Nieusuwalny senator | |
---|---|
Zastępca | |
Senator |
Narodziny |
31 sierpnia 1810 Warszawa |
---|---|
Śmierć |
14 sierpnia 1876(w wieku 65 lat) Gisors |
Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
Narodowości |
Francuski polski rosyjski |
Zajęcia | Ekonomista , dyplomata , bankier , polityk , prawnik , prawnik |
Tata | Francois Wołowski |
Rodzeństwo | Kazimierza Wołowskiego |
Członkiem |
Academy of Moral and Political Sciences Turin Academy of Sciences (1856) |
---|---|
Nagrody |
Generalny Oficer Zawodów Legii Honorowej |
Ludwik Franciszek Michał Reymond Wołowski ( po francusku: Louis François Michel Raymond Wolowski) , urodzony w Warszawie dnia31 sierpnia 1810i zmarł w Gisors (Eure) dnia14 sierpnia 1876, jest polskim prawnikiem, ekonomistą i politykiem znaturalizowanym Francuzem.
Louis Wołowski, syn Franciszka Wołowskiego , jest potomkiem dużej rodziny Żydów frankistycznych, nawróconych ok. 1760 r. Na katolicyzm.
Rodzina Wołowskich pochodzi od Elizeusza Szora, potomka Nephtali Szora, rabina Lublina. Elizeusz Szor jest uczniem Jakuba Franka i jego dzieci nawróconych na chrześcijaństwo w 1759 roku, przyjmując polskie imię. Wnuk Elizeusza, Salomon Szor, który został Franciszkiem Łukaszem Wołowskim , był sekretarzem króla Stanisława Augusta i nobilitowany w 1791 r. Prawnuk Elizeusza, Franciszek Wołowski ( 1786 - 1844 ), jest osobowością Królestwa Polskiego . Był prawnikiem Sądu Najwyższego i członkiem Sejmu od 1818 r., A następnie od 1825 do 1831 r. (Przewodniczył wówczas komisji legislacyjnej). W 1823 r. Został pasowany na rycerza. W czasie powstania polskiego przeciwko carowi w latach 1830-1831 Franciszek Wołowski był członkiem rządu tymczasowego.
Od 1823 do 1827 roku Louis odbył studia średnie w Paryżu, w Lycée Henri-IV , uzyskując nagrodę na Concours Général . Następnie odbył studia podyplomowe w Niemczech, uzyskując doktorat z prawa na Uniwersytecie w Heidelbergu oraz doktorat z ekonomii politycznej na Uniwersytecie w Tybindze .
W czasie powstania polskiego 1830 r. Ludwik Wołowski był kapitanem sztabowym powstańczej armii polskiej, następnie został pierwszym sekretarzem poselstwa polskiego w Paryżu.
Po klęsce powstania w r Wrzesień 1831, Wołowscy zostają zmuszeni do wygnania i schronienia się w Paryżu.
Plik 21 marca 1833Louis poślubił Laure Guérin ( 1814 - 1899 ), z którą miał troje dzieci. Został naturalizowany w 1834 roku.
Zapisał się do Izby Adwokackiej przy Sądzie Apelacyjnym w Paryżu, ale nie pociągała go ta działalność, którą mało praktykował. Po złym doświadczeniu (wierząc w niewinność młodych ludzi oskarżonych o gwałt, uzyskał uniewinnienie, zanim dowiedział się, że są naprawdę winni), zrezygnował w 1853 roku.
Bardzo wcześnie poświęcił się badaniom z zakresu prawa i ekonomii. W 1834 r. Założył Revue de legal et de jurisprudence ; jego badania zapewniły mu pewną renomę, aw 1839 r. uzyskał dla niego utworzenie katedry „prawa przemysłowego” w Narodowym Konserwatorium Sztuki i Rzemiosła . W 1864 r. Został powołany na katedrę ekonomii politycznej.
Plik 28 marca 1852wraz z Xavierem Branickim założył Banque foncière de Paris, pierwszą spółkę hipoteczną we Francji, która 10 grudnia 1852 roku stała się Crédit foncier de France . Branicki zostaje jednym z głównych udziałowców, a Wołowski jest jego dyrektorem zarządzającym doLipiec 1854.
W 1855 r. Został wybrany członkiem Instytutu ( Akademii Nauk Moralnych i Politycznych , sekcja ekonomii politycznej, statystyki i finansów) na czele Adolphe Blanqui .
Aktywny członek Stowarzyszenia Wolnego Handlu / Stowarzyszenia Wolnego Handlu (1846), był zwolennikiem bimetalizmu w sprawach monetarnych i wolnego handlu w sprawach gospodarczych.
Popierał monarchię lipcową , ale zawsze był bardzo niezależny na swoich stanowiskach i łatwo zebrał się w Drugiej Republice .
W kwietniu 1848 r. Został wybrany na posła do Sekwany w Zgromadzeniu Ustawodawczym, aw 1849 r. Ponownie wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego. W szczególności starał się działać na rzecz Polski, głosował za wyprawą rzymską i za prawem Falloux . Głosował również za zakazem wjazdu rodzinie Orleańskiej.
Trzecia RepublikaWycofany z życia politycznego po zamachu stanu Ludwika Napoleona Bonaparte , wrócił przy wsparciu Paryskiego Związku Prasowego podczas uzupełniających wyborówLipiec 1871(a więc po kryzysie gminnym ). Ponownie wybrany w Sekwanie, zasiada w środkowo-lewicy. Za jego kadencji, która kończy się w dniu10 grudnia 1875To przyczynia się do rozwoju III e Rzeczypospolitej głosując przeciwko przywróceniu monarchii. Odgrywa również ważną rolę w dyskusjach finansowych.
Będąc liberałem, Wołowski uważa, że państwo musi pełnić rolę ochrony ludności: przyczynia się w ten sposób do uchwalenia prawa 19 maja 1871, który ogranicza pracę kobiet i dzieci oraz tworzy inspektorów pracy.
Jego waga i możliwości sprawiły, że został wybrany na nieusuwalnego senatora 10 grudnia 1875, ale stan jego zdrowia nie pozwalał mu siedzieć.
Wołowski miał syna Karola i dwie córki, Elisabeth i Françoise (znaną jako Fanny). Ta ostatnia jest żoną Louisa Passy'ego , z którym Louis Wołowski zmarł w 1876 roku
Został pochowany w Père Lachaise ( 26 th dział).
Otrzymał liczne odznaczenia ( Francja , Polska , Włochy , Portugalia , Brazylia …).