Henri-Claude Fantapié

Henri-Claude Fantapié (ur. W Nicei w 1938 r.) Dyrygent, kompozytor, nauczyciel dyrygentury i muzykolog Biografia

Narodziny	Wrzesień 1938 Niezłe
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Dyrygent , kompozytor

Inne informacje

Ruch	Muzyka klasyczna

Henri-Claude Fantapié jest francuskim dyrygentem , pedagogiem , kompozytorem i muzykologiem , urodzonym dnia9 września 1938w Nicei .

Biografia

Kontynuował studia literackie i muzyczne w Nicei , Monako i Paryżu u Marca-Césara Scotto , Eugène Bigota i Igora Markevitcha (dyrygent), Henri Dutilleux (kompozycja), Jacquesa Chailleya (muzykologia).

Laureat krajowych i międzynarodowych konkursów kompozytorskich i dyrygentury orkiestrowej (dyrygent Międzynarodowego Konkursu w Besançon , 1960). Lourmarin Fellow.

Nauczyciel orkiestry i orkiestry dyrygentury, wykłada i dyryguje w Europie od 1975 roku. Sekretarz Generalny Krajowego Związku Dyrygentów (SNACOCAM) od 1964 do 1972 współpracuje w pracach Sekretariatu Krajowej Federacji Spektaklu. W latach 1970-2000 brał również udział w komisjach programowych Konserwatorium przy Dyrekcji Muzycznej, przy Ministerstwie Kultury oraz w ramach Francuskiej Federacji Szkół Muzycznych, którą reprezentował w ramach Europejskiego Stowarzyszenia Szkół Muzycznych. Wykłada dyrygenturę orkiestrową w Centre Polyphonique de Paris oraz na kursach organizowanych przez ADIAM Île de France oraz kieruje młodzieżowymi orkiestrami Europaische Musikschul-Union. Dyrektor zatwierdzonego Konserwatorium Muzyki i Tańca Noisy-le-Sec w latach 1965-2000, od tego czasu poświęcił się kształceniu dyrygentów i innej działalności muzycznej i pisarskiej.

Jest Rycerzem Orderu Lwa Finlandii .

Kariera szefa kuchni

1959-1963: Dyrektor Orkiestry Kameralnej Fundacji Monako
1964-1982: Dyrektor Orkiestry Kameralnej Les Solistes de Paris
1975-: Dyrektor Jeune Philharmonie de la Seine-Saint-Denis
1982-: Dyrektor Orkiestry Kameralnej Dionizosa

Koncerty

Koncerty z tymi orkiestrami i jako gościnny dyrygent w Europie, Ameryce i Afryce, na wielu festiwalach (Avignon, Montreux, Saint-Céré, Prades , Europalia Bruxelles, Saint-Denis, Lieksa, itp.) Oraz z solistami, takimi jak Mstislav Rostropovitch , Paul Tortelier , Henryk Szeryng , Nicanor Zabaleta , Leonid i Pavel Kogan , Maurice André , Mady Mesplé , Anna Maria Bondi , Jacques Manzone , Bernard Soustrot , Marcel AZZOLA , Damien Nédonchelle , Annie Jodry , Raphaëlle des Graviers , etc. oraz z różnymi radiami (Francja, Meksyk, SDR Stuttgart, Tokyo NHK, Yleisradio Finland, Monte-Carlo itp.)

Informator

Od lat sześćdziesiątych do osiemdziesiątych z Orkiestrą Kameralną Fondation de Monaco, a następnie Solistes de Paris poświęcił się głównie interpretacji muzyki włoskiego renesansu i baroku oraz muzyce współczesnej. W szczególności odnajduje na nowo wiele partytur w zbiorach Foà i Giordano Biblioteki Uniwersytetu Narodowego w Turynie, w szczególności autorstwa Vivaldiego i Gaspariniego, a także zleca liczne prace Ericowi Gaudibertowi , Michelowi Fusté-Lambezatowi , Lucowi -André Marcelowi , Pierrette Mari , Antoine Tisné , Claude Lenissois . W chwili śmierci Heitora Villa Lobosa , z okazji jego hołdowego koncertu w Paryżu, wykonał także we Francji prawykonania utworów Camargo Guarnieriego i Claudio Santoro . Spotkanie z Jeanem Wienerem doprowadziło go do koncertu i nagrań z nim.

Jego relacje z muzykologiem HC Robbinsem Landonem doprowadziły go do specjalizacji w restytucji wielu dzieł Haydna i Mozarta , a także muzyki ich francuskich współczesnych, od Jean-Marie Leclaira po François-Josepha Gosseca i kompozytorów rewolucji francuskiej. .

Z Jeune Philharmonie de la Seine-Saint-Denis i Dionysos Chamber Orchestra, oprócz szerokiego repertuaru na orkiestrę, na chóry i orkiestrę oraz w dziedzinie lirycznej, składa liczne zamówienia, tworzy, powtarza i nagrywa utwory Charlesa Koechlina , Maurice Jaubert , Jacques Ibert , Jean Wiener , Luis Naón , Vasco Martins , Antoine Tisné , Paavo Heininen , Erkki Salmenhaara (dla którego tworzy Iluminacje na orkiestrę), Aulis Sallinen , Tapio Tuomela , André Riotte , Horia Surianu , Jean -Jacques Werner , Eleuthère Lovreglio , Armas Launis , Eugène Bigot , John Cohen itp.

Podczas swoich koncertów jako dyrygent gościnny porusza się we wszystkich dziedzinach, repertuarach i epokach.

Dyskografia

Przebudowa i nagrywanie włoskiego baroku i pre-barokowe dzieła (Laudario di Cortona, Aldrovandini, Jacchini , Vivaldi , Gasparini , kompletne Sinfonia przez Scarlattiego , Tartini ), francuski ( Marin Marais , Clérambault , Couperin ), niemiecki ( Schütz , Haydn , Mozart ) i angielskim ( Dowland , kompozytorzy elżbietańskich) i muzyka XX -go wieku . Laureat Francuskiej Akademii Dyskowej za nagranie utworu na głos i instrumenty Villa-Lobosa , składa liczne zamówienia, tworzy, powtarza i nagrywa utwory Charlesa Koechlina , Maurice'a Jauberta , Jacquesa Iberta , Jeana Wienera , Luisa Naóna , Vasco Martinsa , Antoine Tisné , Paavo Heininen , Erkki Salmenhaara , Aulis Sallinen , Eric Gaudibert , Tapio Tuomela , André Riotte , Horia Surianu , Jean-Jacques Werner , Eleuthère Lovreglio , Armas Launis , Eugène Bigot itp.) Uważany jest za jednego z najlepszych specjalistów w muzyce Josepha Haydna , z którym nagrał kilka utworów ( Stabat Mater , Concertos , Symphonies ). Te nagrania są obecnie dostępne w Divine Art Record (Haydn i Villa-Lobos) oraz na różnych stronach internetowych do pobrania.

Artykuły i książki

Artykuły, książki, analizy dotyczące dyrygentury orkiestrowej oraz muzyki nordyckiej, fińskiej i estońskiej w czasopismach ( Boréales - Analyze Musicale - ADEFO ) i przy okazji konferencji ( Jean Sibelius - Uuno Klami - Armas Launis - Erkki Salmenhaara ). Współredaktor Larousse Dictionary of Music , napisał Historię muzyki fińskiej (z Anją Fantapié: 2 tomy. Boréales ) i trzy książki.

Producent France Musique i France Culture , wyprodukował wiele programów dla kompozytorów i muzyki z krajów północnej Europy.

