Maquis z Saffré

Bitwa pod Saffré

Ogólne informacje
Przestarzały 28 czerwca 1944
Lokalizacja Saffré ( Loara Dolna )
Wynik niemieckie zwycięstwo
Wojujący
FFI  German Reich francuski Militia
Zaangażowane siły
280 do 350 mężczyzn 2500 mężczyzn
Straty
13 zabitych
35 więźniów
(w tym 27 zastrzelonych)

Druga wojna światowa

Bitwy

2 nd kampanii we Francji

Front zachodnioeuropejski

Front wschodnioeuropejski

Kampanie afrykańskie, bliskowschodnie i śródziemnomorskie

Bitwa o Atlantyk

Wojna na Pacyfiku

Wojna chińsko-japońska

Współrzędne 47 ° 30 ′ 09 ″ północ, 1 ° 34 ′ 39 ″ zachód Geolokalizacja na mapie: Loire-Atlantique
(Zobacz sytuację na mapie: Loire-Atlantique) Bitwa pod Saffré
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Bitwa pod Saffré

W czasie drugiej wojny światowej , gdy makia z Saffré jest makia oporu armii niemieckiej, znajduje się w trójkącie utworzonym przez gminach Héric , Nort-sur-Erdre i Saffré w Loire-Inférieure .

Organizacja

Stopniowo ukonstytuowany w 1943 r. przez mieszkańców okolic Nort-sur-Erdre, równolegle z tworzeniem innych grup oporu w Loire-Inférieure, makia Saffré zostaje skutecznie zmobilizowana w Czerwiec 1944jak wszystkie francuskie siły wewnętrzne . Przegrupowanie różnych elementów ruchu oporu w regionie Nantes odbywa się pod kierownictwem komandora Yacco (pseudonim Briac Le Diouron).

Grupa 73 mężczyzn, pochodzących z makii Maison Rouge , osiedliła się w17 czerwca 1944 rw lesie Saffré, miejscu uznanym za korzystne ze względu na swój potencjał ukrywania, a także dla operacji spadochronowych z bronią, które były kluczowe w pościgu za całym ruchem oporu w Loire-Inférieure. Szybko dołączyli do nich inni młodzi ludzie z okolicy, często poniżej 20 roku życia, a ich liczba wzrosła do 280 tygodniowo po osiedleniu się w lesie Saffré . Do tej liczby dołączają oficerowie, a także grupa Meilleraye, w której przetrzymywany jest sztab, co daje w sumie 330 mężczyzn. Pomimo poważnego nadzoru wojskowego, zwłaszcza pod dowództwem kapitana Maurice'a Guimbala, znanego jako „Kapitan Maurice”, te ruchy dziesiątek osób nie mają dyskrecji i przyczynią się do utraty maquis.

Upadek maquis

Jedna z ostatnich niemieckich operacji, tuż po upadku makii Saint-Marcel , polegała na zniszczeniu tej makii przy aktywnej współpracy francuskich milicjantów . Młodzi partyzanci, mało wyszkoleni lub niewystarczająco wyposażeni, stawiają czoła28 czerwca- przed rozproszeniem - do ataku prowadzonego przez 2500 Niemców. W walkach w Saffré zginęło 13 partyzantów (w tym 9 rannych zabitych karabinami i butami, zwłaszcza przez milicjantów), a kilka dni później w podobnych okolicznościach 5 innych. 27 więźniów rozstrzelano w dniu29 czerwca w Château de la Bouvardière.

Po bitwie pod Saffré ocalali maquisardowie kontynuowali opór w obrębie wspomnianej maqui Nort-sur-Erdre. Są połączeni wsierpień 1944przez uciekinierów z konwoju Saint-Mars-du-Désert .

Zdjęcia

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Pierre Montagnon , Słownik II wojny światowej , 2011
  2. W BBC przesyła 7 czerwca orędzie, które daje rozkaz do oporu Breton podjęcia Maquis: "  Kanał Sueski jest w ogniu.  " Perraud-Charmantier 1946 , s.  21
  3. Perraud-Charmantier 1946 , s.  20
  4. Perraud-Charmantier 1946 , s.  29
  5. Perraud-Charmantier 1946 , s.  33
  6. Perraud-Charmantier 1946 , s.  89

Linki zewnętrzne