Józefa Bawarskiego
| Josépha (Marie-Josephe) z Bawarii | |
 Józefa Bawarskiego. | |
| Tytuł | |
|---|---|
| Cesarzowa Świętego Cesarstwa | |
| 18 sierpnia 1765 - 28 maja 1767 ( 1 rok, 9 miesięcy i 10 dni ) |
|
| Poprzednik | Maria Teresa z Austrii |
| Następca | Marie-Louise z Hiszpanii |
| Królowa Germanii | |
| 23 stycznia 1765 - 28 maja 1767 ( 2 lata, 4 miesiące i 5 dni ) |
|
| Poprzednik | Maria Teresa z Austrii |
| Następca | Marie-Louise z Hiszpanii |
| Biografia | |
| Dynastia | Dom Wittelsbacha |
| Imię urodzenia | Maria Josepha Antonia Walburga Felicitas Regula von Bayern (Marie-Josèphe Antoinette Walburge Félicité Régulie de Bavière) |
| Data urodzenia | 30 marca 1739 |
| Miejsce urodzenia | Monachium ( Bawaria ) |
| Data śmierci | 28 maja 1767 |
| Miejsce śmierci | Wiedeń ( Austria ) |
| Natura śmierci | Kiła |
| Pogrzeb | Krypta Kapucynów |
| Tata | Karol-Albert Bawarski |
| Matka | Marie-Amélie Austrii |
| Małżonka | Józef II |
| Dzieci | Nie |
Josépha de Bavière lub Marie-Josèphe de Bavière (Maria Josépha Antonia Walburga Felicitas Regula), ur.30 marca 1739w Monachium , zmarł dnia28 maja 1767w Wiedniu , córka elektora Karola-Alberta Bawarskiego i Marie-Amélie z Austrii , jest księżniczką Bawarii , ówczesną cesarzową Świętego Cesarstwa i królową Germanii przez małżeństwo z cesarzem Józefem II . Należy do domu Wittelsbachów .
Rodzina
Józefa jest siódmym i ostatnim dzieckiem Karola VII Świętego Cesarstwa i jego żony arcyksiężnej Marie-Amélie Austrii . Jego dziadkami ze strony matki są Józef I st , cesarz rzymski i Wilhelmina Amalia z Brunszwiku-Lüneburga , natomiast dziadkami ze strony ojca byli Maksymilian II Emanuel i Teresa Kunegunda Sobieska , córka polskiego króla Jana III Sobieskiego . Arcyksiężna Marie-Amélie, matka Józefa, jest kuzynką jego przyszłej teściowej Marie-Teresy z Austrii ; Józefa jest więc drugą kuzynką swojego przyszłego męża Józefa II Świętego Cesarstwa .
Rodzice Josefy mają siedmioro dzieci, z których czworo dożywa dorosłości. Józefa ma brata, elektora Maksymiliana III Józefa Bawarskiego i dwie siostry: Marię Antoninę z Bawarii , małżonkę elektora Saksonii i Marię Annę z Bawarii , margrabinę Baden-Baden.
Ślub
13 stycznia 1765poślubiła przez pełnomocnika Józefa Habsburga-Lotaryngii , króla Germanii i spadkobiercę cesarzowej Marii Teresy Austrii . Kiedy przyjeżdża do Wiednia, jej mąż nie wydaje się niezadowolony ze swojej nowej żony, ani ze swojej świty, która wita młodą żonę. Oficjalnie biorą ślub25 stycznia 1765, w Pałacu Schönbrunn .
Małżeństwo nie jest szczęśliwe. Podjęto decyzję dopiero pod naciskiem cesarzowej Marii Teresy z Austrii, która znając boleści wojny o sukcesję, chciała, aby jej następca miał męskie potomstwo zdolne do zbierania cesarskiego dziedzictwa. Niepocieszony wdowiec po swojej pierwszej żonie Isabelle de Bourbon-Parme , Józef nie chciał ponownie się ożenić. Złożył jednak propozycje małżeństwa dotyczące siostry Marie-Isabelle, Marie-Louise . Propozycja została odrzucona, ponieważ Marie-Louise była już zaręczona z przyszłym królem Hiszpanii Karolem IV i nie była zainteresowana Józefem.
Józef poznał Józefę w 1764 roku, kiedy jechał do Frankfurtu nad Menem, aby zostać wybrany na króla Germanii . Nie uważa jej za atrakcyjną fizycznie; Kiedy spotyka ją po raz pierwszy, opisuje ją w liście: „Ma dwadzieścia pięć lat. Nigdy nie miała ospy i na samą myśl o tym drżę. Jej figura jest krótka, gruba i bez śladu wdzięku. Jego twarz pokryta jest plamami i pryszczami. Jego zęby są okropne. " Jednakże, Prince Wenzel Anton von Kaunitz-Rietberg , który twierdził, że Józef poślubił księżniczkę bawarską aby sojusz, Josepha dobiera się ożenić.
Miesiąc po ślubie Józef wysłał długi list do Filipa I st. Parmy , ojca zmarłej księżnej Izabeli Parmeńskiej. Przyznaje tam, że nie ma nic wspólnego ze swoją nową żoną, ale z punktu widzenia charakteru Josepha jest „nienaganną kobietą”, która go kocha i którą podziwia jego cechy, ale cierpi z powodu niemożności kochania to. Nawet wrogowie Josefy na dworze przyznają, że jest miła, pomocna, przyjazna dla wszystkich i życzliwa, ale jej inteligencja jest ograniczona i brakuje jej kultury. Joseph dodaje: „Pozostanę na ścieżce honoru, a jeśli nie potrafię być kochającym mężem, to przynajmniej znajdzie we mnie przyjaciela, który docenia jej zalety i traktuje ją z wszelkim szacunkiem, jaki można sobie wyobrazić. " Ale to nie wymaga tej obietnicy.
Z biegiem czasu przychodzi traktować Josefę z doskonałym chłodem. Marie-Christine z Austrii pisze na ten temat: „Wierzę, że gdybym była jego żoną (Józefa) i gdybym była tak źle traktowana, uciekłabym powiesić się na drzewie w Schönbrunn. » Pomimo chłodu męża, Josépha bardzo go kocha i bardzo cierpi z powodu jego braku uczuć. Będąc słabą i nieśmiałą, i świadoma swojej niższości w stosunku do niego, drży i blednie w jego obecności.
Jedynym członkiem rodziny cesarskiej, który bierze pod swoje skrzydła młodego Josepha jest jego Ojcze François I er Imperium Świętego , a kiedy umiera18 sierpnia 1765, Josépha nie ma już przyjaciół. Jej mąż, Józef, następca Franciszka I er o imieniu Józef II, została cesarzową Świętego Cesarstwa Rzymskiego ; jednak jego teściowa pozostaje najważniejszą postacią w imperium i na dworze wiedeńskim.
Związek Józefa i Józefy pozostaje bezpłodny, ale przez większą część dwóch lat małżeństwa, stan zdrowia Józefy kilkakrotnie skłania ją, łącznie z nią, do myślenia, że jest w ciąży. WPaździernik 1765, w liście do swojego brata Leopolda , Józef napisał: „Jeśli chodzi o moją cesarzową, nie ma zmian. Nie jest chora, ale ma spore niedogodności. Mogła być w ciąży, ale bez śladu guzka. Po prostu tego nie rozumiem i pocieszam się szczęśliwym życiem, jakie prowadzę jako samotny mąż. "
W następnym miesiącu dodaje: „Żyję prawie jak kawaler, wstaję o 6 rano, kładę się spać o 11 rano, widzę tylko żonę przy stole i nie dotykam jej w łóżku. " W tym samym miesiącu, dozorca domu cesarzowej zrezygnował, mówiąc, że nie może znieść, aby kontemplować obraz tego biednego gospodarstwa domowego (w języku francuskim w tekście). Najwyraźniej cesarzowa pogorszyła jej sytuację, otwierając się przed służącymi.
Koniec i epilog
28 maja 1767, po zaledwie dwóch latach małżeństwa, Józefa zmarła na ospę, podobnie jak przed nią Isabelle de Bourbon-Parme . Ma 28 lat. Jej mąż nie odwiedza jej w czasie choroby, ale Cesarzowa Matka to robi. Marie-Thérèse z Austrii łapie chorobę, ale jej solidna konstytucja pozwala jej przeżyć.
Pierwszą reakcją Józefa II na śmierć żony jest zadeklarowanie otaczającym go osobom, że żałuje oziębłości, którą okazywał. Później zapewnia swoją siostrę Marie-Antoinette, że jego żona „z wielu powodów zasługuje na szacunek” . Cesarzowa Józefa jest pochowana w krypcie kapucynów w Wiedniu , ale cesarz nie uczestniczy w jego pogrzebie.
W październiku następnego roku arcyksiężna Marie-Josephus zaręczyła się z królem Ferdynandem IV Neapolitańskim , zebrawszy się przed sarkofagiem swojej szwagierki przed wyjazdem do Neapolu, również złapała ospę, która była dla niej śmiertelna.
Choć niekochana, cesarzowa wbrew sobie odegrała rolę w życiu męża po jego śmierci, kiedy w latach 1778 i 1779 rościł sobie prawo do zwierzchnictwa nad dużą częścią Bawarii. Bawarii. Konflikt kończy się wojną o sukcesję bawarską , w której Habsburgowie ostatecznie zdobywają tylko Innviertel.
Korona
- 3 maja 1748 : Szlachetna Dama Cesarskiego Orderu Gwiaździstego Krzyża , wyświęcony przez Marie-Thérèse, cesarzową Austrii .
Pochodzenie
Przodkowie Józefa BawarskiegoUwagi i referencje
- ( fr ) Derek Edward Dawson Beales, Józef II. : W cieniu Marii Teresy, 1741-1780 , tom. 1, Cambridge University Press ,1987, 520 pkt. ( ISBN 978-0-521-24240-0 , czytaj online )
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego " Maria Josepha of Bavaria " ( patrz lista autorów ) .
- Sir Nathaniel William Wraxall, Pamiętniki dworów Berlina, Drezna, Warszawy i Wiednia, w latach 1777, 1778 i 1779, Tom 2 , A. Strahan, za T. Cadell jun. i W. Daviesa,1800, s. 407
- William Coxe , Historia Domu Austrii: od założenia monarchii przez Rhodolfa z Habsburga do śmierci Leopolda II, 1218-1792, tom 2 , Luke Hansard and Sons,1807, s. 661
- Beales 1987 , s. 87
- Derek Beales , Joseph II: Tom 1, W cieniu Marii Teresy, 1741-178, Tom 1 , Cambridge University Press ,1987
- Beales 1987 , s. 88
- Helga Thoma , Ungeliebte Königin , Piper,2006
- Friedrich Weissensteiner , Die Töchter Maria Theresias , Heyne ,2002
- José Felix Antonius Franciscus Azevedo Coutinho y Bernal, Genealogia rodziny Coloma ,1777, 500 pkt. ( przeczytaj online ).
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Uwaga w słowniku lub encyklopedii ogólnej : Deutsche Biographie