Louis Wołowski

Louis Wołowski Obraz w Infobox. Funkcje
Nieusuwalny senator
Zastępca
Senator
Biografia
Narodziny 31 sierpnia 1810
Warszawa
Śmierć 14 sierpnia 1876(w wieku 65 lat)
Gisors
Pogrzeb Cmentarz Pere Lachaise
Narodowości Francuski
polski
rosyjski
Zajęcia Ekonomista , dyplomata , bankier , polityk , prawnik , prawnik
Tata Francois Wołowski
Rodzeństwo Kazimierza Wołowskiego
Inne informacje
Członkiem Academy of Moral and Political
Sciences Turin Academy of Sciences (1856)
Nagrody Generalny
Oficer Zawodów Legii Honorowej
Père-Lachaise - Louis Wolowski 01.jpg Grób na cmentarzu Père-Lachaise (oddział 26).

Ludwik Franciszek Michał Reymond Wołowski ( po francusku: Louis François Michel Raymond Wolowski) , urodzony w Warszawie dnia31 sierpnia 1810i zmarł w Gisors (Eure) dnia14 sierpnia 1876, jest polskim prawnikiem, ekonomistą i politykiem znaturalizowanym Francuzem.

Biografia

Pochodzenie rodzinne

Louis Wołowski, syn Franciszka Wołowskiego , jest potomkiem dużej rodziny Żydów frankistycznych, nawróconych ok. 1760 r. Na katolicyzm.

Rodzina Wołowskich pochodzi od Elizeusza Szora, potomka Nephtali Szora, rabina Lublina. Elizeusz Szor jest uczniem Jakuba Franka i jego dzieci nawróconych na chrześcijaństwo w 1759 roku, przyjmując polskie imię. Wnuk Elizeusza, Salomon Szor, który został Franciszkiem Łukaszem Wołowskim , był sekretarzem króla Stanisława Augusta i nobilitowany w 1791 r. Prawnuk Elizeusza, Franciszek Wołowski ( 1786 - 1844 ), jest osobowością Królestwa Polskiego . Był prawnikiem Sądu Najwyższego i członkiem Sejmu od 1818 r., A następnie od 1825 do 1831 r. (Przewodniczył wówczas komisji legislacyjnej). W 1823 r. Został pasowany na rycerza. W czasie powstania polskiego przeciwko carowi w latach 1830-1831 Franciszek Wołowski był członkiem rządu tymczasowego.

Młodość

Od 1823 do 1827 roku Louis odbył studia średnie w Paryżu, w Lycée Henri-IV , uzyskując nagrodę na Concours Général . Następnie odbył studia podyplomowe w Niemczech, uzyskując doktorat z prawa na Uniwersytecie w Heidelbergu oraz doktorat z ekonomii politycznej na Uniwersytecie w Tybindze .

W czasie powstania polskiego 1830 r. Ludwik Wołowski był kapitanem sztabowym powstańczej armii polskiej, następnie został pierwszym sekretarzem poselstwa polskiego w Paryżu.

Po klęsce powstania w r Wrzesień 1831, Wołowscy zostają zmuszeni do wygnania i schronienia się w Paryżu.

Plik 21 marca 1833Louis poślubił Laure Guérin ( 1814 - 1899 ), z którą miał troje dzieci. Został naturalizowany w 1834 roku.

Prawnik i ekonomista

Zapisał się do Izby Adwokackiej przy Sądzie Apelacyjnym w Paryżu, ale nie pociągała go ta działalność, którą mało praktykował. Po złym doświadczeniu (wierząc w niewinność młodych ludzi oskarżonych o gwałt, uzyskał uniewinnienie, zanim dowiedział się, że są naprawdę winni), zrezygnował w 1853 roku.

Bardzo wcześnie poświęcił się badaniom z zakresu prawa i ekonomii. W 1834 r. Założył Revue de legal et de jurisprudence  ; jego badania zapewniły mu pewną renomę, aw 1839 r. uzyskał dla niego utworzenie katedry „prawa przemysłowego” w Narodowym Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła . W 1864 r. Został powołany na katedrę ekonomii politycznej.

Plik 28 marca 1852wraz z Xavierem Branickim założył Banque foncière de Paris, pierwszą spółkę hipoteczną we Francji, która 10 grudnia 1852 roku stała się Crédit foncier de France . Branicki zostaje jednym z głównych udziałowców, a Wołowski jest jego dyrektorem zarządzającym doLipiec 1854.

W 1855 r. Został wybrany członkiem Instytutu ( Akademii Nauk Moralnych i Politycznych , sekcja ekonomii politycznej, statystyki i finansów) na czele Adolphe Blanqui .

Aktywny członek Stowarzyszenia Wolnego Handlu / Stowarzyszenia Wolnego Handlu (1846), był zwolennikiem bimetalizmu w sprawach monetarnych i wolnego handlu w sprawach gospodarczych.

Polityk

Druga Republika

Popierał monarchię lipcową , ale zawsze był bardzo niezależny na swoich stanowiskach i łatwo zebrał się w Drugiej Republice .

W kwietniu 1848 r. Został wybrany na posła do Sekwany w Zgromadzeniu Ustawodawczym, aw 1849 r. Ponownie wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego. W szczególności starał się działać na rzecz Polski, głosował za wyprawą rzymską i za prawem Falloux . Głosował również za zakazem wjazdu rodzinie Orleańskiej.

Trzecia Republika

Wycofany z życia politycznego po zamachu stanu Ludwika Napoleona Bonaparte , wrócił przy wsparciu Paryskiego Związku Prasowego podczas uzupełniających wyborówLipiec 1871(a więc po kryzysie gminnym ). Ponownie wybrany w Sekwanie, zasiada w środkowo-lewicy. Za jego kadencji, która kończy się w dniu10 grudnia 1875To przyczynia się do rozwoju III e Rzeczypospolitej głosując przeciwko przywróceniu monarchii. Odgrywa również ważną rolę w dyskusjach finansowych.

Będąc liberałem, Wołowski uważa, że ​​państwo musi pełnić rolę ochrony ludności: przyczynia się w ten sposób do uchwalenia prawa 19 maja 1871, który ogranicza pracę kobiet i dzieci oraz tworzy inspektorów pracy.

Jego waga i możliwości sprawiły, że został wybrany na nieusuwalnego senatora 10 grudnia 1875, ale stan jego zdrowia nie pozwalał mu siedzieć.

Wołowski miał syna Karola i dwie córki, Elisabeth i Françoise (znaną jako Fanny). Ta ostatnia jest żoną Louisa Passy'ego , z którym Louis Wołowski zmarł w 1876 ​​roku

Został pochowany w Père Lachaise ( 26 th  dział).

Dekoracje

Otrzymał liczne odznaczenia ( Francja , Polska , Włochy , Portugalia , Brazylia …).

Pracuje

Tłumaczenia, wydania

Bibliografia

Książki

Uwagi i odniesienia

  1. Zobacz stronę Jewish Virtual Library . Witryna ta podaje François Wołowskiemu datę urodzenia 1776, a nie 1786.
  2. Lycée Henri-IV: według strony polskiej.
  3. Doktoraty: por. Ogłoszenie Zgromadzenia Narodowego.
  4. 1834 a nie 1836: por. zawiadomienie Zgromadzenia Narodowego.
  5. Do 2 grudnia 1851. Por. Obwieszczenie Zgromadzenia Narodowego.
  6. Paul Bauer , Dwa wieki historii w Père Lachaise , Mémoire et Documents,2006, 867  s. ( ISBN  978-2-914611-48-0 ) , str.  787
  7. „  Cote LH / 2762/26  ” , baza danych Léonore , francuskie Ministerstwo Kultury

Linki zewnętrzne