1915–1918
Flaga Cesarstwa Niemieckiego. |
Herb Rzeszy Niemieckiej. |
Status | Okupacja rządu wojskowego . |
---|---|
Stolica | Kowno |
Język | Niemiecki |
Zmiana | Znak z Ober Ost. |
Ludność (1916) | 2 909 935 mieszk. |
---|---|
Gęstość (1916) | 26 mieszk./km² |
Obszar (1916) | 108 808 km² |
---|
1914 | Konstytucja. |
---|---|
3 marca 1918 | Traktat brzeski . |
11 listopada 1918 | Kapitulacja Niemiec . |
1914-1916 | Paul von Hindenburg |
---|---|
1916-1918 | Leopold Bawarii |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Ober-Ost , skrót od niemieckiego Ober-Ost (czyli Supreme Commander wszystkich sił niemieckich na wschodzie ), to niemieckie określenie używane w czasie pierwszej wojny światowej . W praktyce, oprócz osoby odpowiedzialnej za jego administracji, ten tytuł oznacza personelowi dowództwa wojskowego władzy okupacyjnej w armii niemieckiej odpowiedzialny za administrowanie część terytoriów podbitych rosyjskiego imperium. Na froncie wschodnim , między the6 czerwca 1914 i 26 grudnia 1918, a także same te terytoria.
Oddziałom niemieckim udało się latem 1915 r. Wypchnąć wojska rosyjskie z Polski, całej Kurlandii i Litwy , jednocześnie bezpośrednio zagrażając Rydze . Tymczasowy rozbiór Polski został ustanowiony między Rzeszą Niemiecką a podwójną monarchią austro-węgierską, Rzeszą, która ustanowiła w Warszawie rząd generalny , a dualną monarchię, powołując władze okupacyjne w Lublinie .
Linia frontu była stosunkowo stabilna przez całą wojnę od końca 1915 r. Do początku 1918 r., Terytoria podlegające Ober Ost nie uległy znacznemu rozwojowi aż do wiosny 1918 r. Kiedy Niemcy wznowili natarcie z Kurlandii, wojska niemieckie zajmowały sukcesywnie, pod koniec Luty 1918, terytoria byłych rządów Inflant i Estlandii - które jednak już ogłosiły swoją niepodległość. Terytoria te następnie przechodzą pod kontrolę Ober Ost.
Ponieważ 25 sierpnia 1915, w ostatniej fazie ofensywy gorlicko-tarnowskiej , Kanclerz Rzeszy kontrasygnował dekrety reorganizujące ziemie zdobyte w poprzednich tygodniach, potwierdzając tym samym warunki swojego wystąpienia w Reichstagu19 sierpnia poprzedni.
W ten sposób utworzono administrację wojskową pod bezpośrednim nadzorem OHL i powierzoną bezpośrednio Ludendorff .
Administracja nowo podbitymi terytoriami, zróżnicowanymi etnicznie i zamieszkanymi przez trzy miliony mieszkańców, okazuje się trudna. Ale niemieccy urzędnicy polityczni i wojskowi prowadzą w regionach kontrolowanych przez armię cesarską politykę mającą na celu ich polityczną i gospodarczą integrację z Rzeszą w ramach Mitteleuropy , zarówno kordonu sanitarnego państw buforowych, które chronią Niemcy przed rosyjskim sąsiadem. sfera wpływów zmierzająca do powojennego ukonstytuowania się szeregu państw zależnych od Cesarstwa Niemieckiego na poziomie dynastycznym , politycznym i gospodarczym.
Kiedy został utworzony w Listopad 1914Ober Ost jest prowadzony przez Paula von Hindenburga , zwycięzcę Tannenberg , któremu towarzyszy Erich Ludendorff jako szef sztabu.
Kiedy szef niemieckiego sztabu generalnego Erich von Falkenhayn został zwolniony w 1916 r. (Po klęsce bitwy pod Verdun ), zwrócono się do von Hindenburga i Ludendorffa o zastąpienie go w Oberste Heeresleitung , co doprowadziło księcia Leopolda Bawarii do objęcia dowództwa Ober Ost, the29 sierpnia 1916. Jako taki, ten ostatni, przedstawiciel Rzeszy, podpisuje traktat brzeski i zachowuje naczelne dowództwo na terenach okupowanych przez Rzeszę aż do zawieszenia broni.Listopad 1918.
Przed traktat brzeski , służby administracyjne Ober-Ost podawać terytoria Litwy , zachodnie dzielnice Białorusi , część Wisły kraju (w tym w dzielnicach Augustowie i Suwałkach ), jak również rząd Kurlandii , wszystko regiony te były wówczas byłymi terytoriami Imperium Rosyjskiego .
Niemieckie projekty na tych terenach ewoluują zgodnie z sukcesami militarnymi i ogólną sytuacją polityczną: w 1915 r., Tuż po podboju, przywódcy polityczno-wojskowi Rzeszy opowiadają się za aneksją Kurlandii w formie unii personalnej. między Księstwem a Królestwem Prus , zaś ludność niemiecko-bałtycka , poddana od lat osiemdziesiątych XIX w. intensywnej polityce rusyfikacji, w kontaktach z rządami pruskim i cesarskim promuje politykę zaborów. Jednak w trakcie negocjacji z podwójną monarchią, od końca 1915 r., Prowadzonych w celu przygotowania decentralizacji korony polskiej na rzecz księcia austriackiego , Bethmann-Hollweg i Burian negocjowali członkostwo niektórych powiatów w Polsce: Litwie i Kurlandii. .
W czasie traktatu brzeskiego im3 marca 1918, Rosja bolszewicka zgadza się na utratę kontroli nad rządem Kurlandii i na mocy porozumień osiągniętych w Berlinie w sprawie27 sierpnia następnie Rząd Inflant i Rząd Autonomiczny Estonii zostają odłączone od władz rosyjskich.
Przywódcy Rzeszy szybko odsunęli swojego głównego sojusznika w zarządzaniu tymi terytoriami, austro-węgierskiego ministra spraw zagranicznych Stephana Buriána von Rajecza , zachęcając Rzeszę do rozszerzenia wpływów na prowincje bałtyckie w zamian za kontrolę nad Bałtykiem. Polska .
W miesiącu Wrzesień 1915Minister Spraw Zagranicznych Rzeszy Gottlieb von Jagow zlecił Maxowi Seringowi, naukowcowi stacjonującemu w Berlinie, badanie Kurlandii i Litwy, mające na celu ustalenie zasad polityki niemieckiej na tych terytoriach.
Kiedy w 1915 r. Utworzono Ober Ost, Erich Ludendorff , zastępca dowódcy von Hindenburga, natychmiast stworzył system zdolny do zarządzania ogromnymi terytoriami podlegającymi jego jurysdykcji. Chociaż von Hindenburg był teoretycznie odpowiedzialny, Ludendorff faktycznie sprawował kontrolę nad administracją. Zespół zarządzający składał się z dziesięciu członków, każdy z własnym obszarem specjalizacji (finanse, rolnictwo itp.).
Siedziba administracji, głównie wojskowej, znajduje się w Kownie . Administracja wojskowa realizuje strategię zorganizowaną na trzech osiach. Przede wszystkim chodzi o narzucenie terytoriom tych samych reguł i takiego samego porządku, jak na pozostałych terytoriach niemieckich. Wtedy, w oczach Ludendorffa, konieczna jest eksploatacja podbitych terenów na rzecz gospodarki wojennej Rzeszy. Wreszcie niemieckie państwo wojskowe chce uzyskać niepodległość tych regionów pod ścisłą kontrolą polityczną i gospodarczą Rzeszy.
Rozkaz z dowództwa generalnego rozwiązał Ober Ost natychmiast po przyłączeniu do niego terytoriów bałtyckich latem 1918 r., Zastąpionych przez dwa niezależne państwa, choć pod kontrolą niemiecką.
Kiedy na początku 1916 r. Ukazało się pierwsze zarządzenie dotyczące administracji ziem okupowanych na Wschodzie, Ober Ost został podzielony na sześć okręgów administracyjnych lub Bezirke ( Białystok , Grodno, Kurlandia , Wilnau , Litwa i Suwałki), nie przyjmując nie uwzględniają ani istniejących wcześniej podziałów terytorialnych, ani rozmieszczenia mniejszości etnicznych. Wojskowy charakter jego organizacji jest tam niezwykle istotny, o czym świadczy chociażby użycie nazwy Militärstaat Ober Ost w dokumentach administracyjnych, czy też fakt, że wszyscy jej pracownicy są częścią wojska.
W Wrzesień 1916powiaty suwalski i wileński zostają przegrupowane w krótkotrwałą dzielnicę wileńsko-suwalską , aw listopadzie białostocko-grodzieńskie w powiat białostocko-grodzieński . WMarzec 1917powiat wileńsko-suwalski jest przyłączony do powiatu litewskiego, którego centrum administracyjne znajduje się obecnie w Wilnau (dawne Kowno). W tym czasie 108 808 km², które reprezentują te terytoria, zostało zgrupowanych w trzy powiaty (białostocko-grodzieński, kurlandia, Litwa) z populacją około trzech milionów ludzi.
W latach 1917-1918 dzielnice te podzielono na kantony ( Kreise , czyli apskritis dla obwodu litewskiego), wspólnotę gmin.
W Styczeń 1918polskie powiaty augustowski i suwalski zostają ponownie odłączone od litewskiego w celu odtworzenia powiatu suwalskiego . Latem powiat białostocko-grodzieński zostaje przyłączony do obwodu litewskiego w celu utworzenia dwóch nowych okręgów wyborczych: północnej Litwy (centrum administracyjne: Wilno) i południowej Litwy (centrum: Białystok).
Kampanie wiosenne 1918 r. Prowadzone z Kurlandii pozwalają na zajęcie końca przez wojska niemieckie Luty 1918terytoria byłych rządów Inflant i Estonii - które jednak już ogłosiły swoją niepodległość. Terytoria te następnie przechodzą pod kontrolę Ober Ost. W czasie traktatu brzeskiego im3 marca 1918, Rosja bolszewicka zgadza się na utratę kontroli nad rządem Kurlandii i na mocy porozumień osiągniętych w Berlinie w sprawie27 sierpnianastępnie Rząd Inflant i Rząd Autonomiczny Estonii zostają odłączone od władz rosyjskich. Te uzupełnienia skutkują całkowitą reorganizacją administracji terytoriów okupowanych, rozwiązując Ober Ost i zastępując go dwoma innymi strukturami: Królestwem Litewskim, które ogłasza niepodległość16 lutego 1918, ale pod niemiecką kontrolą, a efemeryczne zjednoczone Księstwo Bałtyckie , tymczasowo jednocząc Kurlandię, Livlande i Estlande.
Pragnąc w ramach Mitteleuropy zintegrować terytoria kontrolowane przez Oberbefehlhaber w projektowaną przez rząd Rzeszy unię gospodarczą, rząd Rzeszy wynegocjował ze swoimi sojusznikami swobodną dyspozycję gospodarczą terenów zreorganizowanych w 1915 roku.
Ober Ost rządzi żelazną pięścią kontrolowanymi przez siebie terytoriami, zastępując dotychczasowe administracje, które są skrajnie zdezorganizowane z powodu wojny. Administracja sił okupacyjnych kontroluje handel , przemysł , duże gospodarstwa i finanse . Z wojskowym rozporządzeniem z dnia7 czerwca 1916Ober Ost ma teraz autonomię w zakresie planowania, ekonomii, jurysdykcji i opłat celnych. Dlatego ma własną walutę , Ober Ost Mark i własny system pocztowy (odStyczeń 1916). Został on zastąpiony w 1918 roku przez Ostmark (lub Auksinas na Litwie) w krajach utworzonych pod władzą niemiecką.
W rzeczywistości waluta ta szybko stała się kluczowym elementem gospodarki, przynosząc kapitał przemysłowy wymagany w regionie i związaną z nim autonomię gospodarczą. Jednym z głównych celów administracji Ludendorff była eksploatacja zasobów - zwłaszcza rolniczych - tych terenów, ale także siły roboczej. Te rekwizycje wykonane z roślin lub zwierząt , a także wymuszoną rekrutacji pracowników pracowników były powszechne. W Kownie jeden z organów władzy okupacyjnej miał więc zadbać o to, aby w Militärstaat Ober Ost interesy wojska były zawsze ważniejsze niż interesy lokalne.
RolnictwoJeśli chodzi o rolnictwo, niewątpliwie największy atut regionu, Ludendorff chce, aby Ober Ost eksportował swoje nadwyżki do Rzeszy. Jednak ten cel nigdy nie został osiągnięty. Rzeczywiście, mieszkańcy regionu nie byli zainteresowani pracą na rzecz zwycięstwa Niemiec, ich reprezentacja w rządzie regionu nie była zapewniona i ciągle podlegali nowym rekwizycjom i innym podatkom.
Opracowano programy mające na celu wzmocnienie obfitego dziedzictwa leśnego; w tym kontekście realizowane są zapotrzebowania na siłę roboczą i surowce.
Polityka transportowaW szczególności poprzez swoją politykę transportową administracja wojskowa chce mieć możliwość kontrolowania i rejestrowania wszystkich przepływów ludzi i żywności na terenie Ober Ost. Reorganizuje terytorium, aby ułatwić jego eksploatację, bez uwzględnienia istniejących wcześniej podziałów etnicznych lub społecznych. Na przykład Niemcy zbudowali tory kolejowe, które mogą być użytkowane samodzielnie.
Zabrania się również przekraczania granic utworzonych w ten sposób jednostek terytorialnych; polityka ta prowadzi do ruiny wielu żydowskich kupców pozbawionych środków do życia; uniemożliwia również odwiedzanie znajomych z sąsiednich dzielnic.
Jak wspomniano powyżej, region zarządzany przez Ober Ost to mozaika narodowości, języków i religii, o czym świadczą wyniki spisu ludności z 1897 roku :
Narodowość ( Spis powszechny 1897) | Kurlandia (%) | Kowno (%) | Suwałki (%) | Wilno (%) | Grodno (%) | Ober Ost (%) | Ogółem Ober Ost |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Łotysze | 78.9 | 2.3 | 0.0 | 0.0 | 0.0 | 10.5 | 468 946, |
Litwini | 1.9 | 66.1 | 52.3 | 27.5 | 0.3 | 34.4 | 1.550.315 |
Polskie | 1.4 | 9.1 | 23,0 | 13.7 | 13.9 | 11.8 | 534 102, |
Żydów | 4.7 | 13.7 | 10.1 | 15.7 | 17.9 | 13.5 | 607,896 |
Rosjanie | 2.6 | 4.8 | 4.6 | 6.6 | 10.6 | 6.2 | 278 235, |
Białorusini | 0,1 | 2.4 | 4.6 | 35.8 | 56,0 | 20.8 | 936,067 |
Niemców | 8.9 | 1.4 | 5.2 | 0,4 | 0.9 | 2.5 | 112,986 |
Inny | 0.6 | 0,2 | 0,2 | 0.3 | 0,4 | 0.3 | 15,369 |
Całkowity | 100 | 100 | 100 | 100 | 100 | 100 | 4 504 186, |
Administracja Ober Ost napotkała poważne problemy komunikacyjne z mieszkańcami okupowanych regionów. Z elitami żołnierzom udało się porozumieć dzięki niemieckiemu lub francuskiemu , aw dużych wioskach Żydzi mówili po niemiecku lub jidysz , „co Niemcy mniej więcej rozumieli”. Ale na wsi i wśród chłopów żołnierze musieli polegać na tłumaczach mówiących po łotewsku lub rosyjsku . Te kwestie językowe nie były ułatwione przez skrajne rozmycie administracji, powierzającej zarządzanie terytoriami „rozległymi jak Rhode Island ” - 3000 km 2 - zaledwie stu urzędnikom. Ponadto w tamtym czasie polegaliśmy na Kościele, jeśli chodzi o rozpowszechnianie przesłań wśród tłumów, co było stosunkowo skutecznym sposobem radzenia sobie z ludnością mówiącą innym językiem. Młody urzędnik, którym był wówczas Alfred Vagts, mógł to zobaczyć, uczestnicząc ze swoim tłumaczem w nabożeństwie, podczas którego ksiądz w swoim kazaniu prosił słuchaczy, aby omijali główne drogi. strzelali do okupanta i nie mają nic wspólnego z agentami bolszewickimi , tak jak wcześniej prosił go o to Vagts.
Projekt Ludendorffa polegał na tym, by Ober Ost stał się przestrzenią kolonialną przeznaczoną do rozmieszczenia jego wojsk zaraz po zakończeniu wojny, a także przystanią spokoju dla Niemców, którzy nie zawiedliby wówczas przybywających z centrum Rosji ; to właśnie te ramy zostały określone w jego kolejności27 kwietnia 1916.
W ramach tego zarządzenia zlecane są liczne dochodzenia, w celu jak najdokładniejszego przedstawienia ogólnemu śledztwu struktury ziemi i jej możliwego rozdrobnienia, etnicznego rozmieszczenia ludności, możliwości wydobycia z nich szkód wojennych. regiony. W lutym iMarzec 1917w Berlinie organizowane są dwie duże konferencje w celu przedstawienia wniosków różnych komisji śledczych i ustalenia planowanego programu kolonizacji terenów Ober Ost.
Plany te są zbieżne z celami kolonialnymi sformułowanymi w następstwie śledztwa Maxa Seringa: polityka ta opierałaby się w Kurlandii na ogromnych transferach właścicieli rolnych, powierzonych Niemcom i na rzekomo bardziej płodnym charakterze niemieckich chłopów, a na Litwie na korzyściach, jakie by trzymaj się Litwinów i Polaków.
Władze okupacyjne starają się także „ucywilizować” obecną ludność poprzez jej germanizację , czyli wpajanie niemieckich ideałów lokalnym instytucjom. Nauczanie w szkołach jest prowadzone w języku niemieckim przez niemieckich nauczycieli, bez szkolenia dla nauczycieli miejscowych.
Pomimo skromnych zasobów dostępnych w czasie wojny, Ober Ost opracował w ten sposób obszerny program zorientowany na kulturę, przeznaczony dla miejscowej ludności. Chodziło jednak o zaszczepienie w nich niemieckiej dyscypliny i reguł oraz o manipulowanie niektórymi narodami. Zajęcia zorganizowali niemieccy żołnierze i ich oficerowie. Tubylcy mieli być tylko wykonawcami tych niemieckich dzieł (Deutschen Arbeit), ale w żaden sposób nie uczestniczyli w ich tworzeniu, nie było miejsca na lokalną kulturę. Publikacja z gazet podlegał ciężkiej cenzury . Polityka edukacyjna, teatr i wystawy związane z archeologią, historią czy religią stanowiły w tej dziedzinie główny punkt wysiłków niemieckich.
Od początku konfliktu żołnierze odpowiedzialni za front rosyjski opowiadali się za sprzyjaniem tendencjom odśrodkowym w imperium rosyjskim, wspierając mniejszości narodowe i rewolucjonistów.
Lutego rewolucja zmusiła Reich zmodyfikować sformułowanie swoich roszczeń na okupowanych terytoriach. Tak więc, podczas sesji przygotowawczych do konferencji Kreuznach,20 kwietniaprzywódcy Rzeszy opracowują strategię mającą na celu „zakamuflowanie” realiów kontroli nad krajami bałtyckimi poprzez tworzenie autonomicznych lub niepodległych państw, ale silnie powiązanych z Rzeszą. the3 maja, Bethmann-Hollweg wyjaśnia posłom do Parlamentu Europejskiego swój program autonomii dla krajów bałtyckich. Autonomię tę wprowadzono na konferencji w Bingen, która zbiera się pod koniec miesiącaLipiec 1917 : pod zwierzchnictwem dyrektora regionalnego zwoływane są tymczasowe rady, składające się w większości z przedstawicieli Litwy na Litwie i Niemców z Bałtyku w Kurlandii, wybranych przez przedstawicieli Rzeszy; Rady te będą miały lokalne kompetencje, w zamian za które będą musiały uznać dominację Rzeszy.
Od pierwszych dni po przejęciu władzy przez bolszewików nowa potęga rosyjska zaoferowała władzom centralnym pokój; w ten sposób negocjowane i podpisywane jest zawieszenie broni, aby wejść w życie15 grudnia 1917przez okres dwóch miesięcy. W tym okresie przywódcy polityczni Ober Ost, wspomagani przez ministrów spraw zagranicznych mocarstw centralnych, negocjowali warunki pokoju z bolszewicką Rosją. Jednak złożoność sytuacji na całym froncie wschodnim zmusiła mocarstwa centralne do wznowienia natarcia na konferencji w Bad Hombourg,13 lutego 1918 : kieruje nim generał Max Hoffmann .
Od wybuchu rewolucji rosyjskiej w lutym niektórzy przywódcy Rzeszy, w szczególności Kanclerz, chcieli zmiany polityki prowadzonej w Ober Ost. a więc w miesiącuKwiecień 1917na tajnej konferencji Bethmann-Hollweg zarysowuje swoją wizję przyszłej obecności Niemców na terenach podbitych z Rosji, w jego oczach polityka bezpośredniej aneksji nie jest już możliwa; w związku z tym zaleca zakamuflowanie tej niemieckiej obecności poprzez zawarcie dla zainteresowanych regionów formalnych umów niepodległościowych, politycznych, gospodarczych i wojskowych łączących te nowe państwa z Rzeszą.
