Camargo Guarnieri

Biografia

Narodziny	1 st luty +1.907 Tietê
Śmierć	1993 lub 13 stycznia 1993 San Paulo
Nazwy urodzenia	Mozart Guarnieri , Моцарт Гуарньери
Narodowość	brazylijski
Zajęcia	Kompozytor , dyrygent , muzykolog , pianista , poeta

Inne informacje

Pole	Muzyka
Członkiem	Brazylijska Akademia Muzyczna ( d )
Instrument	Fortepian
Mistrz	Ernani Braga ( w )
Gatunki artystyczne	Opera , symfonia

Mozart Camargo Guarnieri (urodzony dnia1 st luty +1.907w Tietê - zmarł dnia13 stycznia 1993w Sao Paulo ) to kompozytor brazylijski XX th century . Studiował grę na fortepianie i kompozycję w Conservatório de São Paulo, a następnie doskonalił swoje umiejętności u Charlesa Koechlina w Paryżu . Niektóre kompozycje Guarnieriego zdobyły w latach czterdziestych najważniejsze nagrody w Stanach Zjednoczonych , dając mu możliwość dyrygowania nimi w Nowym Jorku , Bostonie , Los Angeles i Chicago .

Wybitna postać brazylijskiej szkoły narodowej, pełni różne funkcje: dyrygent orkiestry São Paulo, członek Academia Brasileira de Música (pt) oraz dyrektor Conservatório de São Paulo, gdzie uczy kompozycji i dyrygentury. Uważany jest za najważniejszego brazylijskiego kompozytora po Heitorie Villa-Lobosie , jego współczesnym. Jego twórczość obejmuje symfonie , koncerty , kantaty , opéra-comique , muzykę kameralną , kilka utworów fortepianowych i około pięćdziesięciu canções .

Pracuje

Opery

Pedro Malazarte (PT) (jedna działać operę komiczną, libretto przez Mario de Andrade , miał premierę wMaj 1952 w Theatro Municipal w Rio de Janeiro)
Um homem só (pt) (tragiczna opera w jednym akcie, libretto Gianfrancesco Guarnieri (pt) , premiera dnia29 listopada 1962, w Theatro Municipal w Rio de Janeiro )

Utwory orkiestrowe

Symfonie
- Symfonia n O 1
- Symfonia n O 2 "Uirapuru"
- Symfonia n O 3
- Symfonia n O 4 "Brazylii"
- Symfonia n O 5
- Symfonia n o 6
Otwory
- Abertura Concertante (1942)
- Abertura Festiva (1971)
Suites
- Zestaw dla niemowląt (1929)
- Apartament IV Centenario (1954)
- Vila Rica Suite (1957), na podstawie ścieżki dźwiękowej filmu „Rebelião em Vila Rica”

Koncerty

Fortepian
- Koncert fortepianowy n O 1 (1931)
- Koncert fortepianowy n O 2 (1946),
- Koncert fortepianowy N O 3 (1964)
- Koncert fortepianowy n O 4 (1968), przeznaczony dla orkiestrà bez łańcuchów, z pisania szeregowego ;
- Koncert fortepianowy N O 5 (1970), dedykowany Lais Souza Brazylii stylu szeregowego;
- Koncert fortepianowy N O 6 (1987) do komory orkiestrę (struny i udarowego), krótszy (10 minut),
- Wariacje ( Variações sobre um tema nordestino ) na fortepian i orkiestrę (1953)
Skrzypce
- Koncert skrzypcowy n O 1 (1940)
- Koncert skrzypcowy n O 2 (1952),

Muzyka kameralna

Kwartety smyczkowe
- Kwartet ciąg n O 1 (1932),
- Kwartet ciąg n O 2 (1944),
- Kwartet ciąg n O 3 (1962),
Sonaty na wiolonczelę
- Cello Sonata n O 1 (1931)
- Cello Sonata n O 2 (1955),
- Cello Sonata N O 3 (1977),
Sonaty na skrzypce
- Sonaty Skrzypcowej n O 1
- Sonaty Skrzypcowej n O 2
- Sonaty Skrzypcowej n O 3
- Sonaty Skrzypcowej n O 4
- Sonaty Skrzypcowej n O 5
- Sonaty Skrzypcowej n o 6
- Sonaty Skrzypcowej n O 7
Sonata na altówkę (1950)

Uwagi i odniesienia

Melo J, ręczne nagranie koncertu fortepianowego n kości 4, 5 i 6 autorstwa Maxa Barrosa, pod redakcją Thomasa Conlina, wydania Naxos