| Grand Mufti ( w ) |
|---|
| Narodziny | 1839 |
|---|---|
| Śmierć | 18 marca 1925 |
| Narodowość | Egipcjanin |
| Trening | Uniwersytet Al-Azhar |
| Czynność | Imam |
| Religia | islam |
|---|
Hassûnah An-Nawâwî lub Hassûnah Ibn `Abd Allâh An-Nawâwî Al-Hanafî , nazywany dzielnym Imamem (urodzony w 1839 roku we wsi Nawây , w gubernatorstwie Asyout w Górnym Egipcie - zmarł dnia18 marca 1925), Był egipski duchowny i prawnik , który był Wielki imam ( Shuyukh ) lub rektor z meczetu Al-Azhar od 1895 do 1899 , a następnie od 1907 do 1909 roku , a Wielki Mufti z Egiptu od 1895 do 1899 roku.
Jak wszystkie dzieci z jego wioski, młody Hassun An-Nawâwî został wysłany przez swojego ojca do szkoły koranicznej , gdzie od wczesnego dzieciństwa dogłębnie studiował i zapamiętywał Koran . Następnie przyjechał do Kairu, aby kontynuować studia na prestiżowym uniwersytecie meczetowym al-Azhar - najstarszym uniwersytecie na świecie (starszym niż Oxford czy Cambridge ) - gdzie otrzymał nauczanie wielkich profesorów, takich jak szejk Al-Imbâbî , szejk. Abd Ar-Rahmân Al-Bahrâwî i sheikh` Alî Khalîl Al-Asyûtî .
Tam studiował prawoznawstwo , hadisy , egzegezę , językoznawstwo , gramatykę , retorykę i inne dyscypliny religijne i literackie. W tamtym czasie program nauczania al-Azhar nie wykraczał poza te dyscypliny. Nie było historii , geografii , fizyki , chemii , matematyki ani żadnej z tych nauk, które wtedy nazywano „naukami świeckimi”.
Po ukończeniu Al-`Âlamiyyah w al-Azhar rozpoczął karierę nauczycielską, a mając na uwadze swoją ogromną wiedzę, został mianowany profesorem prawa islamskiego (fiqh) na Wydziale Dâr Al-`Ulûm ( Dom Nauk ) oraz na Wydziale Prawa. Jednocześnie pełnił funkcję sędziego w Najwyższym Sądzie Islamskim ( Al-Mahkamah Ash-Shar`iyyah ). W 1894 r. Został powołany na stanowisko zastępcy rektora ( wakîl ) al-Azhar.
Po rezygnacji ze względów zdrowotnych, szejk Al-Imbâbî swoich obowiązków Wielki Imam al-Azhar, Hassûnah Nawawi został powołany uda mu królewskim dekretem z 1 st lipca 1895 . Objął urząd wkrótce po utworzeniu, zgodnie z prawem3 stycznia 1895, rada dyrektorów ( Majlis al-Idarah ) zamierzała uczynić administrację al-Azhar bardziej demokratyczną.
Jego pierwszym zadaniem było podjęcie reformy nieco sklerotycznej edukacji hojnej al-Azhar. Otrzymał od rządu Nubara Paszy zwiększenie budżetu na remont meczetu i uniwersytetu. Powołano komisję, której przewodniczył, w celu zapewnienia równego statusu pracowników i znalezienia wynagrodzeń dla nauczycieli i pracowników, karanych określonymi środkami rządowymi.
Plik 1 st lipiec 1896rok po objęciu urzędu ogłoszono ważną ustawę noszącą jego nazwisko, potwierdzającą stanowisko rektora jako przewodniczącego rady dyrektorów i dyrektora naczelnego meczetu i uniwersytetu.
To samo prawo określa warunki przyjmowania studentów do al-Azhar. Aby się zakwalifikować, chłopiec musiał:
Prawo to regulowało również studia. Najpierw określił przedmioty badań ( al-maqasid ), które obejmowały teologię , etykę religijną, prawo, genezę prawa, komentarz i tradycję. Po drugie, zaproponował sposoby studiowania ( al-wasa'il ), w tym dwa rodzaje gramatyki (zwane al-nahw i al-sarf ), trzy rodzaje retoryki ( al-ma'ani , al-bayan i al-badi ), logika, techniczne terminy tradycji ( mustalah al-hadith ), arytmetyka, algebra, prozodia ( al-arud ) i poezja ( al-qawafi ). Studenci mogli studiować inne przedmioty, takie jak historia islamu, kompozycja, elokucja, językoznawstwo, literatura i elementarna geometria.
Prawo podzieliło ponadto studia na dwa cykle. Pierwszy cykl ośmiu lat - pod koniec którego student musiał opanować co najmniej osiem dyscyplin językowych i religijnych - został usankcjonowany dyplomem ( al-shahadah al-ahliyah ) wydanym przez jury złożone z trzech profesorów pod przewodnictwem rektor al-Azhar. Studenci, którym udało się zaliczyć ten kurs, mogli kontynuować naukę na drugim stopniu lub zdecydować się na pełnienie funkcji kaznodziei lub imama w meczetach. Studia drugiego stopnia zostały usankcjonowane - po kolejnych czterech latach - dyplomem Al-alamiyyah , wieńczącym dwanaście lat studiów i uprawniającym najzdolniejszych studentów do nauczania w al-Azhar.
Aby zapobiec przenikaniu heretyckich idei do umysłów uczniów, w ciągu pierwszych czterech lat zabroniono im uciekać się do glos ( al-taqarir ) lub not wyjaśniających ( al-hawashi ), których mogli używać później tylko z zezwolenie Rady Powierniczej Uczelni.
Kolejna część tej ustawy miała na celu poprawę warunków życia studentów poprzez budowanie mieszkań zgodnie z normami higienicznymi oraz udzielanie pomocy materialnej.
Plik 24 listopada 1895Po śmierci wielkiego muftiego Egiptu, szejka Al-Mahdiego, na jego następcę wybrano szejka Hasunę An-Nawâw'a, który zachowując swoje funkcje w al-Azhar, połączył w ten sposób dwa najważniejsze stanowiska religijne w Egipcie. Podczas swojej kadencji jako Mufti wydał prawie 287 fatw .
Cztery lata po objęciu urzędu na czele al-Azhar szejk wszedł w konflikt z chedywem , który chciał, aby dwóch sędziów cywilnych zasiadało w Najwyższym Sądzie Islamskim obok innych sędziów tego sądu. Jako poseł walczył z ustawą mającą na celu realizację tego projektu, podczas gorącej debaty w parlamencie, która sprzeciwiła mu się wobec premiera Mustafa Paszy Fahmi . Wściekły opuścił Parlament w proteście. Kedyw Abbas II zaproponował mu wprowadzenie żądanych przez niego poprawek do tekstu ustawy, aby uczynić ją akceptowalną w świetle prawa islamskiego. Ale szejk upierał się przy swojej odmowie, argumentując, że „Najwyższy Sąd Islamski zajmuje miejsce muftiego w większości swoich decyzji. Żadna poprawka do tej ustawy nie może doprowadzić do jej zgodności z prawem islamskim, ponieważ sędzia cywilny nie spełnia warunków wymaganych do bycia muftim ”. Jego nieustępliwość spowodowała, że został zwolniony ze wszystkich funkcji23 maja 1899.
Jego kuzyn, szejk „ Abd Ar-Rahmân Qutb An-Nawâw” został wybrany na następcę po nim na stanowisku szefa al-Azhar, podczas gdy szejk Muhammad` Abduh został Muftim.
Plik 10 lutego 1907Hassûnah An-Nawâwî został przywrócony na stanowisko Wielkiego Imama al-Azhar i wznowił swój projekt reformy edukacyjnej. Nowe prawo weszło w życie5 marca 1908, dzieli nauczane przedmioty na trzy grupy: religioznawstwo , język arabski i matematykę . Wprowadziła także nowe dyscypliny, takie jak Sîrah , procedury prawne, ustawodawstwo cywilne, system sądowniczy , administracja, majątek ziemski, edukację , pedagogikę , rachunek, algebrę i geometrię , a także geografię , higienę i zdrowie. Niektóre z tych dyscyplin były już nauczane w al-Azhar, zanim popadły w zapomnienie w czasie upadku świata muzułmańskiego.
Ta sama ustawa podzieliła również studia na trzy czteroletnie cykle, z których każdy był usankcjonowany dyplomem: podstawowy, drugi dyplom i wyższy dyplom `Âlamiyyah, który jako jedyny nadał jego posiadaczowi prawo do nauczania w al -Azhar i zajmować stanowisko kaznodziei lub imama w meczetach.
Jednym z głównych wkładów szejka Hassûnah An-Nawâwî było zgromadzenie w dużej bibliotece wielu dzieł rozproszonych w bibliotekach meczetów i pawilonów al-Azhar, w tym kilku bardzo rzadkich dzieł. W ten sposób był w stanie ocalić skarb rzadkich pergaminów. Biblioteka al-Azhar (Al-Maktabah Al-Azhariyyah Al-`Âmiriyyah), którą w ten sposób pomógł założyć, ma teraz drugą co do wielkości kolekcję pergaminów w Egipcie po Dâr Al-Kutub , Egipskiej Bibliotece Narodowej.
Znowu doszło do tarcia, spowodowanego głównie interwencją chedywa. W 1909 r. , Zauważając, że reforma, którą podjął, nie postępowała w tempie, jakiego by sobie życzył, z powodu hamulców wprowadzonych przez władzę i niektóre elementy instytucji, szejk Hassûnah An-Nawâwî zrezygnował i przeszedł na emeryturę w domu, przyjmując przyjaciele i uczniowie aż do śmierci18 marca 1925.
Hassûnah An-Nawâwî napisał wiele prac, wśród których był dwutomowy traktat o prawoznawstwie islamskim ( Sullam Al-Mustarshidîn fî Ahkâm Al-Fiqh wad-Dîn ), cieszący się wielkim rozgłosem.