Izier (Belgia)
| Izier | ||||
 Wieś widziana z Ozo | ||||
| Administracja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Belgia | |||
| Region | Walonia | |||
| Społeczność | Społeczność francuska | |||
| Województwo | Prowincja Luksemburga | |||
| Miasto | Marche-en-Famenne | |||
| Gmina | Durbuy | |||
| Kod pocztowy | 6941 | |||
| Demografia | ||||
| Miły | Iziérois (e) | |||
| Geografia | ||||
| Informacje kontaktowe | 50 ° 23 ′ szerokości geograficznej północnej, 5 ° 34 ′ długości geograficznej wschodniej | |||
| Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Prowincja Luksemburga
| ||||
Izier (w Walonii Izire ) stanowi część belgijskiego miasta z Durbuy znajduje się w Regionu Walonii w prowincji Luksemburg .
Historia
Pomiędzy Izier i Ozo, menhir z Ozo stanowi północny kraniec megalitów domeny Wéris . Zbiór megalityów Wéris pochodzi z końca neolitu , na początku trzeciego tysiąclecia.
Z okresu galijsko-rzymskiego Izier dostarczył w szczególności dwie statuetki z brązu, jedną przedstawiającą Herkulesa, a drugą małego koziorożca.
W średniowieczu Izier był seigneury zależnym od Landu Durbuy, części Księstwa Luksemburga . Założony przed 1130 rokiem kościół izierski poświęcony jest Saint-Germain-l'Auxerrois i zależał od Xhignesse . Jest źródłem powstania kościołów Villers-Sainte-Gertrude i Harre , a także kaplicy Ozo.
Izier była gminą samą w sobie jeszcze przed połączeniem gmin w 1977 r. , Ale należała do prowincji Luksemburg dopiero od 1839 r. Wcześniej należała do departamentu Ourthe . Powstał pod rządami Francji w wyniku zjednoczenia miejscowości Fermine, Izier, Jéhonheid, Les Rochettes, Malboutée, Pont le Prêtre i Vieux Fourneau. W 1826 roku Jéhonheid został przeniesiony do Ferrières w zamian za Ozo zabrane z Bomal .
Dziś sekcja składa się z Malboutée, Vieux-Fourneau , Fermine, Long Trixhes, Pont-le-Prêtre, Ozo i Izier.
Pomniki
- Menhir z Ozo
- Tour of Izier : wieś Izier zachowuje w swoim centrum masywną wieżą z końca XV th wieku lub początku XVI -tego wieku. Jest to piękny przykład średniowiecznej wieży mieszkalnej, wokół której obraca się centrum wioski. Kamienna wieża, będąca świadectwem seigneurialnej potęgi, jest mocnym elementem płaskowyżu, na którym rozwinęła się wieś Izier. Mury są grube, przeznaczone do obrony i przebite rzadkimi otworami, w tym bretecą kontrolującą dostęp do drzwi.
- Kościół Saint-Cunibert w Ozo.
- Kościół Saint-Germain-l'Auxerrois: obecny budynek pochodzi z 1853 roku.
Gospodarka
- Ferma kóz Ozo produkuje wysokiej jakości sery z surowego mleka od lat 80-tych XX wieku .
-
Wieża ciśnień Izier widziana z Villers-Sainte-Gertrude.
-
Menhir Ozo
-
Kościół Saint-Cunibert w Ozo