Mosnac (Charente-Maritime)

Mosnac
Mosnac (Charente-Maritime)
Dzwonnica kościoła Saint-Saturnin.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Charente Maritime
Miasto Jonzac
Międzyspołeczność Wspólnota gmin Haute Saintonge
Mandat burmistrza
 Didier Gervreau
+2.020 -2.026
Kod pocztowy 17240
Kod wspólny 17250
Demografia
Miły Mosnacais
Ludność
miejska 		473  mieszk. (2018 o 3,5% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 38  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 45 ° 30 ′ 23 ″ północ, 0 ° 31 ′ 19 ″ zachód
Wysokość Min. 17  m
Maks. 39  m
Powierzchnia 12,44  km 2
Jednostka miejska Gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich
Wybory
Oddziałowy Kanton Pons
Ustawodawczy Czwarty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Mosnac
Geolokalizacja na mapie: Charente-Maritime
Zobacz na mapie topograficznej Charente-Maritime Lokalizator miasta 14.svg Mosnac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Mosnac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Mosnac
Znajomości
Stronie internetowej www.commune-mosnac.fr

Mosnac jest wspólny South West z Francji , znajduje się w dziale z Charente-Maritime ( Region New Aquitaine ).

Jego mieszkańcy nazywani są Mosnacais i Mosnacaises .

Geografia

Lokalizacja i dojazd

Miasto Mosnac znajduje się na południu departamentu Charente-Maritime , w regionie Nouvelle-Aquitaine , w dawnej prowincji Saintonge . Należąc do południowej Francji - mówimy dokładniej o „południu atlantyckim”, w samym sercu łuku atlantyckiego można go połączyć z dwoma dużymi obszarami geograficznymi, francuskim Wielkim Zachodem i francuskim Wielkim Południowym Zachodem .

Mosnac znajduje się w kantonie Pons .

Gminne gminy

Gminy graniczące z Mosnac
Belluire Fleac-sur-Seugne Saint-Grégoire-d'Ardennes
Saint-Palais-de-Phiolin Mosnac Saint-Georges-Antignac
Saint-Genis-de-Saintonge Clion

Hydrografia

Seugne, Tende i Laigne to rzeki, które przecinają miasto Mosnac.

Planowanie miasta

Typologia

Mosnac to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych „ Zawód europejski biofizyczny gleby Corine Land Cover” (CLC), odznacza się znaczeniem obszarów rolniczych (71,8% w 2018 r.), Niemniej jednak spadło w porównaniu z 1990 r. (73,8%). Szczegółowy podział w 2018 r. Przedstawia się następująco: grunty orne (54,7%), lasy (24,8%), niejednorodne tereny rolnicze (17,1%), tereny zurbanizowane (3,3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Od XI -tego  wieku , panowaniem Mosnac jest siedziba starożytnych rodzinnym Gartrade, która posiada także Zamek Jonzac . Od początku XIV XX  wieku przez kolejnych sojuszy i Mosnac Jonzac powrocie do Taillefer Montausier następnie Sainte-Maure. Mosnac ląduje nadal należą do Sainte-Maure na przełomie XVII -tego  wieku , ale przeszedł w ręce markiza Dune XVIII -tego  wieku . Podczas rewolucji należeli do pana Broussarta de Ponsa. W 1841 roku zamek Mosnac został zburzony, a ziemię sprzedano osobom prywatnym. W Mosnac kiedyś znajdowały się pozostałości przedrzymskie, w tym menhir o wysokości 4,50 metra i szerokości 2 metrów. Został obalony w 1851 roku przez właścicieli pola, na którym spoczywał.

Administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
2001 2014 Marie Claude Grelard SE  
2014 W trakcie Didier Gervreau   Emerytowana służba cywilna
Brakujące dane należy uzupełnić.

Region

Po przeprowadzeniu reformy administracyjnej z 2014 r. Zmniejszającej liczbę regionów Francji metropolitalnej z 22 do 13, gmina należy do1 st styczeń 2016do regionu Nouvelle-Aquitaine , którego stolicą jest Bordeaux . Od 1972 do31 grudnia 2015 rnależał do regionu Poitou-Charentes , którego stolicą było Poitiers .

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 r.

W 2018 roku miasto liczyło 473 mieszkańców, co oznacza wzrost o 3,5% w porównaniu do 2013 roku ( Charente-Maritime  : + 2,13%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
721 765 757 782 773 714 721 668 699
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
723 661 677 632 653 667 668 681 646
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
625 638 623 575 581 542 547 504 522
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
491 467 436 439 431 448 465 468 470
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
457 473 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Kościół Saint-Saturnin

Ten romański kościół poświęcony św Saturninus , 1 st  biskupa Tuluzy, męczeńską w II th  century . Pierwotnie składał się z prostokąta tworzącego nawę główną zakończoną zaokrągloną apsydą, zgodnie z obowiązującymi wówczas planami. W XV -go  wieku , kościół został przedłużony w lewo przez dodanie budynku. Stolice i modele ozdobione są fantastycznymi zwierzętami; orły i syrena ocierają się o centaur i kochanków. Zawiera malowaną dekorację. Od 1990 roku zaliczany jest do zabytków historycznych .

Dźwięk dzwonka Mosnac był kiedyś znany jako odpieranie burz. Jest w brązie i pochodzi z 1789 roku. Jest wygrawerowany "IUE SUIS DE ST SATURNIN DE MOSNAC WYKONANY POD opieką G. MAHESA CURE SPONSOR MATHURIN ANNIBAL BROUSSART STRAŻ DRZWI KRÓLEWSKIEGO SGR DE ST LEGERA I MOSNAC SPONSOR MARTE ANNE LASUNIE" LADY DE MANTEGOU I LAVIALE VEUVE DE MESSIRE IEAN ANTOINE DE BROSSART ECUYER SGR DE BROSSARD FAVIERE I BELLEVUE FRANÇOIS MESTREAU SYNDIC I.CAYON FABRI MERLIN CORNILLON FONDEUR 1789 ” . Od 1911 r. Zaliczany jest do zabytków historycznych .

Kaplica Notre-Dame-des-Champs

Ta kaplica znajduje się przy wejściu do małej wioski Mosnac. Ma kształt cylindryczny, dach z kamienną kopułą zwieńczony jest posągiem Matki Boskiej, dominującym nad okolicznymi winoroślami i zbożami. Półkoliste drzwi wejściowe zdobią pilastry zwieńczone łukowym przyczółkiem. Jeden z witraży w kaplicy przedstawia siewcę na polu, rzucającego w locie swoje ziarno pod opiekuńczym spojrzeniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem.

Zamek Favières

Ziemie należą Favières w połowie XVI -go  wieku do rodziny La Motte-Fouquet, a następnie przekazać do rąk Jean de Candelay. Na początku XVIII th  wieku , Pierre de Foix i Jean de Saint-Mauris dokonać akwizycji; zamek pozostał w rodzinie Saint-Mauris przez sto lat. Otoczony rozległymi przebudowanymi oficynami zamek oferuje duży budynek główny flankowany dwiema kwadratowymi wieżyczkami pokrytymi łupkiem. W obecnej formie, mimo pozornego ożywienia w XIX th  wieku , zamek Favières pozostaje interesującym przykładem budynku z XVII -tego  wieku .

Młyn wodny

Ten duży młyn, znajdujący się na Seugne i opisany przez Pierre-Damiena Raingueta w 1864 roku, to imponujący budynek z pokrytego gruzu kamiennego, wznoszący się na czterech poziomach. Fasada ma cztery przęsła, przęsła prostokątne. Ten młyn wodny należał niegdyś do spółdzielni Jonzac Cooperative Minoterie, której napis nadal widnieje na fasadzie.

Osobowości związane z gminą

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Notatki i karty

  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego zatwierdzonej w dniu14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij dolną część pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Gojowie z Charente-Maritime
  2. Louis Papy, Le midi atlantique , atlas i geografia współczesnej Francji, Flammarion, Paryż, 1984
  3. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  4. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  5. „  Understanding the density grid  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 ) .
  6. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  7. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 24 marca 2021 ) .
  8. „  CORINE Land Cover (CLC) - Podział obszarów na 15 pozycji użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  9. Dziedzictwo miast i wsi Charente-Maritime, wydania Flohic
  10. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
  11. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
  12. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  13. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  14. "  Saint-Saturnin Church  " , zawiadomienie n o  PA00104820, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
  15. „Kościół  dzwon  ” , zawiadomienie n o  PM17000221, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury
  16. "  Le Grand-Moulin  " , zawiadomienie n o  IA17000421, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury