Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju

Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju
Organy ONZ
Typ Organizacji Program
Akronimy UNDP (en) UNDP
Administrator Achim Steiner
Zastępca szefa
Status Aktywny
Członkowie
Siedzenie Nowy Jork ( Stany Zjednoczone )
kreacja [1965]
Stronie internetowej www.undp.org
Organizacja macierzysta UN

Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju ( UNDP ) jest częścią programów i funduszy Organizacji Narodów Zjednoczonych . Jej rolą jest pomoc krajom rozwijającym się poprzez udzielanie im porad, ale także przedstawianie przyczyn przyznawania darowizn. W ten sposób ten program działa we współpracy z wieloma innymi programami, takimi jak UNAIDS i inne organizacje międzynarodowe ( w szczególności UPU i WHO ). Jej siedziba znajduje się w Nowym Jorku w Stanach Zjednoczonych .

Historia

Początki UNDP sięgają lat pięćdziesiątych XX wieku, kiedy to Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych stworzyło Rozszerzony Program Pomocy Technicznej (PEAT lub EPTA w języku angielskim) i ustanowiło w Grudzień 1958ze Specjalnego Funduszu Narodów Zjednoczonych (UNSF). Działania zbliżone do tych dwóch organizacji skłoniły Walne Zgromadzenie do podjęcia decyzji o ich połączeniu rezolucją 2029 i utworzeniu1 st styczeń 1966 UNDP.

Plik 5 maja 2005The Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych jednomyślnie zdecydował, że Administrator sukces Mark Mallocha-Brown (następnie mianowany zastępcą sekretarza generalnego ONZ przez Kofiego Annana ) byłaby turecki Kemal Derviş . Dervis był wtedy członkiem z Wielkie Zgromadzenie Narodowe Turcji i był Minister Gospodarki. Objął urząd na czteroletnią kadencję15 sierpnia 2005.

Helen Clark zastępuje go i obejmuje stanowisko Administratora Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju w dniu20 kwietnia 2009. Jest pierwszą kobietą, która przejęła kierownictwo organizacji, a także przewodniczy Grupie Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju, komitetowi składającemu się z dyrektorów wszystkich funduszy, programów i departamentów odpowiedzialnych za kwestie rozwoju. Była także trzykrotnie premier Nowej Zelandii5 października 1999 w 19 listopada 2008.

Pola akcji

Jej główne kierunki działania to:

UNDP przejmuje również w imieniu systemu Narodów Zjednoczonych funkcję koordynowania działań operacyjnych agencji ONZ w zakresie działań ONZ w krajach partnerskich, poprzez kierowanie koordynatorem-rezydentem systemu Narodów Zjednoczonych. który jest również rezydentem UNDP.

Koordynator rezydent, który jest wyznaczonym przedstawicielem Sekretarza Generalnego ONZ , posiada akredytację w randze ambasadora przy głowie państwa i jest członkiem korpusu dyplomatycznego.

Przykłady działań

Promowanie demokratycznych rządów

Co dwa tygodnie gdzieś na świecie odbywają się wybory, które wspiera UNDP. W 2011 roku UNDP pomógł 15 krajom w podjęciu inicjatyw, które zwiększyły odsetek zarejestrowanych wyborców, w tym wielu kobiet .

W roku 2009 , UNDP przyczyniły się finansowo i logistycznie we współpracy z siłami ONZ o MINUSTAH do organizacji wyborów senatorskich w Haiti .

Zapobieganie kryzysom

Organizacja współpracuje z rządami krajów, które były w stanie wojny, w celu rozminowania stref konfliktów, zniszczenia niewybuchów min przeciwpiechotnych , edukacji ludzi o ich niebezpieczeństwach i promowania ponownej integracji ekonomicznej ofiar. W Kambodży , jednym z krajów najbardziej dotkniętych minami, UNDP pomógł krajowi usunąć 49 000 min i rozdać oczyszczone grunty drobnym rolnikom .

Raporty

UNDP publikuje corocznie od 1990 roku Raport o rozwoju społecznym . Niniejsze sprawozdanie składa się z dwóch części. Pierwsza część dotyczy każdego roku konkretnego tematu związanego z rozwojem (na przykład globalnego ocieplenia  ; dostępu do wody  ; nierówności w handlu i dochodach ). Druga część klasyfikuje ponad 160 krajów według wskaźnika rozwoju społecznego (HDI).

Kompozycja

UNDP zatrudnia około 6500 pracowników z budżetem 5 miliardów dolarów rocznie w 2010 roku.

UNDP obejmuje, podobnie jak grupa Banku Światowego , kilka odrębnych podmiotów: oczywiście sam UNDP, ale także UN Women , Wolontariat ONZ (UNV), Fundusz Narodów Zjednoczonych ds. Wyposażenia ONZ (UNCDF), Biuro ONZ ds. Project Services (UNOPS), Biuro ds. Zwalczania Pustynnienia i Suszy (BNUS / UNSO).

W 2012 r. 36 krajów jest członkami Rady Powierniczej UNDP. Ten ostatni odpowiada za zatwierdzanie programów i wdrażanie polityk sformułowanych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ .

Administrator UNDP jest trzecią najważniejszą osobą w hierarchii ONZ, po Sekretarza Generalnego oraz zastępcy sekretarza generalnego w Organizacji .

Ambasadorzy Dobrej Woli

Aby podkreślić główne przyczyny powstania organizacji, UNDP poszukuje usług i wsparcia osób, które cieszą się rozgłosem i ogólnym szacunkiem na arenie międzynarodowej. Są proszeni o dobrowolne przejęcie funkcji Ambasadora Dobrej Woli i wykorzystanie swojego rozgłosu, aby wzmocnić pilność i uniwersalność przesłania promowanego przez rozwój społeczny i współpracę międzynarodową.

UNDP ma obecnie dziesięciu Ambasadorów Dobrej Woli:

Nagrody

  • Nagroda Julii V. Taft lub Nagroda Taft została utworzona po śmierci pani Julii Vadala Taft w 2008 roku . Po odejściu z UNDP w 2004 r. Julia V. Taft, pierwsza dyrektor Biura ds. Zapobiegania Kryzysom i Naprawiania Kryzysów, została aktywnym członkiem Komitetu UNDP w Stanach Zjednoczonych.
  • Pierwszym laureatem było biuro UNDP w Sudanie w 2009 roku .
  • Komitet ONZ ds. UNDP wręczył drugą doroczną nagrodę im. Julii Vadala Taft działającemu biuru UNDP na Haiti w dniu29 kwietnia 2010w Waszyngtonie . Ta nagroda, ufundowana na cześć pierwszego dyrektora Biura ds. Zapobiegania Kryzysom i Odzyskiwania, jest wyrazem uznania dla wysiłków zespołu ONZ po trzęsieniu ziemi z 12 stycznia 2010 r., Aby pomóc Haiti w budowaniu lepszej przyszłości. Po trzęsieniu ziemi struktura, w której mieściło się biuro UNDP na Haiti, została potępiona, a jej aneks zniszczony. Personel, z którego wielu straciło rodzinę, przyjaciół i majątek w wyniku tragedii, musiał pracować w wyjątkowo uciążliwych warunkach. Przyjęcie i wręczenie nagród odbyło się w Ambasadzie Kanady w Port-au-Prince . Kim Bolduc, były koordynator ds. Rezydentury, koordynator ds. Pomocy humanitarnej i przedstawiciel ds. Rezydentury UNDP oraz Monique Pierre-Antoine, specjalista ds. Programów krajowych i wiceprezes Stowarzyszenia Pracowników UNDP na Haiti, odebrali nagrodę w imieniu swoich kolegów. „Ta nagroda daje mi nadzieję, że nigdy nie zapomnimy Haiti” , powiedział M me Pierre-Antoine. Podziękowała swoim kolegom z zespołu UNDP, którzy zaraz po trzęsieniu ziemi udali się na Haiti, aby zapewnić pomoc żyjąc w niezwykle trudnych warunkach.

Uwagi i odniesienia

  1. Chloé Maurel, „  1 stycznia 1966, utworzenie UNDP  ” , L'Humanité ,6 stycznia 2016 r
  2. ONZ: UNDP, bardzo szeroki zakres działań (6/7) , Les Échos, 3 października 2015
  3. Nagroda im. Julii V. Taft i UNDP

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne