I-351 (okręt podwodny)

I-351
Zdjęcie ilustracyjne przedmiotu I-351 (okręt podwodny)
Most I-351 w 1945 r.
Rodzaj Diesel-elektryczny
Klasa I-351
Funkcjonować Łódź podwodna
Historia
Serwowane w  Cesarska japońska marynarka wojenna
Sponsor Japonia
Budowniczy Kure Naval Arsenal
Stocznia Kure , Japonia
Kil ułożony 1 maja 1943
Uruchomić 24 lutego 1944 r
Komisja 28 stycznia 1945
Status Zatopiony 14 lipca 1945 r.
Załoga
Załoga 77 + 13 lotników
Charakterystyka techniczna
Długość 364,2 stopy (111 m)
Mistrz 33,6 stóp (10,2 m)
Wersja robocza 20 stóp (6,1 m)
Przesunięcie 3512  t (powierzchnia)
4290  t (nurkowanie)
Napęd 2 x 4-suwowe silniki wysokoprężne
2 x maszyny elektryczne
2 pędniki śmigłowe
Moc 3700  KM (silniki wysokoprężne)
1200 KM (maszyny elektryczne)
Prędkość 15,75 węzłów (29,2 km/h) (powierzchnia)
6,3 węzła (11,7 km/h) (nurkowanie)
Głębokość 90 m²
Cechy wojskowe
Uzbrojenie 3 × moździerz piechoty 81 mm Typ 97
7 × działka przeciwlotnicze 25 mm Typ 96
4 × wyrzutnie torped AV 21 cali (533 mm)
4 × torpedy
Zakres działania 13 000 mil morskich (24 100 km) przy 14 węzłach (26 km / h) na powierzchni
100 mil morskich (200 km) przy 3 węzłach (6 km / h) pod wodą (33 godziny autonomii)
Lokalizacja
Informacje kontaktowe 4 ° 30 ′ 00 ″ północ, 110 ° 00 ′ 00 ″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Indonezja
(Zobacz sytuację na mapie: Indonezja) I-351 I-351
Geolokalizacja na mapie: Morze Południowochińskie
(Zobacz lokalizację na mapie: Morze Południowochińskie) I-351 I-351
Geolokalizacja na mapie: Ocean Spokojny
(Zobacz lokalizację na mapie: Ocean Spokojny) I-351 I-351

I-351 (イ-351) to okręt podwodny z klasy I-351 (伊三百五十一型潜水艦, I-san-Byaku-go-JU-ichi-gata sensuikan) lub klasa Sen Ho (潜補型 潜水 艦, Sen-Ho-gata sensuikan) w służbie Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii podczas II wojny światowej .

Projekt i opis

Okręty podwodne klasy I-351 zostały zamówione w ramach programu uzupełniającego 5 th floty w 1942 roku w celu wspierania wodnosamolotów Cesarskiej Japońskiej Marynarki Wojennej w miejscach, gdzie nie było żadnych urządzeń do ziemi i gdzie wodnosamoloty nie mógłby działać. Zostały zaprojektowane do obsługi do trzech wodnosamolotów z paliwem, amunicją, wodą, a nawet zapasową załogą.

Okręty te miały całkowitą długość 111 metrów, szerokość 10,2 metra i zanurzenie 6,1 metra. Miały wyporność 3568 ton na powierzchni i 4360 ton pod wodą. Pozwoliły na zanurzenie na głębokość 90 metrów (300 stóp) i załogę 77 oficerów i załogi, a także zakwaterowanie dla 13 członków załogi.

Okręty podwodne miały dwa wirniki, każdy napędzany silnikiem wysokoprężnym o mocy 1850 koni mechanicznych (1380  kW ) i silnikiem elektrycznym o mocy 600 koni mechanicznych (447 kilowatów). Taki układ pozwolił okrętom podwodnym klasy I-351 osiągnąć maksymalną prędkość 15,75 węzła (29,17 km/h) na powierzchni i 6,3 węzła (11,7 km/h) w zanurzeniu. Miały zasięg 13 000 mil morskich (24 000  km ) przy 14 węzłach (26 km/h) na powierzchni i 100 mil morskich (190 km) przy 3 węzłach (5,6 km/h) w zanurzeniu. To dało im 60 dni wytrzymałości.

Okręty podwodne były wyposażone w cztery wyrzutnie torped na 21 cali (533 mm) z przodu i cztery torpedy. Do walki na powierzchni zaprojektowano je z 14-centymetrowym (5,5-calowym) działem pokładowym , ale nie było ono dostępne, gdy budowano okręty podwodne i zastąpiono trzy 81-milimetrowe moździerze Typ 3. (3,2 cala). Okręty podwodne były wyposażone w siedem dział przeciwlotniczych Type 96 kal. 25 mm, dwa podwójne i trzy pojedyncze.

Okręty podwodne klasy I-351 były początkowo przystosowane do przewożenia 371 ton benzyny lotniczej , 11 ton świeżej wody i albo 60 250 kg (550 funtów) bomb, albo 30 bomb i 15 torped. Cztery z tych torped można było zastąpić równą liczbą torped przeładunkowych dla okrętu podwodnego.

Budowa i uruchomienie

Zbudowany przez Kure Naval Arsenal w Japonii, I-351 został zadokowany na1 st May +1.943pod numerem 655 . 22 grudnia 1943 przemianowano ją na I-351 i tymczasowo przyłączono do okręgu marynarki Kure . Jest uruchamiany w dniu24 lutego 1944 r.i oficjalnie przyłączony do okręgu marynarki Kure . Jest ukończony i oddany do użytku28 stycznia 1945

Historyczny

Druga wojna światowa

Oddany do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej Japonii w dniu28 stycznia 1945, wyposażony jest w radar naziemny typu 22 oraz radary radarowe E27 typu 3. Po pierwszych testach montowany jest radar naziemny typu 13 montowany w powietrzu. . Został przydzielony do 11 -go dywizjonu okrętów podwodnych dla rozwoju. LCDR (海軍少佐(Kaigun-shōsa)) Okayama Noboru jest dowódcą łodzi podwodnej.

Od końca stycznia do początku kwietnia 1945 pracował w Iyo Nada na Morzu Śródlądowym Seto . 4 kwietnia 1945, I-351 jest przypisany do 15 th podział okrętów podwodnych z 6 th Floty . Kontynuował szkolenie bojowe na morzu śródlądowym do połowy kwietnia.

1 st maja 1945, I-351 w lewo Kure w Singapurze , niosąc ubrania, amunicję i części do samolotów. Przybył do Singapuru 15 maja 1945 roku.

W dniu 18 maja 1945 roku, tego dnia, Fleet Radio Jednostka Melbourne (FRUMEL), The US Navy Radiotelefon flota z siedzibą w Melbourne , Australia , dekoduje się następujący komunikat z I-351 , datowany 171026: „Przybył w Singapurze dnia 15 wprowadzone. nabrzeże 17. Zmiana balastu i wydokowanie 20. Będę musiał wyjść 21 po załadowaniu ducha lotnictwa i...". 20 maja 1945 roku I-351 opuścił Singapur z 500 000  litrów benzyny lotniczej . 31 maja 1945 r. FRUMEL podał następujące informacje: „Okręt podwodny I-351, płynący z Singapuru do Sasebo, planuje przybyć 3 czerwca o godzinie 13:00. Jego pozycja w południe 2 czerwca to 31-00N, 126 - 00E ”. 3 czerwca 1945 roku I-351 przybył do Sasebo . Większość przewożonego przez nią paliwa jest później wykorzystywana do szkolenia zamachowców-samobójców . Wiceadmirał Daigo Tadashige , dowódca 6 th Fleet (łodzi podwodnych), otrzymał specjalną wzmiankę wiceadmirała Ozawa Jisaburo , dowódca Nomenklatury Floty , dla powodzenia misji I-351 .

W dniu 14 czerwca 1945 roku, ULTRA biuletyn przekazały następujące informacje: „Submarine I-351 . Ze względu na urlop Sasebo około 19 czerwca w drodze do Singapuru, niosąc amunicję przeciwlotniczych i publikacje kryptograficznych Estimate przeprowadzi AvGas i innych materiałów strategicznych na powrót do Japonii”. 22 czerwca 1945 o godzinie 14:00 I-351 opuścił Sasebo na swoim drugim przeprawie zaopatrzeniowej do Singapuru, przewożąc japoński personel dowodzenia z byłych okrętów podwodnych Kriegsmarine U-181 i U-862 (przemianowanych na I-501 i I-502 ) oraz łącznie 60 pól nowych słowników dla 10 -tego obszaru Fleet . Tego samego dnia biuletyn ULTRA podał następującą informację: " I-351 wyjechał z Sasebo 221400 do Singapuru. Może być u wybrzeży Chin 28-20N w południe 25-go".

5 lipca 1945 radar poszukiwawczy Typ 13 w I-351 zawiódł. Przybył do Singapuru 6 lipca 1945 roku i załadował 1 500 000  litrów benzyny lotniczej. Od 7 do 10 lipca 1945 r. przebywał w suchym doku w Singapurze. W dniu 11 lipca 1945 roku, opuścił Singapur do Sasebo, ze na pokład 42 samoloty z 936 th Kokutai (E13A1 „Jakes”) , anty-podmorskich patrol i konwoju jednostki 13 th Floty Powietrznej .
14 lipca 1945 r. na Morzu Południowochińskim , na wschód-północny wschód od Natuna Besar na Borneo , I-351 , zygzakiem na trasie bazowej 035 z prędkością 14 węzłów, został zauważony na radarze o 23:56 przez okręt podwodny. USS  dmuchawa od komandora porucznika JH Campbell .
15 lipca 1945 r. o godzinie 12.30 Dmuchawa odebrała impulsy radarowe z okrętu podwodnego I klasy i zanurkowała. O 2:11 Campbell dwukrotnie wystrzelił cztery torpedy Mk.18-2 w położeniu geograficznym 5° 36'N , 109° 37'E . Pierwsze dwa trafiają w cel, ale nie eksplodują. W I-351 pogrąża i alert Campbell okręt podwodny USS  Bluefish się w pobliżu. Na 90 mil morskich (160 km) na wschód-północny-wschód od Natuna Besar, w 3:14, w I-351 , który płynie na powierzchni, nanosi się na radarze przez Bluefish z komandora George'a W. Forbes, Jr . Bluefish następujący sposób i zbliża się do celu na prawie godzinę. O 4:11 wystrzelił cztery torpedy Mk.14-3A na odległość 1700 metrów i uzyskał dwa wyniki. W I-351 wybucha i przerw w co najmniej dwóch, a następnie przepływa rufy do położenia geograficznego 4 ° 30 „110 ° 00 ' .
Rano Bluefish odzyskuje trzech ocalałych. W sumie zginęło 110 marynarzy i lotników.

Uważa się, że 31 lipca 1945 r. I-351 zaginął na Morzu Południowochińskim.

15 września 1945 został skreślony z listy marynarki wojennej.

Uwagi i referencje

Uwagi

Bibliografia

  1. Jentschura, Jung i Mickel, s. 180
  2. Carpenter & Polmar, s. 111
  3. Stille, s. 36
  4. Bob Hackett i Szlifierka Kingsepp , „  IJN podwodna I-351: tabelarycznych Rekord Przepływu  ” na combinedfleet.com ,2011(dostęp 26 października 2020 r. )

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne