Status CITES
Do rodzaju Microcebus , lemurów , zalicza się strepsiryny z rzędu naczelnych, które należą do najmniejszych gatunków lemurów.
Niektóre gatunki z rodzaju Mirza mają również tę rodzimą nazwę .
To najmniejsze lemury na świecie: mierzą 12 cm bez ogona, który mierzy 15 cm . Ważą maksymalnie 90 gramów.
Ich duże oczy mają nadwrażliwą siatkówkę, a ich słuch jest doskonały. Zwykle polują samotnie w nocy i żywią się owadami ( chrząszcze itp.), Owocami, miodem i nektarem, które znajdują na drzewach lub na ziemi.
W ciągu dnia samice niektórych gatunków, takich jak mikrob euroazjatycki, przebywają w małych grupach w wydrążonych drzewach lub gniazdach liści, ale żerują samotnie. Microcèbe „prawdopodobnie produkuje 3 do 6 młodych w roku następującym po jego urodzeniu, i nadal rozmnażać w tym tempie do piętnastu lub więcej lat swojego życia . ”
Te zwierzęta to najmniejsze znane naczelne . Są nocne i endemiczne dla dużej wyspy Madagaskaru
Przyrodnicy początkowo myśleli, że są najbardziej archaiczną formą spośród wszystkich naczelnych, jaka przetrwała. Hipoteza ta nie została potwierdzona ani przez badanie dostępnych skamieniałości, ani przez dane genetyczne i filogenetyczne.
Inna hipoteza głosi, że ich przodkowie byli starsi i przeszli kilkakrotną ewolucję w kierunku karłowatości, często obserwowanej na wyspach ( karłowatość wyspiarska ) lub w miejscach odizolowanych ekologicznie lub na niektórych obszarach charakteryzujących się suszami. Okresowe i nieprzewidywalne (zwykle związane z konsekwencjami z El Niño ).
Według Goulda ten typ karłowatości można wyjaśnić i wywołać w warunkach hiperzmiennych powodujących przyspieszenie historii życia .
Tak więc Cheirogaleidae przeszłyby podczas swojej ewolucji kilka faz karłowatości (wydaje się, że trzy), co nie miało miejsca w przypadku ich kuzynów Lepilemuridae ( Lepilemur ). Ta ewolucja w świecie ssaków mogłaby nastąpić niedawno (w stosunku do czasu geologicznego i historii organizmów żywych) .
Ten rodzaj obejmuje co najmniej następujące 24 gatunki :