Hugobertides
W Hugobertides są członkami Franków szlacheckiej rodziny z Hugobert . Jest właścicielem ziemi między Trewirem a Kolonią . W Hugobertids są sprzymierzone z kilku dużych Austrasian rodzin : Pépinides , Agilolfinges i Etichonides .
Współczesna dokumentacja
Znanych informacji o tej rodziny z kart i dyplomów VI E i VII E. wieki
- w 697 / 8 , Irmina , ksieni klasztoru Oeren koło Trewiru , założył Opactwo Echternach , a on daje połowę willi Echternach i Baidalingo.
- w 706 , Pépin de Herstal i Plektruda , jego żona, córka Hugobert, oddał do tego klasztoru Echternach Druga połowa willi Echternach, które mieli z Teodard z Narbonne, syna księcia Théothar.
- Adèle de Pfalzel , córka Irmine, przeory klasztoru Pfalzel, którą zdobyła po wymianie zdań z burmistrzem pałacu Pépin, spisuje testament, dwunasty rok panowania króla o imieniu Thierry. Jest matką Alberica, siostrą Ragentrudy, współspadkobierczynią Plectrudy i właścicielką nieruchomości w Bedelingis.
- W 704 roku zakonnica Immine i jej córki Attale i Rolande przekazały klasztorowi Echternach majątek odziedziczony po rodzicach w Bedelinga.
- Alberic, syn Adele, jest także synem Odona i bratem Gerlinde, który jest właścicielem winnicy w Klotten w 699 r. W 715 r. Książę Arnulf posiada posiadłości w tym samym miejscu, co oznacza kuzyna.
- Wczesnym VIII -go wieku , ksieni z Nonnberg nazywa Ragentrude i zakwalifikowała księżna Bawarii . Byłaby to żona Thiberta i matka Hugoberta , obu książąt Bawarii.
- W 721 , Bertrade de Prüm założył klasztor Prüm w obecności jego syna hrabiego Caribert de Laon i trzy viri magnifici : Bernier, Rolande i Thierry. W tym samym roku dokonała dużej darowizny na rzecz klasztoru Erternach, chociaż Prüm powinna była zmonopolizować wszystkie swoje darowizny, co oznacza bliskie pokrewieństwo między Bertrade i Irmine, wzmocnione obecnością Rolande w ich świcie.
- od XI -tego wieku , tradycja sprawia, Irmina, ksieni Oeren w Trewir, córkę króla Dagobert I er i siostrą Adèle z Pfalzel.
Niepewność dokumentacji
Dokumenty te pozostawiają miejsce na niepewność i niejasność, co doprowadziło do różnic między historykami, którzy próbowali zrekonstruować genealogię rodziny. Te niepewności są różnego rodzaju:
- Czy Baidalingo, Bedelingis i Bedelinga to jedno miejsce?
- Nie, według kilku historyków wyjaśniających, że ta sama własność nie mogła zostać dwukrotnie scedowana na ten sam klasztor i należała do trzeciej osoby.
- Tak, według innych, którzy uważają, że majątek Bedelingen był współdzielony z poprzednim pokoleniem.
- Czy Irmine i Immine to jedna osoba? Czy Attalus i Adele to także jedna osoba?
- Nie, według kilku historyków, którzy zauważają, że akty wspominające Irminę świadczą o jej jakości opactwa, podczas gdy w 704 wspomina się tylko o „Immine, poświęconej Bogu” .
- Tak, według innych, którzy twierdzą, że wzmianka „Immine, poświęcona Bogu” jest skrótem od „Immine, w imię Chrystusa poświęconego Bogu i choć niegodny, z łaski Pańskiej, przełożonej ”. Immine ”to błędne odczytanie„ Irmine ”, łaciny Merowingów, która pozwala na tego rodzaju zamieszanie.
- Jeśli chodzi o Adèle i Attale, ich identyfikacja wynika z identyfikacji ich matki.
