Przyjemność zerwania
The Pleasure of Breaking (1897) to jednoaktowa komedia Julesa Renarda , dedykowana Edmondowi Rostandowi . Ta sztuka o zasięgu autobiograficznym jest często wystawiana wraz z późniejszą sztuką autora, The Household Pain (1898).
Argument
Maurice odwiedza Blanche, dojrzałą kobietę, która jest jego kochanką, którą opuszcza, przygotowując się do małżeństwa z zamożną młodą dziewczyną swojego pokolenia. Ta wizyta po rozstaniu pozwala im wywołać wciąż silne uczucia, które ich łączą.
Historia sztuki
Część jest tworzona na 16 marca 1897, w Cercle des Escholiers, z Jeanne Granier i Henry Mayer . Weszła do repertuaru Comédie-Française w 1901 roku, dwa lata po tym, jak Jules Renard o to poprosił i jest wykonywana na12 marca 1902(na 18 przedstawień), z Cécile Sorel i Henry Mayer.
Adaptacje
Adaptacje teatralne
- 1897: z Jeanne Granier i Henry Mayer
- 1967: reżyseria Jean-Laurent Cochet , z Madeleine Robinson , Jean-Claude Balardem, w teatrze Saint-Georges ; wznowienie inscenizacji (1968) Jacques-Henri Duval z Madeleine Robinson i Jean Roche (Théâtre des Célestins?).
- 1990: The Pleasure of Breaking and The Household Pain , reżyseria Bernard Murat , z Anny Duperey i Bernardem Giraudeau , Comédie des Champs-Élysées
- 1995: The Pleasure of Breaking and The Household Pain , reż. Claude Lesko, z Véronique Bernard-Maugiron, Bernardem Labbé, Théâtre des Célestins (Lyon)
- 1999: The Pleasure of Breaking and The Household Pain , reżyseria: Nicolas Briançon , który gra rolę Maurice'a, z Nicole Jamet, Théâtre 14 Jean-Marie Serreau
- 2001: The Pleasure of Breaking and The Household Pain , reżyseria: Jean-Philippe Ancelle, który gra rolę Maurice'a, z Delphine Allange, Festival de Pau
- 2009: Le Plaisir de Rompre i Le Pain de Ménage w reżyserii Michela Galabru , z Fabrice Nemo i Annie Corbier, Comédie Nation;
- 2014: Le Plaisir de Rompre i Le Pain de Ménage , w reżyserii Pierre'a Laville'a , z Béatrice Agenin i Laurentem d'Olce , w Théâtre Daunou .
Francuska komedia
- 1902: z Cécile Sorel i Henry Mayerem w Cercle des Escholiers, następnie w teatrze La Bodinière ;
- 1906: z Mitzi Dalti i Paulem Numą (19 przedstawień od 1906 do 1909)
- 1911: z Gabrielle Robinne i Jacquesem Guilhène
- 1949: wyreżyserowany przez Juliena Bertheau , który gra rolę Maurice'a, z Germaine Rouer
- 1960: reżyseria Jean Mercure , z Annie Ducaux i Bernardem Dhéranem (50. rocznica śmierci Julesa Renarda).
- 1964: reżyseria Jean Mercure, z Micheline Boudet i Jacques Toja (100. rocznica urodzin Renarda).
- 1982: reżyseria Yves Gasc , z Geneviève Casile i Raymondem Acquavivą
Telewizja
- 1973: produkcja François Gyr , z Micheline Boudet i André Dussollierem
- 1978: produkcja André Flédérick , z Micheline Presle (A2, Le Petit théâtre du Dimanche , program José Artur )
Tłumaczenia
- 1916: Good bye , przekład Barrett H.Clarck (sztuka wystawiona w Nowym Jorku)
- 1954: Il Piacere di dirsi addio - un atto / di Jules Renard; traduzione di Jole Giannini, Mediolan (tekst drukowany).
Załączniki
Bibliografia
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
- Jules Renard, teatr . Przedmowa François Morel , plik Julii Hung. Paryż, Omnibus, 2010. ( ISBN 978-2-258-08180-2 )