| Czynność | Oficer |
|---|
| Religia | islam |
|---|
Caïd Pierre (w łacińskim Petrus ; w włoski Pietro), później nazywany " Ahmad as-Siqîllî (Ahmed sycylijskiej w języku arabskim ), to eunuch i ważną osobistość Sądu królestwa Norman Sycylii pod panowaniem króla Wilhelma Złego (1154-1166) i na samym początku panowania króla Wilhelma Dobrego (1166-1189).
Pierre, choć nosi imię pochodzenia chrześcijańskiego , jest pierwotnie muzułmaninem o imieniu Ahmed i pochodził z wyspy Djerba . Według arabskiego historyka Ibn Khaldouna , Ahmed wychował się w Palermo , na dworze króla Rogera II Sycylii (1130-1154) i został zatrudniony w służbie królestwa. Prawdopodobnie w tym czasie nawrócił się na chrześcijaństwo i przyjął imię Piotr. Za panowania syna i następcy Króla Rogera, Wilhelm I st Sycylii jest eunuchem część świty króla dla którego zakłada wysoki urząd kanclerza ( cancellarius ). Dowodzi także flotą sycylijską w co najmniej dwóch ekspedycjach: jedna prowadziła na Baleary , a druga do Mahdii .
Wiosną 1166 roku , po śmierci króla Wilhelma, który zostawił nastolatka Wilhelma II Sycylii jako swego następcę , Pierre nie uniknął spisku, a nawet groził mu śmierć hrabia Gilbert de Gravina , który był szczególnie zazdrosny o jednego z doradcy królowej i regenta Małgorzaty , Richarda de Mandry , którego wspierał Pierre. Pierre nie odważył się już wyjść bez dużej eskorty i myślał o opuszczeniu Sycylii. W wielkiej tajemnicy kazał wyposażyć statek i uciekł do Afryki . W kancelarii królestwa zostaje zastąpiony przez Étienne du Perche , młodego i niedoświadczonego człowieka, kuzyna królowej. Hugues Falcand , być może po to, by go zdyskredytować, przedstawia go jako „chrześcijanina z imienia i stroju, ale w sercu gryki ”. Zarzuca też Piotrowi, że opuścił Sycylię i zabrał ze sobą dużą sumę pieniędzy.
Pierre wylądował w Tunisie, gdzie służył interesom Almohadów . Wrócił do islamu , przywrócił swoje pierwotne imię, Ahmed, i nadano mu przydomek Ahmed es-Sikeli, to znaczy Ahmed Sycylijczyk. Następnie udał się do Maroka, gdzie kalif Almohadu Abu Yusuf Yaqub al-Mansur przekazał mu dowództwo nad swoją flotą. Ahmed wyróżnił się w morskiej wojnie przeciwko chrześcijanom.