- Kim jest król Thierry wspomniany w testamencie Adèle de Pfalzel?
- Thierry III , według kilku historyków: umieszcza to testament w dacie 685 lub 686 . Według nich druga data (732 lub 733) nie może być odpowiednia, ponieważ dwie postacie, Pépin († 714) i Alberic († 720) już nie żyją i nie są wymieniane jako takie, pomimo zwyczaju, że tak robią . Uważają również, że Pépin de Herstal był już w tym dniu burmistrzem Pałacu Austrazji.
- Thierry IV , według innych, którzy uważają, że w 686 , Pépin de Herstal nie był jeszcze burmistrzem pałacu , a stał się nim dopiero około 688 lub 690. Brak wzmianki o zgonach można przypisać, według nich, kopistowi kto skopiował wolę XII -tego wieku .
|
Hugobert Seneschal |
Irmine abb. Oeren |
<=? => | Immine | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Plectrude x Pépin de Herstal, burmistrz pałacu |
<=? => | Plectrude | Ragentrude x Thibert Duke Bawaria |
<=? => | Ragentrude | Adele Abb. Pfalzel x Odon |
<=? => | Attalus | Rolande | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Hugobert Duke Bavaria |
Alberic | Gerlinde x Adalbert duc d'Alsace |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekonstrukcje genealogiczne
Z tych różnych punktów widzenia zaproponowano kilka rekonstrukcji genealogicznych.
Hipotetyczne informacje historyczne i genealogiczne.
Niektóre informacje historyczne i genealogiczne zawarte w tym artykule mają charakter hipotetyczny, ze względu na niedostatek dokumentów dotyczących tego okresu. Z drugiej strony wiedza i przypuszczenia o szlachetności wczesnego średniowiecza ewoluują stosunkowo szybko i treść artykułu może zostać zastąpiona nowymi odkryciami.
Teza klasyczna
Eduard Hlawitschka konkluduje, że quasi-homonimy różnych aktów są identyczne, uważa, że król Thierry, pod którym Adèle de Pfalzel spisuje swoją wolę, to Thierry IV i proponuje tę genealogię, która jest najczęściej używana przez historyków, w tym Pierre Richa.
|
Hugobert Seneschal |
Irmine abb. Oeren |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Plectrude x Pépin de Herstal, burmistrz pałacu |
Ragentrude x Thibert Duke Bawaria |
Bertrade z Prüm |
Adele Abb. Pfalzel x Odon |
Chrodelinde (lub Rolande) x Bernarius |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Hugobert Duke Bavaria |
Caribert cte Laon |
Alberic | Gerlinde x Adalbert duc d'Alsace |
Teodoryka | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Bertrade de Laon x Pépin le Bref |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pepinidy | Agilolfinges | Karolingowie | Etichonides | Wilhelmides | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Teza Édouarda de Roquefeuila
Édouard de Roquefeuil-d'Anduze przeprowadza inną rekonstrukcję genealogiczną. Uważa, że Adele z Pfalzel napisała jego testament w Thierry III , wyróżniając Immine i Irmine jako dwie odrębne osoby i powraca do tradycji zrobienia Irmine Oeren i Adele Pfalzel córkami króla Dagoberta I er .
