Joseph schmidt

Joseph schmidt Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Znaczek wydrukowany w marcu 2004 r. Przez Deutsche Post z okazji stulecia urodzin Josepha Schmidta. Partytura w tle przedstawia godło jednego z jego filmów, Ein Lied geht um die Welt  (de) , wydanego w 1933 roku.

Kluczowe dane
Narodziny 4 marca 1904
Davideni, powiat Storojynets
w Bukowinie
Śmierć 16 listopada 1942 Szwajcaria  : Girenbad (sv)
 
Podstawowa działalność artysta liryczny
tenora
Styl liryczny opera
psalm Żydzi
jidysz folklor muzyka
filmowa
muzyka religijna
Neapolitańska Ariettes
Dodatkowe zajęcia aktor
Miejsca działalności Republika Weimarska / Rzesza Niemiecka Austria Stany Zjednoczone Palestyna 


 
Lata działalności 1924 do 1937
Współpraca Cornelis Bronsgeest  (en)
Telefunken
Ultraphone
Niemieckie radio
Odeon / Parlophone
Mistrzowie Hermann Weißenborn
w Königliche Musikschule
Ascendants Wolf i Sarah Schmidt
Rodzina Regina, ur. 1900
Betty, ur. 1902
Shlomo, ur. 1906
Mariem, ur. 1909
Stronie internetowej josephschmidt-archiv.com

Główne sceny

1937: Carnegie Hall

Joseph Schmidt , urodzony dnia4 marca 1904w Davideni w powiecie Storojynets w Bukowinie i zmarł w Szwajcarii dnia16 listopada 1942in Girenbad  (sv) , to austriacki i rumuński tenor liryczny .

Biografia

Dzieciństwo i szkolenie

Oprócz niemieckiego , który jest jego językiem ojczystym , oraz jidysz , uczy się hebrajskiego (liturgicznego) i biegle włada rumuńskim , francuskim i angielskim . Jako dziecko Joseph Schmidt po raz pierwszy śpiewał na altówce w synagodze w Cernăuți, wówczas rumuńskim. Dorastał w tradycji najczystszej z kantorów -  khazns  - którzy są muzycy wyszkoleni w sztuce wokalnej do kierowania synagogę w śpiewanej modlitwy żydowskiej .

Pierwsze koncerty

Jego talenty szybko zostały docenione iw 1924 r. Wystąpił z pierwszym recitalem - jako solista - w Czerniowcach , wykonując tradycyjne pieśni żydowskie oraz arie Verdiego, Pucciniego, Rossiniego i Bizeta. Następnie przeniósł się do Berlina, aby pobierać lekcje gry na fortepianie i śpiewu w Königliche Musikschule pod kierunkiem profesora Hermanna Weißenborna . Następnie wrócił do Rumunii, aby odbyć służbę wojskową.

Kariera radiowa

W 1929 roku wrócił do Berlina, gdzie Cornelis Bronsgeest  (en) , słynny holenderski baryton, zatrudnił go do audycji radiowej w roli Vasco da Gamy w L'Africaine Meyerbeera . Jego dystrybucja oznacza początek udanej międzynarodowej kariery. Ze względu na niewielkie rozmiary (nieco ponad 1,50 m wzrostu) kariera na scenie była niemożliwa. Ale jego głos bardzo dobrze pasował do radia. Dokonał wielu nagrań, najpierw dla Ultraphone , potem dla Odeon / Parlophone i Telefunken . Występuje w wielu programach radiowych i występuje w kilku filmach w języku niemieckim i angielskim.

Powstanie nazizmu i żydowskości

Podczas gdy Joseph Schmidt odnosi największe sukcesy podczas powstania nazizmu w Niemczech , wydaje się odwrotnie, że kilka lat później Narodowo-Socjalistyczna Partia Robotników Niemieckich nigdy nie przestanie zakazać pracy żydowskim artystom i pisarzom. Plik20 lutego 1933tenor po raz ostatni i ostatni występuje w niemieckim radiu grając The Barber of Bagdad . Tydzień później dostęp do stacji nadawczej jest mu surowo wzbroniony.

Nieszczelność

Po premierze jego filmu, Ein Lied geht um die Welt  (de) , the9 maja 1933, uciekł w grudniu tego samego roku, najpierw przejeżdżając przez Wiedeń, a następnie w 1934 r. zwiedził Palestynę. W 1937 roku koncertował w Stanach Zjednoczonych i grał w7 marca 1937w Carnegie Hall z innymi uznanymi śpiewaczkami, w tym między innymi piosenkarką i aktorką Grace Moore oraz niemiecką sopranistką koloraturową Erna Sack .

Koniec życia

W 1939 roku ostatni raz odwiedził matkę w Czerniowcach . Kiedy tego roku wybuchła II wojna światowa, po niemieckiej inwazji był więziony na południu Francji . Próbuje wyemigrować na Kubę, ale jego plan się nie udaje. Po samotnym i pieszym przekroczeniu granicy szwajcarskiej został internowany w październiku 1942 r. W obozie dla uchodźców w Szwajcarii niedaleko Zurychu we wsi Girenbad  (sv) . Warunki tam są nieludzkie. Praca przymusowa w okopach jest szczególnie ciężka. Wódz naczelny obozu zachowuje się jak prawdziwy tyran. Stan zdrowia Josepha Schmidta nieuchronnie się pogarsza. Jest leczony z powodu infekcji gardła w szpitalu w Zurychu . Skarży się jednocześnie na ból w klatce piersiowej. Niestety, lekarze nie biorą pod uwagę jego niepewnego stanu. Błędnie wierzą w symulację. Konsekwencje: Joseph Schmidt został zwolniony z zakładu14 listopada 1942 bez możliwości skorzystania z odpowiedniej opieki pomimo jego wielokrotnych próśb.

Dwa dni później 16 listopada 1942podczas gdy w gospodzie piosenkarka upada. Gospodyni pozwala mu odpocząć na sofie. Wkrótce potem zauważa, że ​​on już nie oddycha. Joseph Schmidt właśnie zmarł na zawał serca w wieku 38 lat. Jak na ironię, musiał otrzymać szwajcarskie pozwolenie na pracę  (od) następnego dnia po śmierci. Ten atut umożliwiłby mu bezpieczne podróżowanie po całym kraju.

Tablica wisi przy wejściu do restauracji Waldegg, gdzie Joseph Schmidt wziął ostatni oddech.

Jego matka napisała „A Star Falls” na nagrobku nr 2231, który został na niej wzniesiony, pośrednio nawiązując do filmu - wydanego w języku niemieckim na austriackich ekranach w grudniu 1934 roku - w którym jej syn grał i śpiewał główną rolę: „Gwiazda spada z nieba ” .

Joseph Schmidt jest pochowany na cmentarzu żydowskim „  Friedhof Unterer Friesenberg  (de)  ” w Zurychu, położonym w dzielnicy Wiedikon  (de) .

Dziedzictwo muzyczne

Nazywany „Żydowskim Caruso” czy nawet „radiem Caruso” - choćby pewnego dnia podczas amerykańskiej trasy koncertowej, w odniesieniu do jego niewielkich rozmiarów: „kieszonkowy Caruso”  - Joseph Schmidt należy do rodu największych tenorów lata 30.

W Historii tenoru Sydney Rhys Barker przywołuje „ łagodny, liryczny głos tenorowy , z łatwą górą, która może osiągnąć szczyty tak zawrotne jak kontrre ... [z] świetlistą barwą idealnie pasującą do Schubertian Lieder, jak również” z operetek od Franza Lehára  ” , zaznaczając, że «nagrania z jego popularnych piosenek były bestsellerami w czasie» .

Dziennikarz i krytyk muzyczny Bruce Eder opisuje go jako „jednego z najbardziej transcendentnych głosów stulecia”, dodając, że „gdyby żył jeszcze jedną dekadę, byłby wyjątkowym artystą lirycznym. Studia nagrań prawdopodobnie by się wycofały. Ten atut pozwoliłby mu wygrawerować swój głos dla potomnych - na nośnikach LP (a już nie na płytach 78 rpm) - wszystkie największe role lirycznego tenora w repertuarze włoskim, francuskim i niemieckim, oprócz operetki, w której Joseph Schmidt wspólnie celował. Dodając kilka kolejnych lat premii do jego (zbyt) krótkiego życia, a przede wszystkim dając mu nieco bardziej normalną i mniej traumatyczną orientację , byłby pewny, że jego głos beztrosko przeciwstawiłby się innej postawie. posturę, taką jak słynny Luciano Pavarotti z lat 60. Ponadto, gdyby natura obdarzyła go fizycznymi rozmiarami bardziej zgodnymi z obowiązującymi protokołowymi oczekiwaniami etapu , byłby również doskonale wcielony w te same postacie z co najmniej mistrzostwem równym ten z wielkiego Caruso, zapowiadający przełom XIX i XX wieku, czy tego samego Pavarottiego ze wspomnianych lat 60-tych i 70-tych XX wieku. Na szczęście nadal mamy przynajmniej jego nagrania wykonane głównie dla EMI w latach 1929-1937. Pomimo technicznych ograniczeń audio, tkwiących w rycinach tego okresu, przebija nieodparte piękno jego barwy, urok jego wykonań i niezrównana muzykalność. z dostatecznie wyczuwalną ostrością, aby każdy słuchacz mógł w przybliżeniu zrozumieć, co współczesna technika mogłaby z tego oddać. "

„Wyjątkowe przeznaczenie, tragicznie skrócone przez zgubne błędy wynikające z rasowego szaleństwa. "

- Rena Jacob

Hołd pośmiertny

Plik 23 kwietnia 2007Artystka Berlin Gunter Demnig ma Stolperstein wybudowany w temperaturze 28 Dammtorstraße w Hamburg-Neustadt  (DE) naprzeciwko Hamburgische Staatsoper  :

„Joseph Schmidt, tenor, urodzony w 1904 r., Zbiegł w Belgii w 1940 r., A następnie przetrzymywany w Szwajcarii w Girenbad  (sv), gdzie zmarł16 listopada 1942. "

W marzec 2014, Deutsche Post ma znaczek pocztowy wydrukowany € 0.55 z wizerunkiem Józefa Schmidta z okazji setnej rocznicy jego urodzin. Partytura w tle przedstawia godło jednego z jego filmów, wydanego w 1933 roku:

„  Deutsche Post - 2014 - Joseph Schmidt (1904–1942) - Ein Lied geht um die Welt  (de)  ”

W Lipiec 2007, przy Berliner Volksbank (de) pod numerem 68 przy Nürnberger Straße (de) w dzielnicy Schöneberg, w której mieszkał Joseph Schmidt, w latach 1930–1933 , znajduje się tablica pamiątkowa. Znajduje się tam następujące epitafium:  

„ Hazzan tenor i kantor Joseph Schmidt (1904-1942) mieszkał tu od 1930 do 1933 roku przy Nürnberger Straße 68 . Wybrany cel nazizmu ze względu na swoją żydowskość, zbiegł i ścigany w całej Europie, zmarł przedwcześnie w wieku 38 lat podczas pobytu w obozie dla internowanych w Szwajcarii. Tablica pamiątkowa została wzniesiona ku pamięci tego wyjątkowego artysty - światowej sławy - prześladowanego i mordowanego owocem nieludzkości. "

- Berliner Volksbank

Filmografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Davideni był wówczas częścią Austro-Węgier , które później stały się Rumunią . Dziś miasto jest integralną częścią Ukrainy i zostało przemianowane na Dawidiwkę.
  2. Bukovina do czasie królewszczyzna niezależnego Konfederacji pod kuk armii . Charlotte Krauss, Ariane Lüthi i Geneviève Humbert-Knittel określić tutaj, że „  Karl Emil Franzos mówił o” Half Azjatycka „przywołuje swoją rodzinną obszar wspólny w XIX th  wieku jak teraz, między krajami Europy Wschodniej: Galicji , Bukowiny , czy ówczesnego Rumunia , Polska , Ukraina . Przestrzeń ta, na skrzyżowaniu różnych kultur i języków, zachowała również widoczne i niewidoczne więzi z Francją - która do tej pory raczej pozostawała niezauważona w świecie badań. Tak więc, w ciągu XIX TH i XX -go  wieku, język i kultura francuska służą jako punkt odniesienia, obok niemieckiego . Ponadto Francja - Paryż , ale także Alzacja - odegrała decydującą rolę jako wymarzony lub żyjący cel turystyczny, przejściowy lub ostateczny kraj goszczący wielu intelektualistów ze Lwowa , Czernowitz, Brodów i wielu innych ”. Nieważne, czy pomyślimy o Josephem Rothem , Manèsie Sperberze , Somie Morgensternie czy nawet tenorze Josepie Schmidcie ”, którego miejsce urodzenia znajduje się wokół historycznej stolicy zwanej Czerniowcami . W Ukraińcy i Rumuni współżyć w harmonii. Udział ludności pochodzenia żydowskiego jest tam stosunkowo wysoki. Jej przedstawiciele uważani są również za nosicieli kultury niemieckiej . Miasto Czerniowce i Bukowiny urodziło się kilka poważnych pisarzy 19 th i 20 th  stulecia. Należą do nich Alfred Margul-Sperber (ro) (1898-1967), Rose Ausländer (1901 do 1988) i Paul Celan (1920-1970). 
  3. Stolpersteine - liczba mnoga niemieckiego słowa Stolperstein i oznaczająca przeszkody, które można dosłownie przetłumaczyć jako przeszkody , kamienie, o które można się potknąć  - to dzieło berlińskiego artysty Guntera Demniga . Są to małe kostki z betonu lub metalu po 10  cm z każdej strony wbijane w ziemię. Górna powierzchnia, równo pokryta mosiężną tablicą, upamiętniającą poboczną ofiarę nazizmu .

Bibliografia

  1. Claude Wainstain, "  Joseph Schmidt, a star  ", The Ark  : magazyn francuskiego judaizmu , FSJU: Jewish Social Fund unified "Jews in the stamps ' n o  559,październik 2004, s.  91 ( podsumowanie , przeczytaj online )
  2. (de) Diana Carmen Albu "  Joseph Schmidt  " , David  (de)  : Jüdische Kulturzeitschrift "Ein Porträt des" Rundfunk-Caruso "" ,2004( czytaj online ) „  Am 4. März, anlässlich des 100. Geburtstages von Joseph Schmidt fand im Rathaus von Köpenick ein Festakt statt. Die Musikschule des Bezirks Treptow-Köpenick erhielt dabei den Namen "Musikschule Joseph Schmidt". Das Haupt des rumänischen Kammersängers und Kantors ziert die von der Deutschen Post am 4. März herausgegebene Sonderbriefmarke im Wert von 55 Cent. Das Filmhaus am Potsdamer Platz zeigte den 1933 von Richarda Oswalda produzierten Streifen "Ein Lied geht um die Welt", durch den Joseph Schmidt einst Berühmtheit erlangt hatte.  "
  3. (en) Bruce Eder, „  Joseph Schmidt: Biography  ” , iTunes ,2016( czytaj online ) „  Joseph Schmidt […] jeden z najwybitniejszych tenorów lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku, nazywany niegdyś„ żydowskim Caruso ”, przez dekadę urzekał publiczność w Niemczech i całej Europie swoim śpiewem - nie mógł wystąpić w operze scena, jednak ze względu na jego drobną posturę, niespełna pięć stóp wzrostu (na jednej trasie po Ameryce nazywany był „kieszonkowym Caruso”).  "
  4. Sydney Rhys Barker i wsp. , Historia tenora , The Tenor,2008, Historia Tenora to archiwum największych tenorów operowych, zawierające narrację i klipy dźwiękowe od 1900 do 1990 ( czytaj online ) , „Joseph Schmidt”„  Josef Schmidt […] urodził się w Davideny (ukr. Dawydivka), małym miasteczku w prowincji Bukowina w Austro-Węgrzech, później w Rumunii, a obecnie na Ukrainie.  "
  5. Eucor Colloquium Semi-Asia and France: Europa Wschodnia żyła i wyobrażana w literaturze i historii , Uniwersytet w Strasburgu , 29-30 marca 2012, zorganizowane przez Charlotte Krauss, Ariane Lüthi, Genviève Humbert-Knittel ( czytaj online )
  6. str. 162
  7. [1]
  8. (w) Jan Schmidt-Garre (reżyser), Joseph Schmidt - Ivan Kozlovsky  (ru) - Jussi Björling , © Pars Media we współpracy z BR, NDR, ORB, SDR, SFB, SR, SWF & WDR al.  "Piękny śpiew",1997, playlista: życie muzyczne w byłym ZSRR, czas trwania: 01 h 28 min ( czytaj online ) , "Belcanto: tenory ery 78 rpm"
  9. Alfred Fassbind, biograf i kustosz archiwum Joseph Schmidt ( przetłumaczony  z języka niemieckiego przez François Lilienfeld), Joseph Schmidt (1904/42) - jego życie, jego sukcesy [ „  Joseph Schmidt: Sein Leben, seine Erfolge  ” ], Joseph Schmidt-Archiv ( czytaj online )
  10. (de) Alfred Fassbind, Die wichtigsten Daten , Joseph Schmidt-Archiv ( czytaj online )
  11. (w) Peter Hugh Reed, The American Record Guide  (w) , Helen Dwight Reid Educational Foundation  (w) ,1979( czytaj online ) , The Legendary Tenor Joseph Schmidt, s.  52 „  Występ na żywo. Koncert z 1937 roku z Grace Moore . La Bohème : Che gelida manina ; ... Schmidt odbył trasę koncertową po Ameryce w latach 1936-197 (w Sylwestra dał recital w Carnegie Hall z Erną Sack ) i prawdopodobnie wystąpił z Grace Moore i innymi gościnnymi artystami w popularnych wówczas audycjach radiowych.  "
  12. (de) Rena Jacob, Joseph Schmidt • Großer Kleiner Mann [ „Joseph Schmidt, wysoki mężczyzna mimo niskiego wzrostu”] Szersze des Vergessens [ „Spójrzmy prawdzie nigdy nie zapomnisz! "], 2010-2016 ( czytaj online ) ," Zum Todestag eines großen Talents • Opfer des Rassenwahns ["Śmierć ogromnego talentu będącego ofiarą antysemickich uprzedzeń rasowych w kluczowym i bolesnym okresie w naszej historii"] "
  13. (w) Susi Hofmann, "  Sein Lied ging um die Welt Joseph Schmidt  " , Dürntner "Alfred Fassbind verfasste dokonać neue Biografia ehemals weltberühmten Tenorów" , n O  70,październik 2012, s.  28-29 ( czytaj online [PDF] ) „  Im Schweizer Exile gestorben: Joseph Schmidts Leben zadłużony w nächster Umgebung, im Restaurant Waldegg w Girenbad.  "
  14. (De) Alfred Fassbind, "  Vor 70 Jahren, erst 38-jährig, in Girenbad gestorben: Joseph Schmidt - sein Leben, seine Erfolge  " ["Joseph Schmidt, jego przeznaczenie, jego sukcesy: 70 lat temu, życie tenora przełączane i zmarł przedwcześnie w wieku 38 lat w pracy przymusowej obozie z Girenbad  (sV)  „], Top Hiwil ,październik 2012( przeczytaj online [PDF] )
  15. (de) Alfred Lotze, „  Joseph Schmidt (4. März 1904-16 listopada 1942)  ” , Gay Station „Joseph Schmidt singt Arien und Lieder” ,16 marca 2012 r( czytaj online )
  16. (de) Der Tenorsänger Joseph Schmidt stirbt w Girenbad w 1942 r. , Gemeinde Hinwil ( czytaj online ) „  Joseph Schmidt starb am Montag, 11.16.1942, 11.10 Uhr auf dem Sofa im Restaurant Waldegg w Girenbad. Er ist im Israelitischen Friedhof w Zurychu, Grab Nr. 2231, beigesetzt.  "
  17. (en) "  Ein Stern fällt vom Himmel (1934)  " , IMDb , Austria,28 grudnia 1934( podsumowanie , przeczytaj online )
  18. (w) Nora Lee Mandel, „  The 2012 New York Jewish Film Festival  (w)  ” , film-forward.com ,15 stycznia 2012( czytaj online ) [Joseph Schmidt] „  The Jewish Caruso” był kolejnym piosenkarzem, którego sława została przerwana przez Holokaust .  "
  19. (de) Bettina Bermbach, „Stolpersteine“ vor der Staatsoper erinnern an Künstler und Musiker [„„ Przeszkody ”ustawione przed Operą Państwową składają hołd artystom i muzykom prześladowanym przez nazistowskie Niemcy”], Urzędnicy Stadtportal für Hamburg , Staatsoper Hamburg,23 kwietnia 2007( czytaj online ) „Nowe „ przeszkody ” przypominają losy prześladowanych artystów, którzy pracowali w Operze Hamburskiej. Poświęcone są odpowiednio chórzystowi Salnikowi Abrahamowi zmarłemu w 1941 r. W getcie ryskim, sopranistce Camilli Fuchs i mezzosopranistce Ottilie Metzger Lattermann zamordowanym w Auschwitz w 1943 r., Kierownikowi warsztatu Jacobowi Kaufmannowi, o D r Max Fraenkel u dyrygenta i kompozytora Gustava Brechera , z chórzystami Mauritzem Kapperem i Bruno Wolfem. Kamienie oddają również hołd kontraltowi Magdzie Spiegel , kompozytorowi i dyrygentowi Viktorowi Ullmannowi, dyrygentowi Hermannowi Frehse i tenorowi Josephowi Schmidtowi. Z jednym wyjątkiem, wszystkie wyżej wymienione nazwiska były prześladowane i deportowane przez nazizm z powodu ich żydowskiego pochodzenia, z wyjątkiem dyrygenta Hermana Freshe'a za rzekomy homoseksualizm. Pierwszy Stolperstein został położony 10 lat temu przez berlińskiego artystę Guntera Demniga , rozrzucając w całych Niemczech ponad 11 000 mosiężnych tablic upamiętniających ofiary nazizmu. Do tej pory w Hamburgu umieszczono już około 1700 kamieni. "
  20. (De) Eva Acker, Erika Draeger (il .  Gesche Cordes), "  Jakob Kaufmann * 1870 Dammtorstraße 28 (Oper) (Hamburg-Mitte, Neustadt) 1942 Theresienstadt ermordet 08.02.1943  " , Stolpersteine ​​Hamburg , Landeszentrale für politische Bildung Hamburg  (z) ,3 grudnia 2014( czytaj online [Kamień potknięcia przedstawiony powyżej został położony 29 marca 2005 r. i tym samym stał się tysięcznym kamieniem potknięcia w Hamburgu]) „  Quellen: 1; 3; 4; 5; 8; StaHH 351-11, AfW, Abl. 2008/1, 25.04.04 Acker, Lissi; StaH, 621-1 / 85, 71, Konsulentenakte; Wywiad z Lissi Acker, Dez. 1990, Geschichtswerkstatt Barmbek; Private Familienunterlagen; Wamser / Weinke: Eine verschwundene Welt, S. 236; IGDJ: Das Jüdische Hamburg, S.131, S.144; Meyer: Die Verfolgung und Ermordung der Hamburger Juden, S. 29, S. 51, S. 68ff, S. 206.  ”
  21. (de) Rainer Gentzsch, Birgit Hobuse, Gedenktafel für den Tenor Joseph Schmidt , Berlin-Schöneberg , Berliner Volksbank  (de) ,16 lipca 2007( czytaj online )
  22. (de) Berliner Volksbank: Einweihung der Gedenktafel für Joseph Schmidt, Joseph Schmidt, Davideny bei Storoźynetz / Bukowina (heute Rumänien), 4.3.1904 - Girenbad b. Hinwil / Schweiz 11.16.1942 ,2007( czytaj online )

Tłumaczenia

  1. (de) „  Gemeinsame Armee  ”
  2. (hu) „  Császári és Királyi hadsereg  ”
  3. (de) "  Die Bukowina gehört zur damaligen Zeit als selbstständiges Kronland zum Staatenbund der kuk Monarchy. Schmidts Geburtsort befindet sich in der Nähe der historischen Hauptstadt Tchernivtsi (rumän. Cernauti): Dort leben Ukrainer und Rumänen, und der Anteil der jüdischen Bevölkerung ist nicht unbedeutend. Gerade die Einwohner jüdischer Abstammung gelten als Träger der deutschen Kultur. W Tchernivtsi beziehungsweise der Bukowina sind bedeutende Literaten des 19. und 20. Jahrhunderts wie beispielsweise Alfred Margul-Sperber (1898–1967), Rose Ausländer (1901–1988) oder Paul Celan (1920–1970) zu finden.  "
  4. (de) „  Eine Sterne fällt.  "
  5. (de) „  Ein Stern fällt vom Himmel  ”
  6. (w) „  The Jewish Caruso  ”
  7. (de) „  Rundfunk-Caruso  ”
  8. (w) „  The Pocket Caruso  ”
  9. (in) "  Miał słodki, liryczny głos tenorowy z łatwym wysokim rejestrem, płynący nawet do wysokiego D. Jego ciepła barwa idealnie pasowała do melodii Schuberta i Lehara. Jego popularne nagrania piosenek były bestsellerami tamtych czasów.  "
  10. (w) „  Joseph Schmidt MIAŁ jeden z najpotężniejszych głosów tenorowych, jakie kiedykolwiek nagrano. Usłyszeć go, nawet tak, jak nagrano w latach trzydziestych, to usłyszeć jeden z najbardziej transcendentnych głosów stulecia. Gdyby żył dziesięć lat dłużej, byłby naturalny dla studia nagraniowego, śpiewając wszystkie wielkie liryczne partie tenorowe włoskiej, francuskiej i niemieckiej opery i operetki na późnych płytach 78 rpm i wczesnych płytach LP; gdyby żył normalnie, do sześćdziesiątki, jego głos byłby wyzwaniem dla wszystkich rywali aż do nadejścia kariery Luciano Pavarottiego w latach sześćdziesiątych. A gdyby był dostatecznie wysoki fizycznie, obejmowałby wszystkie te same role z taką samą pewnością, jak Caruso na przełomie wieków i Pavarotti w latach 60. i 70. XX wieku. W tej chwili mamy jego płyty, wykonane głównie dla EMI w latach 1929-1937, które wciąż generują obezwładniające piękno.  "
  11. (de) „  Ein kurzes tragisches Leben, das dem Rassenwahn geopfert wurde.  "
  12. (de) Die neuen »Stolpersteine« erinnern an die Schicksale Verfolgter, die am Hamburger Opernhaus wirkten: der Chorsänger Kurt Abraham Salnik, der 1941 im Getto von Riga starb, die Sopranistin Camilla Fuchs, die Mezzosopranistin Ottilie Metzger-Latezzilmann Metzger-Lattermann 1943 Auschwitz ermordet wurde, der Werkstättenleiter Jacob Kaufmann, der Theaterarzt Dr. Max Fraenkel, der Dirigent und Komponist Gustav Brecher, der Chorsänger Mauritz Kapper und Bruno Wolf, der im Orchester spielte. Außerdem erinnern die Steine ​​an die Altistin Magda Spiegel, den Komponisten und Dirigenten Victor Ullmann, den Kapellmeister Hermann Frehse und den Tenor Joseph Schmidt. Bis auf Hermann Frehse wurden alle Künstler wurden wegen ihrer jüdischen Abstammung von den Nationalsozialisten verfolgt und deportiert, der Kapellmeister wurde wegen seiner Homosexualität zum Opfer des Regimes. Der erste »Stolperstein« wurde vor 10 Jahren von dem Künstler Gunter Demnig verlegt, inzwischen erinnern in ganz Deutschland über 11.000 Messingtafeln an Opfer des NS-Regimes. W Hamburgu sind bisher ca. 1.700 Steine ​​verlegt worden.
  13. (de) „  Joseph Schmidt Tenor Joseph Schmidt Jg. 1904 Flucht 1940 Belgien Lager Girenbad tot 16.11.1942.  "
  14. (De) "  Von 1930 bis 1933 wohnte in der Nürnberger Straße 68 der Tenor und Kantor Joseph Schmidt (1904–1942). Als Jude von den Nationalsozialisten verfolgt und geflohen, durch halb Europa gejagt, starb der weltberühmte, einzigartige Künstler an den Folgen dieser Unmenschlichkeit mit nur 38 Jahren in einem Internierungslager in der Schweiz. Im Gedenken seiner und go Verfolgten und Ermordeten. - Berliner Volksbank  ”

Bibliografia

Zobacz też

Linki zewnętrzne