Odaliska

Odalisque jest dziewicą niewolnik, który może osiągnąć status konkubinę lub kobiety w osmańskich seraglios , ale większość z nich są w służbie przez sułtana haremu .

Słowo to pochodzi od tureckiego odalık , co oznacza „pokojówka”, od oda , „pokój”.

W literaturze termin ten oznacza kobietę z haremu.

Historyczny

Odaliska nie była konkubiną haremu, ale możliwe, że zostanie nią. Odalisques znajdowały się na dole drabiny społecznej w haremie, ponieważ nie służyły sułtanowi, a jedynie jego konkubinom i żonom jako prywatne pokojówki. Odaliski były generalnie niewolnikami dawanymi sułtanowi, chociaż niektóre rodziny gruzińskie i kaukaskie radziły swoim córkom, aby wchodziły do ​​haremu jako odaliski, mając nadzieję, że mogą zostać nałożnicami pałacowymi, ulubionymi niewolnikami lub żonami sułtana.

Normalnie odaliska nigdy nie była widziana przez sułtana, lecz pozostawała pod rozkazami jego matki. Jeśli odaliska była niezwykle piękna lub miała wyjątkowe talenty do tańca lub śpiewu, była szkolona, ​​by zostać konkubiną. Jeśli została zatrzymana, odaliska służyła do seksualnej przyjemności sułtana i dopiero wtedy zmieniła swój status, stając się od tego momentu konkubiną. W Imperium Osmańskim konkubiny spotkały sułtana tylko raz, chyba że ich umiejętności w tańcu, śpiewie lub w łóżku zasługiwały na jego uwagę. Jeśli spotkanie konkubiny z sułtanem zaowocowało narodzinami syna, została jedną z jego żon.

Na Zachodzie w XIX th  wieku, odalisek często stają się znaki używane w ruchu artystycznego znanego jako o orientalizmu , a my je znaleźć w wielu obrazach erotycznych od tego czasu.

Możemy przytoczyć La Grande Odalisque przez Ingres jako przykład. Matisse reprezentował także odaliski w niektórych swoich pracach.

W popularnym użyciu słowo odaliska może również odnosić się do kochanki, konkubiny lub dziewczyny bogatego człowieka, co jest niepoprawne, ponieważ niewolnicy byli dziewicami.

Odaliski w sztuce

Wśród najbardziej znanych artystów, którzy reprezentowali odaliski można wymienić:

W muzyce

W literaturze

Uwagi i odniesienia

  1. „  Odalisque, Chassériau  ” on MutualArt (dostęp: styczeń 2021 )
  2. Uwaga na cartelfr.louvre.fr .
  3. W Wikiźródła: Odalisque .
  4. Fayçal Bey , The last odalisque: Roman , French General Library,2003( ISBN  978-2-253-15488-4 )
  5. Fiona Mcintosh , Odalisque: Percheron, T1 , Bragelonne,28 września 2012( ISBN  978-2-8205-0657-3 )

Załączniki

Źródła

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne