Nicole Jamet
Nicole Jamet
Nicole Jamet , urodzona w dniu16 września 1948w Asnieres-sur-Seine , jest francuską aktorką i pisarką . Była żoną Didiera Kaminki , ówczesnej towarzyszki Pierre-Jeana Reya .
Biografia
Nicole Jamet słynął jej interpretacji Cosette obok Georges geret w Nędzników w reżyserii Marcela Bluwal w roku 1972. W roku 1973, Claude Autant-Lara zaproponował jej rolę w Bathilde Lucien Leuwen obok Bruno Garcin dla ORTF. Nicole Jamet i Didier Kaminka grają razem w Je sais rien mais je dire tout (1973) Pierre'a Richarda, a następnie w Le Garde du corps (1984) Françoisa Leterriera . W 1975 roku Didier Kaminka zatrudnił Nicole Jamet do roli jednej z trzech dziewczyn w Trop c'est trop . W 1977 zagrała Sylvie w biseksualnym trójkącie pomiędzy Sami Frey , Mario Gonzales i Christine Murillo w Pourquoi pas! przez Coline Serreau . W 1984 i 1986 roku zasłynęła we Włoszech z roli żony Michele Placido w La Mafia i La Mafia 2 . Pod batutą Didiera Kaminki zagrała w 1987 roku w Dopóki będą kobiety, aw 1990 roku w Promocji sofie .
Ona została zauważona w teatrze w latach 1984-1986 w roli Roxane , obok Jacques Weber , w Cyrano de Bergerac kierowany przez Jérôme Savary .
Nicole Jamet pracuje również jako scenarzystka telewizyjna. Współtworzyła m.in. Dolmen , emitowany na antenie TF1 latem 2005 roku.
Filmografia
Kino
Telewizja
-
1970 : Trybunał Niemożliwego „ Miasto Is ”, telewizyjna opera mydlana Michela Subiela : Lilia
-
1972 : Les Misérables przez Marcel Bluwal
-
1973 : Lucien Leuwen , film telewizyjny Claude Autant-Lara
-
1975 : W tej nocy teatru : Dziesięć minut alibi przez Anthony Armstrong , skierowanego przez Jacques Ardouin , skierowanego przez Pierre Sabbagh , Édouard VII teatru
-
1975 : Na dziś wieczór teatru : Trésor partii przez Bernard REGNIER opartego na powieści Wodehouse reżyserii Jacques'a Ardouin reżyserii Pierre Sabbagh , Edouard VII teatrze
-
1979 : La lumiere des prawi przez Yannicka Andréi, miniserial (Marie)
-
1980 : Dziś wieczorem w teatrze : Ważne jest być kochanym przez Oscara Wilde'a , adaptacja Jean Anouilh , reżyseria Jacques François , reżyseria Pierre Sabbagh , Théâtre Marigny
-
1980 : Tajemnice Paryża autorstwa André Michel
-
1982 : Panie z jednorożcem autorstwa Lazare Iglesis : Griselda
-
1983 : Pokój damski autorstwa Yannicka Andréi : Marie
-
1983 : Niektórzy ludzie dobrej woli (miniserial telewizyjny) reż. François Villiers : Odette
-
1984 : La Mafia , reż. Damiano Damiani (Raiuno, Włochy)
-
1986 : La Mafia 2 przez Florestano Vancini (Raiuno, Włochy)
- 1995: Florence Larrieu: Sędzią jest kobieta : sezon 2 odcinek 1 Sekret Marion: matka Marion
-
2006 : Tajemnice wulkanu autorstwa Michaëli Watteaux : Marie-Thérese
-
2010 : Sekcja badawcza
Autor scenariusza
Teatr
-
1968 : Krótkie spotkanie z Noelem Cowardem , reżyseria Jacques Mauclair , teatr Saint-Georges
-
1969 : Zakazane dla publiczności , Jean Marsan , reżyseria Jean Le Poulain , Théâtre des Célestins
-
1971 : Henri VIII przez Szekspira , kierowane przez Gabriel Garran , Théâtre de La commune
-
1972 : Ogłoszenie skierowane do Marie przez Paula Claudela , reżyseria Hubert Gignoux , Festival de la Cité Carcassonne
-
1976 : Jak wam się podoba przez Williama Szekspira w reżyserii Benno Besson , Festival d'Avignon
-
1978 : Almira przez Pierre-Jean de San Bartholome reżyserii autora, Espace Pierre Cardin
-
1981 : Les Serments Indiscrets przez Marivaux , w reżyserii Jean-Louis Thamin , teatru we wschodniej części Paryża , Teatr Nowy w Nicei
-
1982 : Les Serments Indiscrets przez Marivaux , w reżyserii Jean-Louis Thamin , Nouveau Théâtre de Nice
-
1983 : Cyrano de Bergerac przez Edmond Rostand , kierowany przez Jérôme Savary , Mogador teatrze
-
1984 : Cyrano de Bergerac przez Edmond Rostand , kierowane przez Jerome Savary'ego , Mogador teatru
-
1987 : Le Secret d ' Henri Bernstein , reżyseria Andréas Voutsinas , Théâtre Montparnasse
-
1989 : Le Secret d ' Henri Bernstein , reżyseria Andréas Voutsinas , Théâtre des Célestins
-
1991 : Gustave i Louise przez Pierre barillet po korespondencji przez Gustave'a Flauberta i Louise Colet reżyserii Gérarda Caillaud , Théâtre des Mathurins
-
1991 : Pleins Feux przez Mary Orr , kierowany przez Éric Civanyan , Théâtre de la Michodière
-
1992 : Pleins Feux przez Mary Orr reżyserii Éric Civanyan , Antoine teatrze , następnie na wycieczkę aż do 1993
-
1995 : Wróg ludu przez Henryka Ibsena w reżyserii Jean-Luc Tardieu , Espace 44 Nantes
-
2000 : Przyjemność Rozerwanie i ból domowe , według Jules Renard , kierowane przez Nicolas Briançon , Teatru 14 Jean-Marie Serreau
Bibliografia
- Nicole Jamet, Marie-Anne Le Pezennec , Dolmen , Paryż, Éditions Michel Lafon ,2005, 440 pkt. ( ISBN 978-2-7499-0297-5 )
- Nicole Jamet, Marie-Anne Le Pezennec, Zapomniane przez Killmore: Dolmen, suita , Paryż, edycje Michel Lafon,2007, 462 s. ( ISBN 978-2-7499-0651-5 , informacja BNF n O FRBNF41077401 )
- Nicole Jamet, Marie-Anne Le Pezennec, Dolmen III , Paryż, Éditions Michel Lafon ,2010, 352 s. ( ISBN 978-2-7499-1239-4 )
Linki zewnętrzne