Narodziny |
17 marca 1748 Genewa |
---|---|
Śmierć |
14 kwietnia 1817(w wieku 69 lat) Genewa |
Narodowość |
![]() |
Trening |
University of Geneva University of Edinburgh University of Leiden |
Zajęcia | Doktor , profesor uniwersytetu |
Pracował dla | Uniwersytet Genewski (1799-1817) |
---|---|
Członkiem | Rada Dwustu (1788) |
Louis Odier , urodzony dnia17 marca 1748w Genewie i zmarł w tym samym mieście dnia14 kwietnia 1817To lekarz szwajcarski , tłumacz i redaktor, poprzez w British Library , książek i angielskich testów medycznych dla większości, która była główną postacią w medycynie europejskiej na przełomie XVIII -tego wieku . Pracował nad szczepieniami przeciwko ospie prawdziwej i był stale zaangażowany, „z pewnego rodzaju pasją”, we wszystko, co dotyczyło średniej długości życia .
Potomek rodziny hugenotów, która schroniła się w Genewie, Louis Odier jest synem Antoine'a Odiera i Louise de Villas. Jest bratem Jacquesa-Antoine'a Odiera, który poślubił Marie Cazenove, oraz wujek urodzonego w Genewie francuskiego przemysłowca, bankiera i polityka Antoine'a Odiera . Kiedy był studentem filozofii w Genewie , z trzema przyjaciółmi założył „Towarzystwo Literackie” i „Towarzystwo Filozoficzne”.
Następnie studiował medycynę w Edynburgu , gdzie przebywał od 1767 do 1772 roku i gdzie został bliskim przyjacielem François-Étienne de La Roche , innego szwajcarskiego lekarza. Wybrany prezesem Towarzystwa Lekarskiego Szkockiego Miasta , w 1770 r . Uzyskał doktorat . W Londynie uczęszczał na kursy w St. Thomas Hospital u Mackenziego , George'a Fordyce'a i Williama Huntera . Na Uniwersytecie w Leiden , podążył tych Van Doweren i Hieronima David Gaubius iw Paryżu uczęszczał na kursy Pierre Joseph Macquer i Guillaume-François Rouelle .
Następnie powrócił do Genewy w 1772 r. Przez Londyn i Paryż , gdzie miał okazję szczegółowo obserwować ospę i skutki zaszczepienia . Dowiaduje się, że zwolennicy szczepień wprowadzają innowacje pomimo krytyki. W 1769 r. Doktor Jobst Bose , urzędnik holsztyński mieszkający w Getyndze , wykazał, że ochronę przed ospą można uzyskać dzięki mleku chorych krów, aw 1774 r. To hodowca Benjamin Jesty zdołał wywołać sztuczną odporność swojej żony i dwóch synów ze szczepionką, podczas epidemii ospy prawdziwej, poprzez przeniesienie niewielkiej ilości pobranej od jednej z jego chorych krów.
Louis Odier następnie omawiane zarzuty podniesione w Europie przeciwko tej praktyce, w czterech listów adresowanych do doktora Antona de Haen ( 1704 - 1776 ), który włożył w Journal de Médecine (tom 40). Czwarty list został opublikowany w Journal de Médecine w kwietniu 1777 roku . Celem była ocena, jaką rolę odegrała inokulacja w obserwowanym w Londynie wzroście liczby zgonów spowodowanych ospą , zgodnie z tablicami życia , które uzyskał z danych z 1661 roku: dostrzega rzeczywistość wzrostu, który mógłby przypada na 31 000 zgonów w samym Londynie, ale stara się wykazać, że nie można tego przypisać zaszczepieniu.
Louis Odier następnie praktykował medycynę w Genewie między 1773 a 1817 r . Karierę rozpoczął w trakcie publicznego w chemii , w których rozwinął teorię ciepła utajonego, niedawno odkryte przez szkocki chemik Joseph Black ( 1728 - 1799 ) i wciąż mało znany na kontynencie.
W 1780 roku, w którym Necker zaciągnął pożyczkę w wysokości 530 mln funtów, spłacaną głównie w postaci dożywotnich rent , Louis Odier opublikował w Memoirs of the Geneva Society for the Encouragement of Arts and Agriculture , zbiorze statystyk pogrzebowych. W Genewie , za lata 1777 i 1778 , zawierające „rodzaje tabel do obliczania prawdopodobieństwa życia”, precyzujące, że jedna z tych tablic będzie szczególnie przydatna ekonomistom i finansistom. „Nikt nie zdaje sobie sprawy, że możemy wykorzystać tego rodzaju tabele do obliczenia prawdopodobieństwa życia, dla rent dożywotnich na jedną lub więcej głów, do oceny różnic w populacji, do określenia przebiegu epidemie., doceniają różne przyczyny śmiertelności ”- napisał. Jego przyjaciel François-Étienne de La Roche został dwa lata później lekarzem Gwardii Szwajcarskiej w Paryżu . Louis Odier jest jednocześnie uczniem szwajcarskiego lekarza Théodore Tronchina , jednego z pierwszych propagatorów szczepień przeciwko ospie.
Ponadto, sekretarz Uniwersytetu Genewskiego , złożył podanie o wolne stanowisko lekarskie w 1789 r. , Po tym jak został doradcą medycznym bankierów, którzy ustanawiali dożywotnie renty w celu wydłużenia średniej długości życia . Jednym z trzydziestu nieśmiertelnych Genewy jest nikt inny jak jego córka.
W ogólnej tabeli umieralności, prawdopodobieństwo życia, a średni czas życia w Genewie od 1560 do 1760 roku , po raz pierwszy opublikowana w Journal de Genève du9 lipca 1791aw paryskiej recenzji „ La Médecine enlightened” podsumowuje najlepsze rady dotyczące wyboru najbardziej odpowiednich osób do noszenia tych rent . Ta sama tabela została opublikowana sześć lat później w czasopiśmie popularnonaukowym, wydanym w Genewie, British Library , w roku 1797.
Louis Odier walnie wprowadzenie szczepień we Francji i Szwajcarii, po odkryciu w 1796 roku , przez Edward Jenner od sposobu zwalczania ospy, przekazując zdrowego pacjenta podobną chorobę, ospy krowianki lub ospy krów. W 1760 r. Daniel Bernoulli wykazał już, że pomimo ryzyka uogólnienie wcześniejszej (i bardziej niebezpiecznej) praktyki szczepienia ospy prawdziwej pozwoliło uzyskać nieco ponad trzyletnią oczekiwaną długość życia przy urodzeniu, ale wywołało to wiele debata we Francji i poza nią.
Louis Odier, tłumacz na język francuski prac Edwarda Jennera , odnosi się do ospy krowiej pod nazwą „szczepionka wariacyjna”, a zatem termin „szczepionka” pojawia się po raz pierwszy we francuskim słowniku. Już w październiku 1798 roku czasopismo popularnonaukowe opublikowane w Genewie British Library rozpowszechniło ten proces w całej Europie . Plik29 kwietnia 1799Dzięki synów moczone w ospie , lekarz Genewa siedzibą w Wiedniu , Jean de Carro (w) udało się powtórzenie doświadczenia na kontynencie. Proces ten został następnie wdrożony w Paryżu w maju 1800 roku . Napoleon I po raz pierwszy stwierdził, że jego syn, król Rzymu , otrzymał leczenie profilaktyczne. Plik14 stycznia 1805Louis Odier brutalnie zaatakował kapłanów z Sabaudii i Wallisan, których uważał za odpowiedzialnych za powolność dystrybucji szczepionki u bram Genewy.
Z list XI z Woltera Philosophical Letters ( 1734 ), po zaszczepieniu przywieziony z Konstantynopola do Londynu , w jej ambasadorów bagaż, przez Mary Wortley Montagu , którzy testowali go na jej dzieci, zostało z zadowoleniem, tym bardziej, że choroba nadal wyjaśnia jedną czwartą zgonów we Francji w 1754 roku , według wspomnień Charlesa Marie de La Condamine . Jednak obawy i opór duchowieństwa , prowadzeni przez Armand de Roquelaure ( 1721 - 1818 ), dowódca Order Ducha Świętego i pierwszego kapelana Ludwika XV , a następnie arcybiskup Malines , gdyby zwolnił eksperymentu.
Doktor-filozof, karmiony duchem epoki oświecenia , Louis Odier brał również udział w pisaniu tygodnika wydawanego pod tytułem Journal de Genève w latach 1789 , 1790 i 1791 . Był członkiem Conseil des Deux-Cents w 1788 r., A następnie pracował nad projektem kodeksu karnego genewskiego, po aneksji Genewy do bardzo młodej Republiki Francuskiej w 1798 r . Zasiadał w kilku zgromadzeniach politycznych w okresie francuskim, będąc zwłaszcza przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego w Genewie w 1793 r., A następnie w Radzie Reprezentacyjnej Genewy od 1814 r. Do śmierci.
W 1815 r. Napisał do Charlesa Auberta , ówczesnego wspólnika domu Odier Juventin & C ie w Lyonie , zajmującego się handlem tkaninami i banku, w celu przekonania go do wspólnego utworzenia banku w Marsylii .
Jest także przyjacielem ekonomisty Thomasa Malthusa , który składa mu hołd w jednej ze swoich książek.