Ten artykuł jest szkicem dla okrętów podwodnych i Royal Navy .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
HMS E12 | |
HMS E20 , kolejny okręt podwodny z klasy E | |
Rodzaj | Łódź podwodna |
---|---|
Klasa | klasa E |
Funkcjonować | wojskowy |
Fabuła | |
Serwowane w | Royal Navy |
Sponsor | Royal Navy |
Budowniczy | Stocznia Chatham |
Produkcja | stal |
Kil ułożony | 16 grudnia 1912 r. |
Uruchomić | 5 września 1914 r |
zamawiać | 14 października 1914 |
Status | Sprzedałem 7 marca 1921 |
Załoga | |
Załoga | 30 marynarzy |
Charakterystyka techniczna | |
Długość | 55,16 m² |
Gospodarz | 4,59 m² |
Wersja robocza | 4,61 m² |
Zmiana | 667 ton na powierzchni, 807 t w nurkowaniu |
Napęd | 2 Vickers 8- cylindrowy diesel silniki 2 silniki elektryczne na baterie |
Potężny | 2 x 800 KM (600 kW ) w przypadku oleju napędowego i 2 x 420 KM (313 kW ) w przypadku napędu elektrycznego |
Prędkość | 15,25 węzłów ( 28,24 km/h ) na powierzchni) 10,25 węzłów ( 18,98 km/h ) podczas nurkowania |
Głębokość | 61 |
Cechy wojskowe | |
Uzbrojenie | 5 wyrzutni torped 18 cali (457 mm ) (2 na dziobie , 2 na śródokręciu, 1 na rufie ) jedno działo pokładowe 4 cale |
Zasięg działania | 3000 mil morskich (5600 km ) przy 10 węzłach na powierzchni 65 mil morskich (120 km ) przy 5 węzłach podczas nurkowania |
Kariera zawodowa | |
Koszt | £101,900 |
HMS E12 był podwodny brytyjska klasa E z Royal Navy , zbudowany przez Chatham stocznia . Jej stępki na16 grudnia 1912i został oddany do użytku w dniu14 października 1914. Koszt jego budowy wyniósł 101 900 funtów szterlingów .
Podczas I wojny światowej , siatki przeciw okrętom podwodnym ustawione w Dardanele zaplątał w swoich przednich lotki , zmuszając go do zejścia na głębokość 245 stóp. W tym czasie była to największa głębokość, jaką kiedykolwiek osiągnął brytyjski okręt podwodny. E12 zdołał wznieść się na powierzchni, tylko przyjść pod ogień z baterii nadbrzeżnych , ale uniknąć dalszych szkód. Przeżył wojnę i został sprzedany na złom na Malcie 7 marca 1921 roku.
Jak wszystkie okręty podwodne klasy E po E8 , E12 miał wyporność 662 ton na powierzchni i 807 ton pod wodą . Miał całkowitą długość 55 m i belkę 6,92 m . To był napędzany przez dwa silniki wysokoprężne Vickers osiem -cylinder dwusuwowy 800 KM (600 kW ) i silników elektrycznych dwa silniki elektryczne 420 KM (310 kW ).
Okręt miał maksymalną prędkość 16 węzłów ( 30 km/h ) na powierzchni i 10 węzłów ( 19 km/h ) w zanurzeniu. Brytyjskie okręty podwodne klasy E miały pojemność paliwa 50 ton oleju napędowego i zasięg 2829 mil morskich (5238 km ), gdy płyną z prędkością 10 węzłów ( 19 km/h ). Mogły pływać pod wodą przez pięć godzin, poruszając się z prędkością 5 węzłów ( 9,3 km/h ).
E12 był uzbrojony w unikalne działo pokładowe QF 4 cale, zamontowane przed kioskiem , oraz pięć wyrzutni torped 18 cali (457 mm ): dwie z przodu, po jednej z każdej strony w połowie długości statku i jedną na rufie. Na pokładzie znajdowało się łącznie 10 torped.
Okręty podwodne klasy E miały telegrafię bezprzewodową o mocy 1 kilowata. Na niektórych okrętach podwodnych systemy te zostały następnie zmodernizowane do 3 kilowatów poprzez usunięcie wyrzutni torpedowej ze śródokręcia. Ich teoretyczna maksymalna głębokość nurkowania wynosiła 30 metrów. Jednak w służbie niektóre jednostki osiągnęły głębokości większe niż 200 stóp (61 metrów). Niektóre okręty podwodne zawierały oscylatory Fessenden .
Ich załoga składała się z trzech oficerów i 28 mężczyzn.