Hiroshi yamauchi

Hiroshi yamauchi Hiroshi Yamauchi w 2010 roku. Funkcjonować
Prezes
Nintendo
1 st wrzesień 1949 -24 maja 2002
Sekiryō Kaneda Satoru Iwata
Biografia
Narodziny 7 listopada 1927
Kioto
Śmierć 19 września 2013
Kioto
Imię w języku ojczystym 山 内 溥
Przezwisko Mózg matki
Narodowość język japoński
Trening Uniwersytet Waseda
Czynność Kontrahent

Hiroshi Yamauchi (山 内 溥 ) , Urodzony7 listopada 1927w Kioto i zmarł w tym samym mieście dnia19 września 2013, był japońskim biznesmenem, a także prawnukiem założyciela Nintendo Fusajiro Yamauchi .

Od 1949 do 2002 roku, Yamauchi prowadzi firmę Nintendo , która produkuje tradycyjne gry w karty od końca XIX -tego  wieku . Prowadził politykę dywersyfikacji i przeorientował firmę w dziedzinie gier wideo od lat 70. Dzięki sukcesowi Nintendo zbudował jedną z pierwszych fortun w Japonii. W 1992 roku stał się większościowym udziałowcem obowiązku z Major League Baseball dla Seattle Mariners .

Biografia

Młodzież i szkolenie

Hiroshi Yamauchi jest synem Shikanojo Inaby, członka rodziny rzemieślników, i jego żony Kimi Yamauchi, której rodzina założyła firmę znaną obecnie jako Nintendo . Rodzina Yamauchi nie posiadająca męskiego potomka , Inaba zostaje wybrany na następcę i przyjmuje nazwisko swojej żony. Ale opuścił dom rodzinny w 1933 roku, po urodzeniu ich syna Hiroshiego. Ten jest wychowywany przez jego dziadków. Druga wojna światowa wybuchła w dzieciństwie iw wieku 13 lat, pracował w fabryce broni. Po wojnie rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Waseda , które musiał przerwać, gdy jego dziadek Sekiryo Yamauchi doznał udaru w 1949 roku.

Profesjonalna kariera

Początki w Nintendo

Pod nieobecność ojca Hiroshi Yamauchi musi następować po swoim dziadku. Zgadza się zostać prezydentem pod warunkiem bycia jedynym członkiem rodziny w Nintendo. On dziedziczy się firmą rodzinną założoną przez Fusajirō Yamauchi w 1889 roku firma początkowo produkowane tradycyjnych gier karcianych, zwany Hanafuda . Hiroshi Yamauchi był niedoświadczony, kiedy przejął firmę w wieku 22 lat. Pracownicy, którzy wątpili w jego umiejętności, musiał uporać się z akcją strajkową i zwolnić niezadowolonych, w tym kierownictwo, które pełniło tę funkcję przez wiele lat.

Próby dywersyfikacji

Nowy lider zaczyna dywersyfikować działania Nintendo. W 1951 roku zdecydował się wyprodukować plastikowe karty do gry , trwalsze niż stare karty kartonowe. W 1958 roku firma podpisała umowę z The Walt Disney Company na produkcję kart z wizerunkiem ich postaci. Pomagają przybliżyć Nintendo do rynku rodzinnego i zmienić wizerunek gier karcianych, które w Japonii kojarzą się wówczas z hazardem uprawianym przez yakuzę . Program licencyjny okazał się sukcesem iw ciągu roku firma sprzedała 600 000 zestawów kart Disneya. Nintendo pomiędzy giełdą w 1962 roku. Hiroshi Yamauchi ryzykuje w innych obszarach: naczynia kuchenne sprzedając szybkowary , transport uruchamiając firmowe taksówki i wreszcie hotel z siecią „  hoteli miłości  ” otwartej dla japońskich par. Jednak niepowodzenie tych nowych inicjatyw osłabia firmę i skłania Yamauchi do skupienia się na grach. W latach sześćdziesiątych firma produkowała zabawki, w tym mechaniczną dłoń Ultra Hand , zaprojektowaną przez Gunpei Yokoi .

Reorientacja w grach wideo

Od 1970 roku Hiroshi Yamauchi zmienił orientację Nintendo w dziedzinie gier wideo . W latach 1977-1980 firma sprzedawała w Japonii gamę Color TV Game , konsole domowe bez wkładki, na których są bezpośrednio zintegrowane gry wideo. Firma jest udane dzięki elektronicznym gry handheld gry i oglądać , zaprojektowany przez Yokoi i jego zespół rozwoju i Donkey Kong , w grze platformowej dla pasażu zaprojektowany przez Shigeru Miyamoto . W 1980 roku Yamauchi założył amerykański oddział firmy i na jego czele postawił swojego zięcia Minoru Arakawę . Pierwsza domowa konsola do gier Nintendo, znana jako Famicom , została wydana w Japonii w 1983 roku. W pozostałych częściach świata była znana jako Nintendo Entertainment System (NES) i sprzedała się w 60 milionach egzemplarzy. W 1989 roku ukazał się Game Boy , przenośna konsola z monochromatycznym ekranem, której sprzedaż przekroczyła 100 milionów egzemplarzy. Część jego sukcesu można przypisać serii gier wideo Pokémon .

Sukcesja

Rada dyrektorów, na czele której stał Satoru Iwata, zastąpiła go, gdy opuścił prezydenturę Nintendo w 2002 roku. W zarządzie pełnił funkcję do 2005 roku i nadal doradzał zarządowi firmy aż do swojej śmierci w 2013 roku.

Inne działania

W 1992 roku, Hiroshi Yamauchi stał się większościowym udziałowcem od podatku z Major League Baseball dla Seattle Mariners . Jego oferta przejęcia została początkowo odrzucona przez Ligę, która obawiała się, że drużyny wpadną w ręce zagranicznych właścicieli. Ostatecznie pozwala mu to na objęcie większości udziałów. Oferta Yamauchi uniemożliwia wykup franczyzy przez grupę inwestorów z Florydy i przeniesienie jej do St. Petersburga . Howard Lincoln , prezes amerykańskiego oddziału Nintendo, zostaje dyrektorem generalnym franczyzy, a Mariners rekrutują kilku japońskich graczy, w tym Kazuhiro Sasaki i Ichiro Suzuki . W 2004 roku Yamauchi przeniósł swoje udziały do ​​Nintendo of America.

W Luty 2006, przekazuje darowiznę w wysokości 7 miliardów jenów (około 51 milionów euro ) na rzecz Szpitala Uniwersyteckiego w Kioto.

Metody i osobowość

Hiroshi Yamauchi ugruntował swoją pozycję jako kultowy i niekwestionowany prezes Nintendo . On jest nazywany Mother Brain (który jest również nazwa wroga w Metroid wideo serii gier ) z powodu jego bezkompromisowego charakteru. Biznesmen wie, jak rozpoznać utalentowanych współpracowników, takich jak Gunpei Yokoi i Shigeru Miyamoto , i zmusza ich do dawania z siebie wszystkiego, co najlepsze. Promuje emulację między swoimi zespołami deweloperskimi i osobiście wybiera projekty, które będą realizowane.

Fortuna

Dzięki sukcesowi Nintendo, Hiroshi Yamauchi jest uznawany w 2008 roku przez magazyn Forbes za pierwszą fortunę Japonii . W 2013 roku magazyn szacuje, że jego aktywa wyniosły 2,1 miliarda dolarów . Po jego śmierci był drugim udziałowcem firmy Nintendo.

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. (en) Jack Schofield , „  Hiroshi Yamauchi obituary  ” , The Guardian ,19 września 2013.
  2. Tristan Gaston-Breton , „  Pionierzy komunikacji: Hiroshi Yamauchi  ” , Les Échos ,27 lipca 2011
  3. Sébastien Nowak, „  Nintendo: Hiroshi Yamauchi opuszcza grę  ” , Wydanie ,19 września 2013
  4. (en) Hiroko Tabuchi, „  Hiroshi Yamauchi, Who Helped Drive Nintendo Into Dominance, Dies at 85  ” , The New York Times ,19 września 2013
  5. Chloé Woitier, „  Hiroshi Yamauchi,„ Steve Jobs z gry wideo ”, nie żyje  ” , Le Figaro ,19 września 2013
  6. (en) Dave Lee, "  Nintendo odkrywczy Hiroshi Yamauchi umiera w wieku 85  " , BBC ,19 września 2013
  7. (w) „  Nekrologi: Hiroshi Yamauchi  ” , The Daily Telegraph ,19 września 2013
  8. (w) Blake J. Harris, „  The Rise of Nintendo: A Story in 8 Bits  ” , Grantland ,14 maja 2014
  9. (w) Alex Pham, „  Nintendo President Stepping Down  ” , Los Angeles Times ,25 maja 2002
  10. (w) Geoff Baker, „  Zbawiciel M odszedł Yamauchi: Los zespołu wisi w powietrzu  ” , The Seattle Times ,19 września 2013
  11. (w) David Einstein, „  Forbes Faces: Hiroshi Yamauchi  ” , Forbes ,22 listopada 2000
  12. Nicolas Richaud, „  Endgame dla byłego emblematycznego szefa Nintendo  ” , La Tribune ,19 września 2013
  13. (w) Lucas M. Thomas, „  Legendary Chairman Hiroshi Yamauchi Nintendo  ” , IGN ,25 maja 2012
  14. (w) „  Pionier gier wideo Nintendo, Hiroshi Yamauchi, nie żyje w wieku 85 lat  ” , Reuters ,19 września 2013
  15. (w) „  Profil Fusajiro Yamauchi  ” , Forbes ,kwiecień 2013

Linki zewnętrzne