Lista przypadków ujawnionych przez Le Canarda enchaîné

Na tej stronie wymieniono znaczące „przypadki” ujawnione przez tygodnik Le Canard enchaîné . Przypadek należy rozumieć w medialnym znaczeniu tego terminu, wszystkie wymienione przypadki niekoniecznie odpowiadają defraudacji, a niektóre rewelacje okazały się fałszywe (zob. Np. Bouygues w 2011 r.).

Przed 2000 rokiem

  1. Jacques Chaban-Delmas ( 1972 ), który zastosował wówczas legalny sposób niepłacenia podatku dochodowego. Le Canard enchaîné , po opublikowaniu swoich formularzy podatkowych, które zostały w pojedynczych przypadkach zmniejszone dzięki uldze podatkowej , opublikował na początku 1972 r. Całkowicie czysty arkusz, ponownie dzięki temu procesowi.
  2. Jacques Chirac ( 1972 )
  3. Valéry Giscard d'Estaing ( 1979 )
  4. Marcel Dassault ( 1979 )
  5. Jacques Lafleur ( 1987 )
  6. Jacques Calvet ( 1989 )

2000-2007

2008

2010

2011

Plik 20 grudnia 2011Uważając się za pokrzywdzonych fałszywymi oskarżeniami, grupa Bouygues pozwała gazetę, jej dyrektora publikacji ( Michel Gaillard ) i dwóch dziennikarzy ( Hervé Liffran i Christophe Nobili ) za zniesławienie gazety za ich artykuł. Grupa domaga się dziewięciu milionów euro odszkodowania od Canard Enchaîné , kwoty uznanej za nieracjonalną przez zastępcę redaktora naczelnego Canard Enchaîné , Louis-Marie Horeau . Wyrok ze środy 14 marca 2012uważa artykuł za zniesławiający (ale nie za zniesławiający ). Jednakże odrzuca grupę BTP wszystkich jej wniosków i uznaje, że „  powaga śledztwa została ustalona  ” , że „  wypowiedziane słowa zostały wypowiedziane z rozwagą i środkami zgodnymi z wymogami dobrej wiary  ” , a zatem „  Zasadność zamierzonego celu  ” . Sąd orzeka, że „  kwota roszczenia odszkodowawczego może zostać uznana za nadmierną  ” i skazuje Bouygues na zapłacenie całej kwoty 6 000 euro kosztów prawnych żądanych przez tygodnik satyryczny. Niemniej jednak Bouygues odwołuje się od orzeczenia sądu. Werdykt zapada28 maja 2014 : Sąd Apelacyjny w Paryżu potwierdza pierwszy wyrok i nakazuje Bouygues pokryć koszty prawne poniesione przez Le Canard enchaîné , tj. 5 000  euro oprócz poprzednich 6 000  euro .

2012

Od 1 st marzec 2012prokuratura w Wersalu wszczęła wstępne dochodzenie w następstwie skargi na X związku FO, do którego przystąpiły CFDT i CGT. Szef działu zarządzania ryzykiem i jego zastępca zostali zatrzymani, przeszukania odbyły się zarówno w domu, jak iw miejscu pracy tego dyrektora. Nowe doniesienia z Chained Duck pokazują, że dział zarządzania ryzykiem również przekazywał nielegalne informacje kierownictwu wyższego szczebla w centrali firmy.

2016

Plik 16 marca 2015 r, Le Canard enchaîné potępia konflikt interesów: Michel Aubier , szef działu Pomocy Publicznej - Szpitale Paryskie , specjalista ds. Zanieczyszczeń, przyznaje, że pracował „dla grupy badawczej ds. Oleju napędowego z PSA  ”, producenta Peugeot-Citroën. Le Canard enchaîné zauważa, że ​​doktor Aubier pojawia się epizodycznie w mediach, aby zminimalizować wpływ „zanieczyszczenia otoczenia” związanego (między innymi) z samochodami z silnikami wysokoprężnymi i wzrostem ilości drobnych cząstek w powietrzu, i że Michel Aubier otrzymał do 100 000  EUR rocznie związanych z jego działalnością w firmie Total od 1997 r.

Plik 16 kwietnia 2015podczas przesłuchania pod przysięgą przez senatorską komisję śledczą w sprawie kosztów finansowych zanieczyszczenia powietrza , jako przedstawiciel Assistance Publique-Hôpitaux de Paris , Michel Aubier oświadcza, że ​​„nie ma powiązań z podmiotami gospodarczymi w tym sektorze”, kiedy jest pracownikiem grupy Total od 1997 roku28 kwietnia 2015Kancelaria Senatu jednogłośnie postanawia zwrócić się do prezesa uczelni Gérarda Larchera o przejęcie prokuratury „w sprawie dalszych działań, jakie mają być podjęte w związku ze spornymi oświadczeniami złożonymi pod przysięgą” przez profesora Aubiera. To pierwsza w historii parlamentu.

