Lavoûte-Chilhac

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Haute-Loire .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Sprawdź listę zadań do wykonania na stronie dyskusji .

Lavoûte-Chilhac
Panorama miasta.
Heraldyka
Administracja
Kraj	Francja
Region	Owernia-Rodan-Alpy
Departament	Górna Loara
Miasto	Brioude
Międzywspólnotowość	Wspólnota gmin Rives du Haut Allier
Mandat burmistrza	Chrześcijański Delfin 2020 -2026
Kod pocztowy	43380
Wspólny kod	43118
Demografia
Miły	Lavoutois
Ludność miejska	277  mieszk. (2018 )
Gęstość	77  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	45° 08 ′ 57 ″ północ, 3° 24 ′ 15 ″ wschód
Wysokość	544  m min. 447  m Maks. 640  m²
Powierzchnia	3,61  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy	Kanton Pays de Lafayette
Ustawodawczy	Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Auvergne-Rhône-Alpes Lavoûte-Chilhac Geolokalizacja na mapie: Górna Loara Lavoûte-Chilhac Geolokalizacja na mapie: Francja Lavoûte-Chilhac Geolokalizacja na mapie: Francja Lavoûte-Chilhac
Znajomości
Stronie internetowej	Lavoûte-Chihac

Lavoûte-chilhac powszechnie znany Lavoûte, to francuska gmina znajduje się w dziale z Haute-Loire w regionie Auvergne-Rhône-Alpes .

Jego uderzające naturalne położenie przez pętlę utworzoną przez Allier i bogate dziedzictwo architektoniczne sprawiają, że jest to symboliczny przystanek turystyczny w wąwozach Allier . Klasztor Lavoûte-Chilhac nie został zbudowany na miejscu starego zamku, jak napisano na miejscu, ale starej kaplicy, która zagrażała ruinom. W Lavoûte-Chilhac nigdy nie było zamku, co najwyżej dużego domu mieszczańskiego z XVIII wieku. To w Saint-Cirgues po drugiej stronie Allier średniowieczny zamek został zniszczony w 1365 roku przez Nicolasa Dagorne'a i jego 2000 angielskich kierowców ciężarówek.

Geografia

Wioska położona jest w północno-zachodniej części departamentu Haute-Loire , na południu regionu Owernia , ponad 400 metrów nad poziomem morza.

W wąwozach Allier wioska Lavoûte-Chilhac znajduje się mniej więcej w połowie drogi między Langeac i Vieille-Brioude (koniec wąwozów Allier, który następnie łączy się z Limagne de Brioude ).

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Lavoûte-Chilhac

Blassac	Blassac	Chilhac
Blassac		Saint-Cirgues
Saint-Austremoine	Saint-Cirgues	Saint-Cirgues

Trasy komunikacyjne i transport

Miasto przecina droga RD 585 łącząca miasta Brioude na północy i Langeac na południu.

Pogoda

Klimat w mieście Lavoûte-Chilhac jest umiarkowanie ciepły. W Lavoûte-Chilhac występują znaczne opady deszczu w ciągu roku. Według Köppena i Geigera, ten klimat został sklasyfikowany jako Cfb . Średnia temperatura w mieście Lavoûte-Chilhac wynosi 10,8 ° C. Roczne opady wynoszą średnio 629 mm.

Hydrografia

Allier rzeka jest tylko droga wodna przekraczania lavoûte-chilhac.

Planowanie miasta

Typologia

Lavoûte-Chilhac jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Wieś składa się z dwóch dzielnic  :

• Pierwsza zamknięta jest w bardzo wąskiej pętli Allier. Ma taki sam plan jak wiele starych ufortyfikowanych miast ( np. Noyers ). Stary zamek zbudowany w pętli pozostawił wiele pozostałości widocznych wzdłuż rzeki. Na jego miejscu wybudowano klasztor Sainte-Croix . Na jego przedłużeniu stroma uliczka jest początkiem starego miasta. Place des Vieux Moulins, którego nazwa pochodzi od obecności młynów wymytych na początku ubiegłego wieku przez powódź, między rzeką a klasztorem, mieści różne usługi miasta, w tym biuro turystyczne.
• Drugi opiera się o skały lewego brzegu tworząc dwa bardzo wąskie pasma wzdłuż drogi biegnącej wąwozami Allier. Domy z widokiem na Allier mają imponującą wysokość, co jest jedynym sposobem na schronienie przed powodziami, które mogą być niezwykle gwałtowne. Ta dzielnica które pochodzą domy z XIX th  century, to najstarsza ulica handlowa; partery wciąż noszą ślady dawnych witryn sklepowych. Ich duża liczba świadczy o bogatej handlowej przeszłości wsi.

Te dwie dzielnice łączy most z dwoma podwójnymi łukami klasyfikowanymi jako zabytki.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (63,7% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (75,1%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolne (51,7%), lasy (24,9%), tereny zurbanizowane (11,5%), grunty orne (9,6%), użytki zielone (2,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Architektura

Architektura wsi charakteryzuje się wykorzystaniem lokalnego kamienia, tradycyjnie powlekanego, czasami połączonego z kamieniem Volvic do budowy notabli lub budynków religijnych, takich jak przeorat. Dachy są łagodnie spadziste. Zdecydowana większość budynków mieszkalnych w terminach miejskich z XIX th  wieku, obszar zawarty w pętli ma kilka starszych historie, choć często rozszerzony lub przerobione w tym czasie.

• Klasztor.

• Klasztor w pętli Allier.

• Most XV th  century.

• Sklepienie zamknięte przez aliantów widziane z przysiółka Bois.

Toponimia

Pierwsze wzmianki o Lavoûte pojawia się w statucie założycielskim w klasztorze Sainte-Croix La Volte podpisana w dniu14 września 1025Odilon de Mercoeur i jego rodzina w postaci Volty (La Volte). Możemy tam przeczytać:

"  Incipimus aedificare ecclesiam w quodam monticulo propriae iuris, qui Volta vocatur eoquod, praeterfluententibus acquis. Hylaris fluminis partibus ex tribus concluditur i, ut dicam, quasi sinuatim involvitur '

„Rozpoczęliśmy budowę kościoła na cyplu znajdującym się w jednej z naszych nieruchomości. Nazywa się La Volte, ponieważ wody rzeki Allier płynącej u jego stóp otaczają ją z trzech stron i, że tak powiem, otaczają ją wijącymi się fałdami. ”(Po łacinie * voltāre, od volūtāre oznacza „odwrócić się”, a co za tym idzie, „odwrócić się, obejść” )

Ten toponim nie oznaczał zatem ani miasta Lavoûte, ani klasztoru, ponieważ były one późniejsze, ale cypel, na którym zostały zbudowane.

Historia

Odilon de Mercoeur , odcisnął trwały ślad na architektonicznym krajobrazie Lavoûte-Chilhac, tworząc klasztor kluniacki Sainte-Croix de La Volte . Pochodzący z ważnej rodziny szlachty Owernii, posiadającej ziemie Saint-Cirgues i Lavoûte-Chilhac, został wybrany piątym opatem Cluny w 994 i będzie źródłem wpływów i wzrostu władzy tego zakonu.
Oddaje, przy wsparciu swojej rodziny, swoje ziemie Lavôute-Chilhac the14 września 1025 założyć tam klasztor Sainte-Croix.

Sainte-Croix Priory od Lavoute-Chilhac , założona przez Odilon de Mercœur w 1025 roku, został sklasyfikowany jako zabytek od 1862. Jego struktura przeszła wiele zmian od jego budowy, ukończony w 1045 Pierwotny romański kościół został zniszczony w 1460 roku aby zrobić miejsce dla gotyckiej konstrukcji, tylko część jej południowej ściany została ponownie wykorzystana w nowej konstrukcji. W 1747 r. opactwo w Cluny nakazało budowę nowych budynków, aby uporać się ze zniszczonym stanem istniejących budynków. W 1788 r. zlecono budowę budynków na Place du Fer à Cheval, która zakończyła się w 1790 r. bez ukończenia, oferując zestaw w kształcie litery U, którego każda strona wyznacza inny okres budowy: bogata fasada południowa w środek XVIII -tego  wieku z dużymi oknami i klasycznej ornamentyki. Pojedynczej wschodniej fasady, zakrzywione, pojedynczy dostęp do kościoła klasztornego, a wreszcie na północ skrzydło od strony miasta, które jest dziedzictwem najstarszy z jego budynków, prawdopodobnie XV th  century, resztki jego obudowy ścian i wie teraz zagnieżdżone w poszczególne budynki.

Most, który pozwala dwie dzielnice Lavoute-Chilhac być zjednoczeni, jest najstarszym świadectwem architektoniczny, że miasto posiada zabytek w 1926 roku, jeden z jego łuków przestarzały XI th  wieku. Niezbędny element miasta, jest to jedyny sposób na przekroczenie Allier i dotarcie do Lavôute-Chilhac.

Powodzie, których doświadczyła wieś, zaznaczyły jej urbanistykę. W ten sposób wszystkie konstrukcje znane Lavoûte-Chilhacowi odznaczają się imponującą wysokością, którą można wytłumaczyć wieloma poziomami piwnic. Ten proces architektoniczny dominuje w konstrukcjach graniczących z rzeką. Droga wychodząca na Allier o kilka metrów zapewnia dostęp do domów z parteru, a ich odsłonięta boczna fasada Allier pokazuje nam, że ten poziom podestu poprzedzają dwa lub nawet trzy poziomy piwnic, które mogą zostać zalane bez większych uszkodzeń w przypadku powódź. Przydatne środki ostrożności, ponieważ wieś naznaczona jest kilkoma historycznymi powodziami, w latach 1710, 1790, 1835, 1856, 1943 i 1988. Na rogu północno-zachodniego skrzydła klasztoru oznakowanie wskazuje wysokość najbardziej imponujących powodzi.

Odnaleziono legendę Notre-Dame

Notre-Dame Found , skarb kościoła opactwa Sainte-Croix, od pięciu wieków przyciąga pielgrzymki i nabożeństwa do Lavoûte-Chilhac. Według legendy, pewnego popołudnia latem 1496 r. odkryły go dwie młode dziewczyny bawiące się na brzegach Allier, które łamiąc kamyk, aby tam wystrzeliły iskry, znalazły w jej sercu postać kobiety niosącej dziecko, widząc tam przedstawienie Matki Boskiej. To znalezisko spotkało się z podziwem i biskup Saint-Flour wszczął śledztwo kończące się w dobrej wierze dzieci. Przypisywano mu cudowne uzdrowienia, dzięki którym stał się sławny i rozpoznał jego kult. Umieszczony w złotym relikwiarzu jest obecnie przechowywany w skarbcu kościoła. Jego 15 milimetrów czyni go najmniejszą Panną na świecie. Obchodzony jest w pierwszą niedzielę lipca, procesją i modlitwą maryjną, nad rzeką organizowana jest rekonstrukcja jego odkrycia.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
?	?	Jean Fournier	RPR	Generał
1982			UDF	Radny Generalny Wiceprzewodniczący Rady Generalnej
Marzec 2008	2020	Jean-Pierre Vigier (syn) , znany jako Peter Vigier	UMP	Poseł na Sejm od 2012 r.
2020	W trakcie	Chrześcijański Delfin

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 277 mieszkańców, co oznacza spadek o 2,81% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Loire  : + 0,6%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
681	628	664	754	746	791	709	813	748

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
683	679	736	752	749	743	727	741	704

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
635	631	611	533	492	483	532	421	385

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2004	2009	2014
396	344	261	272	286	302	318	309	276

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
277	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Po gwałtownym spadku liczby ludności w latach 1968-1975, średnia roczna zmiana w populacji w latach 1999-2009 jest dodatnia i wynosi +0,2%, pomimo ujemnego bilansu naturalnego (przyrost urodzeń 7,9 9  i śmiertelność 15,4  ‰). ).

Piramida wieku Lavoûte-Chilhac w 2009 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wiekowa	Kobiety
3,5	90 lat i więcej	5,5
15,3	75 do 89 lat	26,7
15,3	60 do 74 lat	16,4
22,2	45 do 59 lat	15,8
18,8	30 do 44 lat	17
10,4	15 do 29 lat	9,7
14,6	Od 0 do 14 lat	9,1

Gospodarka

Aby zrekompensować exodus ze wsi , Lavoûte-Chilhac rozwinęło od lat 60. XX wieku ofertę turystyczną, organizując „wioski wakacyjne” potocznie zwane wioskami VVF . Od 2010 roku wieś korzysta z silnej polityki urbanistycznej (brukowanie starych arterii, dostęp do ogrodów z widokiem na rzekę, zakopywanie sieci elektrycznej) w celu uzyskania cennego znaku Les Plus Beaux Villages de France .

Sklepy

W 2012 roku w gminie Lavoûte-Chilhac dostępne są 3 rodzaje sklepów :

1 sklep mięsny;

1 Piekarnia;

1 sklep spożywczy.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Heraldyka

Lavoute-Chilhac

	Herb	Srebrny goździk ręka trzyma krzyż z piasku.
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.
	Znany jako	Srebrny do ząbkowanego krzyża Azure.

Osobowości związane z gminą

• Tu urodził się Jean-Louis Romeuf (1766-1812), francuski generał, baron cesarstwa , który poległ na polu honoru podczas bitwy pod Moskwą .
• Tam urodził się Jacques Alexandre Romeuf (1772-1845), francuski generał.

Miejsca i zabytki

• Kościół opacki, budynek wpisany do rejestru zabytków w 1862 r.
• Priory Holy Cross Lavoûte-Chilhac , skrzydło XV XX  wiecznych budynkach klasztornych w sali posiedzeń w XVIII -tego  wieku, zdominowany przez Kościół i opasane reszty dawnych średniowiecznych murów opactwa, sklasyfikowany jako zabytek w 1937 roku.
• Most Lavoûte-Chilhac The XV th  wieku , którego najstarsza data części od XI -tego  wieku. Most znajdował się na starej trasie głównej drogi łączącej Lyon z Tuluzą. Praca zawiera cztery łuki w otwory 13,60  m - 25,00  m , 18,00  m i 11,40  m . Pale mają grubość od 4,11  m do 4,18  m . Most został naprawiony kilka razy -XVIII th  century w wyniku powodzi. Poszerzono go w 1889 r. o wspornik. Wpisany do rejestru zabytków w 1926 roku.
• Pozostałością obronnego bramy i ściany obudowy w teraz zagnieżdżonych struktur, trzy obroty, których podstawa przestarzały XV th  century (wyjście „starej” do Lavoute Chilhac).
• Place des Vieux-Moulins. Główny i centralny plac wsi graniczy z jednej strony z aliantem, az drugiej ze średniowiecznym skrzydłem klasztoru, swoją nazwę zawdzięcza obecności na początku wieku młynów, które zostały zmyte przez powódź.
• Ogród opactwa, do którego można dostać się przez Place des Vieux-Moulins.
• Château de Saint-Maurice (prywatny).
• Maison des Oiseaux, w Priory.
• W 2010 roku Lavoûte-Chilhac został, podobnie jak Blesle , wybrany na miejsce kręcenia filmu Nowa wojna o guziki .

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Most Lavoûte-Chilhac
• Klasztor Sainte-Croix w Lavoûte-Chilhac
• Lista gmin Haute-Loire

Linki zewnętrzne

• Biuro Turystyczne Lavoûte-Chilhac
• Lavoûte-Chilhac w Górnej Loirze.
• Lavoûte-Chilhac na stronie National Geographic Institute

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. „  LAVOUTE-CHILHAC – Plan wioski hotelowej Lavoûte-Chilhac 43380 – Maps France.fr  ” , na stronie www.cartesfrance.fr (dostęp 17 lipca 2018 r . ) .
2. „  Klimat Lavoûte-Chilhac: wykres klimatu , krzywa temperatury, tabela klimatu dla Lavoûte-Chilhac - Climate-Data.org  ” , na fr.climate-data.org (dostęp 17 lipca 2018 r . ) .
3. „  Along the water… vergnat Les Gorges de l'Allier  ” , na www.eauvergnat.fr (dostęp 17 lipca 2018 ) .
4. (w) „  Country Lavoûte-Chilhac  ” na stronie Tourist Office Gorges de l'Allier (dostęp 9 stycznia 2019 ) .
5. „  Typologia miast/wiejskich  ” na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 28 marca 2021 r . ) .
6. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 28 marca 2021 ) .
7. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 28 marca 2021 r . ) .
8. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
9. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 28 marca 2021 r . ) .
10. „  Lavoûte-chilhac, najpiękniejsza wioska we Francji, turystyka Haut Allier  ” , na stronie www.lavoute-chilhac.com (dostęp 11 stycznia 2019 r . ) .
11. Centre France , „  Eightenth-century architecture in the Spotlight  ” , na www.lamontagne.fr (dostęp 9 stycznia 2019 ) .
12. Centrum Francja , „  To dziedzictwo klejnot w dolinie La Ribeyre może znaleźć nowe życie  ” , na www.lamontagne.fr (konsultowane na 9 stycznia, 2019 ) .
13. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 24 kwietnia 2021 )
14. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 24 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
15. Jean Vigier, Sainte-Croix de la Volte, Lavoûte-Chilhac, Haute-Loire, spojrzenie i pamięć, rozdz. 4-2, Miejsce założenia klasztoru
16. Baza Mérimée, Przeorat Lavoûte-Chilhac
17. Mérimée, most Lavoûte-Chilhac
18. Papou Poustache , „  Wielkie powodzie Allier – Auvergne Seen by Papou Poustache  ”, L’Auvergne Seen by Papou Poustache ,16 sierpnia 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 17 lipca 2018 r. ).
19. La Lumière De Dieu , „  La lumière de Dieu: Lavoûte-Chilhac Notre-Dame Trouvée  ”, na temat La lumière de Dieu (dostęp 17 lipca 2018 r . ) .
20. „  Pielgrzymka do Notre-Dame-Trouvée – Diecezji Puy-en-Velay  ” , na www.catholique-lepuy.fr (dostęp 9 stycznia 2019 r . ) .
21. Lista burmistrzów Górnej Loary na terenie prefektury (konsultacja 27 sierpnia 2014 r.).
22. Organizacja spisu na insee.fr .
23. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
24. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
25. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
26. „  Lavoûte-chilhac, najpiękniejsza wioska we Francji, turystyka Haut Allier  ” , na www.lavoute-chilhac.com (dostęp 17 lipca 2018 r . ) .
27. „  Lavoûte-Chilhac ratusz, gmina Lavoûte-Chilhac i jej wieś (43380)  ” , na stronie Directory-Ratusz (dostęp 17 lipca 2018 r . ) .
28. Baza Mérimée: Pont de Lavoûte-Chilhac
29. Marcel Prade , Zabytki Les Ponts: inwentarz, opis ... , Poitiers, stara księgarnia Brissaud,1988, 431  s. ( ISBN  2-902170-54-8 ) , s.  255.

Insee referencje

Niektóre dane pochodzą z lokalnego pliku utworzonego przez INSEE [ przeczytaj online  (strona skonsultowana 25 kwietnia 2016 r.)]  :

1. POP T2M — Wskaźniki demograficzne .
2. POP T3 – Populacja według płci i wieku w 2009 roku .