O'Brat

O'Brat Kluczowe dane

Tytuł oryginalny	O bracie, gdzie jesteś?
Produkcja	Joel Coen i Ethan Coen
Scenariusz	Joel i Ethan Coen
Główni aktorzy	George Clooney John Turturro Tim Blake Nelson John Goodman
Firmy produkcyjne	Touchstone Pictures Universal Pictures Studio Channel Tytuł roboczy Filmy Mike Zoss Productions Pirate Palace Productions Maddest Roads
Ojczyźnie	Stany Zjednoczone Francja Wielka Brytania
Uprzejmy	film drogi , komedia
Trwanie	106 minut
Wyjście	2000

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja

O'Brother ( O Brother, Where Art Thou?, Dosłownie: „O bracie, gdzie jesteś?”) Jestfrancusko-amerykańsko-brytyjskimfilmem drogii komedią wyreżyserowaną przezJoela Coenai wydanym w2000 roku. To ósmy filmbraci Coen. Ten film jest bardzo luźno inspirowanyprzezHomera Odyssey , ale takżeprzezJamesa Joyce'apowieścioktórych stanowi humorystycznej parodii (czasami) przepisać. Odnajdujemy tam pewne postacie (Ulisses, z dala od żony, który próbuje dołączyć do domu;Polifem, o którym wspominajednookisprzedawcaBiblii;Posejdon, o którym wspomina szeryf Cooley;Penelope,żona Ulissesa;Tejrezjasz, starszy przez starzec, wróżbita iMenelaos, polityk) oraz pewne sytuacje, takie jak spotkanie z syrenami lub bitwa Odyseusza zPolifemem, Cyklopem.

Streszczenie

W stanie Missisipi podczas Wielkiego Kryzysu trzech więźniów ucieka z więzienia. Na ich czele miły i rozmowny Ulisses jest otoczony przez naiwnego i optymistycznego Delmara oraz zrzędliwego i krwawego Pete'a. Ulisses przekonał swoich towarzyszy, do których był przykuty, do ucieczki i odnalezienia kryjówki napadu na bank o wartości miliona dwieście tysięcy dolarów. Następnie wyruszają w długą podróż przez stan Mississippi, śledzoną przez szeryfa Cooleya.

Karta techniczna

• Tytuł oryginalny: O bracie, gdzie jesteś?
• Tytuł roboczy: Do Morza Białego
• Reżyser: Joel Coen , Ethan Coen (niewymieniony w czołówce)
• Scenariusz: Joel i Ethan Coen , zainspirowany Odyssey of Homer
• Zestawy: Dennis Gassner
• Kostiumy: Mary Zophres
• Reżyser zdjęć: Roger Deakins
• Muzyka: T-Bone Burnett i Carter Burwell
• Montaż: Joel i Ethan Coen, Tricia Cooke
• Produkcja: Ethan Coen , Joel Coen (niewymieniony w czołówce)
• Firmy produkcyjne: Touchstone Pictures , Universal Pictures , StudioCanal , Working Title Films oraz Mike Zoss Productions
• Spółki dystrybucyjne: Buena Vista  ; Filmy BAC
• Budżet: 26 milionów dolarów
• Kraj: Stany Zjednoczone , Francja , Wielka Brytania
• Język: angielski
• Gatunki: komedia , film drogi
• Czas trwania: 106 minut
• Data wydania :
  • Francja  :13 maja 2000 r.( Festiwal Filmowy w Cannes 2000 )
  • Wielka Brytania  :30 sierpnia 2000
  • Stany Zjednoczone  :22 grudnia 2000

Dystrybucja

• George Clooney (VF: Tom Novembre )  : Ulysses Everett McGill
• John Turturro (VF: Laurent Natrella )  : Pete
• Tim Blake Nelson (VF: Christian Hecq )  : Delmar O'Donnell
• John Goodman (VF: Claude Brosset )  : Big Dan Teague
• Holly Hunter (VF: Marianne Epin )  : Penny, żona Ulyssesa Everetta
• Chris Thomas King  : Tommy Johnson , gitarzysta
• Charles Durning (VF: William Sabatier )  : Pappy O'Daniel
• Del Pentecost (VF: Patrice Dozier )  : Junior O'Daniel, syn Pappy O'Daniel
• Michael Badalucco  : George „Babyface” Nelson
• Daniel von Bargen (VF: François Siener)  : Szeryf Cooley
• Wayne Duvall (VF: Daniel Kenigsberg)  : Homer Stokes
• Stephen Root (VF: Gérard Boucaron )  : Kierownik niewidomej stacji radiowej
• Frank Collison (VF: Enrique Carballido)  : Myj Hogwallop

Oryginalna ścieżka dźwiękowa

O bracie, gdzie jesteś?

Ścieżka dźwiękowa  różnych artystów

Wyjście	5 grudnia 2000 r.
Trwanie	61:24
Uprzejmy	country , bluegrass , folk , gospel , blues
Format	Płyta CD
Producent	T-Bone Burnett
Etykieta	Universal Music Group Nashville / Mercury
Krytyczny	Cała muzyka

Ścieżki dźwiękowe z filmów braci Coen

Wielki Lebowski
(1997) Fryzjer
(2001)

Syngiel

Człowiek ciągłego smutku

Ścieżka dźwiękowa składa się głównie z tradycyjnych pieśni z country , bluegrass , folk , gospel i bluesa . Album jest nadzorowany i produkowany przez T-Bone Burnett .

Lista tytułów

N O	Tytuł	Autor	Artysta (y)	Trwanie
1.	Po 'Łazarz	tradycyjny	James Carter i więźniowie	4:31
2.	Wielka Skała Cukierkowa Góra	McClintock	Harry Mcclintock	2:16
3.	Jesteś moim słońcem	Davis , Mitchell	Norman Blake	4:26
4.	W dół rzeki, aby się modlić	tradycyjny	Alison Krauss	2:55
5.	Jestem Człowiekiem Ciągłego Smutku (wersja radiowa)	Dick Burnett	Soggy Bottom Boys i Dan Tymiński	3:10
6.	Ciężki czas zabijając parkietowy blues	James	Chris thomas król	2:42
7.	Jestem Człowiekiem Ciągłego Smutku (instrumentalne)	Burnett	Norman Blake	4:28
8.	Trzymaj się słonecznej strony	Blenkhorn, Entwisle	Biali	3:33
9.	Odlece stąd	Brumley	Alison Krauss i Gillian Welch	3:57
10.	Nie zostawił nikogo oprócz dziecka	tradycyjny	Emmylou Harris , Alison Krauss, Gillian Welch	1:57
11.	Na autostradach	Furman	Leah, Sarah, Hannah Peasall	1:35
12.	Jestem zmęczony, pozwól mi odpocząć	Roberts ( Kuykendall )	Rodzina Coxów	3:13
13.	Jestem Człowiekiem Ciągłego Smutku (instrumentalne)	Burnett	Johna Hartforda	2:34
14.	O Śmierć	tradycyjny	Ralph Stanley	3:19
15.	Teraz w więzieniu	Ślepy Blake , Rodgers	Soggy Bottom Boys i Tim Blake Nelson	3:34
16.	Jestem Człowiekiem Ciągłego Smutku (z zespołem)	Burnett	Soggy Bottom Boys i Dan Tymiński	4:16
17.	Indian War Whoop (instrumentalny)	Hojt Ming	Johna Hartforda	1:30
18.	Samotna Dolina	tradycyjny	Czwórka Fairfielda	4:07
19.	Anioł Band	tradycyjny	Bracia Stanley	2:15

Ranking tygodniowy

Ranking (2000-2002)	Najlepsza pozycja
Stany Zjednoczone (najlepsze albumy krajów)	1
Stany Zjednoczone ( Billboard 200)	1
Stany Zjednoczone (Najpopularniejsze ścieżki dźwiękowe zbillboardu)	1
Kanada ( Kanadyjska tabela albumów )	3
Francja ( SNEP )	9
Australia ( ARIA )	15
Nowa Zelandia ( RIANZ )	14
Niemcy ( Media Control AG )	87

Wokół filmu

• Do roli Ulissesa pierwszymi wyborami byli Pierce Brosnan i Mel Gibson . Jim Caviezel i Christopher Reeve mieli zagrać Pete'a, a Michael J. Fox , Kevin Kline , Daniel Stern czy Danny DeVito mieli zagrać Delmara. Uważano, że Nicole Kidman , Minnie Driver i Gwyneth Paltrow grały w Penny. Do roli Big Dan Teague pierwszymi wyborami byli Jeff Bridges , Albert Brooks lub Mel Brooks . Wreszcie, do roli Pappy O'Daniel, pierwszymi wyborami byli Sean Connery lub Donald Sutherland .
• Pierwsze obrazy filmu pokazują obóz pracy przymusowej, w którym czarni więźniowie w łańcuchach rozbijają kamienie. Z entuzjazmem śpiewają pieśń Po Lazarus i uderzają w kamienie merlinami (masami) w sposób zsynchronizowany (jedno uderzenie na takt muzyczny). Ta scena naśladuje piosenki robocze ( Worksong w języku angielskim) byłych niewolników afroamerykańskich, a nawet afrykańskie piosenki robocze.
• Piosenka z napisami ( Big Rock Candy Mountain ) skomponowana przez Harry'ego McClintocka ma surrealistyczny tekst wyjaśniający, że Stary Zachód to idealny kraj pełen dziwnych elementów (napiwków, które rosną w krzakach, drzew po papierosy, lemoniady, która tryska, gliniarzy z drewnianymi nogami , kury znoszące jajka na twardo, buldogi z gumowymi zębami, puszki po puszce w więzieniach, kaskady whisky…).
• Postać Tommy'ego Johnsona naprawdę istniała. To nie przypadek, że główni bohaterowie filmu spotykają na rozdrożu Tommy'ego Johnsona. Tommy Johnson był pierwszym bluesmanem, który mówił o „Deal with the Devil”. Powiedział, że spotkał diabła na rozdrożu. Ten nauczył go grać bluesa w zamian za duszę. Legendę tę podejmie później Robert Johnson . Jest to niewątpliwie również aluzja do słynnego Cross Road Blues Roberta Johnsona.
• Piosenka Tommy'ego Johnsona przy kominku to Hard Time Killing Floor Blues autorstwa Skipa Jamesa , kolejna kultowa postać bluesowa z lat 20.-30.
• Zainspirowany Odyssey od Homera , film ma ambicję bawić widza. Często bardzo blisko musicalu (scena z syrenami, baptystami czy ceremonia Ku Klux Klanu ), O'Brother pozbawiony jest wszelkiej mroku i sarkazmu, co jednak uczyniło sukces braci Coen. Zamieniło się to w pozory ironii, popychając nieco stronę farsy. Bracia Coen naprawdę nie boją się karykatury.
• Trzej uciekinierzy są bliscy wypadkom: przede wszystkim „Ulisses” Everett, gadatliwy playboy z grupy, która marząc o byciu filozofem, nie przestaje rozumować w próżni, nieustannie ożywiany optymizmem. z włosami (pierwsze zmartwienie za każdym razem, gdy się budzi) i gominą, bez której nie może się obejść. Ta utrwalona idea niszczy pseudointelektualną stronę postaci. Pete jest rodzajem głupiego bydlaka, z podstawowymi reakcjami i dykcją wieśniaków w jaskrawym kontraście do schludności Everetta. Marzy o otwarciu restauracji i zostaniu kamerdynerem w smokingu. Delmar, rodzaj naiwnego idioty, dopełnia trio.
• Podobnie pojawienie się wciąż wściekłego gangstera George'a „Baby Face” Nelsona, czy dwóch przeciwników politycznych, kandydatów na stanowisko gubernatora: jednego w starym stylu, reprezentującego wielkie interesy i otoczonego niekompetentnymi, drugiego. przyjaciel „małych ludzi”, prowadzący nowoczesną kampanię, ale tajny przywódca Ku Klux Klanu .
• Istnieje wiele odniesień do Odysei , nawet jeśli daleko nam do prawdziwej adaptacji dzieła Homera. Oto niewyczerpująca lista:
  • bohater "Ulissesa", Everett, pragnie odnaleźć swoją żonę Penny ( Penelopa ), która sama ma poślubić swojego "zalotnika";
  • Everett, podobnie jak Ulisses, ma swój spryt jako główną broń; niemal instynktowna demagogia bohatera jest w filmie sprężyną komiczną, na przykład popychającą go do zaprzeczenia samemu sobie lub do pisania długich zdań tylko po to, by powiedzieć banały;
  • wersy, którymi zaczyna się film, to pierwsza z Odysei  ;
  • postać jednookiego olbrzyma Big Dan Teague jest aluzją do Cyklopa Polifema  ; moment, w którym Ulisses i jego towarzysze zakładają białe szaty członków KKK i muszą umknąć czujności Big Dan Teague, przypomina moment, w którym bohaterowie Homera okrywają się owczymi skórami, by wydostać się z jego jaskini.
  • trzy kobiety z rzeki hipnotyzują trzech wspólników niczym Syreny Odysei  ;
  • (rzekoma) przemiana jednego z towarzyszy "Ulissesa" Everetta w zwierzę (a dokładniej w filmową ropuchę) nawiązuje do spotkania z magiem Kirke  ;
  • spotkanie towarzyszy „Ulissesa” Everetta z baptystami jest możliwym nawiązaniem do epizodu Lotofagów  ;
  • Everett używa przebrania starca, by pozostać niezauważonym, jak Ulisses po powrocie do Itaki  ;
  • spotkanie trzech głównych bohaterów ze ślepym prorokiem jest porównywalne z konsultacją niewidomego wróżbity Tejrezjasza w Zaświatach, do którego Ulisses pyta, jak wrócić do domu; może również odnosić się do ślepej olszy Demodocos (a więc do Homera)
  • Obsesję Everetta na punkcie jego włosów można postrzegać jako aluzję do wielu czynników dotyczących włosów Odyseusza w Odysei  ;
  • Zarówno oryginalny Ulisses, jak i ten w filmie, ujawniają się, robiąc coś, czego nikt inny nie może osiągnąć: pierwszy strzelając z łuku, a drugi śpiewając Man of Constant Sorrow , jako jedyny lider „Soaked Asses”;
  • Imię Pappy O'Daniela, Menela , to król Sparty w Iliadzie, a jego przeciwnik, Stokes, nazywa się Homer  ;
  • Rzeź stad Heliosa przez ludzi Odyseusza w Odysei symbolizuje podmuch „Baby Face” Nelsona na krowy;
  • za każdym razem, gdy „Ulysses” Everett zasypia, ma miejsce złe wydarzenie, jak również w Odysei  ;
  • kiedy Everett spotyka Big Dan Teague, w tle widzimy posąg Homera ;
  • piosenka śpiewana przez „Ulyssesa” Everetta „ I Am A Man Of Constant Sorrow ” oznacza „Jestem człowiekiem nieustannego żalu”, co pasuje do opisu Ulissesa w Odysei  ;
  • pod koniec filmu „Ulysses” Everett jest zanurzony i przywiera do swojej pływającej trumny, jak jego homeryckie alter ego przyklejone do kawałka drewna po rozbiciu statku;
  • Ostatnie zdanie Everetta odnosi się do mitologii greckiej  : „Znalezienie obrączki w takiej ilości wody to praca dla Herkulesa  !” ” .
• Film wykorzystuje również procesy charakterystyczne dla tragedii greckiej , zarówno pod względem tematu, jak i formy: proroctwo, chór wyjaśniający elipsy …
• W całej filmografii braci Coen odnajdujemy pewną dogłębność estetyczną (por. Frédéric Astruc), skupioną wokół dzieła kolorów (zwłaszcza u Bartona Finka ). Podobnie tutaj, gdzie film wygląda dziwnie odbarwiony. W rzeczywistości kolory są selektywnie odbarwiane przez usuwanie odcieni i ponowne kolorowanie cyfrowe. Ale do tego zwyczajowego dla nich wymiaru obrazowego, dodają tu nowy, muzyczny, i to z początku filmu: gdy ekran jest jeszcze czarny, słyszymy bluesowe tło przemieszane z charakterystycznym dźwiękiem kruchych mas. skały. Wiemy, gdzie jesteśmy: Głębokie Południe. Pojawia się obraz, skutecznie odsłaniając przed nami skazańców, całych czarnych, śpiewających i ciężko pracujących.
• Muzyka – gospel i hillbilly dodająca bluesowi i country – nie przestanie, naprawdę cementuje film, nadając mu jedność poza odmiennymi scenami. Punktem kulminacyjnym jest być może nagranie albumu przez trójkę wspólników z akompaniamentem Tommy'ego, czarnego gitarzysty, który „sprzedał duszę diabłu”. Czterech muzyków nazywa się "The Soggy Bottom Boys", po francusku "Les Culs Trempés".
• Piosenka z koncertu halowego ( Teraz w więzieniu , dosłownie: "Teraz w więzieniu") przedstawia chór Pete śpiewający w Yodel (tradycyjny austriacki styl muzyki tyrolskiej ). Jest to skrzyżowanie muzyki country i jodłowania, które kiedyś sprowadzili do Stanów Zjednoczonych osadnicy szwajcarscy i austriaccy , a na swój sposób zaadaptowali je tradycyjni amerykańscy śpiewacy. Ta scena przypomina scenę z filmu The Blues Brothers . W obu filmach bohaterowie są ścigani przez policję iz wielkim powodzeniem śpiewają w zatłoczonej sali .
• Scena pokazuje białych chrześcijańskich czcicieli obmytych z grzechów w rzece przez pastora. Widzimy wiernych śpiewających pieśń ewangeliczną W dół rzeki, aby się pomodlić (dosłownie: „Chodźmy się pomodlić do rzeki”) a cappella (bez instrumentów). Oto kilka słów z tej pieśni, które nadają filmowi francuski tytuł: „  Och bracie, zejdźmy… do rzeki się modlić  ” (dosłownie: „O bracie, zejdźmy… do rzeki się modlić”).
• Tytuł filmu to bezpośredni hołd dla filmu wyreżyserowanego i napisanego w 1942 roku przez Prestona Sturgesa The Voyages of Sullivan , gdzie głównym bohaterem tego filmu jest filmowiec, który chce nakręcić film towarzyski o trafnym tytule O'Brother, Where Art Ty? .
• Scena z ceremonią KKK wydaje się nawiązywać do filmu Czarnoksiężnik z Krainy Oz . Taniec strażników i strategia stosowana przez Ulissesa są takie same.
• Ostateczna powódź, zapowiadana kilkakrotnie przez bohaterów od początku filmu, jest nawiązaniem do budowy jednej z zapór Tennessee Valley Authority (TVA). Na początku lat 30. Dolina Tennessee była nędznym regionem: bezrobocie było bardzo wysokie, a rolnicy niewiele zarabiali, ponieważ gleba była zubożona i zerodowana w wyniku intensywnej uprawy i wyrębu. TVA została utworzona 18 maja 1933 roku przez prezydenta Franklina Delano Roosevelta w ramach Nowego Ładu . Jej rola była wieloraka: produkcja energii elektrycznej i zapewnienie żeglowności rzeki w celu przyciągnięcia przemysłu (w szczególności przetwórstwa tlenku glinu dla firmy Alcoa ), przywrócenia równowagi ekologicznej doliny, poprawy produktywności, rolnictwa itp. Ponadto projekt ten wymagał dużej siły roboczej, co ma bardzo korzystny wpływ na zatrudnienie. W latach 30. i 40. XX wieku na Tennessee zbudowano liczne zapory hydroelektryczne, ponieważ wysiłek wojenny zwiększył zapotrzebowanie na energię. Pod koniec wojny TVA była największym producentem energii elektrycznej w kraju. Na Tennessee zbudowano 1050 km dróg wodnych. Lasy zostały ponownie zasadzone; poprawiły się metody uprawy.

Główne wyróżnienia

Nagrody

• Nagrody Las Vegas Film Critics Society 2000: Najlepsze zdjęcia dla Rogera Deakinsa
• Złote Globy 2001  : Najlepszy aktor w musicalu lub komedii dla George'a Clooneya
• Brytyjskie Stowarzyszenie Autorów Zdjęć Filmowych 2001: Najlepsze zdjęcia do Rogera Deakinsa
• Florida Film Critics Circle Awards 2001: Najlepsza muzyka dla T-Bone'a Burnetta i Cartera Burwella
• Grammy Awards 2002: najlepsza ścieżka dźwiękowa do kompilacji dla filmu, telewizji lub innych mediów
• BMI Film and TV Awards 2002: Nagroda Specjalna dla T-Bone Burnett

Spotkania

• Oskary 2001  :
  • najlepsza fotografia dla Rogera Deakinsa
  • najlepszy scenariusz dostosowany do Joela i Ethana Coen
• Złote Globy 2001  :
  • najlepszy film muzyczny lub komediowy
• American Comedy Awards 2001: Najzabawniejszy aktor George'a Clooneya
• Nagrody BAFTA 2001  :
  • najlepsza muzyka dla T-Bone Burnetta i Cartera Burwell
  • najlepsza fotografia dla Rogera Deakinsa
  • najlepsze kostiumy dla Moniki Howe
  • najlepsza reżyseria artystyczna dla Dennisa Gassnera
  • najlepszy oryginalny scenariusz dla Joela i Ethana Coen
• Festiwal Filmowy w Cannes 2000  :
  • Oficjalna selekcja w konkursie o Złotą Palmę

Uwagi i referencje

1. Do Morza Białego dosłownie oznacza „Do Morza Białego”
2. Ethan Coen zostanie uznany za reżysera dopiero w Ladykillers w 2004 roku. Jest jednak współreżyserem wszystkich filmów braci Coen.
3. "  O bracie, gdzie jesteś? (2000) - Informacje finansowe  ” , na temat Liczb (dostęp 16 października 2020 r . ) .
4. (w) Original Soundtrack - Bracie, gdzie jesteś? - AllMusic .com
5. Lescharts.com - Ścieżka dźwiękowa - O BRACIE, GDZIE JESTEŚ? . SNEP . Zawieszony Medien.
6. (w) Australian-charts.com - Ścieżka dźwiękowa - O BRACIE, GDZIE TY SZTUJĘ? . ARIA Top 50 albumów . Zawieszony Medien.
7. (w) Charts.org.nz - Ścieżka dźwiękowa - O BRACIE, GDZIE JESTEŚ? . RIANZ . Zawieszony Medien.
8. (de) Charts.de - Ścieżka dźwiękowa - O BRACIE, GDZIE JESTEŚ? . GfK Rozrywka . PhonoNet GmbH.
9. https://akas.imdb.com/title/tt0190590/trivia?tr0793566 .
10. https://akas.imdb.com/title/tt0190590/awards .

Linki zewnętrzne

• Zasoby audiowizualne  :
  • Allocyna
  • Narodowe Centrum Kina i Ruchomego Obrazu
  • Zasoby filmowe
  • Kinoteka w Quebecu
  • Filmowa baza danych
  • (pl)  Allmovie
  • (pl)  Amerykański Instytut Filmowy
  • (pl)  Archiwum Narodowe BFI
  • (pl)  Internetowa baza filmów
  • (pl)  Metacritic
  • (pl)  Silnik zapytań recenzji filmów
  • (de)  OFDb
  • (w)  Nagrody Akademii
  • (pl)  Zgniłe pomidory