Główne prace:

- Dyrygent, sztuka i technika (2005-9) Éditions de L'Harmattan

- Przywrócenie dzieła muzycznego, od dzieła wyimaginowanego do dzieła wspólnego (2009) Éditions de L'Harmattan

- 60 lat życia muzycznego - od 1945 do współczesności (2016) Éditions de L'Harmattan

Kompozycje

Jako kompozytor otrzymywał zamówienia od Ministerstwa Kultury Francji, Radia France , Departamentu Sekwany-Saint-Denis , festiwali we Francji, Włoszech i Finlandii, orkiestr i muzyków solowych oraz muzyki kameralnej . Wśród jego utworów na orkiestrę i koncertujących należy wspomnieć Tout un monde present (1980- zamówienie edukacyjne, na wiolonczelę i orkiestrę) Kalevan Kaikuja (Echoes of the Kalevala,) (1982 - na klarnet i smyczki, Lieksa Festival), A very small Prowizoryczna melancholia od prof. K. do prof. K. na smyczki, La plus que grief ( walc tristounetowy ) na smyczki, Ligurian Passecaille na orkiestrę i ... comme un jardin bleu d'amore ... na orkiestrę (2011). Na mały zespół, Nostalgies miroirs , na 6 instrumentów, Le tombeau des rêve na wiolonczelę i fortepian (2009). Na chóry, Salve Regina (4 głosy kobiet lub dzieci z organami-2009), Trois Chansons na tekstach Jeana-Luca Moreau (z fagotem i kwintetem smyczkowym), komplet Bajki i rymowanki (teksty J.-L. Moreau i Anja Fantapié na sopran, mezzo, chór dziecięcy, instrumenty smyczkowe i perkusję W 2004 roku współpracował przy pisaniu opery ambulatoryjnej A la vie, à amour , wystawionej w ramach "Lille, European Capital of Culture 2004" przez Oposito. W 2009 roku napisał muzykę do filmu Jeana Vigo o Nicei . Wśród wielu aranżacji, rekonstrukcji i orkiestracji, oprócz dzieł z odległej przeszłości ( Suite sur Gervaise , Elisabéthaine Suite , kompozytorzy epoki baroku) odkrywa na nowo instrumentalne dzieła jego wuja Césara Fantapié ( Flora ), Armas Launisa (Berceuse), orkiestrował utwory Jeana Wiénera i Marcela Azzoli (Młodzież), Paavo Heininena ( Uśmiech, sfinks ) i Erkki Salmenhaara ( Powolny walc , wózek inwalidzki ). W jej katalogu znajdują się także drobne utwory edukacyjne (wyparte) oraz utwory Jazzu i "Third Way" (m.in. Aleatorica blues , na kwintet jazzowy i orkiestrę kameralną, Super-pozycje , na zespół jazzowy i orkiestrę symfoniczną, zlecone przez Departament Sekwany Saint-Denis and the Bagnolet Jazz Mission).
W 2010 roku napisał Stabat Mater na głosy białe i organy, aw 2011 roku Orquesta Filàrmonica de Cali pod dyrekcją Alberto Guzmàn Naranjo stworzył Comme un jardin bleu d'amore , kołysankę na orkiestrę napisaną dla jego żony Anji Fantapié . Ta praca jest pierwszą z trylogii, która obejmuje również Του Αιγαίου (I-II-III), Ο. Ελύτη ποίημα. .. from the Aegean Sea, poemat w trzech częściach Odyseusza Elytisa na zespół wokalny a capella (2013) i Confluences na orkiestrę do 3 wierszy Anji Fantapié (2013). W 2013 roku wystąpił do wierszy muzycznych Uuno Kailasa i Anji Kosonen z okazji kolokwium Finno-Franco-Nissart w Helsinkach (grudzień 2015), pod tytułem Tres cansoun : Tyhmät ja viisaat - Les fools et les sages - Lu gnaci e lu savi (tłumaczenia: Sébastien Cagnoli, Michel Pallanca i Jean-Luc Moreau)