La Rhune | ||||
La Rhune pod śniegiem zimą | ||||
Geografia | ||||
---|---|---|---|---|
Wysokość | 900 lub 901 m² | |||
Masywny | Pireneje | |||
Szczegóły kontaktu | 43 ° 18 ′ 33 ″ północ, 1 ° 38 ′ 08 ″ zachód | |||
Administracja | ||||
Kraj |
Francja Hiszpania |
|||
Region Wspólnota Autonomiczna |
Nowa Akwitania Nawarra |
|||
Departament Prowincja |
Pyrénées-Atlantiques Navarre |
|||
Wniebowstąpienie | ||||
Najpierw | Pre-historia | |||
Geologia | ||||
Wiek | Perm na skały | |||
Skały | Piaskowiec typu wogezy na górnym i wschodnim skrzydle, bazalty na skrzydle zachodnim, muł na podstawie północnej i południowej | |||
Geolokalizacja na mapie: Nawarra
| ||||
La Rhune lub Larrun w języku baskijskim to szczyt położony w Pirenejach , w Kraju Basków , we francuskim departamencie Pyrénées-Atlantiques . Jego wysokość wynosi 900 lub 901 m .
Masyw Rhune przecina francusko-hiszpańska granica , która jest jednocześnie granicą pomiędzy baskijską prowincją Labourd i Dolną Nawarrą .
La Rhune to najwyższy szczyt masywu lub obszaru, od którego wzięła swoją nazwę. Stąd bardziej na zachód znajdujemy szczyt zwany La Petite Rhune lub Petit Larroun (przeniesione toponimy). Nazwa szczytu różni się w zależności od mapy: mapy IGN wspominają „La Rhune (Larrun)” w skali 1:25000 lub „Larrun (La Rhune)” w skali 1:50 000, mapy badania geologiczne Francji w skali 1:50 000 podają „Mont Larroun (la Rhune)”. W języku francuskim, aż do XVIII th century został napisany Larhune . Hiszpańska nazwa to Larrún .
Nazwa masywu jest błędnym cięciem baskijskiej nazwy Larrun (wymawiane La [rr] oun , [rr] oznacza wibrującą spółgłoskę ) pochodzącej od morfemów larr – oznaczających „ pastwisko ” lub „ wrzosowisko ” + hun ( e )”. miejsce”: Larrun oznacza zatem „miejsce pastwiska” w języku baskijskim iw którym artykuł romański nie ma legitymacji.
La Rhune to europejski szczyt położony w zachodnich Pirenejach, na granicy Hiszpanii i Francji , gdzie łączymy tradycyjne baskijskie terytoria Labourd i Navarre (sektor Cinco Villas ). Jego wysokość wynosi 900 lub 901 metrów.
Masyw o długości dwunastu kilometrów i szerokości sześciu ciągnie się z północy na południe od przełęczy Saint-Ignace (179 metrów) do przełęczy Lizuniaga (210 metrów) i ze wschodu na zachód od dorzecza Sare (74). metrów) do przełęczy Inzola (wysokość 270 metrów).
Panorama na górze oferuje wyraźny widok na okoliczne terytoria Dolnej Nawarry , Nawarry , Guipuzcoa i wybrzeże Basków graniczące z Zatoką Biskajską ( Ocean Atlantycki ) od San Sebastian do ujścia rzeki Adour i Landów .
Większość skał pochodzi z okresu permu . Vosges- rodzaj piaskowca znajduje się od szczytu w dół do wschodniej flanki, bazaltowa warstwy i piaskowiec występują na zachodnim skrzydle, północne i południowe podstawy góry znajdują się skaliste piargi i niedawnej mułu .
Jeśli chodzi o warstwy bazaltowe, wzmianka na mapie geologicznej w 1:50 000 Espelette stwierdza, że: „bardzo gęste w okolicach Mont Larroun, przepływy te znajdują się w większości wychodni permu w Pirenejach Nawarryjskich, ale ich moc [.. .] opada od Mont Larroun w kierunku południowym, a także w kierunku wschodnim. Wydaje się również, że główny ośrodek emisji znajduje się niedaleko obecnego szczytu tej góry i że przepływy promieniowały z tego centrum na odległość około 30 km. "
Klimat jest raczej deszczowy, oceaniczny ze względu na bliskość ciepłych wód Zatoki Biskajskiej i niską wysokość góry. Jednak zimą na szczycie może padać śnieg.
Zbocza góry odwiedzane są przez pottokaki i stada owiec o czarnych lub czerwonych głowach i korkociągowych rogach ( manech ), prowadzone przez pasterzy.
Krajobraz ze ścieżki prowadzącej na szczyt Renu, z Krajem Basków w tle.
Konie z wolnego wybiegu z gatunku pottok z La Rhune w tle.
Krajobraz ze ścieżki prowadzącej na szczyt Renu z polem paproci na pierwszym planie i Krajem Basków w tle.
W kromlechów , kurhany i inne dolmeny potwierdzania obecności człowieka na tych stokach od czasów prehistorycznych.
Na początku XVII E wieku, doradca Lancre , od złowrogiej pamięci w prowincji Basków Labourd jest podobno dokonały „Arder i połączyć” czarownice tam . Był też przekonany, że na szczycie góry odbywały się spotkania czarownic lub akelarre (dosłownie „wrzosowisko kozy”).
Cesarzowa Eugenia , pobyt w Biarritz , rozpoczął podróże moda góry.
La Rhune jest popularnym miejscem turystycznym, w szczególności od 1924 r. dzięki małemu pociągowi Rhune , pociągowi zębatemu odjeżdżającemu z Col de Saint-Ignace. Dwie ścieżki prowadzą z La Rhune z powrotem na piechotę: jedna prowadzi z powrotem do przełęczy Saint-Ignace, druga łączy się z Ascain .
Panorama 360° oferuje niezakłócony widok na Kraj Basków , Landy i Ocean Atlantycki .
Panorama z najniższego szczytu La Rhune.
Szczyt ma radiowe i telewizyjne anteny przekaźnikowe , które pokrywają gęsto zaludnionego obszaru nadmorskiego, z Hendaye do Bayonne .
La Rhune, dominujące nad Labourd , było miejscem wielu legend. Jeden z nich opowiada, że w jego wnętrznościach żył wąż z siedmioma ogonami, zwany lehen sugea . Pewnego dnia wypluł metale szlachetne, które znajdowały się w górach. Złoto i srebro spływały po zboczach La Rhune, tworząc ogniste rzeki, które zrównały z ziemią okoliczne lasy. Byłoby to romantyczne wytłumaczenie braku lasów w Labourd.
Podczas procesów o czary w 1609 r. góra Rhune była wymieniana jako miejsce szabatu .
W ciągu roku po śmierci 21 lutego 1988, autorstwa Maurice Abeberry na zboczach La Rhune, Pantxoa Saint-Esteben wyprodukowała kamienne rzeźby w miejscu przełęczy Zizkoitz. W obudzony Kamienie z Zizkoitz Przełęczy zostały wykonane dzięki udziale abonamentów od stowarzyszenia „Hommage à Maurice Abeberry” Francuskiej Federacji Pelota Basków Bayonne Bar, baskijski Instytut Kultury, gmina d'Urrugne a SHEM La Pociąg zębaty Rhune.
W 1997 r. wydano wielokolorowy znaczek 3 franków na baskijskich korsarzy, którzy służyli królom Francji podczas Ancien Régime . Ilustracja przedstawia dwóch korsarzy i ich statek, otaczających górski krajobraz La Rhune za fortem de la Socoa w Ciboure . Wczesne sprzedaż z 1 st dzień odwołania odbywa się na 13 wrześniaw Saint-Jean-de-Luz . Znaczek nosi numer YT 3103.