Wilhelm II Sycylii

Wilhelm II Sycylii
Rysunek.
Chrystus koronujący Wilhelma II .
Mozaika w katedrze w Monreale .
Tytuł
Król Sycylii
7 maja 1166 - 18 listopada 1189
( 23 lata, 6 miesięcy i 11 dni )
Poprzednik Guillaume I er
Następca Tankred
Biografia
Dynastia Górne Miasto
Data urodzenia grudzień 1153
Miejsce urodzenia Palermo ( Sycylia )
Data śmierci 18 listopada 1189 (w wieku 35 lat)
Miejsce śmierci Palermo ( Sycylia )
Tata Guillaume I er Sycylia
Matka Małgorzata Sycylii
Małżonka Joanna Angielska
Dzieci Bohemond Sycylii
Wilhelm II Sycylii
Królowie Sycylii

Wilhelm II Sycylii ( Palermo ,grudzień 1153 - Palermo, 18 listopada 1189, zwany także Guillaume le Bon , jest synem Guillaume le Mauvais z dynastii Hauteville i Małgorzaty z Nawarry . Król Sycylii od 1166 do 1189, Wilhelm II jest nazywany „Dobrym” z powodu jego polityki łaski i sprawiedliwości wobec gmin i baronów Sycylii, w przeciwieństwie do panowania jego ojca.

Biografia

Guillaume miał zaledwie dwanaście lat, gdy zastąpił swojego ojca Wilhelma Złego na czele królestwa Sycylii . Został koronowany w 1166, a następnie oddany pod regencję swojej matki Małgorzaty de Navarre . Kuzyn Marguerite, młody hrabia Étienne du Perche , zostaje kanclerzem Królestwa i arcybiskupem Palermo . Tutorem Guillaume zostaje inny Francuz, Pierre de Blois . Jednak Étienne du Perche wzbudził nienawiść lokalnych urzędników i został zmuszony do opuszczenia Sycylii w 1168 roku. Gautier Ophamil , który został arcybiskupem Palermo, i Matthieu d'Ajello , wicekanclerz, przejęli wówczas stery rządowe. W 1171 roku młody Wilhelm w wieku osiemnastu lat rozpoczął swoje osobiste panowanie.

Charakter Guillaume jest charakterem uczonego. Jest „dobrym” królem, ale nie pociąga go wojna. Jednak kwalifikator „dobry” może również ukryć pewien brak władzy, zwłaszcza vis-a-vis baronów Norman z Włoch .

Guillaume prowadzi politykę zagraniczną ojca. Utrzymuje dobre stosunki z papieżem Aleksandrem III i cesarzem bizantyjskim Manuelem Komnenem . W 1172 roku cesarz zaproponował małżeństwo swojej córce Marii, a następnie ponownie rozważył swoją decyzję. Jest to afront wobec Guillaume'a, który następnie oświadcza się przeciwko Bizancjum . Orędownik papiestwa Wilhelm wspiera papieża Aleksandra III przeciwko Fryderykowi Barbarossie . Germański Cesarz usiłował nie mniej niż pięć nalotów wojskowych we Włoszech, bez powodzenia. Ostatecznie został pokonany przez Ligę Lombardzką w Legnano w 1176 roku.

Wspomagany przez genialnego admirała , Margaritus de Brindisi , Guillaume próbuje kontynuować ekspansywną politykę swojego ojca, a zwłaszcza jego dziadka Roger II . W 1174 jego flota dowodzona przez admirała Gauthier de Moac zaatakowała Egipt, ale nie udało się jej zdobyć Aleksandrii .

W 1177 roku William poślubił księżniczkę angielską Joannę , córkę króla Anglii Henryka II , wówczas jedenastoletnią. Po śmierci papieża Aleksandra III w 1181 roku Wilhelm przygotował sojusz z Fryderykiem Barbarossą przeciwko Cesarstwu Bizantyjskiemu. W 1184 roku oddał swoją ciotkę Constance de Hauteville najstarszemu synowi Barberoussa, przyszłemu Henrykowi VI . Ten związek da następnie dynastii Szwabii roszczenia do tronu Sycylii.

W 1185 roku Wilhelm rozpoczął wielką kampanię przeciwko Cesarstwu Bizantyjskiemu. Jego armia przekroczyła Macedonię , zajęła Durazzo nad Adriatykiem, a następnie Saloniki , drugie miasto imperium. Jednak bizantyjska kontrofensywa prowadzona przez Alexisa Branasa zmiażdżyła wojska normańskie w pobliżu brzegów Strymonu . Wilhelm opuszcza Saloniki iw 1189 roku podpisuje traktat pokojowy z cesarzem bizantyjskim Izaakiem II Aniołem . Guillaume uczestniczy również w przygotowaniach do III krucjaty , zachęcając krzyżowców do przejścia przez jego terytorium. W 1188 normańska flota admirała Margaritus de Brindisi uniemożliwia Saladynowi zajęcie Trypolisu .

W 1189 roku Wilhelm II zmarł w wieku trzydziestu pięciu lat, bez prawowitego dziecka. Dwóch zalotników zdobywa wówczas koronę Sycylii: jego kuzyn Tancrède de Lecce i Henryk VI , syn Barbarossy.

W Boskiej Komedii , Dante wspomina King William dobra, jest „suwerenny ceniony i kochany przez swoich poddanych”, umieszczając go w Raju ( XX , 61-65), wśród pobożnych, sprawiedliwy i mądrych władców, obok Davida , Trajana i Konstantyn .

Dziedzictwo

Król Wilhelm Dobry jest sponsorem kilku budynków. W szczególności, w 1170 roku , ukończył pałac zamku Zisa zapoczątkowaną przez swojego ojca w 1164 i zaczął pewne modyfikacje tam aż do 1184 . Jest sponsorem budowy od 1172 roku katedry w Monreale , klasztoru i sąsiedniego pałacu. Około 1180 r. zbudował Kubę w Palermo . Arabski podróżnik Ibn Djubayr tak wyraża swój podziw dla króla Sycylii:

„Król Sycylii jest godny podziwu, ponieważ zachowuje się doskonale; zatrudnia muzułmanów jako urzędników i oficerów kastratów, a prawie wszyscy zachowują swoją wiarę w tajemnicy i pozostają przywiązani do prawa muzułmańskiego. Król ma pełne zaufanie do muzułmanów i polega na nich w swoich najważniejszych sprawach i pracy. […] Przypomina muzułmańskich władców: jak oni pogrąża się w rozkoszach władzy, ustanawia jej prawa, reguluje jej modalności, rozdziela godności wśród swoich ludzi, wyolbrzymia królewską przepych i popis swojego widowiska. […] Innym godnym podziwu faktem, że ktoś opowiada o jego osobie jest to, że czyta i pisze po arabsku. "

-  Ibn Djubayr , Relation de voyages , „Sycylia i powrót”, s.  385-386 , Arab Travellers , 1184, Gallimard, 1995.

Uwagi i referencje

  1. (en) „  William II  ”, Encyclopaedia Britannica, wydanie piętnaste , 2010.
  2. Norman Worlds, „Regencja królowej Małgorzaty”. [ przeczytaj online ]
  3. Aby skonkretyzować swoją moc boskiego prawa, w 1172 roku zlecił wzniesienie katedry Santa Maria Nuova w Monreale i sąsiedniego klasztoru.
  4. Norman Worlds, „  William II , polityka zagraniczna”. [ przeczytaj online ]
  5. (w) „  William II  ”, Encyclopaedia Britannica, wydanie jedenaste , 1911.
  6. Baltassare Calisti 2010 , s. .  6
  7. Sycylia króla Wilhelma II na stronie Bnf

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne