj .
  21. Wskazówki n O  IA56000304 .
  22. Zobacz cytat .
  23. Arkusz biograficzny dowódcy Le Garreca .
  24. Książka R. Desquesnes , str.  62.
  25. Książka R. Bradhama .
  26. Książka R. Desquesnes , str.  106.

Zobacz też

Źródła i bibliografia

Wilhelm Fahrmbacher i Walter Matthiae ( przetłumaczony  Jean Aubertin, kapitan fregaty), Lorient 1940-1945 , DTM i DCAN portu Lorient,1959, 174  str.
  • Annik Le Guen , 277 dni w „kieszeni” Lorient , w imieniu autora,1990, 112  str.
  • Patrick Andersen Bö , The Atlantic Wall: w Bretanii , Rennes, Éd. Zachodnia Francja ,Maj 1994, 1 st  ed. , 126  str. ( ISBN  2-7373-1291-4 )
    • Patrick Andersen Bö , The Atlantic Wall: w Bretanii , Rennes, Éd. Ouest-France , pot.  "Trasy odkrywania",styczeń 2002, 2 II  wyd. , 128  str. ( ISBN  2-7373-2873-X )
    • Patrick Andersen Bö , The Atlantic Wall w Bretanii , Rennes, Éd. Zachodnia Francja ,marzec 2011, 3 e  ed. , 216  str. ( ISBN  978-2-7373-5275-1 )
  • "  Kieszeni Lorient żył przez Ploemeurois: Świadectwa  " Les Cahiers du pays de Ploemeur , n O  6 (specjalnym wydaniu)Maj 1995, s.  1-44 ( ISSN  1157-2574 )
  • Philippe Lamarque , Lorient: Bezlitosność kieszeni Atlantyku , Fontenay-sous-Bois, Éd. Boki,2002, 120  s. ( ISBN  2-86861-117-6 ) Dokument użyty do napisania artykułu
  • (en) Randolph Bradham , Hitler's U-Boot Fortresses , Westport, Praeger Press,listopad 2003, 1 st  ed. , 207  str. ( ISBN  978-0-275-98133-4 , prezentacja online )
    • (en) Randolph Bradham , Hitler's U-boot Fortress , The Lyons Press,Czerwiec 2005, 2 II  wyd. , 224  s. ( ISBN  978-1-59228-680-5 )
  • Kieszeń Lorient: History & Heritage , City of Lorient,Maj 2005, 32  s. ( ISBN  2-9507474-6-9 )Z okazji 60 th rocznica wyzwolenia kieszeni Lorient - książeczka z szczegółową mapę.
  • Archiwum miejskie Lorient , Lorient na wystawie wojennej: Kieszeń Lorient 10 sierpnia 1944 - 10 maja 1945 ( prezentacja online , czytaj online ) Dokument użyty do napisania artykułu
  • Éric Rondel , The pockets of the Atlantic: Lorient Saint-Nazaire , Sables-d'Or-les-Pins, Éd. Astoure, pot.  „Wojna i konflikty”,październik 2009, 199  str. ( ISBN  978-2-84583-254-1 )
  • Rémy Desquesnes , Kieszenie niemieckiego ruchu oporu na francuskim wybrzeżu: sierpień 1944 - maj 1945 , Rennes, Éd. Ouest-France , pot.  "Historia",luty 2011, 127  str. ( ISBN  978-2-7373-4685-9 ) Dokument użyty do napisania artykułu
  • Wilhelm Fahrmbacher ( przekład  z niemieckiego Jean Aubertin, kapitan fregaty), Souvenirs de la base: Keroman, 1940-1945 , Le Faouët, Liv'Éditions , rozdz .  „Pamięć o kraju Lorient”,2012, 224  s. ( ISBN  978-2-84497-084-8 ) Dokument użyty do napisania artykułu

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Kino

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny