Philippe I , Piękny

Philippe piękny
Rysunek.
Philippe le Beau, Mistrz legendy Madeleine , ok. 1500 r. , Wiedeńskie Muzeum Historii Sztuki .
Tytuł
Król Kastylii
12 lipca 1506 - 25 września 1506
( 2 miesiące i 13 dni )
Z Jeanne I ponownie
Poprzednik Jeanne I re (sama)
Następca Jeanne I re (sama)
Książę Burgundii
27 marca 1482 - 25 września 1506
( 24 lata, 5 miesięcy i 29 dni )
Poprzednik Marii z Burgundii
Następca Charles Quint
Biografia
Dynastia Dom Habsburgów
Data urodzenia 22 lipca 1478
Miejsce urodzenia Brugia County of Flanders Burgundian Netherlands
 
 
Data śmierci 25 września 1506
Miejsce śmierci Burgos Królestwo Kastylii
Królestwo Kastylii 
Pogrzeb Kaplica Królewska w Granadzie
Tata Maksymiliana I św
Matka Marii z Burgundii
Rodzeństwo Margaret Austrii
Małżonka Jeanne I ponownie
Dzieci Eleonora Austrii
Charles Quint Isabella Austrii Ferdynand I Święta Maria Austriacka Katarzyna AustriackaCzerwona korona.png

Czerwona korona.png
Podpis Philippe le Beau
Filip I Piękny
Książęta Burgundii
Monarchowie Kastylii

Philippe de Habsbourg , znany jako Philippe le Beau (po niemiecku  : Philipp der Schöne , po holendersku  : Filips de Schone , po hiszpańsku  : Felipe el Hermoso ), urodzony22 czerwca 1478w Brugii we Flandrii i zmarł dnia25 września 1506w Burgos w Kastylii jest synem Maksymiliana z Habsburga i Marii z Burgundii .

Po wczesnej śmierci swojej matki, księżnej Burgundii , Philippe odziedziczył ziemie Burgundii od trzeciego roku życia. W 1494 roku , mając szesnaście lat, rozpoczął osobiste rządy, kładąc kres niepopularnej regencji swego ojca, który został królem Rzymian . Żonaty dwa lata później do Joanny , znany jako „The wariatka” , córka katolickich monarchów Hiszpanii , stał się w 1504 roku , król małżonek Kastylii i Leon , tytuł kwestionowane przez ojca-in-law Ferdinand Aragonii . Oficjalnie uznany za króla w 1506 roku, zmarł kilka miesięcy później, najwyraźniej na tyfus .

Philippe jest ojcem cesarza Karola V i Ferdynanda I er  ; jest więc wspólnym przodkiem Habsburgów władców Hiszpanii i Świętego Cesarstwa Rzymskiego .

Biografia

Dzieciństwo

Philippe urodził się dnia 22 czerwca 1478w Brugii w hrabstwie Flandria , jednym z burgundzkich Niderlandów . Jest jedynym ocalałym synem arcyksięcia Maksymiliana z Austrii i jego żony, księżnej Marii Burgundii , córki i dziedziczki księcia Karola Śmiałego, który zginął w bitwie pod Nancy . Jej rodzice pobrali się w dniu19 sierpnia 1477w Prinsenhof w Gandawie  ; w chwili jego narodzin jego ojciec walczył z Ludwikiem XI we Francji w wojnie o sukcesję burgundzką .

W 1480 roku urodziła się jego siostra Małgorzata Austriaczka . Drugi syn Maksymiliana i Marii, François, zmarł wkrótce po urodzeniu w 1481 roku .

Plik 27 marca 1482miał trzy lata, kiedy jego matka zmarła przedwcześnie w wieku 25 lat po upadku z konia podczas polowania. Odziedziczył nominalnie po obu Burgundiach ( hrabstwie i księstwie ) i burgundzkich Niderlandach, twierdze pochodzące od matki i należące do jego dziadka, ostatniego z książąt burgundzkich Valois, Karola Śmiałego.

Jednak Ludwik XI skorzystał z okazji, aby wznowić walkę i traktat z Arras z 1482 r. Przyznaje hrabstwu i Księstwu Burgundii królowi Francji . Na mocy traktatu z Senlis w 1493 roku , król Karol VIII ceduje hrabstwa Burgundię (Franche-Comté) i Artois na Habsburgów . Zgodnie z przepisami w testamencie matki, Maximilian I st jest regentem w jego imieniu.

Zgodnie z umową z Arras, jego siostra Marguerite miała poślubić Delfina Francji, Karola VIII , i kształciła się na francuskim dworze. Sam Philippe mieszkał w Holandii, gdzie jego wychowawcą był Olivier de La Marche (1426-1502). François de Busleyden (1455-1502) był wychowawcą, od 1485 do 1495 roku , to jego głównym doradcą. WWrzesień 1494, w wieku szesnastu lat został uznany za pełnoletni.

Małżeństwo i potomkowie

Podczas I wojny włoskiej Maksymilian z Habsburga zawarł pakt z hiszpańską monarchią , preludium do Ligi Weneckiej pod przewodnictwem papieża Aleksandra VI , w której planowano także podwójne małżeństwo. Plik20 października 1496w Lier Philippe ożenił się z infantą Joanną z Kastylii , córką „  katolickich królów Hiszpanii  ”, Isabelle de Castile i Ferdynanda z Aragonii . Sześć miesięcy później jej siostra Marguerite poślubiła brata Jeanne, księcia koronnego Jeana . Te małżeństwa są częścią polityki zagranicznej Isabelle i Ferdinanda; ze związkami małżeńskimi ich potomstwa twierdzą, że budują sieć sojuszy w celu wzmocnienia zjednoczenia koron Kastylii i Aragonii , które mają zostać odziedziczone przez ich syna Jana, przeciwko Francji , głównemu rywalowi i wrogowi 'czas.

Philippe i Jeanne mają kilkoro dzieci:

Regencja dla Joanny Kastylijskiej

Po wczesnej śmierci Jana Aragońskiego w 1497 r. Ponownie podniesiono kwestię sukcesji Kastylii. Z3 listopada 1501 w 7 maja 1502(185 dni) Philippe i jego żona jadą z Brukseli do Toledo, aby przyjąć hołd Kortezów ( parlamentu ) królestwa Kastylii i królestwa Aragonii jako następców tronu. Philippe wraca do Flandrii przed końcem roku.

Po śmierci królowej Izabeli 26 listopada 1504, jej mąż Ferdynand próbuje zdobyć regencję Kastylii, ale kastylijska szlachta, która go nie lubi i boi się go, zmusza go do rezygnacji. Jego córka Jeanne, która była dziedziczką królestwa, para wyjechała do Kastylii, aby zostać ogłoszoną królową i królem.

W akcie 18 stycznia 1505już Philippe jest zdefiniowany jako „z łaski Bożej króla Kastylii, Leona, Granady, arcyksięcia Austrii itd. Spór rodzinny, w którym jego ojczym Ferdynand d'Aragon (jako ważna część kastylijskich Cortes i Joan) nie chce go jako króla Kastylii, trwał od ogłoszenia Joanny dziedziczką, po śmierci jego brata Jeana i Joanny. jego starsza siostra Isabelle z Aragonii . Istotnie, to małżeństwo nie zapewniało, zdaniem „królów katolickich”, dostępu do tronu „flamandzki”, który według nich odwróciłby interesy korony. Wręcz przeciwnie, małżeństwo to miało bronić interesów hiszpańskiej monarchii przed Francją.

Ostatecznie Ferdynand musiał ustąpić i zrezygnować ze swoich praw. Philippe, który w Kastylii ogłosił się królem, zmarł w Burgos podczas tego pobytu, po dwóch miesiącach „panowania” , najwyraźniej na dur brzuszny „po bardzo spragnionej grze palmowej , która trwała godzinami i [po] obfitym poceniu się bez odpowiedniego nawodnienia ” (podejrzenie zatrucia pozostaje jednak prawdopodobne, chociaż zatruta woda jest testowana przez degustatora, który jest bardziej odporny na truciznę).

Po śmierci Philippe'a wdowa po nim Jeanne została umieszczona w areszcie domowym w klasztorze Tordesillas przez jej ojca. Jego nieletni syn Karol wychowywał ciotka Marguerite w Holandii; w 1516 r. został ogłoszony wraz z matką królem Hiszpanii . Również wybrany na króla Rzymian i koronowany na cesarza w 1520 r. Scedował dziedziczne terytoria Habsburgów swemu młodszemu bratu Ferdynandowi . Jego syn Filip II zastąpi go w Hiszpanii.

Tytuły i herby

Pochodzenie

Pochodzenie ponad 5 pokoleń Philippe le Beau
                                       
  32. Albert II Austrii
 
         
  16. Leopold III Habsburga  
 
               
  33. Jeanne de Ferrette
 
         
  8. Ernest z Austrii  
 
                     
  34. Barnabé Visconti
 
         
  17. Viridis Visconti  
 
               
  35. Beatrice della Scala
 
         
  4. Fryderyk III Świętego Cesarstwa Rzymskiego  
 
                           
  36. Siemowit III Mazowiecki
 
         
  18. Siemowit IV Mazowiecki  
 
               
  37. Eufemia z Opawy
 
         
  9. Cymburge Mazovia  
 
                     
  38. Olgierd z Litwy
 
         
  19. Alexandra z Litwy  
 
               
  39. Juliana de Tver
 
         
  2. Maksymilian I pierwszy cesarz rzymski  
 
                                 
  40. Pierre I er de Portugal
 
         
  20. Jean I er de Portugal  
 
               
  41. Thérèse Lourenço
 
         
  10. Edward I st Portugalii  
 
                     
  42. Jan z Gandawy
 
         
  21. Filippa z Lancaster  
 
               
  43. Blanche z Lancaster
 
         
  5. Eleonora Portugalii  
 
                           
  44. Jan I st Kastylii
 
         
  22. Ferdynand I er Aragon  
 
               
  45. Eleonora z Aragonii
 
         
  11. Eleonora Aragonii  
 
                     
  46. Sancho z Kastylii
 
         
  23. Éléonore d'Albuquerque  
 
               
  47. Beatrice z Portugalii
 
         
  1. Filip I Kastylii  
 
                                       
  48. Filip II z Burgundii
 
         
  24. Jean I er Burgundy  
 
               
  49. Marguerite III Flandrii
 
         
  12. Filip III Burgundii  
 
                     
  50. Albert I st Bawarii
 
         
  25. Małgorzata Bawarska  
 
               
  51. Marguerite de Brzeg
 
         
  6. Karol Śmiały  
 
                           
  52. Pierre I er de Portugal
 
         
  26. Jean I er de Portugal  
 
               
  53. Therese Lourenço
 
         
  13. Isabella Portugalii  
 
                     
  54. Jan z Gandawy
 
         
  27. Filippa z Lancaster  
 
               
  55. Blanche z Lancaster
 
         
  3. Maria z Burgundii  
 
                                 
  56. Ludwik II Burbon
 
         
  28. Jean I er Bourbon  
 
               
  57. Anne de Forez
 
         
  14. Karol I st Bourbon  
 
                     
  58. Jean I er Berry
 
         
  29. Marie de Berry  
 
               
  59. Joan of Armagnac
 
         
  7. Isabelle de Bourbon  
 
                           
  60. Filip II z Burgundii
 
         
  30. Jean I er Burgundy  
 
               
  61. Marguerite III Flandrii
 
         
  15. Agnes Burgundii  
 
                     
  62. Albert I st Bawarii
 
         
  31. Małgorzata Bawarska  
 
               
  63. Marguerite de Brzeg
 
         
 

Bibliografia

  1. Jean-Marie Cauchies , Philippe le Beau: ostatni książę Burgundii , Turnhout, Brepols, wyd. „Burgundica” (nr 6), 2003.
  2. Henri d'Hulst, The Marriage of Philippe le Beau with Jeanne de Castille in Lier, 20 października 1496 , Antwerp, Impr. General Lloyd Anversois, 1958, 83 s.
  3. Relacja z tej podróży jest pełna opisów i szczegółów skrzyżowanych miast i wsi, odbioru przez ludność i władze lokalne: patrz (de) Joseph Chmel, Die Handschriften der kk Hofbibliothek in Wien , Wien, 1841, Codex Ms , n o   3410 "Reise nach Hiszpania Philipp Erzherzogs 1501" ( fragmenty on-line ).
  4. Elementy tytułów w Zalama i Vandenbroeck 2006 , s.  157 i 185.
  5. (es) Faustino Menéndez Pidal de Navascués , „El escudo” , w: Faustino Menéndez Pidal de Navascués, María del Carmen Iglesias et al. , Símbolos de España , Centro de Estudios Constitucionales,1999, 463  str. ( ISBN  9788425910746 ) , str.  186-187 ; es) Ignacio Gavira Tomás, »  La evolución del escudo de España  « , na Heraldicá hispanica ,2007.

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne