Myotis myotis
Great Murine
Myotis myotis
Duży mysz
Myotis myotis ( Borkhausen , 1797 )
LC : Najmniejszy niepokój
Wielki Murin ( Myotis myotis ) jest gatunkiem z nietoperzy przedstawić w Europie .
Ta mysz jest aktywna tylko w nocy i przy łagodnej pogodzie.
Siedlisko i dystrybucja
The Great Murine występuje w całej Francji, a raczej w południowej Europie i na Bliskim Wschodzie .
Gatunek ten często bywa w miejscach zalesionych, ale z otwartymi przestrzeniami w pobliżu miejsc schronienia, dużych budynków lub jaskiń . Gatunek może wykorzystywać do zimowania stosunkowo ciepłe jaskinie , strychy lub jaskinie (kolonie samic i ich młodych), dziupli (samotne samce).
Gatunek często łączy się z małymi myszami, tworząc duże kolonie.
Opis gatunku
- Rozmiar: korpus od 11 do 14,5 cm
- Rozpiętość skrzydeł: 35 do 45 cm
- Waga: od 21 do 42 g
Reprodukcja
Dojrzałości płciowej jest nabywany 2-3 lata. Krycie odbywa się w okresie jesienno-zimowym, z opóźnionym zapłodnieniem i okresem ciąży 60–70 dni. Każda para rodzi tylko jedno młode rocznie, w czerwcu.
jedzenie
Gatunek ten żeruje głównie na nocnych lepidoptera , chrząszczach ( chrząszczach lub chrząszczach ziemnych ) chwytanych w locie lub na ziemi.
Migracja
Gatunek ten został poddany w laboratorium przez niemieckich naukowców fałszywemu polu magnetycznemu Ziemi (zmodyfikowanemu przez elektromagnesy , tak aby symulował pole odchylone o 90 stopni w kierunku wschodnim); duże myszy, których to dotyczyło, skierowały się następnie na wschód. Godne uwagi jest to, że efekt ten obserwuje się tylko około zachodu słońca. Dlatego wydaje się, że kompas magnetyczny tego gatunku jest w jakiś sposób „ zaklinowany ” w zależności od położenia słońca, co sugeruje, że zanieczyszczenie światłem może również wpływać na ten kompas (co pozostaje do wykazania).
Długość życia
Może żyć nawet 20 lat. Przewidywana długość życia prawdopodobnie nie przekracza 4-5 lat.
Zagrożenia i stan ochrony
Podobnie jak wszystkie nietoperze, gatunek ten zmniejsza się w większości swojego naturalnego zasięgu. Jest gatunkiem podlegającym ścisłej ochronie (we Francji zawsze i wszędzie, zgodnie z ustawą o ochronie przyrodyLipiec 1976). Jest wymieniony w załączniku II do dyrektyw europejskich (CE / 92/43) w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz w Konwencji bońskiej z23 czerwca 1979 w sprawie ochrony nietoperzy w Europie.
Gatunek ten jest klasyfikowany przez IUCN jako najmniejsza troska (LC ) .
Uwagi i odniesienia
- Dla nauki nr 391, maj 2010, sekcja aktualności, strona 8 Brief zatytułowany „Nietoperz kompasu” .
- Narodowe Muzeum Historii Naturalnej , s. 74.
- „ Fauna Fermanville Heath ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Na stronie internetowej gminy Fermanville.
- IUCN , konsultowany podczas aktualizacji zewnętrznego łącza
Linki zewnętrzne
- (w) Reference Animal Diversity Web : Myotis myotis (dostęp30 lipca 2013)
- (en) Reference Catalog of Life : Myotis myotis (Borkhausen, 1797) (skonsultowano15 grudnia 2020 r)
- (fr) Odniesienie CITES : takson Myotis myotis (na stronie internetowej francuskiego Ministerstwa Ekologii ) (dostęp26 maja 2015 r)
- (en) Fauna referencyjna Europaea : Myotis myotis (konsultacja w dniu30 lipca 2013)
- Odniesienie do INPN : Myotis myotis (Borkhausen, 1797)
- (fr + en) Odniesienie ITIS : Myotis myotis (Borkhausen, 1797) (skonsultowano30 lipca 2013)
- (en) Numer referencyjny NCBI : Myotis myotis (w tym taksony ) (skonsultowano30 lipca 2013)
- (en) Odniesienie do bazy danych Paleobiology : Myotis myotis Borkhausen 1797 (skonsultowano30 lipca 2013)
- (en) Odniesienie do uBio : Myotis myotis (Borkhausen, 1797) (skonsultowano30 lipca 2013)
- (en) Odniesienie IUCN : Myotis myotis species (Borkhausen, 1797) (skonsultowano26 maja 2015 r)
Bibliografia
- Narodowe Muzeum Historii Naturalnej , Notatniki siedliskowe Natura 2000: Znajomość i zarządzanie siedliskami i gatunkami interesującymi społeczność , t. 7, Paryż, La dokumentacja Française, 353 s. ( czytaj online ) , „Myotis myotis ( Borkhausen , 1797)”, s. 74-77