Lista argentyńskich głów państw

Prezydent Narodu Argentyńskiego (es) Presidente de la Nación Argentina
Herb Argentyny
Obecny posiadacz Alberto Ángel Fernández od10 grudnia 2019 r.
kreacja	6 lutego 1826 r.
Czas trwania mandatu	4 lata, odnawialne jeden raz z rzędu
Pierwszy posiadacz	Bernardino Rivadavia
Oficjalna rezydencja	Quinta de Olivos (rezydencja) Casa Rosada (biura)
Wynagrodzenie	368 000 AR $ / miesiąc (2019)
Stronie internetowej	casarosada.gob.ar

Ta strona zawiera listę argentyńskich głów państw od czasu uzyskania niepodległości od Argentyny . Oficjalna nazwa od inwestytury z Bernardino Rivadavia w 1826 roku, jest prezes argentyńskiej Nation .

W przypadku wakatu funkcji Prezydenta Narodu obowiązkiem tymczasowym jest tymczasowy Przewodniczący Senatu. Tymczasowy Prezydent Narodu nosi następnie oficjalny tytuł szefa władzy wykonawczej Narodu Argentyńskiego na zasadzie tymczasowej (jefe del Poder Ejecutivo tymczasowy de la Nación Argentina) . Kiedy czas tymczasowy jest zapewniany przez Prezydenta Senatu , nosi on tytuł tymczasowego prezydenta Honorowego Senatu Narodu odpowiedzialnego za władzę wykonawczą (presidente tymczasowy del Honorable Senado de la Nación en ejercicio del Poder Ejecutivo) . Jeśli tymczasowy jest przewodniczącym Izby Deputowanych , nosi on tytuł tymczasowego przewodniczącego Izby Deputowanych Narodu odpowiedzialnego za władzę wykonawczą (presidente tymczasowy de la Honorable Cámara de Diputados de la Nación en ejercicio del Poder Ejecutivo ) . Ramón Puerta , Eduardo Camaño i Federico Pinedo to jedyni, którzy sprawowali tymczasowo zarzuty.

Daty pisane kursywą wskazują de facto na kontynuację władzy; imiona pogrubione i kursywą wskazują na imię pospolite (itp.), pod którym dana osoba jest powszechnie znana.

Zjednoczone Prowincje Rio de La Plata (1810-1831)

Juntowie (1810-1811)

Mandat	Nazwisko	Lewo	Uwaga
25 maja 1810 r. 18 grudnia 1810	Cornelio Saavedra , przewodniczący Pierwszej Rady
18 grudnia 1810 26 sierpnia 1811 r.	Joaquín Campana , prezes Junta Grande		Pierwszy prezes Junta Grande
26 sierpnia 1811 r. 23 września 1811 r.	Domingo Matheu , prezes Junta Grande		Drugi Przewodniczący Junta Grande

Triumwiraty (1811-1814)

Mandat	Nazwisko	Lewo	Uwaga
23 września 1811 r. 8 października 1812 r	I Triumwirat ( 1811 - 1812 )  :
	Feliciano Antonio Chiclana , Triumviro Manuel de Sarratea , Triumviro Juan José Paso , Triumviro Juan Martín de Pueyrredón , Triumviro		I triumwirat
8 października 1812 r 31 stycznia 1814 r	Drugi triumwirat ( 1812 - 1814 )  :
	Juan José Paso , Triumviro Nicolás Rodríguez Peña , Triumviro Antonio Álvarez Jonte , Triumviro Gervasio Antonio de Posadas , Triumviro		Drugi triumwirat

Katalog (1814-1820)

