Ambasador Francji w Wielkiej Brytanii | |
---|---|
1768-1770 | |
Claude Louis François Régnier de Guerchy Adrien Louis de Bonnières | |
Zastępca |
Książę |
---|
Narodziny |
20 listopada 1727 Semur-en-Auxois |
---|---|
Śmierć | 13 grudnia 1793 (w wieku 66 lat) |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Polityk , dyplomata , żołnierz |
Ojciec | Florent-Claude du Chastelet ( d ) |
Matka | Emilie du Châtelet |
Dziecko | Diane-Adelaide z Damaszku ( d ) |
Stopień wojskowy | Generał porucznik armii |
---|---|
Nagrody |
Wielki Krzyż Królewskiego i Wojskowego Orderu Saint-Louis Kawaler Orderu Ducha Świętego Rycerza Orderu Saint-Michel |
Archiwum prowadzone przez | Obronna Służba Historyczna (GR 3 YD 1101) |
Louis Marie Florent de Lomont d'Haraucourt, książę Châtelet , urodzony w Semur-en-Auxois , dnia20 listopada 1727i zgilotynowany w Paryżu dnia13 grudnia 1793Jest francuskim oficerem i dyplomatą .
Jadąc z domu Châtelet (Junior oddziału Izby Lotaryngii oddelegowany do XIII th century od Thierry de Lorraine, Pana Autigny, syna księcia Fryderyka I st Lotaryngii), Louis Marie Florent Lomont jest synem Florent Claude , markiza du Châtelet i Émilie de Breteuil , słynna kobieta literatury i nauki, przyjaciółka Woltera . W 1740 przyjął tytuł markiza du Châtelet. Później nosi na przemian strój hrabiego Lomont lub hrabiego Châtelet-Lomont. Wreszcie od 1770 r. nosił tytuł księcia Châtelet.
ten 24 kwietnia 1752 rożenił się z Diane Adélaïde de Rochechouart, urodzoną w 1732 r. córką François de Rochechouart i Marie-Françoise de Conflans. Umowa między nowożeńcami z dwóch najznamienitszych domów we Francji zostaje zawarta w Wersalu , w obecności króla Ludwika XV , królowej , członków rodziny królewskiej oraz krewnych i przyjaciół rodziny.
" Ten 27 kwietnia 1752 r, małżeństwo w Puiseux-le Hauberger, Oise, Francja, Louisa Marie Florent du Châtelet Lomont, starosty prałata Delfina, Chambellana króla Polski, księcia Lotaryngii i Baru, pułkownika pułku Quercy, legalnie zamieszkałego w w Lunéville, a właściwie w Saint Sulpice, w Paryżu, syn Claude'a Florenta, markiza de Châtelet Lomont, lorda Cirey i innych miejscowości, generał porucznik armii królewskiej, wielki komornik Auxois, de Sarrelouis i de la Marche en Barrois, gubernatora Sémur, Komendanta Królewskiego i Wojskowego Zakonu Świętego Ludwika, Wielkiego Szambelana Króla Polski, zamieszkałego w Lunéville w Lotaryngii, z Diane Adélaïde De Rochechouart, zamieszkałej przez prawo w parafii Songeons, diecezji Beauvais, a właściwie w parafii Saint Sulpice w Paryżu, córki Franciszka Karola hrabiego De Rochechouart, pana Faudoas, Clermont, Goirans, la Barthe, barona des Etats du Langwedocja, generała porucznika wojsk królewskich i zmarła Marie Franç oise de Conflans d'Armantières, Pani Madame la Dauphine, zamieszkała w parafii Saint Sulpice w Paryżu. "
W tym czasie młody markiz du Châtelet był pułkownikiem pułku Quercy i szambelanem byłego króla Polski Stanisława Leszczyńskiego , teścia Ludwika XV, a ostatnio księcia Lotaryngii i Baru na zasadzie renty. Mieszkał więc w Lunéville , gdzie król polski sprawował wspaniały dwór i gdzie kilka lat wcześniej zmarła jego matka. Po pułkowniku w 1746 r. pułku Quercy, w 1754 r. pułkownikiem pułku Nawarry .9 sierpnia 1754został brygadierem pułku królewskiego, z którego w 1767 roku został pułkownikiem-porucznikiem .
Kiedy jego ojciec zmarł w 1765 roku, odziedziczył Château de Cirey .
Gubernator Semur-en-Auxois i Toul , wkrótce został mianowany marszałkiem armii królewskiej i wykonał wielki krzyż królewskiego i wojskowego zakonu Saint-Louis .
W 1761 został mianowany ministrem pełnomocnym na dworze wiedeńskim . W tym samym roku, został wysłany przez Ludwika XV jako ambasador cesarza rzymskiego François I er , byłego księcia Lotaryngii i Bar zastąpić księciem Praslin , mianowany ministrem.
Po śmierci Stanisława Leszczyńskiego w 1766 r. i przyłączeniu księstw do Francji Florent-Marie, który nie miał już żadnych związków z Lunéville , przetransportował do Cirey wszystko, co należało do niego w tym mieście. W 1768 został mianowany ambasadorem Francji w Anglii, aw 1770 „ Duke à Patent ” (to znaczy w charakterze osobistym, a nie dziedzicznym).
W 1787 r. , kiedy Ludwik XVI zwołał sejmiki prowincjonalne, aby zaradzić kłopotom skarbu i zreformować na stałe podatki i gospodarkę francuską, książę Châtelet został powołany do przewodniczenia sejmiku prowincjonalnemu Île-de-France, nominacja podpisana przez Ludwika XVI , gdzie nadał mu honorową kwalifikację „kuzyna”. Instalacja przy montażu, składający się z członków trzech zleceń odbywa się w Melun na 11 lipca . Książę Châtelet wygłasza przemówienie inauguracyjne.
W 1789 r. , na zwołaniu Stanów Generalnych , burza, która rozprzestrzeniła się na prowincje, dotknęła także „ gwardię francuską ”, której pułkownikiem był książę Châtelet. W obawie przed przyjęciem przez nich zasad sprzecznych z duchem dyscypliny zabrania się im wstępu na zgromadzenia okręgu, w którym przemawiają agitatorzy. Na początku miesiącalipiec 1789niektórzy oporni, złamawszy rozkaz wycofania się do swoich koszar, są prowadzeni do wojskowego więzienia opactwa , skąd wyrwał ich paryski lud, broniąc się w obronie.
Duc du Châtelet, znany ze swojej surowości, został mianowany szefem pułku gwardii francuskiej po śmierci księcia de Biron w 1788 roku, pułku, który był wówczas głęboko zaniepokojony planami jego pułkownika
ten 12 lipca, książę Châtelet, niepopularny, jest rozpoznawany i ścigany przez tłum. Schronił się w składzie swoich żołnierzy, rue de la Chaussée d'Antin , gdzie śmiało bronił go żołnierz kompanii Gaillaca, Joseph Barbet, okrywając go swoim ciałem. Udało mu się wyszkolić swoich towarzyszy, którzy uratowali pułkownika i umieścili go w bezpiecznym miejscu w Hôtel de Richelieu, który był ich kwaterą główną.
Reprezentant szlachty w stanach generalnych, książę Châtelet jest członkiem komitetu dyplomatycznego, gdzie wspiera wyłączną delegację do króla prawa wojny i pokoju. Oskarżony po10 sierpnia 1792 r, książę Châtelet wyemigrował, a po kilku tygodniach powrócił, aby chronić swoją własność; udaje mu się, przekupując ludzi na wysokich stanowiskach w wydawaniu dokumentów tożsamości i pobytu, zatrzeć ślady swojej emigracji, a następnie poddać się rehabilitacji. Po egzekucji Ludwika XVI du Châtelet stał na czele kontrrewolucyjnej siatki korupcyjnej, a aresztowany książę du Châtelet został zgilotynowany13 grudnia 1793, place de la Révolution , sześćdziesiąt sześć lat.
Louis Marie Florent, książę Châtelet, posiadał baronię Cirey, która obejmowała prawa Cirey, Bouzancourt, Marbéville, część baronii Brachay, jedną trzecią baronii Arnancourt, prawa Soignée de Morancourt, mobilność Blumeray, lenna Charmememont i Boulevaux, lenna Pre Paulie w Cirey i Stainville w Fays, następnie lenna Saint-Amand, Saint-Eulien, Haussignémont, Changy, Mertaut i Outrepont, châtellenie Pierrefite, w części obejmujące panowania Naive, Loisey , Culey, Rozières, Rupt, Erize-la-Brulée, Erize-les-Saint-Dizier i Rumont; cesarstwa Lomont, Montboillon, Torpes, Amances, Senoncourt i Vy-les-Lures, zamek Semur, ziemie Origny, Ville-Thierry i Varenne.
Louis du Châtelet i jego żona Diane de Rochechouart adoptowali jego siostrzenicę, Diane-Adélaïde de Damas , córkę Jacques-François de Damas i Zéphirine-Félicité de Rochechouart, siostrę księżnej Châtelet i przyszłą księżną Simiane. W ten sposób odziedziczy majątek pary. Niemniej jednak krążyła legenda o synu, którego nazwaliby Paul du Châtelet. W czasie rewolucji książę i księżna Châtelet, obawiając się o życie syna, postanowili się rozstać. To księżna oddałaby wtedy swoje dziecko jednemu ze swoich podopiecznych ze złotą sakiewką, aby zgodziła się go uratować. Małym dzieckiem został wtedy Paul Châtelet, aby nie narażać swojego życia. Podczas jego aresztowania wwrzesień 1793przesłuchiwana była Diane du Châtelet, oskarżona o emigrację i ukrywanie tzw. syna, co dało początek temu mitowi. Jednak ta historia nie jest wiarygodna, ponieważ Diane urodziła się w 1732 roku, a zatem mając ponad 60 lat, nie mogła wówczas mieć małego dziecka.