Edwarda Jennera

Edwarda Jennera Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 17 maja 1749
Berkeley ( Królestwo Wielkiej Brytanii )
Śmierć 26 stycznia 1823 r.(w wieku 73 lat)
Berkeley
Narodowość brytyjski
Trening St George's, University of London
University of St Andrews
Katharine Lady Berkeley's School ( fr )
Zajęcia Lekarz , przyrodnik , biolog , naukowiec
Tata Stephen Jenner ( d )
Matka Sarah Heidi Ehrler ( d )
Rodzeństwo Henry Jenner ( d )
Małżonka Katarzyna Kingscote ( d ) (od1788)
Dzieci Edward Robert Jenner ( d )
Catherine Fitzhardinge Jenner ( d )
Robert Fitzhardinge Jenner ( d )
Inne informacje
Pole Lekarstwo
Członkiem Towarzystwo
Królewskie Królewska Szwedzka Akademia Nauk
Amerykańska Akademia Sztuki i Nauki
Mistrz John myśliwy
Nagrody Członek Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki
Członek Linnean Society of London (1798)
podpis Edwarda Jennera podpis

Edward Jenner , członek Towarzystwa Królewskiego (17 maja 1749 - 26 stycznia 1823 r.) jest angielskim naukowcem i lekarzem , który studiował nauki przyrodnicze w swoim środowisku w Berkeley , Gloucestershire , Anglia .

Był pierwszym lekarzem naukowo wprowadzenie i uczyć się ospy szczepionki , i jest uważany za „ojca immunologii  ”.

Biografia

Urodził się w 17 maja 1749w Berkeley w Anglii. Jenner był szkolony w Chipping Sodbury w Gloucestershire jako praktykant u pana Ludlowa, chirurga, przez osiem lat od 14 roku życia. Jenner wyjechał do Londynu w 1770, aby studiować chirurgię i anatomię pod kierunkiem chirurga Johna Huntera, a także na St George's University w Londynie. Hunter był znanym eksperymentatorem, który później został członkiem Towarzystwa Królewskiego .

William Osler donosi, że Jenner był uczniem, któremu Hunter powtórzył bardzo znaną w kręgach medycznych (i charakterystyczną dla Oświecenia) maksymę Williama Harveya : „Nie wierz, spróbuj” . Jenner został zauważony przez sławnych mężczyzn wcześnie za rozwój praktyki medycznej i instytucji medycznych. Hunter nadal korespondował z nim na tematy związane z historią naturalną i polecił go Towarzystwu Królewskiemu . Po powrocie do rodzinnego regionu w 1773 roku został lekarzem ogólnym i chirurgiem, początkowo praktykującym w Berkeley .

Jenner i inni koledzy założyli firmę medyczną Rodborough w Gloucestershire i zebrali się razem na kolację i przeczytali dokumenty dotyczące przedmiotów medycznych. Jenner współtworzył artykuły na temat dusznicy bolesnej , okulistyki , wady zastawek serca i komentował szczepionkę . Należał również do podobnej firmy, która spotkała się w Alveston koło Bristolu.

W dziedzinie kardiologii był zwolennikiem teorii wyjaśniającej dusznicę bolesną przez zwapnienia obserwowane na naczyniach wieńcowych. Ale jeśli ta teoria wydaje się bliższa prawdzie niż konkurujące teorie tamtych czasów (np. „neuralgia” dla szkoły francuskiej), musimy uważać, aby nie dostrzec w niej po prostu zgodności z nowoczesnym wyjaśnieniem miażdżycy. W rzeczywistości zwapnienie miało działać nie poprzez zwężenie kalibru tętnic, ale przez przeszkodę, jaką ich stwardnienie stawiało na poszerzeniu serca.

Został wybrany członkiem Towarzystwa Królewskiego w 1788 roku po szczegółowym badaniu mało znanego życia kukułki w jej gnieździe, łącząc obserwacje badawcze, eksperymenty i sekcję.

Opis Jenner jest po prostu wykluły kukułki pchanie jaj i piskląt swego gościa z gniazda zostało potwierdzone w XX th  wieku, kiedy stało się możliwe, aby je sfotografować. Obserwując jego zachowanie, zwrócił uwagę na anatomiczną adaptację małej kukułki, która ma zagłębienie w grzbiecie, które po 12 dniach życia nie było już obecne i w którym zbiera jaja i inne pisklęta, aby wypchnąć je z gniazda. Przypuszczano, że za tę praktykę odpowiadają dorosłe ptaki, ale dorosłe osobniki nie przebywają wystarczająco długo w gnieździe. Jego odkrycia zostały opublikowane w Philosophical Transactions of the Royal Society w 1787 roku.