Mandat	Nazwisko	Lewo	Uwaga
31 stycznia 1814 r 9 stycznia 1815	Gervasio Antonio de Posadas , dyrektor naczelny
9 stycznia 1815 18 kwietnia 1815	Carlos María de Alvear , Najwyższy Dyrektor
18 kwietnia 1815 20 kwietnia 1815 r.	Juan José Viamonte , dyrektor naczelny
20 kwietnia 1815 r.	José Rondeau , Dyrektor Naczelny
20 kwietnia 1815 r. 17 kwietnia 1816 r.	Ignacio Álvarez Thomas  (es) , dyrektor naczelny
17 kwietnia 1816 r. 9 lipca 1816 r	Antonio González Balcarce  (es) , dyrektor naczelny
9 lipca 1816 r 9 czerwca 1819	Juan Martín de Pueyrredón , dyrektor naczelny
9 czerwca 1819 1 st luty 1.820	José Rondeau , Dyrektor Naczelny
1 st luty 1.820 11 lutego 1820	Juan Pedro Aguirre , dyrektor naczelny

Gubernatorzy Buenos Aires (1820-1826)

Mandat	Nazwisko	Lewo	Uwaga
11 lutego 1820 18 lutego 1820	Matías de Irigoyen		Gubernator Prowincji Buenos Aires
18 lutego 1820 6 marca 1820	Manuel de Sarratea		Gubernator Prowincji Buenos Aires
6 marca 1820 11 marca 1820	Juan Ramon Balcarce  (es)		Gubernator Prowincji Buenos Aires
11 marca 1820 2 maja 1820	Manuel de Sarratea		Gubernator Prowincji Buenos Aires
2 maja 1820 20 czerwca 1820	Ildefonso Ramos Meksyk  (es)		Gubernator Prowincji Buenos Aires
20 czerwca 1820 23 czerwca 1820	Cabildo de Buenos Aires , Ildefonso Ramos Mexia  (-y) i Miguel Estanislao Soler odbioru jednocześnie moc
23 czerwca 1820 29 czerwca 1820	Miguel Estanislao Soler		Gubernator Prowincji Buenos Aires
29 czerwca 1820 20 września 1820	Manuel Dorrego		Gubernator Prowincji Buenos Aires
20 września 1820 2 kwietnia 1824	Martin Rodríguez		Gubernator Prowincji Buenos Aires
2 kwietnia 1824 7 lutego 1826 r.	Juan Gregorio de Las Heras		Gubernator Prowincji Buenos Aires

Prezydenci Narodu (1826-1827)

Wojna cisplatyny przeciwko Cesarstwo Brazylii naciska Kongres zadeklarować potrzebę scentralizowanej władzy, aby wesprzeć wysiłek wojenny.

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
1		Bernardino Rivadavia (1780-1845)	1826 - 1831	7 lutego 1826	27 czerwca 1827 r.	Jednolita Partia	Otrzymał niewielkie wsparcie ze strony prowincji i musiał zrezygnować po wynegocjowaniu niekorzystnego pokoju z Brazylią .
2		Vicente López y Samoloty (1785-1856)		7 lipca 1827 r.	17 sierpnia 1827 r.	-	Małe poparcie, kładzie kres reżimowi prezydenckiemu.

Gubernatorzy Buenos Aires (1827-1831)

Mandat	Nazwisko	Lewo	Uwaga
17 sierpnia 1827 r. 1 st grudzień 1828	Manuel Dorrego	Partia Federalistyczna	Gubernator Prowincji Buenos Aires
1 st grudzień 1828 26 czerwca 1829 r.	Juan Lavalle	Jednolita Partia	de facto gubernator prowincji Buenos Aires
26 czerwca 1829 r. 6 grudnia 1829	Juan José Viamonte	Partia Federalistyczna	p.o. gubernatora prowincji Buenos Aires
6 grudnia 1829 4 stycznia 1831 r	Juan Manuel Ortiz de Rosas	Partia Federalistyczna	Gubernator Prowincji Buenos Aires

Konfederacja Argentyńska (1831-1861)

1831-1852: gubernatorzy prowincji Buenos Aires

Mandat	Nazwisko	Lewo	Uwaga
4 stycznia 1831 r 17 grudnia 1832 r.	Juan Manuel Ortiz de Rosas	Partia Federalistyczna	Gubernator Prowincji Buenos Aires
17 grudnia 1832 r. 4 listopada 1833 r.	Juan Ramon Balcarce  (es)	Partia Federalistyczna	Gubernator Prowincji Buenos Aires
4 listopada 1833 r. 27 czerwca 1834 r.	Juan José Viamonte	Partia Federalistyczna	Gubernator Prowincji Buenos Aires
27 czerwca 1834 r. 7 marca 1835	Manuel Vincente Maza	Partia Federalistyczna	Gubernator Prowincji Buenos Aires
7 marca 1835 3 lutego 1852 r.	Juan Manuel Ortiz de Rosas	Partia Federalistyczna	Gubernator Prowincji Buenos Aires
3 lutego 1852 r. 6 kwietnia 1852 r.	Vicente López i samoloty	Niezależny	Gubernator Prowincji Buenos Aires
Tymczasowy rząd Konfederacji Argentyńskiej (1852-1861)
6 kwietnia 1852 r. 5 marca 1854 r	Justo José de Urquiza , Dyrektor Tymczasowy, a następnie Prezydent Narodu (1854)	Partia Federalistyczna	Gubernator Prowincji Entre Ríos

1852-1861: prezydenci Konfederacji Argentyńskiej

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
3		Justo José de Urquiza (1801-1870)	1854 - 1860	5 marca 1854 r	5 marca 1860 r	Partia Federalistyczna	Wejście w życie Konstytucji z 1853 roku . Po bitwie pod Cepedą wynegocjował pakt San José de Flores z pokonanym stanem Buenos Aires .
4		Santiago Derqui (1809-1867)	1860 - 1866	5 marca 1860 r	5 listopada 1861	Partia Federalistyczna	Porażka z Buenos Aires w bitwie pod Pavón zmusiła go do rezygnacji.
5		Juan Esteban Pedernera (1796-1886)		5 listopada 1861	12 grudnia 1861	Jednolita Partia	Przytłoczony wydarzeniami oddał wodze władzy Bartolomé Mitre .

Republika Argentyńska (od 1861)

1861-1880: historyczne prezydencje

W argentyńskiej historiografii nazywamy prezydencje historyczne  (es) (po hiszpańsku  : Presidencias históricas ) pierwsze trzy prezydencje Republiki, odpowiadające mandatom Bartolomé Mitre, Domingo Faustino Sarmiento i Nicolás Avellaneda.

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
6		Mitra Bartolome (1821-1906)	Zniesienie rządu centralnego (bitwa pod Pavón)	12 grudnia 1861	12 kwietnia 1862 r	Liberał	De facto lider kraju.
				12 kwietnia 1862 r	2 czerwca 1862 r		Samozwańczy „odpowiedzialny za krajową władzę wykonawczą”.
				2 czerwca 1862 r	12 października 1862 r		Mianowany przez Kongres szefem władzy wykonawczej.
			1862 - 1868	12 października 1862 r	12 października 1868 r	Liberalny nacjonalista	Wybrany Prezydentem Narodu. Pod jego mandatem rozpoczyna się wojna Trójprzymierza .
7		Domingo Faustino Sarmiento (181-1888)	1868 - 1874	12 października 1868 r	12 października 1874 r	-	Spis z 1869 r. wykazał, że 71% ludności to analfabeci .
8		Nicolás Avellaneda (1837-1885)	1874 - 1880	12 października 1874 r	12 października 1880 r	Narodowa Partia Autonomiczna	Promuje imigrację i działa na rzecz federalizacji Buenos Aires .

1880-1916: liberalne prezydencje

Prezydencje liberalne to te z „  pokolenia 1880  ”, które stosuje zasady liberalizmu i ma motto „pokój i administracja” (po hiszpańsku  : paz y administración ).

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
9		Julio Argentino Roca (1843-1914)	1880 - 1886	12 października 1880 r	12 października 1886 r	Narodowa Partia Autonomiczna	1 st  termin. Ustanawia publiczną, świecką i bezpłatną edukację.
10		Miguel Juárez Celman (1844-1909)	1886 - 1892	12 października 1886 r	6 sierpnia 1890 r	Narodowa Partia Autonomiczna	Wypędzony z władzy przez rewolucję Parc .
11		Carlos Pellegrini (1846-1906)		6 sierpnia 1890 r	12 października 1892 r	Narodowa Partia Autonomiczna	Założyciel Banku Narodu Argentyńskiego .
12		Luis Sáenz Peña (1822-1907)	1892 - 1898	12 października 1892 r	22 stycznia 1895 r	Narodowa Partia Autonomiczna	Rezygnuje.
13		José Evaristo Uriburu (1831-1914)		22 stycznia 1895 r	12 października 1898 r	Narodowa Partia Autonomiczna
14		Julio Argentino Roca (1843-1914)	1898 - 1904	12 października 1898 r	12 października 1904	Narodowa Partia Autonomiczna	2 e  mandat.
15		Manuel Quintana (1835-1906)	1904 - 1910	12 października 1904	12 marca 1906 †	Narodowa Partia Autonomiczna	Pierwszy prezydent, który zginął na służbie.
16		José Figueroa Alcorta (1860-1931)		12 marca 1906	12 października 1910	Narodowa Partia Autonomiczna	Pod jego mandatem znajduje się Czerwony Tydzień .
17		Roque Sáenz Peña (1851-1914)	1910 - 1916	12 października 1910	9 sierpnia 1914 †	Narodowa Partia Autonomiczna	Ustawa Sáenz Peña ustanawia powszechne prawo wyborcze . Zginął podczas wykonywania swoich obowiązków.
18		Victorino de la Plaza (1840-1919)		9 sierpnia 1914	12 października 1916	Narodowa Partia Autonomiczna

1916-1930: radykalne prezydentury

Radykalny okres trwał od 1916 roku do wojskowego zamachu stanu w 1930 roku .

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
19		Hipolito Yrigoyen (1852-1933)	1916 - 1922	12 października 1916	12 października 1922	Radykalny związek obywatelski	1 st termin. Pod jego mandatem odbywa się Tydzień Tragiczny .
20		Marcelo Torcuato de Alvear (1868-1942)	1922 - 1928	12 października 1922	12 października 1928	Radykalny związek obywatelski	Założył YPF jako przedsiębiorstwo państwowe.
21		Hipolito Yrigoyen (1852-1933)	1928 - 1934	12 października 1928	6 września 1930	Radykalny związek obywatelski	2 e mandat. Zwolniony przez zamach stanu.

1930-1943: „niesławna dekada”

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
22		José Felix Uriburu (1868-1932)	1930 zamach stanu 1930 - 1932	6 września 1930	20 lutego 1932	Wojskowy
23		Agustín Pedro Justo (1876-1943)	1932 - 1938	20 lutego 1932	20 lutego 1938	Partia Narodowo-Demokratyczna ( Concordancia )
24		Roberto Marcelino Ortiz (1886-1942)	1938 - 1944	20 lutego 1938	27 czerwca 1942	Radykalna Anty-Personelska Unia Obywatelska ( Concordancia )
25		Ramón Castillo (1873-1944)		27 czerwca 1942	4 czerwca 1943	Partia Narodowo-Demokratyczna ( Concordancia )	Zwolniony przez zamach stanu.

1943-1946: rewolucja 1943

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
-		Arturo Rawson (1885-1952)	1943 - 1946	4 czerwca 1943	7 czerwca 1943	Wojskowy	Przejściowo przejmuje władzę wykonawczą do czasu mianowania Pedro Pablo Ramíreza.
26		Pedro Pablo Ramírez (1884-1962)		7 czerwca 1943	9 marca 1944 r	Wojskowy	Wspierany przez GOU zastosował cenzurę, przywrócił katolickie nauczanie w szkołach i prześladował opozycję przed rezygnacją.
27		Edelmiro Julián Farrell (1887-1980)		9 marca 1944 r	4 czerwca 1946 r	Wojskowy	Wspierane również przez GOU . Wypowiada wojnę Osi, a następnie organizuje nowe wybory.

1946-1955: dwie pierwsze prezydencje Perón

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
28		Juan Domingo Perón (1895-1974)	1946 - 1952	4 czerwca 1946 r	4 czerwca 1952	Partia Justycjalistyczna	1 st termin.
			1952 - 1958	4 czerwca 1952	19 września 1955		2 e mandat. Zwolniony przez zamach stanu.

1955-1958: „rewolucja wyzwalająca”

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
-		José Domingo Molina Gomez (1896-1969)	1955 - 1958	19 września 1955	23 września 1955	Wojskowy	Pełniący obowiązki prezydenta do czasu powołania Lonardi.
29		Eduardo Lonardi (1896-1956)		23 września 1955	13 listopada 1955	Wojskowy	Obalony przez juntę za zbytnie ugodowość wobec peronistów .
30		Pedro Eugenio Aramburu (1903-1970)		13 listopada 1955	1 st maja 1958	Wojskowy	Ostro stłumił opozycję i zakazał peronizmu .

1958-1966: krucha demokracja

Od 1958 r. do wojskowego zamachu stanu w 1966 r. następowało po sobie trzech radykalnych prezydentów.

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
31		Arturo Frondizi (1908-1995)	1958 - 1964	1 st maja 1958	29 marca 1962	Radykalny związek obywatelski	Zwolniony przez zamach stanu.
32		José Maria Guido (1910-1975)		29 marca 1962	12 października 1963 r	Radykalny związek obywatelski
33		Arturo Umberto Illia (1900-1983)	1963 - 1969	12 października 1963 r	28 czerwca 1966	Radykalny związek obywatelski	Zwolniony przez zamach stanu.

1966-1973: „Argentyńska rewolucja”

Wraz z zamachem stanu w 1966 r. armia wszczęła samozwańczą „rewolucję argentyńską”, która trwała do 1973 r .

Trzykrotnie trio składające się z dwóch generałów i admirała przejmuje głowę państwa:

• od 28 do 29 czerwca 1966 : admirał Benigno Varela i generałowie Pascual Pistarini i Adolfo Álvarez .
• od 8 do 18 czerwca 1970 : admirał Pedro Gnavi (przewodniczący) oraz generałowie Alejandro Agustín Lanusse i Carlos Alberto Rey .
• od 23 do 26 marca 1971 : ponownie admirał Pedro Gnavi i generałowie Alejandro Agustín Lanusse (przewodniczący) i Carlos Alberto Rey .

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
34		Juan Carlos Ongania (1914-1995)	1966 - 1973	29 czerwca 1966	8 czerwca 1970	Wojskowy	Ogłosił stan oblężenia, zakazał partii politycznych i demonstracji. Cordobazo powoduje jego upadek.
35		Roberto Marcelo Levingston (1920-2015)		18 czerwca 1970	23 marca 1971	Wojskowy	Przytłoczony trudnościami i mało wspierany przez wojsko, zrezygnował.
36		Alejandro Agustín Lanusse (1918-1996)		26 marca 1971	25 maja 1973	Wojskowy	Wdraża Wielki Porozumienie Narodowe na rzecz przywrócenia demokracji.

1973-1976: powrót peronizmu

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
37		Héctor José Campora (1909-1980)	1973 - 1977	25 maja 1973	13 lipca 1973 r	Partia Justycjalistyczna
38		Raúl Alberto Lastiri (1915-1978)		13 lipca 1973 r	12 października 1973	Partia Justycjalistyczna
39		Juan Domingo Perón (1895-1974)		12 października 1973	1 st lipca 1974 †	Partia Justycjalistyczna	3 e  mandat. Zmarł podczas swojej kadencji.
40		Maria Estela Martínez de Perón (1931)		1 st lipca 1974	24 marca 1976	Partia Justycjalistyczna	Zwolniony przez zamach stanu.

1976-1983: „narodowy proces reorganizacji”

Pomiędzy zamachem stanu w 1976 r. a powrotem do demokracji w 1983 r. Argentyna przeżywała swój ostatni okres dyktatury wojskowej, samozwańczy „proces reorganizacji narodowej”. Ten reżim naznaczony jest przemocą represji, w wyniku której zaginęło prawie 30 000 osób.

Z 24 w 29 marca 1976, kraj dowodzony przez trio generałów reprezentujących trzy ramiona armii argentyńskiej: Orlando Agosti z sił powietrznych, Emilio Eduardo Massera z marynarki wojennej i Jorge Rafael Videla z armii.

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
41		Jorge Rafael Videla (1925-2013)	1976 - 1983	29 marca 1976	29 marca 1981 r.	Wojskowy	Ogłasza stan oblężenia i ustanawia terroryzm państwowy.
42		Roberto Eduardo Viola (1924-1994)		29 marca 1981 r.	11 grudnia 1981	Wojskowy
-		Carlos Alberto Lacoste (1929-2004)		11 grudnia 1981	22 grudnia 1981	Wojskowy	p.o. przewodniczącego.
43		Leopoldo Galtieri (1926-2003)		22 grudnia 1981	18 czerwca 1982	Wojskowy	Zrezygnował po zjadliwej porażce z Wielką Brytanią w wojnie o Falklandy .
-		Alfredo Oscar Saint-Jean (1926-1987)		18 czerwca 1982	1 st lipca 1982	Wojskowy	Mianowany na czele zarządu, podczas gdy junta wyznacza następcę Galtieriego.
44		Reynaldo Bignone (1928-2018)		1 st lipca 1982	10 grudnia 1983	Wojskowy	Ostatni argentyński dyktator. Ogłasza nowe wybory.

Od 1983: powrót demokracji

N O	Portret	Nazwisko	Kadencji prezydenckiej	Kropka		Przynależność polityczna	Uwagi
45		Raúl Alfonsín (1927-2009)	1983 - 1989	10 grudnia 1983	8 lipca 1989	Radykalny związek obywatelski	Obrońca praw człowieka, twórca Comisión Nacional sobre la Desaparición de Personas . Popiera również plan Australa, który jest porażką.
46		Carlos Menem (1930-2021)	1989 - 1995	8 lipca 1989	8 lipca 1995 r.	Partia Justycjalistyczna	Zmiana konstytucji skraca kadencję prezydenta z 6 do 4 lat, a liczbę kadencji do dwóch.
			1995 - 1999	8 lipca 1995 r.	10 grudnia 1999 r.		2 e mandat. Jego mandat został przedłużony do 10 grudnia 1999 roku zgodnie z dziesiątym tymczasowym postanowieniem Konstytucji z 1994 roku.
47		Fernando de la Rua (1937-2019)	1999 - 2003	10 grudnia 1999 r.	20 grudnia 2001	Radykalny związek obywatelski	Rezygnuje.
48		Adolfo Rodríguez Saá (1947)		22 grudnia 2001	30 grudnia 2001	Partia Justycjalistyczna	Tymczasowy Prezydent wybrany przez Kongres.
49		Eduardo Duhalde (1941)		02 stycznia 2002	25 maja 2003 r.	Partia Justycjalistyczna	Tymczasowy Prezydent wybrany przez Kongres.
50		Nestora Kirchnera (1950-2010)	2003 - 2007	25 maja 2003 r.	10 grudnia 2007 r.	Partia Justycjalistyczna
51		Cristina Fernández de Kirchner (1953)	2007 - 2011	10 grudnia 2007 r.	10 grudnia 2011	Partia Justycjalistyczna	Pierwsza kobieta wybrana na czele państwa.
			2011 - 2015	10 grudnia 2011	10 grudnia 2015		2 e mandat.
52		Mauricio Macri (1959)	2015 - 2019	10 grudnia 2015	10 grudnia 2019 r.	Republikańska propozycja
53		Alberto Fernándeza (1959)	2019 - 2023	10 grudnia 2019 r.	W trakcie	Partia Justycjalistyczna

Powiązane artykuły

• Polityka w Argentynie
• Historia Argentyny
• Administracja Argentyny

Uwagi i referencje

1. Oficjalna strona Prezydencji Narodu Argentyńskiego

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Prezydencji Narodu Argentyńskiego