Specjalność | Gastroenterologia |
---|
ICD - 10 | K85 |
---|---|
CIM - 9 | 577,0 |
ChorobyDB | 9539 |
MedlinePlus | 000287 |
eMedycyna | 181364 i 371613 |
eMedycyna | med / 1720 radio / 521 |
Ostre zapalenie trzustki jest chorobą , składający się z zapalenia szybko trzustki . W zależności od ciężkości może mieć poważne powikłania i wysoką śmiertelność pomimo leczenia. Podczas gdy umiarkowane przypadki normalizują się za pomocą środków zachowawczych lub endoskopii , ciężkie przypadki wymagają operacji (często więcej niż jednego zabiegu) w celu powstrzymania przebiegu choroby.
Choroba znana była przed XIX th wieku, ale jego mechanizm nierozwiązana. Claude Bernard w swojej pracy Lesson in Experimental Physiology opublikowanej w 1858 sugeruje rolę krążenia żółciowego. W 1902 roku Eugène Opie nadał dominującą rolę blokowaniu dróg żółciowych przez kamień nazębny.
Odpowiada za blisko 200 000 rocznych przyjęć do Stanów Zjednoczonych, a częstość jej występowania wzrasta z czasem. We Francji, zgodnie z konferencją konsensusową z 2001 r. Francuskiego Narodowego Towarzystwa Gastroenterologii, wskaźnik zachorowalności wynosi 22 na 100 000 (populacja w wieku powyżej 15 lat).
Cztery piąte to formy łagodne. Częstość występowania ciężkich postaci jest stabilna zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak iw Europie.
Dwie najczęstsze przyczyny ostrego zapalenia trzustki to nadmierne spożycie alkoholu i kamienie żółciowe, z których każda stanowi około 40% przypadków.
Może mieć pochodzenie metaboliczne: alkoholizm (również 40% przypadków), hipertriglicerydemia , hiperkalcemia ...
Może być wtórna do mechanicznej przeszkody w wydalaniu dróg żółciowych: kamicy żółciowej , zwłaszcza małej, powikłania operacji lub urazu lub wstecznej pankreatografii (która komplikuje około 5% tych ostatnich), wtórna do guz trzustki.
Może to być również działanie niepożądane niektórych leków (mniej niż 2% przypadków). Kodeina jest częścią pancréatotoxiques narkotyków.
Istnieją przyczyny zakaźne: wirusowe ( Cytomegalovirus , wirus świnki …), pasożytnicze ( helminthiasis …), rzadko bakteryjne.
Są rzadsze przyczyny:
W prawie 8% przypadków zapalenie trzustki jest „ idiopatyczne ” (bez przyczyny). W niektórych przypadkach, zaburzenia metabolizmu lub katabolizmu z poliaminami wydaje zaangażowane eksperymentalnie potwierdzone na myszy model zwierzęcy według badań przeprowadzonych od końca 1990 na zwierzętach laboratoryjnych ( genetycznie modyfikowanej prezentowanie takich chorób).
Brak adresowania hydrolaz kwaśnych na poziomie sieci transgołgowej prowadzi do obecności tych ostatnich na poziomie zymogenów (małe komórki trzustki wyładowujące enzymy trawienne przez egzocytozę). Obecność tych hydrolaz kwaśnych w zymogenach jest przyczyną ostrego zapalenia trzustki.
Polega na ważnym i niewłaściwym wydzielaniu przez trzustkę enzymów proteolitycznych, zwłaszcza trypsyny , enzymu trawiennego, który nie może być ewakuowany w układzie przewodów trzustkowych w kierunku dwunastnicy. Podrażnienie tłuszczu okołotrzustkowego przez te wydzieliny powoduje „samotrawienie” i reakcję zapalną, która zaostrzy zmiany.
Przyczyna alkoholowego zapalenia trzustki jest mniej jasna. Może to wynikać z deficytu inaktywacji trypsyny lub jej eliminacji.
Ból jest prawie stała. Jest to głównie nadbrzusze, promieniście do tyłu (przebijanie) i odciążane przez antefleksję (pozycja pochylona do przodu), stąd klasyczna pozycja „pies myśliwski”. Najczęściej jest to nagły początek, który można przedłużyć o kilka dni w przypadku braku leczenia. Można go zwiększyć przez badanie dotykowe.
Nudności i wymioty są częste mogłyby wskazywać na okluzyjną zespół z odruchową niedrożność jelit.
Rzadko mogą występować siniaki w okolicy pępka (objaw Cullena) lub boki (naciek krwi zaotrzewnowej, objaw Gray-Turner), które są oznakami powagi.
Zniszczenie części trzustki prowadzi do uwolnienia dwóch enzymów: lipazy i amylazy , których podwyższony poziom można zmierzyć we krwi.
Diagnoza jest, gdy jest wzrost poziomu we krwi lipaz (lipasemia) większy niż 3 razy w stosunku do poziomu normalnego (tj ≥ 600 IU / l ). Częstość utrzymuje się na wysokim poziomie przez kilka dni, czasami umożliwiając diagnozę retrospektywną.
Poziomy amylazy we krwi i moczu (amylazemia i amylazuria) są również podwyższone po kilku godzinach i przez kilka dni podczas ostrego zapalenia trzustki, ale są mniej swoiste i mniej czułe, dlatego nie zaleca się ich mierzenia w celach diagnostycznych.
Standardowe zdjęcia rentgenowskie dostarczają niewiele informacji: nierównomierne poziomy płynów w jamie brzusznej bez przygotowania , niewielkie wysięki opłucnowe na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej . Podobnie ultrasonografia jamy brzusznej nie jest zbyt pomocna, trzustka jest głęboką strukturą, której analizę za pomocą ultradźwięków utrudnia wprowadzenie gazów trawiennych. Ten ostatni test jest jednak ważny, aby znaleźć przyczynę (kamienie żółciowe) zapalenia trzustki.
Opiera się na kilku elementach: danych z badań klinicznych, biologii, USG jamy brzusznej, TK jamy brzusznej, MRI dróg żółciowych i endoskopii (wymaga znieczulenia ogólnego). Nierzadko wykonuje się wszystkie te badania w nietypowym zapaleniu trzustki.
Dwie główne przyczyny ostrego zapalenia trzustki to:
Inne przyczyny stanowią około 15% ostrego zapalenia trzustki. Ich diagnoza etiologiczna może być bardzo trudna.
Brzucha skaner, który jest badanie odniesienia w bezpośrednim zarządzaniu ostrego zapalenia trzustki, pozwala na ocenę zmian, ale także w niektórych przypadkach do punktu do przyczyny. Poszerzenie dróg żółciowych lub przewodu trzustkowego (przewód Wirsunga) wskazuje na przeszkodę. Uszkodzenie wątroby, nieprawidłowe krążenie krwi w brzuchu mogą prowadzić do alkoholu. Zwapnienia trzustki są również obserwowane w alkoholizmie, ale także w pewnym rodzinnym zapaleniu trzustki . Torbiele trzustki mogą wskazywać na chorobę przewodu trzustkowego ( TIPMP ). MRI dróg żółciowych jest również bardzo dobrym egzaminem. Szybki i łatwy w wykonaniu, bez znieczulenia i bez ryzyka jatrogennego, pozwala na diagnostykę drobnych kamieni w drogach żółciowych oraz nieprawidłowości w obrębie dróg trzustkowych.
W przypadku utrzymujących się wątpliwości co do przyczyny, echoendoskopia trzustki (sonda ultrasonograficzna umieszczona na głowicy giętkiego endoskopu np. fibroskopia żołądka umieszczana jest w dwunastnicy) umożliwia uwidocznienie milimetrowych anomalii i znalezienie przyczyny w 40 do 80% niewyjaśnionych przypadków. W przypadku podejrzenia guza lub torbieli możliwe jest pobranie próbek (biopsja) lub nakłucie.
Rezonans magnetyczny może być pomoc diagnostyczna.
Ostre „ciężkie” zapalenie trzustki definiowane jest przez istnienie niewydolności narządowej i/lub wystąpienie miejscowego powikłania ( martwica , ropień lub torbiel rzekoma ). Wiąże się z 30% śmiertelnością . Dotyczy to około jednego na pięć przypadków.
Następujące elementy oceny powagi rokowania powinny umożliwić wybór i skierowanie poważnych pacjentów na oddział intensywnej terapii :
Kryterium | Stopień |
---|---|
Trzustka normalna | W |
Ogniskowe lub rozlane powiększenie trzustki | b |
Zagęszczanie tłuszczu okołotrzustkowego | VS |
Pojedynczy odlew martwicy okołotrzustkowej | re |
Wielokrotne przepływy lub obecność pęcherzyków gazu w przepływie | mi |
Obecnie stosuje się zmodyfikowaną ocenę Balthazara od 1 do 10, która łączy poprzednie kryteria ocenione od 0 do 4 oraz ocenę na 6 oceniającą ilość martwicy trzustki (martwica: 0-30% = +2, 30-50). % = +4,> 50% = +6).
