Paul Sébillot

Paul Sébillot Obraz w Infobox. Paul Sébillot Funkcjonować
Prezydent
La Pomme
Biografia
Narodziny 6 lutego 1843
Matignon
Śmierć 23 kwietnia 1918(75 lat)
Paryż
Narodowość Francuski
Zajęcia Malarz , pisarz , folklorysta , autor literatury dziecięcej , etnolog , zbieracz bajek
Inne informacje
Członkiem Towarzystwo
literatów Towarzystwo Archeologiczne Finistère
Ruch Szkoła Pont-Aven
Różnica Kawaler Legii Honorowej
Podstawowe prace
Literatura ustna Górnej Bretanii ( d ) , Opowieści o lądzie i morzu ( d )

Paul Sébillot ( Matignon , Côtes-d'Armor ,6 lutego 1843- Paryż , dnia23 kwietnia 1918) Jest antropologiem , folklorystą , pisarzem i malarzem francuskim , pochodzącym z Wielkiej Brytanii . Duża część jego pracy jest poświęcona krajowi jego pochodzenia.

Biografia

Trening

Pochodzi ze starej bretońskiej rodziny i linii lekarzy od czasów swojego pradziadka. Jego ojciec Pierre Sébillot był przedmiotem wzmianki o jego poświęceniu podczas epidemii cholery w 1832 roku w Saint-Cast-le-Guildo  ; został burmistrzem Matignon w 1848 roku . Po studiach w miejskim college'u w Dinan , Paul Sébillot studiował prawo w Rennes , które kontynuował w Paryżu w 1863 roku . Bardzo zainteresowany malarstwem , pobierał lekcje u Augustina Feyen-Perrina , aw 1870 r. Wystawił w Salonie płótno Rochers à Marée Basse , znalezione na londyńskiej wystawie w 1872 r .

Pisarz i folklorysta

Sébillot kontynuował swoją działalność malarską do 1883 r. , Kiedy to czternaście jego obrazów było wystawianych na paryskich salonach, a dwa na wiedeńskiej wystawie powszechnej w 1873 r . Jego inspiracje znajdują się głównie na wybrzeżu bretońskim. Współpracuje z kilkoma czasopismami jako krytyk sztuki: Le Bien Public , La Réforme , L'Art français i L'Art libre .

W tym samym czasie zaczął nową karierę literacką, publikując w 1875 roku w La République, c'est la tranquillité , których powodzenie wymagane dwie reedycje w tym samym roku. W tym czasie spotkał innego folklorystę François-Marie Luzel, który przetłumaczył tekst na bretoński . Odtąd jego publikacje będą się pojawiać regularnie. W 1877 r. Stworzył Bretońsko-Normańskie stowarzyszenie La Pomme , którego w następnym roku został prezesem (w 1889 r. Powstał miesięczny przegląd o tej samej nazwie). W latach 1879 i 1892 roku przewodniczył „  Celtic Obiady  ”, które założył w Paryżu w 1878 roku z innym Costarmorican, Narcisse Quellien . Członkowie tego kręgu, do którego często uczęszczał Ernest Renan, to pisarze, poeci, lingwiści, historycy, Bretończycy czy Paryżanie, wszyscy kierując się tym samym zainteresowaniem badaniami celtyckimi. W 1881 roku , kiedy Charles Leclerc stworzył zbiór Literatury popularne wszystkich narodów , Sébillot podpisał pierwszy tom długiej serii swoją Literaturą ustną Górnej Bretanii . W 1885 roku powstało Towarzystwo Tradycji Ludowych , które zorganizowało Les Dîners de ma Mère l'Oye , spotkanie folklorystów, w wyniku którego ukazała się nowa recenzja pod tym tytułem. Od 1886 r. Został sekretarzem generalnym stowarzyszenia i objął kierownictwo przeglądu. W 1889 roku był to pierwszy kongres tradycji ludowych w Paryżu.

Był członkiem komitetu sterującego Ligi Rozdzielania Kościołów i Państwa przez Gminy, założonej w 1888 r., Której przewodniczył jego szwagier radykalny i liberalny zastępca Yves Guyot , były redaktor naczelny Bien opinii publicznej i reformacji . Kiedy ten ostatni został mianowany ministrem robót publicznych w 1889 r., Sébillot został jego szefem sztabu w ministerstwie. Pozostał na tym stanowisku do 1892 r. , Idealnym obserwatorium, które pozwoliło mu zebrać wiele informacji, które byłyby przedmiotem tomu Roboty publiczne i kopalnie w tradycjach i przesądach wszystkich krajów , w 1894 r . W następnym roku zebrał listę swoich publikacji (książek i artykułów) pod tytułem Autobibliografia .

W 1905 r. Został mianowany prezesem Towarzystwa Antropologicznego.


Był członkiem wielu stowarzyszeń lub towarzystw naukowych, wśród których wymienić możemy: Towarzystwo Literackie , Towarzystwo Lingwistyczne, Towarzystwo Antropologiczne, Towarzystwo Archeologiczne, Towarzystwo Archeologiczne Finistère , Stowarzyszenie Republikanów Dziennikarzy, Towarzystwo etnograficzne i sztuka krajowym i międzynarodowym, z ugrofińskiej Helsingsfors Company, folklorze Walonii, Folklore Society of Chicago , z amerykańską Folklore Society , The folklor Andaluz , The Folklore Society of London, The Swiss Society popularnej tradycji, Towarzystwo portugalskich pisarzy.

Nagroda literacka nosząca jego imię jest przyznawana co roku w tym samym czasie co nagroda Claude'a Seignolle podczas targów Book of Legends w Botmeur. Nagradza pracę związaną z francuskim folklorem . Jej prezesem jest folklorysta Roger Maudhuy.

Międzynarodowa konferencja na temat Paul Sébillot odbyła się w Fougères , od 9 do11 października 2008Z okazji 90 XX  rocznicę jego śmierci.

Publikacje

Dokumentacja

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. „  Paul Sébillot - Collections MNBAQ  ” , na www.mnbaq.org (dostęp 18 października 2018 )
  2. La Lanterne , 12 sierpnia 1888
  3. Międzynarodowa konferencja: Od Bretanii do Paryża , Paul Sébillot (1843-1918). Republikański propagator tradycji ludowych.