Narodziny |
7 stycznia 1972 Wycieczki |
---|---|
Imię i nazwisko | Renald Luzier |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Rysownik , autor komiksów |
Małżonka | Camille Emmanuelle |
Pracował dla | Charlie Hebdo , Lodowaty Płyn |
---|---|
Różnica | Nagroda Słonecznik |
Renald Luzier , znany jako Luz , jest francuskim rysownikiem prasowym i autorem komiksów, urodzonym7 stycznia 1972w wycieczkach . Współpracuje z kilkoma gazetami, głównie z Charlie Hebdo, a od 2003 r. z Fluide glacial .
Na początku lat 90. Luz podpisuje tablice w komiksowej gazecie Psikopat . Z'Październik 1994, jest redaktorem naczelnym Chien Méchant , miesięcznika satyrycznego komiksu, który miał sześć numerów doMarzec 1995. Następnie współpracował z tygodnikiem satyrycznym „ Charlie Hebdo”, z którego przez lata stał się jednym z najbardziej owocnych projektantów. W 1997 roku , po wyborze Catherine Mégret ( FN ) do ratusza w Vitrolles , stworzył w tygodniku kolumnę komiksową , Les Mégret zarządza miastem , co kpi z wybranego urzędnika i jej męża Bruno Mégreta . W 1998 roku publikacja w albumie zbioru jego felietonów spowodowała, że Luz został pozwany przez małżonków Mégret: ostatecznie został zwolniony.
Po szoku wywołanym pierwszą turą wyborów prezydenckich we Francji w 2002 roku stworzył i rozprowadzał mały fanzin , Cambouis , którego pierwsze numery znalazły się w tomie opublikowanym przez L'Association .
Luz, wielki „musicvore”, współpracuje zarówno ze specjalistycznym magazynem jak Les Inrocks, jak iz muzykiem Rubinem Steinerem przy jego albumie OuMuPo3 ( 2004 ). W międzyczasie, w 2003 roku , zgodnie z propozycją, został nawet DJ - em i prowadził paryskie wieczory taneczne w Élysée Montmartre , Pop In czy Truskel.
Luz realizował także od 2006 roku albumy graficzne Polémix & Voice Off , oferujące zasady grupy remiks humoru i satyry w tle. Współpracuje również ze szwajcarskim fotografem Stefmelem.
On pojawia się jako cameo w filmie Ojciec jak taka córka przez Oliviera de Plas ( 2007 ).
7 stycznia 2015, Luz, którego urodziny przypadają tego samego dnia, zostaje w domu: spóźniony na konferencję redakcyjną „ Charlie Hebdo” , w ten sposób ucieka przed atakiem, który kosztuje życie dużej części jego kolegów z gazety . Niedługo po ataku przybywa do siedziby Charlie Hebdo i przecina ulicę z terrorystami, którzy ignorując jego tożsamość, nie atakują go: jest jedną z pierwszych osób, które zaalarmowały otoczenie.
Następnie oświadcza, że uważa poparcie opinii publicznej dla Charlie Hebdo za „ogromne” , jednocześnie mówiąc, że jest przytłoczony „symbolicznym ciężarem”, który teraz ciąży na gazecie, która nigdy nie zamierzała być za zgodą i uważać na ryzyko z odzyskiem politycznej .
11 stycznia 2015 r.bierze udział w republikańskim marszu ku pamięci ofiar ataków 7-9 stycznia.
14 stycznia 2015Stał się znany na całym świecie dzięki jednej z 1178 emisji z Charlie Hebdo , gdzie zwrócił proroka Mahometa , był już reprezentowany na okładce n ° 1011 (zwany szariatu Hebdo ). Niektóre kraje, takie jak Senegal, cenzurują ten zasięg. Po publikacji w różnych miejscach doszło do zamieszek. W Nigrze zamieszki te spowodowały pożary kościołów i kilkanaście morderstw.
W wywiadzie wideo dla danego Vice Luz omawia szczegóły tych dni, a reakcje na The14 stycznia. Komentuje to:
„Myślę, że większości muzułmanów nie obchodzi Charlie Hebdo . Myślę, że ludzie, którzy uzurpują sobie prawo do mówienia, że cała społeczność muzułmańska została obrażona, to ludzie, którzy uważają muzułmanów za głupców. "
Wyjaśnił ponadto, że jego rysunek n ° 1178 należy rozumieć jako „wzajemnego przebaczenia” pomiędzy charakterem karykaturalne na okładce wydania szariatu Hebdo i rysownika, którzy czerpali: „Ja, jako autor, przepraszam Wkręciłem cię tam, a on jako postać mi wybaczył. "
W kwiecień 2015, zapowiada w wywiadzie dla Inrocks , że nie będzie już rysował Mahometa .
W maj 2015, deklaruje w Wyzwoleniu , że opuszcza drużynę Charlie Hebdo wwrzesień 2015 z powodów osobistych.
W maj 2015jego komiks Catharsis jest również publikowany przez wydawnictwa Futuropolis , w którym opowiada o swoim życiu osobistym i zawodowym po zamachach na Charlie Hebdo . Krytyk gazety Le Figaro wspomina, że przedstawia tam swoje „koszmary senne, napady ciężkiej bezsenności, paranoi lub nerwów, wybuchy miłości do partnera, a przede wszystkim wątpliwości co do jego zdolności do dalszego rysowania. „ Dla krytyka gazety L'Express : ” Jest to także historia bardzo osobista, o walce i zwycięstwie. Ocalałego, który nie chce utonąć. „ Album odniósł wielki sukces, gdy tylko został wydany: „ W niecały miesiąc ta historia jest już w trzecim wydaniu i została wydrukowana w 90 000 egzemplarzach. "
W wrzesień 2016zaczynał w Cahiers du Cinéma (dla którego zaprojektował okładkę filmugrudzień 2015) Publikacja, w odcinkach co miesiąc, komiks, Misfits , dedykowane do kręcenia filmu o John Huston .
2 listopada 2018publikuje Indélébiles w Futuropolis , komiks opowiadający o swoich dwudziestu trzech latach spędzonych w Charlie Hebdo . Wstyczeń 2019książka została nagrodzona Prix France Info .
Jest mężem dziennikarki Camille Emmanuelle , z którą ma córkę urodzoną w 2015 roku.