Génicourt-sur-Meuse
| Génicourt-sur-Meuse | |||||
 Kościół Sainte-Marie-Madeleine. | |||||
.svg) Herb |
|||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Wielki Wschód | ||||
| Departament | Moza | ||||
| Miasto | Verdun | ||||
| Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Val de Meuse - Święta Droga | ||||
|
Mandat burmistrza |
Jean-François Pérotin 2020 -2026 |
||||
| Kod pocztowy | 55320 | ||||
| Wspólny kod | 55204 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Genicourtois | ||||
|
Ludność miejska |
289 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 36 mieszkańców/km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 49°02′12″ północ, 5°26′17″ wschód | ||||
| Wysokość | Min. Maks. 203 m 360 m² |
||||
| Powierzchnia | 7,99 km 2 | ||||
| Rodzaj | gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji |
Verdun (gmina koronna) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Dieue-sur-Meuse | ||||
| Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
Génicourt-sur-Meuse jest francuski gmina znajduje się w Meuse działu , w tym Grand Est regionu .
Geografia
Planowanie miasta
Typologia
Génicourt-sur-Meuse jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Verdun, którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 103 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie terenu
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (80,7% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tym z 1990 r. (81,5%) . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (56,6%), łąki (24,1%), lasy (14,7%), tereny zurbanizowane (4,6%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Toponimia
Historia
Polityka i administracja
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
| Marzec 2001 | Marzec 2008 | Jean-Francois Perotin | ||
| Marzec 2008 | ? | Benoît Durand | ||
| ? | marzec 2014 | Roger guerin | ||
| marzec 2014 | W trakcie | Jean-François Pérotin ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
Były rolnik | |
Ludność i społeczeństwo
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.
W 2018 r. miasto miało 289 mieszkańców, co stanowi wzrost o 10,31% w porównaniu do 2013 r. ( Moza : -3,51%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 330 | 362 | 374 | 361 | 378 | 396 | 401 | 403 | 361 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 367 | 367 | 355 | 334 | 337 | 312 | 311 | 309 | 281 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 240 | 232 | 227 | 232 | 305 | 258 | 213 | 172 | 194 |
| 1962 | 1968 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 | 2017 | 2018 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 195 | 170 | 216 | 234 | 272 | 277 | 266 | 290 | 289 |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Gospodarka
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
- Punktem kulminacyjnym XIX th century należącego do systemu Sere Rivers .
- Kościół Sainte-Marie-Madeleine ukończony w 1524 roku . Prezentuje szczególnie jednorodny zespół dekoracji architektonicznych, malarskich i rzeźbiarskich z początków renesansu lotaryńskiego. Został zbudowany przez Nicole d'Apremont i jej męża, Philippe'a de Norroy, przedstawionego w witrażu z tyłu absydy. Wyposażony w wieżę z otworami strzelniczymi monitorującymi Mozę. Ołtarz i ołtarz z kamienia z 1530 r. oraz zestaw dwunastu renesansowych fresków.
- Pozostałości zamku Génicourt, datowany na XII th wieku.
Osobowości związane z gminą
Heraldyka
|
Herb | Gules a la Marie Madeleine Argent ze złotymi włosami, niosący dzbanek maści tego samego wydawcy grotu i zaczepiany o dwa kęsy srebra; , wódz ząbkowany Lub oskarżony o rozetę Sable tiercefeuille lub zaczepiony przez dwa kruki Gule. |
|---|---|---|
| Detale | Herb skomponowany przez RA Louisa i D. Lacorde zaproponował miastu w 2014 roku i czeka na adopcję. Reprezentacja Marie Madeleine jest to, że z prawej strony Tryptyk Braque przez Rogier van der Weyden (Luwr), a nie z figurą nadana Ligier Richier na prawo od ołtarza miejscowego kościoła, po lewej pomnik. |
Zobacz również
Bibliografia
- Michel Hérold, Kościół Génicourt-sur-Meuse i jego witraże w Kongresie Archeologicznym Francji. 149 th sesji. Trois-Évêchés i dawne Księstwo Baru . 1991 , s. 121-138, Francuskie Towarzystwo Archeologiczne , Paryż, 1995
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i referencje
Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
- Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- https://www.habitants.fr/meuse-55
- „ Typologia miejska/wiejska ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 30 marca 2021 r . ) .
- " gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 30 marca 2021 ) .
- „ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 30 marca 2021 r . ) .
- " Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r. " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 30 marca 2021 ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 30 marca 2021 ) .
- „ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 maja 2021 r. )
- IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
- „ Narodowy Spis wybranych przedstawicieli (RNE) - wersja z dnia 24 lipca 2020 ” na tym portalu danych publicznych państwa (dostęp 10 września 2020 ) .
- Organizacja spisu na insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- Marie-Claire Burnand – Gothic Lorraine – cz . 377-381 - Picard - Paryż - 1989 - ( ISBN 2-7084-0385-0 ) .
- Michel Hérold, „ Kościół Saint-Genicourt-sur-Meuse i jego witraże ”, Kongres Archeologiczny Francji , tom. 191 n O 49,1995, s. 121-138 ( czytaj online ).