Jednak realizacja tej polityki autonomii spotkała się z silnym sprzeciwem nawet wśród niemieckich urzędników Ober Ost. Max Hoffmann , drugi Ludendorffa na Ober Ost, poparł go, ale Bethmann-Hollweg musiała liczyć się z oporem urzędników terytorialnych, w szczególności Alfreda Gosslera, przedstawiciela Ober Ost w Kurlandii.
Dwanaście (szesnaście) różnych stanów utworzonych na terytoriach kontrolowanych przez Ober Ost. Można zatem wyróżnić trzy kategorie nowo niepodległych państw:
Od 1915 r. I od powstania tej administracji władze Rzeszy nie planowały nadać jej trwałej formy, pod warunkiem, że wpływy niemieckie w krajach bałtyckich, cel wojenny Rzeszy sformułowany w 1914 r. I potwierdzony w 1915 r. Podczas podboju, są stałe i trwałe; niektóre około Gottlieb von Jagow , Ministra Spraw Zagranicznych Rzeszy i Theobald von Bethmann-Hollweg , kanclerza Rzeszy wyobrazić tworzenie stanów autonomicznych silnie związane z Rzeszy, natomiast wojsko, około Paul von Hindenburg i Erich Ludendorff , są za bezpośrednią aneksją przez Rzeszę prowincji bałtyckich.
W 1917 r. Na konferencji w Bingen w kwietniu, a następnie w listopadzie przedstawiciele Ober Ost, przy wsparciu kanclerza, zdecydowali o utworzeniu w Kurlandii i na Litwie dwóch księstw, które miały stać się państwami buforowymi z Rosją; te nowe państwa muszą być całkowicie zależne od Rzeszy, pomimo ich faktycznej niezależności: te konstytucyjne państwa, zjednoczone z Rzeszą przez osobę ich suwerena, mają być uzależnione od Rzeszy pod względem politycznym, gospodarczym i militarnym.
Cztery z tych krajów istniały tylko przelotnie. Państwo bałtyckie ledwo zdążyło zaistnieć, zanim jego terytoria (Kurlandia, Estonia i Inflanty) zostały odtworzone w inny sposób (Zjednoczone Księstwo Bałtyckie, Księstwo Kurlandii i Semigalia, Estonia). Trzy inne miały w rzeczywistości dwie kolejne fundacje, pierwszą pilotowaną przez Cesarstwo Niemieckie, a następnie samozwańczą niepodległość. Te późne próby ukonstytuowania się państw wasalnych to ostatnie wstrząsy mające na celu zachowanie części planu realizacji Mitteleuropy .
stan | Ogłoszenie niepodległości | Wsparcie |
---|---|---|
Polska | ||
Pierwsze Królestwo Polskie | 5 listopada 1916 | Niemiecka kreacja |
Litwa | ||
Pierwsze Królestwo Litwy | 11 grudnia 1917 | Pod kierownictwem i kontrolą Niemiec, po konferencji w Wilnie odWrzesień 1917 |
Potem Litwa | 16 lutego 1918 | Samozwańczy pierwszy pod okupacją niemiecką |
Estonia | 24 lutego 1918 | Samozwańcze |
Księstwo Kurlandii i Semigalle | 8 marca 1918 | Niemiecka kreacja |
Białoruś | ||
Pierwsze Białoruskie Wolne Państwo | 9 marca 1918 | Pod niemiecką kontrolą |
Potem Białoruska Republika Ludowa | 25 marca 1918 | Samozwańcze |
Zjednoczone księstwo bałtyckie | 5 listopada 1918 | Niemiecka kreacja |
Niemcy zaczęli wypuszczać te tereny od końca 1918 r. Do początku 1919 r. W miejsce rządu wojskowego powstała administracja cywilna. 3 listopada 1918, który został usunięty w dniu 26 grudnia 1918. Jednak wycofanie wojsk nie nastąpiło natychmiast. Niemieckie wojska regularne wycofały się z Estonii w 1918 roku, Łotwy w latach 1919-1920, a Litwy później16 czerwca 1919, ale na miejscu utworzył się wolny korpus niemiecko-bałtycki . W próżni, którą wychodzą, wybucha wiele konfliktów, wiele mniejszości etnicznych ( Polacy , Bałtowie , Ukraińcy ) próbuje narzucić własne niepodległe państwo, dochodzi do starć kilku wizji państwa w procesie konstytucyjnym (najczęściej bolszewicy lub republikanie) lub w obliczu przejścia różnych frakcji wędrujących po regionie podczas rewolucji rosyjskiej .