Lignon
| Lignon | |||
 Główny budynek miasta Lignon | |||
| Administracja | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | szwajcarski | ||
| Kanton | Genewa | ||
| Gmina | Noniusz | ||
| Kod pocztowy | 1219 | ||
| Demografia | |||
| Populacja | 6800 mieszk. (2010) | ||
| Gęstość | 24 286 mieszk./km 2 | ||
| Funkcje miejskie | Osiedle mieszkaniowe | ||
| Etapy urbanizacji | Lata 60 | ||
| Geografia | |||
| Informacje kontaktowe | 46 ° 12 ′ 11 ″ na północ, 6 ° 05 ′ 52 ″ na wschód | ||
| Wysokość | 373,6 m |
||
| Powierzchnia | 28 ha = 0,28 km 2 | ||
| Rzeka |
Rhône Nant des Grebattes |
||
| Transport | |||
| Autobus |
   
|
||
| Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Szwajcaria
| |||
| Znajomości | |||
| Stronie internetowej | www.lignon.ch | ||
Le Lignon to miasto położone w miejscowości Vernier ( Szwajcaria ). Jest to jednorodny kompleks miejski zbudowany od lat 60. XX wieku na północ od wioski Aïre , na dawnej równinie rolniczej z widokiem na Rodan .
Budowa miasta w dużej mierze przyczyniła się do wzrostu demograficznego Vernier . Zaprojektowany dla 10 000 mieszkańców, w 2005 r. Pomieścił 5 581 osób , czyli 18% ludności miasta. W ciągu 15 lat stracił nawet 1000 mieszkańców. W 2010 r. Ponownie zamieszkiwało tam 6800 mieszkańców.
Czterdzieści lat po jego zbudowaniu, stan Genewa klasyfikuje miasto jako pomnik; architekci przyjeżdżają z daleka - w tym z Japonii - by się nią inspirować.
Historia
Dziedzinie rolnictwa jest początkowo nazywany Gourbattes następnie Grebattes z nazwą NANT ( stream ), który przecina go. W 1791 roku Francis d'Ivernois nabył tę kampanię i nadał jej nazwę Lignon na pamiątkę powieści pastoralnej L'Astrée d ' Honoré d'Urfé, która przywołuje Lignon , małą rzekę w Forez ( Francja ).
W 1962 roku stan Genewa podjął decyzję o budowie jednego z najważniejszych miast w kantonie na 280 000 m 2, które stanowią obszar rolniczy Lignon. Prace rozpoczęto we wrześniu 1963 roku, a pierwszy etap budowy (1846 mieszkań) zakończono we wrześniu 1967 roku . Drugi etap pomiędzy 1967 i 1971 przyniósł liczbę mieszkań do 2,780.
Architektura
Innowacji jest wyrażona w technice budowlanej Każde urządzenie składa się z obudowy tradycyjnej infrastrukturze przez struktury arkusza w stali , w której ściany i ściany formowanego. Pozostałe elementy terenu dostarczane są w pełni wykończone: ogrzewanie , prąd , sanitariaty , wentylacja itp.
Planowanie miasta
Miasto jest wydarzeniem miejskim przez swój gigantyzm i modernizm. Herby dzielnicy, jej dwie wieże składają się z 26 i 30 pięter. Najwyższy wyposażony jest w dwa baseny dla mieszkańców na dachu. Ma 91 metrów wysokości i jest najwyższym budynkiem w kantonie Genewy i szóstym co do wysokości w Szwajcarii .
Architekci na czele z Georgesem Addorem wyobrazili sobie jednoczęściowy budynek tworzący przerywaną linię o długości 1065 metrów, złożony z mieszkań przelotowych. Choć zbudowany jest w kształcie litery „Y”, został wymieniony w jednym wydaniu Księgi Rekordów Guinnessa jako najdłuższy budynek na świecie . Należy zauważyć, że dla tego pojedynczego budynku zainstalowano trzy przystanki autobusowe. Jego półliniowa struktura zapewnia mieszkańcom maksymalne nasłonecznienie dzięki podwójnej orientacji każdego mieszkania. Koncepcja ta ogranicza również obszar zabudowany (tylko 8% powierzchni miasta).
W mieście jest też szkoła, dwa kościoły , centrum handlowe , oferujące mieszkańcom wiele usług, klub bokserski , ośrodek medyczny, ośrodek sportowy, ośrodek młodzieżowy (La Carambole), klub seniora i Ogród Robinsona. . Jest podłączony do Genewy i Vernier przez Genewie transportu publicznego za pośrednictwem linii trolejbusowej 7 oraz autobusów linii 9 , 28 i 51 .
Naturalne otoczenie
Miasto dominuje zakręt w Rhône i jest związany z miejscowości Loex przez kładkę Lignon . Nant des Grebattes, która płynie na południe od dzielnicy i oddziela ją od Aïre , ma niską wartość ekologiczną ze względu na presję człowieka. W 2004 roku był jednak przedmiotem projektu renaturyzacji.
Niska zlewnia budynków pozwoliła na rozwój wielu terenów zielonych, jak również na zachowanie dziedzictwa leśnego wzdłuż Rodanu i nant des Grebattes. Pozwoliło to na rozwój zróżnicowanej bioróżnorodności, tworząc trwały i widoczny wpływ na życie społeczne sąsiedztwa.
Uwagi i odniesienia
- Plan ogólny gminy Vernier (sekcja Lignon) [PDF]
- Richard Étienne, „Le Lignon,„ an adorable large village ””, Le Temps , 10 marca 2010
- Przemówienie burmistrza Vernier, Ichry Apothéloz, wygłoszone z okazji czterdziestej rocznicy powstania szkoły w Lignon
- „rzeka betonu i szkła” noniuszem. Historia w obrazach , wyd. Gmina Vernier, Vernier, 2003
- Franz Graf i Giulia Marino, Miasto Lignon 1963-1971. Studia architektoniczne i strategie interwencji , Gollion, Infolio,2012, 160 pkt. ( ISBN 978-2-88474-261-0 )