Kryterium | Wartość progowa | |
---|---|---|
Wstęp | Cukier we krwi | > 11 mmol/L |
Wiek | > 55 lat | |
Leukocyty | > 16 000 | |
LDH | > 1,5 N (tj. > 350u/L) | |
ASAT | > 6 N (tj. > 250u/L) | |
o 48 godz | Hematokryt | spadek> 10% |
mocznica | wzrost> 1,8mmol / L | |
Kalcemia | <2mmol/L | |
PaO2 | <60 mmHg | |
Niedobór bazy | > 4 mmol/L | |
Szacowana sekwestracja płynów | > 6 litrów | |
Każde pozytywne kryterium jest warte 1 punkt, ciężkie zapalenie trzustki, jeśli Ranson > 3 |
Postępowanie w zapaleniu trzustki było przedmiotem publikacji zaleceń Amerykańskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego z 2013 roku.
W większości przypadków konieczna jest hospitalizacja, czasami na oddziale intensywnej terapii, jeśli występują poważne kryteria.
Klasycznym leczeniem jest post ścisły, w celu całkowitego spoczynku trzustki, a następnie odżywianie dożylne ( żywienie pozajelitowe ). Jednak ta postawa nie jest już całkowicie jednomyślna, a dążenie do klasycznego żywienia (w jelicie czczym, czyli przez cewnik) pozwoliłoby uniknąć pewnych powikłań, zwłaszcza zakaźnych, bez szkody dla „ewolucji”.
Niezbędna jest korekcja zaburzeń wodno-elektrolitowych, najczęściej dożylnie (nawadnianie). Łączy się go z leczeniem przeciwbólowym ( środkiem przeciwbólowym), najpierw z lekami przeciwbólowymi poziomu I, w razie potrzeby z użyciem opioidów (pomimo teoretycznego ryzyka skurczu zwieracza Oddiego: nie prowadzi to do zaostrzenia ostrego zapalenia trzustki). W przypadku poważnego powikłania (perforacja przewodu pokarmowego, czynne krwawienie) konieczny będzie zabieg chirurgiczny w celu wyleczenia powikłania i zapobiegania nawrotom (cholecystektomia, jejunostomia żywieniowa).
Oczywiście nie możemy zapominać o leczeniu uzasadnionej przyczyny: odstawienie napojów alkoholowych, cholecystektomia (usunięcie pęcherzyka żółciowego) lub endoskopowa sfinkterotomia (otwarcie przewodu żółciowego podczas endoskopii przewodu pokarmowego ), leczenie hipertriglicerydemii itp.
Rola systematycznego leczenia antybiotykami w zapobieganiu powikłaniom infekcyjnym pozostaje kontrowersyjna.
Martwica trzustki lub zbiorników okołotrzustkowych jest poważnym powikłaniem, prowadzącym do nadkażenia, a niekiedy z wystąpieniem zapaści sercowo-naczyniowej . Podejrzewa się diagnozę przed niekorzystną ewolucją w pierwszym tygodniu. Potwierdza to skaner jamy brzusznej. Jest leczony odpowiednimi antybiotykami, takimi jak cyprofloksacyna, drenażem radiologicznym lub chirurgicznie (sekwestrektomia, szeroki drenaż, najlepiej o kilka tygodni od pojawienia się pierwszych objawów). Może również prowadzić do perforacji narządu pustego (żołądka lub jelita) lub krwawienia , co będzie wymagało leczenia chirurgicznego.
Zapalenie trzustki może być również powikłane tworzeniem się pseudotorbieli płynu zapalnego. Te pseudotorbiele mogą uciskać sąsiednie narządy lub ulegać infekcji. Diagnozę przeprowadza się za pomocą USG lub skanera. Mogą wymagać operacji, aby ominąć je w strukturze przewodu pokarmowego (jejunum), jeśli utrzymują się dłużej niż sześć tygodni lub stają się skomplikowane.
Zapalenie trzustki może również powrócić, zwłaszcza jeśli nie zadbano o czynnik sprawczy.
W ciężkich postaciach mogą wystąpić następstwa niewydolności trzustki, typu endokrynnego ( cukrzyca ) lub typu zewnątrzwydzielniczego, wymagającego przepisywania ekstraktów trzustkowych.