Królować | Plantae |
---|---|
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Magnoliopsida |
Zamówienie | Caryophyllales |
Rodzina | Chenopodiaceae |
Uprzejmy | Haloksylon |
Zamówienie | Caryophyllales |
---|---|
Rodzina | Amaranthaceae |
Haloxylon ammodendron to drzewo z rodziny Chenopodiaceae w klasyfikacji klasycznej, z rodziny Amaranthaceae w klasyfikacji filogenetycznej. Wraz z dwoma innymi gatunkami z rodzaju Haloxylon nosi miejscową nazwę saxaoul lub saxaul : Haloxylon aphyllum (Black Saxaoul) i Haloxylon persicum (White Saxaoul).
Jest to krzew dwuliścienny o liściach zredukowanych do zielonych cierni .
Występuje endemicznie w Azji Środkowej, a jego zasięg obejmuje pasmo rozciągające się od Morza Kaspijskiego po Xinjiang w Chinach .
Nadał swoje imię gatunkowi wróbla z tych regionów: Wróbelowi saxaoulów .
Jest to zimozielony krzew o wysokości ok. 2 m , dochodzący do 9 m wysokości, z jasnoszarą korą, łuszczącymi się liśćmi. Małe kwiaty kwitną od kwietnia do czerwca. Owoce, ciemnozielone łagiewki, pojawiają się we wrześniu i zawierają czarne nasiona.
Ma głębokie, soczyste korzenie, dzięki czemu może rozwijać się w suchym, słonym lub piaszczystym środowisku.
Drewno jest szorstkie i podmokłe. Jego gęstość jest taka, że w wodzie tonie. Jednak gałęzie młodych drzew są zielone i opadające.
Średnia gęstość tego gatunku wynosi 400-500 przedstawicieli na hektar.
W Mongolii lasy saxaoul zajmują 25,3% powierzchni leśnej.
Występuje na suchych i słonych pustyniach Azji Środkowej, szczególnie w regionie Turkiestanu i na wschód od Morza Kaspijskiego, ale także na pustyni Gobi i na pustyniach irańskich. Najczęściej jest zgrupowany razem w „lasach”.
Saxaul ma przede wszystkim naturalną użyteczność: odgrywa istotną rolę w zapobieganiu degradacji i erozji wydm dzięki korzeniom, które są głęboko osadzone w ziemi. Ponadto lasy saxaoul zmniejszają intensywność i zagrożenie związane z burzami piaskowymi .
Jest również podstawowym surowcem paliwowym i drzewnym do budowy stałych lub tymczasowych schronień.
Ponadto jest niezbędny do obecności stad zwierząt na pustyni.
Saxaul jest sadzony na dużą skalę wraz z innymi krzewami w Aralkum , suchym dnie starożytnego Morza Aralskiego . jej odporność na sól i piasek pozwala jej rosnąć w takich warunkach, a jej głębokie korzenie zapobiegają szybkiej degradacji gleby, która w przeciwnym razie powoduje toksyczny piasek i burze piaskowe.
W sierpniu 2020 roku Kazachstan ogłosił wyniki dwóch lat sadzenia: posadzono pięć milionów saksałów kosztem 1,7 miliona dolarów . Od początku sadzenia w latach 80-tych odnowiono 190 000 ha .
Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju pomaga sadzić saksaul w Karakalpakstan w Uzbekistanie .
W praktyce traktorem wykopuje się drobną bruzdę, a następnie co dziesięć metrów sadzi się tam nasiona saksałów. Kiedy osiągną dojrzałość, ich własne nasiona pozwalają na wzrost w tej przestrzeni.
Saxaoul, który był już wymieniony jako zagrożony wyginięciem, teraz znajduje się pod dodatkową presją, ponieważ jest używany jako paliwo do walki z kryzysem energetycznym w Azji Środkowej w 2008 roku.
Saxaul podlega zakazowi wyrębu w Kazachstanie , chociaż istnieje możliwość uzyskania wyjątków.
Saxaoul cierpi na chorobę grzybiczą wywoływaną przez Erysiphe saxaouli . Białe lub popielate kwiaty z małymi plamkami świadczą o obecności tego pasożyta . W niektórych przypadkach choroba jest tak rozwinięta, że drzewa wydają się pokryte warstwą popiołu.
Plik 31 lipca 2019 rPo wizycie francuskiego ministra finansów Orano , główna francuska firma wydobywająca uran, uzyskuje zezwolenie na zniszczenie w pobliżu miasta Suzak lasu saksofonowego o powierzchni 366 hektarów, którego wycinki oficjalnie zakazano w 2015 roku.