| Nantilde | Dagobert, ja er | Ragentrude |
Hugobert Seneschal |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Clovis II | Sigebert III |
Irmine abb. Oeren |
Adele Abb. Pfalzel x Odon |
Ragentrude x Thibert Duke Bawaria |
Plectrude x Pépin de Herstal, burmistrz pałacu |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Thierry III | Alberic | Gerlinde x Adalbert duc d'Alsace |
Hugobert Duke Bavaria |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Immine (Irmine) |
Bertrade z Prüm |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Attalus (lub Adele) |
Rolande |
Caribert cte Laon |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Praca dyplomowa Christiana Settipaniego
W 1989 roku Christian Settipani podjął tezę Eduarda Hlawitschki w The Ancestors of Charlemagne , ale modyfikując ją: Zauważywszy obecność imion Merowingów w otoczeniu Bertrade de Prüm (Caribert i Thierry), uczynił ją córką króla Thierry III ożenił się syn Hugobert i Irmine. Wyróżnia również dwóch Rolande, córkę Irmine i drugą żonę Bernariusza:
|
Hugobert Seneschal |
Irmine abb. Oeren |
Thierry III król Franków |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Plectrude x Pépin de Herstal, burmistrz pałacu |
Ragentrude x Thibert Duke Bawaria |
Adele Abb. Pfalzel x Odon |
Rolande | NIE | Bertrade z Prüm |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Hugobert Duke Bavaria |
Alberic | Gerlinde x Adalbert duc d'Alsace |
Chrodelinde (lub Rolande) x (?) Bernarius |
Caribert cte Laon |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Teodoryka |
Bertrade de Laon x Pépin le Bref |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ale w dodatku, który opublikował w 2000 r., Wspomniał o nowych publikacjach i zmodyfikował genealogię Hugobertydów, nie wyjaśniając swoich powodów. Nie ma wątpliwości, że zostaną one ujawnione w drugiej części La Préhistoire des Capétiens :
|
Hugobert Seneschal |
(Theodrada) |
Irmine abb. Oeren (697) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Adele Abb. Pfalzel x Odon |
Ragentrude x Thibert Duke Bawaria |
Plectrude x Pépin de Herstal, burmistrz pałacu |
Religijne Irmine (704) |
Chariveus cte Laon 680-692 |
Thierry III król Franków |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Alberic | Gerlinde x Adalbert duc d'Alsace |
Hugobert Duke Bavaria |
Rolande x (?) Guy abb. Fontenelle |
Adele | Theodrada x Heden, książę Turyngii |
NIE | Bertrade z Prüm |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Irmine abb. Würzburg (751) |
Chrodelinde (lub Rolande) x (?) Bernarius |
Caribert cte Laon |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Widonides | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Teodoryka |
Bertrade de Laon x Pépin le Bref |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Początki rodziny
Rodzice Hugo
Według rekonstrukcji rodzinnych, wśród Hugobertydów znajdujemy imiona Hugobert (pochodzące od Hugues), Adèle i Albéric. Te same imiona znajdujemy w innej rodzinie, Etichonides , z Etichon-Adalric , księcia Alzacji i jego żony Bereswinthe. Ten ostatni ma dla syna Adalberta , Huguesa (który jest dziadkiem innego Huguesa i Adele) i Etichona (który jest ojcem Huguesa i Alberica).
Rzeczywiście istnieje znany związek między tymi dwiema rodzinami (Adalbert, najstarszy syn Etichon-Adalric, żeni się z Gerlinde, wnuczką Hugo), ale to nie wyjaśnia obecności wspomnianych imion wśród braci Wojciecha i ich potomków . Małżeństwo musi zostać zawarte z poprzednim pokoleniem. Pochodzenie Etichon-Adalric jest wystarczająco dobrze znane, aby zdać sobie sprawę, że pożądanego małżeństwa nie ma. Jedynym rozwiązaniem, które pozostaje, jest rozważenie bliskiego związku między Hugobertem i Bereswinthe. Chronologicznie mogli być bratem i siostrą. Aby wyjaśnić przekazywanie imion Albérica i Adèle w obu rodzinach, muszą je nosić przodkowie bliscy Hugobertowi i Bereswinthe, prawdopodobnie ich rodzice. Kronika Ebersheimense ( XIII th century ) wskazuje, że Bereswinde była siostrzenicą Saint Leger Autun i była siostrą królowej Franków, który chronologicznie mogą być tylko Chimnechilde żona Sigebert III .
Poprzedniej generacji onomastics oferuje Huguesa, znanego jako burmistrz Pałacu Austrazji od 616 do 618 roku .
W następnym pokoleniu Hugoberta jest święty Hubert z Liège, którego imię wskazuje jako bliski krewny Hugoberta, ale ponieważ Adèle de Pfalzel, Regentrude i Plectrude są wymieniane jako współdziedzictwo, nie może być synem Hugoberta. Może jednak być siostrzeńcem.
|
Hugh burmistrz pałacu (616-618) |
Właściciel Bodilon w Dijon |
Religijna Sigrade w Soissons |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (Alberic) | (Adele) |
Saint Léger bp. Autun |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| NIE |
Hugobert Seneschal |
Bereswinthe x Etichon-Adalric duc Alsace |
Chimnechilde x Sigebert III king Austrasia |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
saint hubert bp. Korek |
Adele Abb. Pfalzel x Odon |
Dagobert II król Austrazja |
Bilichilde x Childeric II król Franków |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Alberic | Gerlinde |
Adalbert Duke Alsace |
Hugues | Etichon | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
W swoim drugim wydaniu The Ancestors of Charlemagne Christian Settipani omawia pochodzenie Hugo:
- Przynosi imię swojej córki Ragentrude wraz z homonimiczną Ragentrude, żoną Waldeberta, hrabiego Thérouanne, która mogłaby być rodzicami Hugo.
- Biorąc pod uwagę rzadkość nazwy, zbliża Ragentrude do Ragnétrude , kochanki Dagoberta I i matki Sigeberta III .
- Ragentrude będąc Austrazjaninem, nawiązuje onomastyczną więź z Huguesem , burmistrzem austriackiego pałacu od 616 do 618 roku.
- Porównuje nazwisko Waldebert do homonimicznego sługi cytowanego w 626 r. Dzieci rzadko noszą imiona swoich rodziców, uważa go za swojego wuja, którego brat to niejaki Wandbert, mąż Cuneberge.
- Wskazówki onomastyczne i badania ich odpowiednich właściwości sugerują pokrewieństwo między sługą Waldebertem a Pépin de Landen .
| Landen's Pepin | Waldrade | Urodzony |
Hugh burmistrz pałacu (616-618) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gervida |
Domowy Waldebert (626) |
Wandbert | Cuneberge | NIE | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Waldetrude |
Aldegonde Abesse Maubeuge |
Hrabia Waldebert z Thérouanne |
Ragentrude | <=? => |
Ragnétrude kochanka Dagoberta I. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Hugobert | Sigebert III | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rodzice Irmine
Akt z 704 r. Mówi nam, że Plectruda, żona Pépina de Herstal, posiadała połowę willi Echternach of Théodard, syna księcia Théothara. Irmine d'Oeren była właścicielką drugiej połowy, którą przekazała w 697 klasztorowi Echternach. To posiadanie połówek willi zakłada, że nastąpi to w krótkim czasie i prawdopodobnie między ojcem Irmine i Théotharem, którzy prawdopodobnie byli braćmi. Nie jest możliwe rozważenie braterstwa między Irmine i Théodardem, ponieważ prawa dziedziczenia wykluczały wówczas córki z podziału, jeśli jeszcze przeżyli synowie.
Mąż Irmine, Hugobert, jest bliskim krewnym świętego Huberta , biskupa, który przeniósł stolicę swojej diecezji z Maastricht do Liège. Jego drugim poprzednikiem jest święty Théodard . W tym czasie następcy po sobie biskupi na czele tej samej diecezji byli często spokrewnieni, a ten ojciec Irminy i utożsamiany ze świętym Thédoardem.
Właścicielem diecezji, który jest następcą św. Théodarda i poprzedza św. Huberta, jest św. Lambert z rodziny Robertians , do której należy Robert, książę Neustrii i Palatyn w 654 r., A jego żona Théoda (lub Théodrada), wdowa w 677 r. Théodrada jest proponowana jako siostra św. Teodarda i księcia Théothara. Zaproponowano inną siostrę, żonę Pantina i matkę Irmentrude, od której Irmine odziedziczyła ziemie w Zülpigau.
|
Saint Théodard ev. z Maastricht |
Ne x Pantin |
Theothar Duke |
Theodra (da) wdowa (677) |
Robert Duke Neustrien |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| NIE |
Hugobert Seneschal |
Irmine d'Oeren | Irmentrude | Théodard |
święty Lambert ur. z Maastricht |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
święty Hubert ur. z Maastricht i Liège |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeśli chodzi o matkę Irminy z Oeren, zaproponowano wykonanie rysunku dziewczynki z Dagobert I er i Ragentrude :
- na tradycji, od XI th century wykonane Irmine córkę Dagobert,
- fakt, że córka Irminy nazywa się Ragentrude, podobnie jak konkubina Dagoberta
- na imię Irmine, czasami mylone z Immine, które jest imieniem siostry Dagoberta, poślubionej w 618 r. z Eadbaldem († 640), królem Kentu .
Ale to nie jest pewne. W 1989 roku Christian Settipani przedstawił tę hipotezę w Przodkach Karola Wielkiego , ale w 1990 roku podkreślił kruchość tej propozycji, aby całkowicie ją porzucić w 2000 roku.
Uwagi i odniesienia
- Settipani 1989 , s. 38.
- Matthias Werner, Adelsfamilien im Umkreis des früher Karolinger. Die Verwandtschaft Irminas von Oeren und Adelas von Pfalzel , Sigmaringen,1982.
- Edouard de Roquefeuil-Anduze " Z rodziny Berthe de Prüm " komunikacja Akademii Dijon ,1988.
- Eduard Hlawitschka „ Dodaj den Grundlagen des Aufstieg des Karolinger. Beschäftignung mit zwei Büchern von Matthias Werner «, Rheinische Vierteljahrsblätter ,1985, s. 1-61.
- Karl August Eckhardt, Merowinger Blut - I, Die Karolinger und ihre Frauen , Witzenhausen,1965, s. 23-59.
- Riché 1983 , s. 350 (tablica genealogiczna III na temat Hugobertidów).
- Settipani 1989 , s. 28-30 i 38-42.
- Christian Settipani , Addenda to The Ancestors of Charlemagne ,2000( czytaj online ).
- Fundacja na rzecz średniowiecznej genealogii .
- Settipani 1989 , s. 55.
- Hubert jest uproszczeniem Hugoberta.
- Settipani 1989 , s. 37.
- Settipani 2014 , s. 137-9.
- Settipani 2014 , s. 157-8.
- Settipani 2014 , s. 156-7.
- Settipani 2014 , s. 178-9.
- Settipani 1989 , s. 40 i 57-8.
- Settipani 1989 , s. 59-60.
Bibliografia
- Pierre Riché , The Carolingians, rodzina, która stworzyła Europę , Paryż, Hachette, wyd. "Liczba mnoga",1983( przedruk 1997), 490 str. ( ISBN 2-01-278851-3 , prezentacja online ) , tablica genealogiczna III.
- Christian Settipani , The Ancestors of Charlemagne , Paryż,1989, 170 str. ( ISBN 2-906483-28-1 ) , str. 28-29, 38-42, 55-58 i załączniki.
- Jean-Charles Volkmann , Znając genealogie królów Francji , Éditions Gisserot,1999, 127 str. ( ISBN 978-2-87747-208-1 )
- Michel Mourre , Le Petit Mourre. Dictionary of Universal History , Editions Bordas,kwiecień 2007( ISBN 978-2-04-732194-2 )
- Christian Settipani , Przodkowie Charlemagne : 2 nd edition, zmienione i poprawione , Oxford, P & G, Prosopographia et Genealogica, coll. "Publikacje okolicznościowe / 16",2014( 1 st ed. 1989), 347 , str. ( ISBN 978-1-900934-15-2 )