Narodziny | Przed 1384 |
---|---|
Śmierć | 1427 |
Czynność | Dyplomata |
Małżonka | Petronilla Crispo ( d ) |
Pietro Zeno , który zmarł w 1427 r., Był Panem Andros od 1385 r. Do śmierci, a także wybitnym dyplomatą w służbie Republiki Weneckiej .
Pietro Zeno jest syn weneckiego Baile (en) z Négrepont , również o imieniu Pietro Zeno . Na początku 1384 roku poślubił Petronillę Crispo, córkę Franciszka I Crispo , dziesiątego księcia Archipelagu , w ramach starań tego ostatniego o uznanie Wenecjan za uzurpację tronu książęcego po zabójstwie jego poprzednika Niccolo. III płyta Carceri . Zgodnie z umową zawartą 20 marca 1384 r. Pietro miał otrzymać od żony wyspy Andros i Syros w posagu; został ostatecznie ujarzmiony 2 lutego 1385 roku na wyspie Andros.
Zeno jest bardzo zręczny dyplomata, którego historyk Franków Grecji , William Miller , nazywa „dyplomata niezrównane doświadczenie w krętych politykę Lewantu” oraz „najbardziej przydatnych dyplomaty czasu”. Dlatego Wenecjanie używają go w kilku trudnych i delikatnych negocjacjach. Odgrywa rolę w negocjacjach, które doprowadziły do powrotu Argos do Republiki Weneckiej, po jej zajęciu przez bizantyjskiego despotę Morei , Teodora I Paleologa . W następstwie bitwy pod Ankarą w 1402 roku został wysłany na dwór osmański, aby szukać wsparcia osmańskiego przeciwko florenckiemu awanturnikowi Antonio I Acciaiuoli , który niedawno podbił Ateny , które wcześniej były własnością Wenecji. Opierając się na obawach Turków o możliwość wspólnej kampanii chrześcijańskiej przeciwko nim po katastrofalnej klęsce w Ankarze, udało mu się uzyskać od Süleymana Çelebi szereg ustępstw, o których mowa w traktacie z Gallipoli zawartym w styczniu lub styczniu. na początku lutego 1403 r .: Wenecji zostaje przyznany pas terytorium na kontynencie greckim, naprzeciw wyspy Eubea , równy całej długości tej ostatniej, która w całości stanowi własność Wenecji ; z Sporady Północne są scedowane na Bizancjum ; przeniesienie County Salona do joannitów ; danina pobierana od markiza Bodonitza nie jest zwiększana; wreszcie sułtan obiecuje zwrócić Ateny do Wenecji. W tym przypadku ta ostatnia obietnica pozostała martwą literą, a Wenecja została zmuszona do uznania dominacji Acciaioli nad Atenami kilka lat później. W 1404 roku Zenon udał się do Anglii , aby poprosić o pomoc Henryka IV , ale bez namacalnego sukcesu.
Pomimo swoich wielkich zdolności dyplomatycznych i prestiżu, nawet Zenon miał trudności z manewrowaniem wśród różnych konkurujących ze sobą ówczesnych potęg. Syros, Paros i inne wyspy są pozostawione bez środków do życia i prawie wyludnione przez powtarzające się naloty Osmanów. Andros radzi sobie stosunkowo bez szwanku, ale w zamian Zeno jest zmuszony zapłacić daninę oraz zapewnić port i schronienie dla tamtejszych tureckich statków. Jednak w 1416 roku wyspa została splądrowana i prawie cała populacja została zajęta przez Turków. Mniej więcej w tym samym czasie Albańczycy opuścili Eubeę, by osiedlić się w północnej części wyspy. W 1427 r. Zmarł Pietro Zeno, a jego następcą został jego syn Andrea, słabo zdrowy i ojciec tylko jednej córki. W 1437 roku zmarł także Andrea, a wyspa została przejęta przez Wenecję, która ustanowiła tam gubernatora do 1440 roku, kiedy to jego majątek został scedowany na Crusino I Sommaripę . Miał co najmniej jeszcze jednego syna, Marco, który otrzymał lenno nad Androsem.