Ożenił się w Marzec 1788Catherine Kingscote (zmarła w 1815 roku na gruźlicę ), którą poznał, gdy w wiadomościach naukowych pojawiły się aerostaty i że eksperymentował z innymi ciekawskimi ludźmi. Podczas próby jego balon wylądował w Kingscote Parc , należącym do Anthony'ego Kingscote, którego Catherine była jedną z trzech córek.

W 1792 uzyskał stopień lekarza na Uniwersytecie St Andrews .

Niedługo potem opuścił hrabstwo Gloucestershire, w którym się urodził, a kiedy James Cook zaprosił go do wzięcia udziału w jego drugiej podróży dookoła świata, odmówił.

Był masonem .

Szczepionka

W XVIII th  century, ospa czy „ospa” został bał, ponieważ jedna trzecia tych, którzy zarazili się chorobą zmarł i tych, którzy przeżyli, byli na ogół zniekształcone. Voltaire donosi, że 60% ludzi zaraziło się ospą, a 20% populacji zmarło na nią.

Co najmniej sześć osób w Anglii i Niemczech (Sevel, Jensen, Jesty 1774, Rendall, Plett 1791) z powodzeniem eksperymentowało z możliwością zastosowania łagodnej choroby powszechnej dla krów i ludzi, ospy , jako środka uodparniającego na ospę u ludzi. Tak więc w 1769 r. dr Jobst Bose , urzędnik holsztyński mieszkający w Getyndze , wykazał, że ochronę przed ospą można uzyskać poprzez mleko krów chorych na ospy krowie, a w 1774 r. rolnik z Dorset , Benjamin Jesty , zdołał wywołać sztuczną odporność u jego żona i dwoje dzieci ze szczepionką podczas epidemii ospy. Ale dopiero po pracy Jennera, jakieś dwadzieścia lat po tych pierwszych eksperymentach, proces ten został szeroko zrozumiany. Powszechnie przyjmuje się również, że Jenner nie zdawał sobie sprawy z sukcesu Jesty i niezależnie doszedł do tych samych wniosków.

Początkowa teoria Jennera
Edward uważa, że ​​pierwotnym źródłem zakażenia była choroba koni, zwana tłuszczem, która została przeniesiona na krowy przez robotników rolnych i po przekształceniu objawiła się jako krowianka. W tym punkcie miał rację, bo objazd przez konia był z pewnością zbiegiem okoliczności.

Opierając się na powszechnych obserwacjach, że kobiety zajmujące się dojeniem zwykle nie zapadają na ospę prawdziwą, Jenner wysnuł teorię, że ropa w pęcherzykach dojarek zarażonych krowianką (choroba podobna do ospy, ale o wiele mniej zjadliwa) chroni kobiety. Możliwe, że pomogło mu wysłuchanie historii Benjamina Jesty'ego i być może innych pionierów, którzy celowo zarażali swoje rodziny szczepionką i zauważyli zmniejszenie ryzyka w tych rodzinach.

14 maja 1796Jenner przetestowała swoją teorię, zaszczepiając ośmioletniemu Jamesowi Phippsowi zawartość pęcherzyków szczepionki z ręki Sarah Nelmes, dojarki, która zaraziła się szczepionką od krowy o imieniu Blossom. Phipps był siedemnastym przypadkiem opisanym w pierwszym artykule Jennera dotyczącym szczepień.

Jenner zaszczepił Phippsowi ropą krowiankową w obu ramionach tego samego dnia, zeskrobując ropę z pęcherzyków Nelmesa kawałkiem drewna, a następnie przenosząc ją na ramiona Phippsa. To zaszczepienie spowodowało gorączkę i ogólne złe samopoczucie, ale nie poważną chorobę. Później zaszczepił Phippsa techniką wariolacji, która wcześniej była rutynową metodą uzyskiwania odporności na tę chorobę. Nie stwierdzono żadnej choroby. Jenner powiedział, że chłopiec został później ponownie poddany wariolacji i również nie wykazywał żadnych oznak infekcji.

Znane fakty: Ospa była bardziej niebezpieczna niż ospa, a krowianka mniej niebezpieczna niż ospa.

Przetestowana hipoteza: infekcja krowianką może nadać odporność na ospę.

Test: Jeśli variola nie wywoła infekcji, jest to dowód, że Phipps jest odporny na ospę.

Konsekwencja: Odporność na ospę można wywołać bezpieczniej

Kontynuował swoje badania i przekazał je Royal Society , które nie opublikowało wstępnego raportu. Po udoskonaleniu metody i innych prac opublikował studium dwudziestu trzech przypadków. Część jego wniosków była słuszna, a część błędna – nowoczesne metody mikrobiologii i mikroskopii mogą ułatwić powtórzenie tego badania. Społeczność medyczna, tak ostrożna wtedy jak i dzisiaj, przez jakiś czas studiowała jej wyniki, zanim je zaakceptowała. Ostatecznie szczepienia zostały zaakceptowane, aw 1840 rząd brytyjski zakazał ospy i zachęcał do bezpłatnych szczepień.

Szczepionka przeciwko ospie została następnie zaakceptowana w całej Europie. Napoleon I po raz pierwszy utrzymywał, że nawet jego syn, król Rzymu, jest leczony zapobiegawczo. Louis Odier (1748-1817), szwajcarski lekarz mieszkający w Londynie, przyczynia się do jego adopcji w Szwajcarii i Francji.

Jej ciągła praca nad szczepieniami uniemożliwiła Jenner kontynuowanie regularnej praktyki lekarskiej. Popierany przez kolegów i na prośbę parlamentu król przyznał mu 10 tys.  funtów za pracę nad szczepieniami. W 1806 ponownie otrzymał za swoją pracę 20 000  funtów .

W 1803 r. w Londynie zaangażował się w rozwój Jennerian Institution , firmy zajmującej się promocją szczepień w celu zwalczenia ospy . W 1808 roku z pomocą rządu firma ta przekształciła się w Państwowy Zakład Szczepień . Jenner był członkiem Towarzystwa Medycznego i Chirurgicznego, gdy zostało założone w 1805 roku i przedstawia tam szereg swoich prac. Obecnie jest to Królewskie Towarzystwo Medyczne.

Po powrocie do Londynu w 1811 r. zaobserwował znaczną liczbę przypadków ospy, które wystąpiły po szczepieniu. Odkrył, że w tych przypadkach nasilenie choroby zostało znacznie zmniejszone przez poprzednie szczepienie. W 1821 został mianowany wybitnym lekarzem przez króla Jerzego IV , honorem narodowym, i został wybrany na burmistrza Berkeley i sędziego pokoju. Kontynuuje badania z zakresu historii naturalnej. W 1823 roku, ostatnim roku jego życia, on przedstawił swoje uwagi na temat ptasiej migracji do Royal Society .

Był ofiarą na 25 stycznia 1823 r.skok , który objawia się jako prawo hemiplegią. Nigdy nie wyzdrowiał z paraliżu i zmarł na coś, co było prawdopodobnie udarem (miał już pierwszy udar) w dniu26 stycznia 1823 r., w wieku 73 lat. Miał syna i córkę. Jej najstarszy syn zmarł na gruźlicę w wieku 21 lat.


Grafika

W 1980 r. Światowa Organizacja Zdrowia uznała ospę za zwalczoną chorobę. Wynik ten był wynikiem koordynacji wysiłków na rzecz zdrowia publicznego podejmowanych przez wiele osób. Według WHO szczepienia były elementem tego sukcesu w kilku krajach, ale to aktywny nadzór i środki powstrzymujące były „w stanie osiągnąć zwalczenie w stosunkowo krótkim czasie”, według WHO, na przykład w Indiach. Chociaż wirus został uznany za zwalczony , próbki są przechowywane w niektórych laboratoriach w Centrach Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) w Atlancie w stanie Georgia w Stanach Zjednoczonych oraz w Państwowym Centrum Badawczym Wirusologii i Biotechnologii (VECTOR) w obwodzie kolcowskim w Nowosybirsku , Rosja.

Spór

Rolnik Benjamin Jesty , dwadzieścia lat przed odkryciami Jennera, został zaszczepiony szczepionką mającą na celu wywołanie odporności na ospę . Przyjmuje się, że Jenner dokonał tego samego odkrycia, ale niezależnie, a co najważniejsze, że usystematyzował proces w sposób naukowy.

Hołdy

Publikacje

Uwagi i referencje

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego "  Edward Jenner  " ( patrz lista autorów ) .
  1. (en) Royal College of Medicine , „  JENNER, Edward (1749-1823)  ” , AIM25 Archives
  2. (w) Muzeum Jennera, „  Edward Jenner i kukułka  ”
  3. (en) https://www.ugle.org.uk/about-freemasonry/famous-masons .
  4. (De) Plett, Peter C. „Peter Plett und die übrigen Entdecker der Kuhpockenimpfung vor Edward Jenner” Sudhoffs Archiv 2006; 90 (2): 219-232.
  5. (w) Donald R. Hopkins. Największy zabójca: ospa w historii , strona 80 [1]
  6. (w) Muzeum Edwarda Jennera
  7. „  Raport końcowy Światowej Komisji ds. Certyfikacji Zwalczania Ospy (WHO)  ” , pod adresem who.int ,grudzień 1979
  8. (w) St George's, University of London, „  Nasza historia  ”

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne