Parfondru

Parfondru
Parfondru
Ratusz-szkoła.
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
Departament Aisne
Miasto Laon
Międzywspólnotowość Społeczność miejska Pays de Laon
Mandat burmistrza
 Jean-Luc Lienard
2020 -2026
Kod pocztowy 02840
Wspólny kod 02587
Demografia
Miły Słoma siana
Ludność
miejska 		349  mieszk. (2018 spadek o 2,79% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 38  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 49°31′42″ północ, 3°42′41″ wschód
Wysokość Min. Maks. 69  m
189  m²
Powierzchnia 9,08  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Laon
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Laon-2
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Hauts-de-France Lokalizator miasta 14.svg Parfondru
Geolokalizacja na mapie: Aisne
Zobacz na mapie topograficznej Aisne Lokalizator miasta 14.svg Parfondru
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Parfondru
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Parfondru

Parfondru jest francuski gmina znajduje się w dziale z Aisne , w tych Hauts-de-France regionu .

Geografia

Jego powierzchnia wynosi 908 ha.

Gminy przygraniczne

Planowanie miasta

Typologia

Parfondru to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Laon , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 106 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (58,5% w 2018 r.), co stanowi wzrost w porównaniu z 1990 r. (57,1%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (58,5%), grunty orne (24,8%), łąki (6,4%), heterogeniczne tereny rolne (5,7%), tereny zurbanizowane (4,6%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia - Etymologia

Nazwy Parfondru na przestrzeni wieków.

1150: profonde rue ( kartulariusz opactwa Saint-Martin de Laon f ° 1120 w bibliotece Laon)
1160: Parfonderue (kartulariusz opactwa Thenailles f ° 55)
1160: Profundarue (hotelu charter- Dieu de Laon)
1173 : Parfonda Riva ( kartuarium opactwa Saint-Martin de Laon, tom 2 strona 13)
1202: Parfonderue (kartuarium opactwa Signy, archiwa Ardenów)
1217: Profondus Vicus (mały kartuarium biskupstwa Laon, karta 75)
1545: Parfondrue (archiwa miejskie Bruyères i Montbérault zniknęły po 1917 r.)
1568: Parfondrues (stan cywilny Beaurieux, dwór Laon)
1617: Parfondrux (stan cywilny Beaurieux, dwór Laon)
1669: Notre Dame de Parfondrue (archiwa miejskie Parfondru)
1729: Parfondrut (Intendance of Soissons)
1804: Parfondru (archiwa miejskie Parfondru)

W Picard „parfond” odpowiada „głębokim”, a „ru” „potoku”.

Miły

Mieszkańcy Parfondru nazywani są Paillefoins.

Historia

Władcy Parfondru

1136: Hector, rycerz, wasal Milessende de Montchalons,
1200: Clairembaud, pan Montchalons,
1217: Lucienne, wdowa na Clarembaud,
1238: Clarenbaud dit Hellin, pan Parfondru,
1296: Jean de Vassogne, kanonik Laon, pan de Parfondru i ratusz Chéret;
1338: Laurent de Moriaux, ojciec Parfondru,
1362: Aignan, ojciec Parfondru, rycerz,
1370: Laurent dit Morel, ojciec Parfondru,
1371: Guillaume, ojciec Montchalons i de Parfondru,
1415: Tristan de Moy, pan Parfondru i Quivières, proboszcz Laon,
1444: Jean de Moy, pan Parfondru i Quivières,
1492: Jacques de Riencourt, dziedzic, pan Parfondru,
1549: Henry de Riencourt, dziedzic, pan Parfondru i Drosnay,
1559: Jacques de Riencourt , giermek, pan Parfondru i Drosnay,
1603: Pierre de Riencourt, rycerz, pan Parfondru, la Croix i Drosnay,
1641: François de Riencourt, rycerz, pan Parfondru i Drosnay,
1665: François de Riencourt, dziedzic, pan Parfondru, Drosnay i Matau,
1678: André de Vassault, podpułkownik w pułku Mothe-Houdancourt, lord Parfondru,
1705: André de vassault, dziedzic, lord Parfondru,
1706: Jean-Françoisquire de Vassault, lord z Parfondu ru,
1755: Henri-François de Vassault, rycerz, władca Parfondru i La Simone,
1765: Claude François de Vassault, rycerz, władca Parfondru.

Polityka i administracja

Podział terytorialny

Gmina Parfondru jest członkiem społeczności aglomeracji Pays de Laon , publicznego zakładu współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym utworzonym na1 st styczeń 2014z siedzibą w Aulnois-sous-Laon . Ten ostatni jest również członkiem innych grup międzygminnych.

Administracyjnie jest on dołączony do dzielnicy Laon , w dziale z Aisne i regionie Hauts-de-France . Na poziomie wyborczym zależy to od kantonu Laon-2 w przypadku wyborów radnych departamentalnych , ponieważ redystrybucja kantonalna z 2014 r. weszła w życie w 2015 r., oraz od pierwszego okręgu Aisne w przypadku wyborów parlamentarnych , od ostatniego. 2010 podział wyborczy .

Administracja miejska

Lista burmistrzów Lista burmistrzów przed 1945 r. Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1793 1808 Piero    
1808 1819 Francois-Nicolas Lhote    
1819 1831 Pierre-Laurent Retrain    
1831 1843 Paul Damour    
1843 1853 Pierre-Nicolas Lhote    
1853 1865 Hubert Catillon    
1865 1871 Francois Xavier Gronier    
1871 1881 Louis Arsene Damour    
1881 1902 Frédéric-Joseph-Eugène Monbrun    
1902 1912 Alfred Damour    
1912 1919 Ludwik przekwalifikować się    
1919 1925 René Monbrun    
1925 1929 Alfred Damour    
1929 1945 René Lobry    
  Lista kolejnych burmistrzów od 1945 r.
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1945 1965 Lucien Valissant    
1965 1971 Albert Lefevre    
1971 1989 Philippe Carlier    
1989 2002 Francois Renou    
2002 Marzec 2008 Jean-Luc Liénard    
Marzec 2008 marzec 2014 Annick courtin    
marzec 2014 W toku
(stan na 13 lipca 2020 r.) 		Jean-Luc Lienard DVG Urzędnik służby cywilnej
ponownie wybrany na kadencję 2020-2026

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 349 mieszkańców, o 2,79%  mniej w porównaniu do 2013 r. ( Aisne : -1,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
371 379 395 436 473 467 472 444 463
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
456 483 432 370 389 369 378 351 316
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
294 284 298 237 235 233 214 257 250
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
238 234 211 269 303 295 344 348 355
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
349 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Place-dit Lavergny

Lavergny , wioska położona na wschodnim krańcu lasu narodowego Lavergny , w centrum regionu Parfondru. W tej wiosce znajduje się Ferme de Lavergny.

W okresie gallo-rzymskim rzymska droga oddzielała terytorium gminy Parfondru i Veslud; znany jako Chemin des Romains, łączył Reims z Vermand. Zagroda Lavergny w kształcie willi gallo-rzymskiej i odległość około 200 m od drogi galijsko-rzymskiej może sugerować, że Lavergny już wtedy istniało.

Zgodnie z pół-fikcyjną biografią bł Celine , matki św Remi ( V th  wieku ), przez Hincmar ten święty Lavergny być pochowany.

Zabytki

Osobowości związane z gminą

Wyróżnienie gminy

„Dekretem z dnia 23 stycznia 1924, minister wojny i emerytur cytuje na rozkaz wojska następującą miejscowość PARFONDRU waleczne miasto, którego mieszkańcy z odwagą poparli nieprzyjacielską okupację; Pomimo poniesionych szkód, zawsze był w stanie utrzymać niezachwianą wiarę w ostateczny sukces ”.

Źródła

Parfondru i jego historia , Jean-Luc Martin, Wiejskie Centrum Czytania i Dokumentacji.

Zobacz również

Badanie M. Bournerii podkreśla zainteresowanie botaniczne krajowego i międzynarodowego charakteru tego miejsca na poziomie 3 poszczególnych miejscowościach: Vieux-Près, Pâtures, Bois des Fosses, Rosière, Grands Bois.

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w grudniu 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej dnia14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 23 marca 2021 r. )
  2. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 23 marca 2021 )
  3. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 23 marca 2021 r. )
  4. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 )
  5. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 23 marca 2021 r . ) .
  6. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 21 maja 2021 r. )
  7. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 21 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  8. "  Journal L'Union  " na Urzędowy Unii (obejrzano 1 st maja 2020 )
  9. "  13 T 348 - Parfondru - 1884 departamentów Archiwum Aisne  " , na Departamentalnych Archiwum Aisne (obejrzano 1 st maja 2020 )
  10. Maximilien Melleville , Słownik historyczny Departamentu Aisne ... , u autora,1865( przeczytaj online )
  11. „  Społeczność aglomeracji Pays de Laon – arkusz opisowy na dzień 1 kwietnia 2020 r.  ” , https://www.banatic.interieur.gouv.fr/ (dostęp 20 kwietnia 2020 r. )
  12. „  Dziennik Kod geograficznie załączniki Miasto Parfondru  ” , na tej stronie INSEE (dostęp 20 kwietnia 2020 ) .
  13. „  Wydział wyborczy Aisne (przed i po reformie 2010 r.)  ” , http://www.politiquemania.com/ (dostęp 20 kwietnia 2020 r . ) .
  14. Almanach – historyczny, administracyjny i handlowy katalog Marne, L'Aisne i Ardenów, Matot-Braine , Reims, z 1875, s.169.
  15. Prefektura l'Aisne skonsultowana 7 lipca 2008 r.
  16. „  Lista burmistrzów Aisne  ” [xls] , Prefektura Aisne,12 maja 2014 r.(dostęp 12 sierpnia 2014 )
  17. Organizacja spisu na insee.fr .
  18. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  19. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  20. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  21. Philippe H , „  Kwintainy i drogi rzymskie: Voie de Vermand à Reims - szukaj trasy  ” , o Quintaines i rzymskich drogach ,22 lipca 2009(dostępny 1 st maja 2020 )
  22. [ http://www.histoireaisne.fr/memoires_numerises/chapitres/tome_12/Tome_012_page_072.pdf ]
  23. Biografia św. Celiny w Sanktorze

Linki zewnętrzne