Plik 5 lipca 2017Został skazany przez 31 th Izby Karnej Paryża do sześciu miesięcy w zawieszeniu oraz grzywnę w wysokości 50.000  zł za krzywoprzysięstwo. Po raz pierwszy we Francji kara wykracza poza rekwizycje prokuratury, która zażądała jedynie grzywny w wysokości 30 000  euro . Wydany wyrok pozostaje jednak znacznie poniżej pięciu lat więzienia i grzywny w wysokości 75 000  euro, za którą fałszywe zeznania grozi kara.

2017

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. W listopadzie 1928 roku Le Canard enchaîné opisał i obszernie skomentował tę sprawę, podsycając instynktowną nieufność wobec sił politycznych i ekonomicznych oraz ich niezdrowy współudział. Publikował fałszywe wywiady z zainteresowanymi osobistościami, pastisze prasy ( La Gazette du franc w swoich felietonach staje się Galette du franc ), opowieści na temat niebezpiecznych spraw, recenzje książek o biznesie (także dla Oustric ), bez zapominając o wielu rysunkach, a nawet o grze w Gęś Kaczki i Finansistę.
  2. W listopadzie 1929 roku Le Canard enchaîné opisał i obszernie skomentował tę sprawę, podsycając jego instynktowną nieufność wobec władz politycznych i ekonomicznych oraz ich niezdrowego współudziału. Wydał fałszywe wywiady z osobistościami zainteresowanych pastisze z prasy opowieści na temat niebezpiecznych połączeń, recenzje książek o biznesie (zatem Oustric et C czyli przez Maurice Privat  ; Jules Nit zawarta "  skandal, który nawet nie zgorszyć więcej . Jesteśmy do tego przyzwyczajeni  ” ), nie zapominając o wielu rysunkach, a nawet zabawie w gęś Kaczkę i Finansistę.
  3. W pierwszej stronie Duck przykuty4 czerwca 1969Historię komody Foccarta możemy przeczytać w okładce, która odwołuje się do strony 2, gdzie jest o odkryciu wspomnianej komody. Gazeta dodaje: Odkrycie to miało tę zaletę, że zwróciło uwagę na mały fakt, który wiele mówi: uwagi poczynione w gabinetach De Gaulle'a zostały wysłuchane i nagrane przez Foccarta . Foccart składa skargę na gazetę, w tym między innymi złośliwe insynuacje, które pojawiają się pod jego adresem epizodycznie, przedstawiając go jako szefa równoległej policji lub Szarej Eminencji Głowy Państwa… . W ciągu dziesięciu tygodni Kaczka z wyprzedzeniem będzie instruowała proces pana Foccarta, a strona z dochodzeniem będzie powtarzana co tydzień. Pod koniec stycznia 1970 r. Paryski tribunal de grande instance uznał się za niekompetentny i nakazał Foccartowi pokrycie kosztów, uzasadniając to tym, że Canard zaatakował Foccarta, funkcjonariusza publicznego na jego stanowisku, podczas gdy to prywatny Foccart uważał się za zniesławiony. . Plik4 listopada 1970sąd apelacyjny oddala Foccart.
  4. Jego nagła śmierć wywołała wiele komentarzy: jego ciało znaleziono u paryskiej prostytutki. Kościół katolicki wyjaśnił wtedy, że kardynał często odwiedzał chorych i prostytutki. W oficjalnym oświadczeniu dodano, że „w epektywie Apostoła udał się on na spotkanie z żywym Bogiem” i użył teologicznego określenia dla dążenia duszy do świętości. Le Canard enchaîné , nieprzekonany tym oficjalnym wyjaśnieniem, żartował z tego słowa, nadając mu w ten sposób znaczenie „śmierci podczas orgazmu”, z którym na początku nie miał nic wspólnego, jedynego znaczenia, jakie zachował dziś Le Petit Robert .
    Gabriel Macé odpowiedział na26 czerwca 1974 : „  Jesteśmy okropnymi jojo, którzy nie szanują prywatności (…) i szerzą się w strofowaniu insynuacji (…). Krótko mówiąc, chcieliśmy zniszczyć pamięć kardynała - posunęliśmy się nawet do stwierdzenia, że ​​chcieliśmy prowadzić kampanię przeciwko celibatowi księży!  "
  5. Papon, ówczesny Minister Budżetu, logicznie utrzymując stosunki władzy nad służbami podatkowymi, decyduje się na przeprowadzenie kontroli podatkowej w stosunku do tygodnika satyrycznego. To nikt inny jak Le Canard enchaîné , gazeta, która irytuje klasę polityczną z powodu wielu zamieszania, jakie wywołała w niej poprzez swoje rewelacje (ta kontrola podatkowa pojawiła się później jako próba nakrycia głowy tej niepokojącej gazecie). Plik6 maja 1981, ta gazeta „mści się” w trybie zraszania wodą, publikując artykuł Nicolasa Brimo ujawniający rolę Maurice'a Papona w deportacji Żydów z Bordeaux. Istnieją dwa dokumenty, jeden z lutego 1943 r. , Drugi z marca 1944 r., Podpisany przez Maurice'a Papona, ówczesnego sekretarza generalnego prefektury Gironde . Dokumenty te, przekazane przez Michela Slitinsky'ego , potwierdziły odpowiedzialność wyższego urzędnika za deportację Żydów do Niemiec . Afera rozpoczęła się cztery dni przed ogłoszeniem wyborów prezydenckich jako operacji politycznej . To dotyczy byłego prefekta, RPR zastępca z Cher , ministrem budżetu w rządzie Raymond Barre . Ale tradycyjna niezależność kaczki w łańcuchach , a także niechęć prezydenta Mitterranda do przeprowadzenia procesu Papona powinny rzucić światło na to oskarżenie.
  6. Komunikat Hôtel Matignon stwierdza: „Deklaracje podatkowe są zgodne z prawem i regulacjami. Skutkuje to opodatkowaniem uwzględniającym specyficzne dla podatnika opłaty. Zwracamy uwagę, że ten tygodnik nie kwestionował dokładności ani prawidłowości tych stwierdzeń. "
  7. The30 czerwca 1972. Valéry Giscard d'Estaing , ówczesny minister finansów, wydał rządowy dekret zakazujący publikacji kwoty podatku dochodowego pod groźbą zapłaty grzywny równej kwocie ujawnionego podatku.
  8. The19 stycznia 1972Gazeta wskazuje, że Chaban nie płacić podatku od 1967 do 1970 (dla wszystkich dochodów, jakie otrzymał od 1966 do 1969 ). Prawo nie wymagało deklaracji jego dodatków jako przewodniczącego Zgromadzenia. Ubezpieczenie na życie było odliczyć, a on skorzystał z przepisów ulgi podatkowej
  9. Zamek, który zdobył, musiał zostać odrestaurowany; obowiązujące przepisy podatkowe umożliwiały mu odliczenie od dochodu całej pracy, którą wykonał na własny koszt. Legalnie nie płacił podatków przez dwa lata
  10. The4 lipca 1979gazeta wywołała poruszenie publikacją ustawy podatkowej Prezydenta z 1978 roku . Nie obejmuje to kwoty podatku dochodowego , zgodnie z ustawą30 czerwca 1972, którą głosował Giscard, gdy był ministrem finansów. W odniesieniu do ulgi podatkowej przewodniczący deklaruje 47 092 FRF, a z tytułu swoich dochodów finansowych: 303 806 FRF. Arkusz wskazuje również, że para jest zaangażowana na giełdzie , co wskazuje na inwestycje w akcje w wysokości 181 962 FRF. Ten ostatni aspekt wywoła poruszenie w prasie anglosaskiej.
  11. The19 września 1979, Le Canard publikuje formularz podatkowy. W 1978 roku otrzymał 24 miliony franków. Dokument jest zabawny, Dassault nie przypisuje żadnej pensji firmom lotniczym, których jest właścicielem, ale jako redaktor naczelny Jours de France zapewnia sobie roczny dochód w wysokości 54 milionów centów .
  12. Jesienią 1987 r. Le Canard ujawnił, że ten ostatni, udziałowiec 21 lokalnych spółek, nie zapłacił podatku dochodowego za 1985 r. , Mimo że zadeklarował za ten sam okres 1 milion franków dywidend, które zgodnie z lokalnymi przepisami podatkowymi były nie opodatkowany. W pierwszej kolejności skazał gazetę na odszkodowanie w wysokości 8 000 FRF w imię naruszenia jego prywatności . Gazeta apeluje, legalny maraton trwa sześć lat. Sąd Najwyższy szacuje 1 st razem, że „szacunek dla indywidualnego prywatność nie została osiągnięta poprzez publikację informacji o celu czysto ekonomicznym. Lafleur na próżno kontratakował. Latem 1993 r. Sąd apelacyjny w Wersalu skazał go na zapłatę 10 000 FRF gazecie i pokrycie kosztów procesu, ponieważ „wyborcy polityka mają prawo być informowani o wszystkim, co dotyczy ich wybranego przedstawiciela, do pozwalają im zachować zaufanie, jakie pokładają w nim w zarządzaniu sprawami publicznymi. "
  13. Jesienią 1989 r. , W środku sporu pracowniczego w Peugeocie , gazeta ujawniła, wraz z dodatkowymi arkuszami podatkowymi, że Jacques Calvet , który odmówił 1,5% podwyżki dla swoich pracowników, osobiście wzrósł o 49,5%. Porównanie wywołało poruszenie, a Calvet zaatakował gazetę. Zostaje zwolniony z zarzutu naruszenia prywatności i odpowiada na temat „ukrywania się”. Wygrywa sprawę we Francji, ale ostatecznie, po dziesięciu latach maratonu sądowego, odwołany przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w 1999 roku .
  14. Były burmistrz Paryża powinien stanąć przed sądem w 2007 roku po dziesięciu latach śledztwa. Zobacz Le Canard enchaîné , 15 marca 2006

Bibliografia

  1. Te karier politycznych wstrząśnięty objawień Duck przykuty Le Figaro , 1 st lutego 2017: „Przed Francois Fillon, Jacques Chaban-Delmas, Valery Giscard d'Estaing, Alain Juppé, Jean Tiberi lub Michele Alliot-Marie czynienia z aktualnościami czasem niszczącego z tygodnika satyrycznego. "
  2. Por. The Chained Duck , 15 marca 2006
  3. Artykuł Oko RG w drużynie Royal , wydanie Canard enchaîné du24 stycznia 2007.
  4. Wydania z 28 lutego, 7 marca, 14 marca, 19 września i 26 września 2007 na stronie „Charlie enchainé”.
  5. przygód z M6 w fałszywym wyścigu”, Le Canard enchaîné , 5 marca 2008, s.  4.
  6. „Operacja komandosów, by ocalić Electora Sarko” , Hervé Liffran , Le Canard enchaîné ,02 kwietnia 2008, s.  3.
  7. Christine Boutin: „Zarabiam 18 000 euro netto miesięcznie” , France Info , 9 czerwca 2010.
  8. „  Christine Boutin otrzymywałaby prawie 18 000 euro miesięcznie  ”, Le Monde ,9 czerwca 2010( czytaj online )
  9. „  Wywiad z Christine Boutin w France Info  ” , w Dailymotion ,9 czerwca 2010(dostęp 18 marca 2012 )
  10. "  Christine Boutin, czyli jak zostać zwiększona  " Le Canard Enchaîné , n o  4676,9 czerwca 2010, s.  2
  11. „Balardgone”: dochodzenie w sprawie korupcji , przeprowadzone przez Valentine Ponsy, 7 grudnia 2011 r., Na stronie France 3 .
  12. Witamy w „Balardgone”, nowej siedzibie francuskiej obrony , 5 listopada 2015 r., Witryna L'Obs nouvelleobs.com.
  13. „Balardgone” na zdjęciach , 5 listopada 2015, Le Monde fr.
  14. „  „ Francuski Pentagon ”: Bouygues żąda 9 milionów euro od„ Canard enchaîné ”  ”, Le Monde ,28 grudnia 2011( czytaj online )
  15. "  Bouygues oddalona skazane i zawartość  " Le Canard Enchaîné , n O  4769,21 marca 2012, s.  3
  16. "  Bouygues zwolniony w postępowaniu prawnym przeciwko" Le Canard enchaîné "  ", Le Monde ,14 marca 2012( czytaj online )
  17. Martin Bouygues poluje na „Kaczkę” , artykuł w gazecie Le Nouvel Observateur , 17 kwietnia 2014, strona 28.
  18. Bouygues plumé, „Le Canard” , artykuł w Le Canard enchaîné z 4 czerwca 2014, strona 4.
  19. "  instrukcje Ikea konfigurowania systemu szpiegowskiego  " Le Canard Enchaîné , n o  4766,29 lutego 2012, s.  3
  20. "  The Chained Duck oskarża Ikeę o szpiegowanie klientów i pracowników  ", Sud Ouest ,29 lutego 2012( czytaj online )
  21. „  Podejrzenia policji w Ikei: otwarcie wstępnego śledztwa  ”, Wyzwolenie ,1 st marca 2012( czytaj online )
  22. „  Radzenie sobie: kadra Ikei umieszczona w areszcie policyjnym  ”, Wyzwolenie ,22 marca 2012 r( czytaj online )
  23. "  zarządzanie Ikei całkowicie zdemontowane  " Le Canard Enchaîné , n o  4767,7 marca 2012 r, s.  3
  24. Stéphane Mandard, „  Pulmonolog Michel Aubier skazany na sześć miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu  ” , na lemonde.fr ,5 lipca 2017
  25. "  Senat potępia przed sądem dobrego pulmonologa opłacanego przez Total  " , na marianne.net ,28 kwietnia 2016 r
  26. "  Doped przez" Penelopegate "," Le Canard enchaîné "przywraca swój herb  " , na lemonde.fr ,2 lutego 2017(dostęp 3 lutego 2017 )
  27. „  Richard Ferrand oskarżony przez Chained Duck o faworyzowanie swojej żony  ” na ouest-france.fr ,24 maja 2017 r(dostęp 4 czerwca 2017 )