Raúl Alfonsin

Raúl Alfonsin
Rysunek.
Funkcje
Prezydent narodu argentyńskiego
10 grudnia 1983 - 8 lipca 1989
( 5 lat, 6 miesięcy i 28 dni )
Wybór 30 października 1983
Wiceprezydent Víctor Hipólito Martínez
Poprzednik Reynaldo Bignone ( de facto )
Następca Carlos menem
Senator narodu argentyńskiego
10 grudnia 2001 - 10 grudnia 2005
( 4 lata )
Zastępca narodu argentyńskiego
w Buenos Aires
26 maja 1973 - 24 marca 1976
( 2 lata, 9 miesięcy i 27 dni )
13 października 1963 - 28 czerwca 1966
( 2 lata, 8 miesięcy i 15 dni )
Biografia
Imię urodzenia Raúl Ricardo Alfonsín
Data urodzenia 12 marca 1927
Miejsce urodzenia Chascomús , Buenos Aires ( Argentyna )
Data śmierci 31 marca 2009
Miejsce śmierci Buenos Aires ( Argentyna )
Narodowość Argentyna
Partia polityczna Radykalny związek obywatelski
Małżonka María Lorenza Barreneche de Alfonsín (1926-2016)
Zawód Prawnik
Podpis Raúla Alfonsína
Raúl Alfonsin
Prezydenci narodu argentyńskiego

Raúl Ricardo Alfonsín (12 marca 1927 - 31 marca 2009) jest argentyńskim prawnikiem i mężem stanu , pierwszym demokratycznie wybranym prezydentem po dyktaturze wojskowej ,10 grudnia 1983 w 8 lipca 1989. To jedna z najważniejszych postaci w historii Radykalnego Związku Obywatelskiego .

Biografia

Młodość i początki zawodowe

Raúl Alfonsín urodził się w Chascomús w prowincji Buenos Aires dnia12 marca 1927.

Po ukończeniu szkoły średniej w „General San Martín Military High School” ( Liceo Militar General San Martín ), ukończył prawo na Uniwersytecie w Buenos Aires i został z zawodu prawnikiem w swoim rodzinnym mieście. Alfonsín założył tam lokalną gazetę ( El Imparcial ) i został wybrany burmistrzem miasta w 1951 roku. Następnie w tym samym roku kandydat UCR na mandat w Izbie Deputowanych przegrał z upartym przeciwnikiem przez nową partię populistów. lider, Juan Perón . Sprzeciw jego pisma wobec coraz bardziej nietolerancyjnego Perona doprowadził Alfonsína do więzienia w 1953 r. WWrzesień 1955brutalny wojskowy zamach stanu (znany jako Rewolucja Wyzwalająca - Revolución Libertadora ) położył kres rządowi Peróna, a zakaz działania partii politycznej Peronistów przywrócił UCR rolę najważniejszej partii politycznej w Argentynie.

Został wybrany do parlamentu prowincji Buenos Aires w 1958 roku na liście UCRP, ułamek UCR nieco na prawo od zwycięzców wyborów z 1958 roku, UCRI . Alfonsín został wybrany do Izby Deputowanych w 1963 roku, stając się jednym z najbardziej zagorzałych zwolenników prezydenta Arturo Illii w parlamencie. Stracił swoje miejsce, gdy przewrót wojskowy odebrał mu funkcje Illii w 1966 roku. W wyniku rozwoju różnic z partią umiarkowanego przywódcy konserwatystów Ricardo Balbína Alfonsín ogłosił utworzenie Ruchu na rzecz Odnowy i Zmiany - Movimiento de Renovación y Cambio - w UCR w 1971 roku. W swojej partii startował jako kandydat na prezydenta Republiki z Conrado Storanim jako kandydatem na wiceprezydenta, ale przegrywa z Balbinem, który z kolei zostaje pokonany przez justycjalistę Impreza - Partido Justicialista - de Perón. Powrót Argentyny do demokracji w 1973 roku nie poprawił sytuacji politycznej w kraju. Coraz bardziej gwałtowny konflikt między trockistowskimi i faszystowskimi ekstremistami prowadzi do szeregu represji, głównie przeciwko tym pierwszym. W tej eskalacji przemocy Alfonsín uczestniczy w tworzeniu,Grudzień 1975, Stałego Zgromadzenia Praw Człowieka - Asamblea Permanente por los Derechos Humanos -.

Przewodnictwo

Jego droga do prezydentury rozpoczęła się podczas konwentu narodowego jego partii w 1982 r. (Po zakończeniu wojny o Falklandy ) od przeciwstawienia się Fernando de la Rúa , którego później pokonał w prawyborach. Zdecydowanie potępia pakt wojskowo-związkowy, który łączył juntę wojskową z CGT (Generał Konfederacji del Trabajo) i przystępuje do prezydentury narodu argentyńskiego w dniu10 grudnia 1983, po pokonaniu Peronista Ítalo Argentino Luder.

Rząd Alfonsín jest doceniany za wkład instytucjonalny: przywrócenie instytucji publicznych oraz konstytucyjne prawa i gwarancje.

Jeśli z jednej strony sądy sądzone i skazane były głównie osoby odpowiedzialne za łamanie praw człowieka w czasie reżimu wojskowego, rząd Alfonsina uniemożliwia proces wielu innym. Pod wpływem silnych nacisków ze strony sektora wojskowego i wewnętrznych napięć w swojej partii ustąpił i za zgodą opozycji ustanowił prawo Punto Final (Point Final) oraz Obediencia Debida (Obowiązek posłuszeństwa). Pierwszy to mechanizm wczesnej recepty, podczas gdy drugi oczyszcza winnych za okrucieństwa popełnione na rozkaz różnych dowódców sił zbrojnych. Ustawy te zostały uznane za nieważne przez Kongres Narodowy w 2003 r. , A ostatecznie w dniu Najwyższym Sąd uznał je za niezgodne z konstytucją14 czerwca 2005. Stoi też w obliczu buntu żołnierzy Carapintadas , którzy zamierzają położyć kres „antymilitarystycznej” polityce jego „lewicowego rządu”.

Alfonsín wstrzymał program wzbogacania uranu w 1983 roku . Ponadto za rządów Alfonsína w 1985 roku podpisano Traktat o pokoju i przyjaźni z Chile ( Tratado de Paz y Amistad ). Traktat kończy spór o granice, podczas gdy kilka lat wcześniej oba kraje były gotowe do wypowiedzenia wojny.

Niemniej jednak, z powodu poważnych problemów gospodarczych, które dotykają kraj, z roczną stopą inflacji 343% w 1988 r. I wyższą niż 3000% w 1989 r. Alfonsín rezygnuje z prezydentury na pięć miesięcy przed końcem swojej kadencji w 1989 r. Carlos Saúl Menem zostaje wybrany na zakończenie swojego mandatu i objęcie nowego mandatu.

Życie po prezydenturze i śmierci

Zmarł jako szanowany symbol powrotu do demokracji31 marca 2009w wyniku raka płuc . Prezydent Fernández de Kirchner zarządził następnie trzy dni żałoby narodowej, a jego katafalek został zapewniony w Pałacu Argentyńskiego Kongresu Narodowego przed wejściem na cmentarz Recoleta .

Uwagi i odniesienia

  1. „Raúl Ricardo Alfonsín”. Encyklopedia Świata biografia, 2 d ed. 17 lotów. Gale Research, 1998.
  2. Veinte años de la APDH (es)
  3. Maurice Lemoine, Ukryte dzieci generała Pinocheta. Szczegóły współczesnych zamachów stanu i innych prób destabilizacji , Don Kichot,2015, s.  173
  4. Laura Termine, „  Argentyna składa wzruszający hołd Alfonsinowi, ojcu jej nowoczesnej demokracji  ”, Le Point ,1 st kwiecień 2009( czytaj online )
  5. Muere a los 82 años el ex Presidente argentino Raúl Alfonsín , El País,1 st kwiecień 2009.

Linki zewnętrzne