Stacja St Pancras

Saint Pancras
St Pancras International
Zdjęcie poglądowe artykułu Stacja St Pancras
Front ( revival ) hotelu St. Pancras Renaissance London , przylegającego do dworca.
Lokalizacja
Kraj Wielka Brytania
Gmina Londyn
Dzielnica Okręg Camden
Współrzędne geograficzne 51°31′48″ północ, 0°07′30″ zachód
Zarządzanie i działanie
Właściciel HS1 Sp.
Operator Sieć kolejowa
Kod UIC Proszę
Usługi Eurostar
East Midlands Railway , Thameslink , Southeastern
Charakterystyka
Pasy 15
Tranzyt roczny 35 984 000 podróżnych (2019)
Strefowy Strefa 1  (pl)
Wysokość 28 mln
Historyczny
Uruchomienie 1868
Architekt George Gilbert Scott

Stacja St. Pancras , oficjalnie London St Pancras International , nazwana na cześć obszaru St Pancras, w którym się znajduje, jest dworcem kolejowym w Londynie , między nowym budynkiem Biblioteki Brytyjskiej na zachodzie a stacją King's Cross do Wschód. Jest to stacja końcowa dla pociągów do iz East Midlands, a od

Stacja, zbudowany w XIX th  century, składa się z dwóch struktur wśród najbardziej znanym zbudowany w epoce wiktoriańskiej . Główna hala, znana jako Barlow Hall, nazwana na cześć jej projektanta, inżyniera Williama Henry'ego Barlowa , była największą jednoprzęsłową konstrukcją, jaką kiedykolwiek zbudowano w tym czasie. Przed tą salą znajdują się St Pancras Chambers , w których niegdyś mieścił się Midland Grand Hotel , jeden z najbardziej imponujących przykładów wiktoriańskiej architektury gotyckiej, autorstwa architekta George'a Gilberta Scotta .

Od 14 listopada 2007 r., historyczna hala została dodana do nowoczesnej rozbudowy, a dworzec staje się również londyńskim dworcem kolejowym linii dużych prędkości HS1 , do której odjeżdżają pociągi Eurostar . Linia ta obsługuje również dwie nowe stacje w pobliżu Londynu, Ebbsfleet international , zlokalizowane w Kent , graniczące z autostradą M25 i w pobliżu stacji Northfleet oraz miast Dartford i Gravesend, a także stacji Stratford International , na północno-wschodnich przedmieściach, która graniczy z Wioska Olimpijska 2012.

Koniec East Midlands . Pociągi obsługiwane przez firmę East Midlands Railway, obsługujące obszary Midlands i Yorkshire , w tym miasta Luton , Bedford , Kettering , Wellingborough , Market Harborough , Leicester , Loughborough , Beeston  (w) , Nottingham , Long Eaton , Derby , Chesterfield i Sheffield . Inne usługi East Midlands Railway  (en) ze stacji St Pancras obsługują Burton upon Trent , Leeds , Barnsley , Scarborough i York .

Sytuacja

Stacja jest ograniczona od południa Euston Road , starym hotelem Midland Grand . Od zachodu stacja graniczy z Midland Road i nową Biblioteką Brytyjską . Na wschodzie stacja jest ograniczona Pancras Road i King's Cross Station, a od północy kompleksem kolejowym na skrzyżowaniu linii kolejowych i Kanału Regenta .

Aby pomieścić stosunkowo długie pociągi Eurostar , pozostając przystankiem niektórych połączeń krajowych, dworzec został rozbudowany o dużą konstrukcję dachową. Trzynaście rozbudowanych doków jest wykorzystywanych przez usługi East Midlands (doki 1-4), usługi Eurostar (doki 5-10) oraz w 2009 r. południowo - wschodnie połączenia dużych prędkości do Kent ( doki 5-10) .11-13). Thameslink korzysta z dwóch platform znajdujących się pod stację, oznaczoną A i B, zbudowany w pobliżu Midland Road, w ramach rozszerzonego części stacji.

Perony Eurostar znajdują się w hali Barlowa i zajmują dużą część rozbudowywanego dworca. Platformy te nie zajmują całej Hali Barlowa, część tej hali stała się obszarem handlowym (zwanym "Arcade"). Biegnie przez całą długość hali. Poniżej peronów Eurostar znajdują się poczekalnie oraz odprawa celna przylotów i odlotów.

Południowy kraniec Arcade łączy stację ze stacją metra King's Cross St Pancras .

Te różne perony są również dostępne z końca hali Barlowa i początku rozbudowy dworca, korytarzem zwanym „Rynek”, który biegnie ze wschodu na zachód. Piesi mogą wejść przez wschodni koniec korytarza. Dziś obok tego wejścia budowany jest tunel, który połączy stację Saint-Pancras, stację King's Cross i stację metra.

Na południowym krańcu najwyższego piętra stacji znajduje się 30-metrowa, 20-tonowa statua z brązu o nazwie The Meeting Place , zaprojektowana przez brytyjskiego artystę Paula Daya i mająca na celu przywołanie romansu podróżniczego. W pobliżu pomnika Jana Betjeman , najwyraźniej patrząc ze zdziwieniem dach Barlow potwierdza sukces kampanii, aby zapisać stację w XX -tego  wieku .

Historyczny

Wymóg nowej stacji

Budowa dworca została zlecona przez Midland Railway . Przed rokiem 1860 firma odbyła wiele podróży do Midlands i północnego Londynu, ale nie miała własnego dostępu do stolicy. Od 1840 r. pociągi Midlands do iz Londynu kursowały ze stacji Euston, korzystając z sieci Londynu i północno-zachodniego  (w) przez skrzyżowanie w Rugby . Zatłoczenie i opóźnienia na południe od Rugby szybko stały się głównym nurtem w miarę rozwoju usług.

Nowa linia londyńska została zaproponowana około 1845 roku, pod koniec okresu spekulacyjnego, który później nazwano manią kolejową . Great Northern Line została zatwierdzona przez parlament w 1846 roku, a skrzyżowanie z Leicester do Hitchin przyznano Midland Railway w 1847 roku. Podczas budowy Great Northern Line, skrzyżowanie Center zostało po prostu porzucone w 1850 roku z powodu problemów finansowych. Presja komercyjna w Leicestershire , Northamptonshire i Bedfordshire, w szczególności ze strony Williama Whitbreada, który był właścicielem około 12% gruntów, na których przebiegałaby linia, ożywiła badania nad powiązaniem. Linia została ponownie przedstawiona Parlamentowi i zatwierdzona w 1853 r. Budowa rozpoczęła się szybko, ale nie została przeprowadzona na pełnych obrotach: linia została otwarta w połowie 1857 r. Midland Railway miał zapewnioną eksploatację przez siedem lat przez minimum 20 000  £ rocznie. Midland Railway miał teraz dwa połączenia do Londynu, przez Euston i King's Cross, a ruch szybko rośnie, zwłaszcza w przypadku handlu węglem, przy czym Midland Railway przewoził około jednej piątej londyńskiego węgla przed 1852 rokiem.

W połowie 1862 roku, w związku z ogromnym ruchem podczas II Targów Światowych (1862), firmy Great Northern i Midland osiągnęły granicę przepustowości linii. Był to decydujący czynnik dla Midland w budowie własnej linii 49,75 mil (80  km ) z Bedford do Londynu, która rozpoczęła się wPaździernik 1862. Jednak Midland kupił już dużą część ziem parafii Saint-Pancras od 1861 roku.

Saint-Pancras było niezbyt zachęcającym obszarem, ze swoimi niesławnymi slumsami. Inne zabytki w okolicy to Fleet River i Regent's Canal Covered, gazownia i stary kościół z dużym cmentarzem. Jako końcowy odcinek Midland Railway wybrała miejsce przylegające do nowej drogi (później nazwanej Euston Road  (w) ) ograniczonej przez to, co jest obecnie Midland Road i Pancras Road, kilkaset jardów na wschód od stacji Euston i bezpośrednio na zachód od stacji King's Cross . Pierwotny plan zakładał poprowadzenie torów podejściowych do stacji pod kanałem w tunelu, choć obecność cmentarza i gazowni stanowiła dodatkowe utrudnienie. Miejsce to zajmowały domy Somers Town i slumsy Agar Town  (w) . Właściciele sprzedali teren za 19.500  funtów, posprzątali i wysiedlili mieszkańców bez odszkodowania za dodatkowe 200  funtów . Kościół został zburzony i za 12 000 funtów wybudowany  w 1868 roku w Kentish Town . Zburzony kościół św. Łukasza został odbudowany kawałek po kawałku w 1867 roku jako kościół kongregacyjny w Wanstead i nadal stoi (obecnie United Reformed ).

Firma zamierzała połączyć teren przez tunel pod Euston Road (oddział St Pancras) z nową linią Metropolitan , otwartą w 1863 roku, obejmującą od stacji Paddington do stacji Farringdon , tworząc drogę do Kent .

projekt i konstrukcja

Nachylenie i nieregularny kształt lokalizacji sprawiały pewne problemy, ale architekci byli zdeterminowani, aby swoim nowym dworcem zaimponować Londynowi. Mogli zobaczyć ozdoby stacji Euston ze słynnym łukiem  (w)  ; sukces stacji King's Cross dzięki Lewisowi Cubittowi  ; innowacje projektowe z żelaza i szkła przyjęte przez Brunela na stacji Paddington  ; i, co ważne, proste projekty dużego dachu, który John Hawkshaw  (w) zbudował na Charing Cross i Cannon Street .

Wstępny plan stacji przedstawił William Henry Barlow , Inżynier Konsultant ds. Wnętrz. Rozpiętość pojedynczy dach z 74 metrów, największy zbudowany do tej pory, została przyjęta ze względów czysto ekonomicznych do maksymalnego wykorzystania przestrzeni make bez przeszkód (konstrukcja dachu była współpraca między Barlow i Rowland Mason Ordish ). W planie uwzględniono przestrzeń na hotel poprzeczny, który został zaakceptowany na początku 1865 roku.

Zorganizowano konkurs na projekt budynków i hotelu dworca w Krakowiemaj 1865. Do rywalizacji zaproszono jedenastu architektów, którzy w sierpniu przedstawili swoje projekty. WStyczeń 1866, wybrano neogotycki projekt ceglany George'a Gilberta Scotta. Wybór wzbudził pewne obawy, po części dlatego, że projekt Scotta za 315 000  funtów był zdecydowanie najdroższy. Splendor fasady Scotta zrobił wrażenie na architektach, pozwalając im prześcignąć wszystkie inne stacje w stolicy. Cięcia budżetowe wymusiły uproszczenie kilku elementów elewacji, ale oryginalny projekt był w dużej mierze respektowany.

Budowę dworca, nie licząc dachu, który był przedmiotem odrębnego kontraktu, oszacowano na 310 tys. funtów, a po pewnych problemach oferta braci Waring na 320 tys. funtów została przyjęta. Dach wykonała firma Butterley Company  (w) za 117 000 funtów. Prace rozpoczęły się jesienią 1864 roku od tymczasowego mostu nad kanałem i wyburzenia dzielnic Somers Town i Agar Town  (w ) . Budowa fundamentów stacji rozpoczęła się dopieroLipiec 1866 liczne były również opóźnienia spowodowane problemami technicznymi, zwłaszcza w konstrukcji dachu.

Cmentarza stwarza problemy - główną linię musi przejść nad nim mostu wiązki, a linia metra poniżej w tunelu. Budowa tunelu została szczególnie opóźniona przez obecność rozkładających się szczątków ludzkich i licznych trumien oraz pojawienie się przypadków cholery . Mimo to połączenie zostało zrealizowane przezStyczeń 1867.

Firma miała nadzieję ukończyć większość podstawowych budynków do miesiąca by Styczeń 1868. Dworzec towarowy w mieście Agar Town otrzymał swój pierwszy pociąg wwrzesień 1867, ale obsługa pasażerów (na linii metra) dopiero się rozpoczęła Lipiec 1868. Stacja nie została jeszcze zakończona, kiedy został otwarty w dniu 1 st  października . Pierwszy pociąg, do Manchesteru , kursował non-stop z Kentish Town do Leicester - najdłuższa podróż non-stop na świecie na 97 mil (156 kilometrów). Prace wewnętrzne nad hotelem rozpoczęły się dopiero w 1868 roku. Zaprojektowany przez architekta George'a Gilberta Scotta, hotel został otwarty dla gości w dniu5 maja 1873 r.. Całkowity koszt budynku wyniósł 438 000  funtów .

Budynek hotelu jest w stylu neogotyckim , z polichromią ze względu na połączenie cegły i kamienia. Jest luźno inspirowany ceglanym gotykiem Europy Północnej, Holandii i Flandrii (co pokazują schodkowe szczyty ), cegła, która znajduje się również w Anglii w niektórych późnogotyckich budynkach w stylu Tudorów . Zauważamy również elementy dekoracyjne z ceglanego gotyku włoskiego ( Mantua , Wenecja czy Siena). To w połączeniu z formami od klasycznego gotyckiego XIII -go  wieku, francuskim i angielskim. W związku z tym zawiera gotyckie elementy architektoniczne z kilku okresów i krajów i nie próbuje przyjąć czysto angielskiego stylu narodowego, w przeciwieństwie do innych neogotyckich budynków budowanych w tym czasie w Anglii. Wieża zegarowa, jak Big Ben z parlamentu zbudowany kilka lat temu, zainspirowany średniowiecznych dzwonnic, podobnie jak Ypres , Toruniu czy Gdańsku . Możemy ewentualnie nawiązać połączenie z berlińskim ratuszem, który powstał w 1861 roku i korzysta z tych samych odniesień. Dzięki temu eklektycznemu podejściu architektonicznemu Scott planował wydobyć nowy styl.

Schyłek XX th  wieku

XX th  wieku nie była korzystna dla stacji. Ustawa o kolei z 1921 r. wymusiła połączenie London Inland Railway z North West Railway (LNWR) w Londynie i Scottish Railway (LMS), a LMS przyjęła stację LNWR Euston jako główną stację końcową w Londynie.

Hotel został zamknięty w 1935 roku, a później budynek służył jako biura. W czasie II wojny światowej niemieckie samoloty wyrządziły stacji poważne uszkodzenia.

Nacjonalizacja LMS w ramach British Rail spowodowała dalszą racjonalizację usług działających w północnym Londynie. Stacja St Pancras jest uważana za zbędną i podjęto kilka prób zamknięcia stacji. Otwarcie Thameslink w 1988 usunęło większość pozostałych usług podmiejskich do St Pancras, ale stacja nadal obsługuje Leicester, Nottingham i Sheffield. Było to jednak tylko kilka pociągów na godzinę, przez co stacja była niewykorzystana i pusta.

W 1962 roku propozycja zburzenia hotelu (do dziś znanego jako Chambers of St. Pancras) wywołała silny, ale skuteczny sprzeciw. Wmaj 2007, na jednym z peronów stacji Saint-Pancras wzniesiono pomnik Jana Betjemana w związku z jego akcją ratowania fasady. W latach 80. budynek hotelu pozostał pusty . Hotel stał się popularnym miejscem produkcji filmowych i telewizyjnych.

Po prywatyzacji British Rail, usługi Saint Pancras zostały licencjonowane do krajowego oddziału Midlands Mainline w 1996 roku.

XXI th  wieku przynosi nową rolę na St Pancras

XXI th  wieku przynosi nową rolę na St Pancras. Pierwotny plan połączenia kolejowego w tunelu pod kanałem La Manche zakładał stworzenie tunelu gdzieś na południowy wschód od Londynu i podziemnej pętli w pobliżu stacji King's Cross.

Jednak z powodu opóźnień w planach i chęci poselskiego parlamentu Michaela Heseltine'a do urbanizacji Londynu, dokonano zmiany trasy, z nową linią zbliżającą się do Londynu od wschodu. To otworzyło możliwość ponownego wykorzystania stacji St Pancras jako stacji końcowej z dostępem przez północny Londyn.

Pomysł został odrzucony w 1994 roku przez sekretarza transportu Johna MacGregora jako trudny do zbudowania. Jednak pomysł wykorzystania stacji St Pancras jako nowej pętli został utrzymany, choć połączony 20  km tunelami zbudowanymi w Dagenham przez Stratford.

London and Continental Railways (LCR), która powstała podczas prywatyzacji British Rail, została wybrana przez rząd brytyjski w 1996 roku do podjęcia przebudowy stacji St Pancras, a także budowy tunelu kolejowego pod kanałem na stacji oraz modyfikacja brytyjskich akcji spółki Eurostar, Eurostar UK.

LCR staje się właścicielem stacji Saint-Pancras od czasu prywatyzacji British Rail. Trudności finansowe w 1998 r. i upadek sektora kolejowego w 2001 r. spowodowały rewizję planów odbudowy, ale LCR pozostaje właścicielem stacji Saint-Pancras.

Przebudowa stacji of

Niezbędne było przystosowanie się do pociągu 400  m Eurostar oraz zapewnienie możliwości dla istniejących pociągów (Midlands) oraz usług oferowanych na linii kolejowej z dużą prędkością. Istniejąca hala dworca została przedłużona w kierunku północnym o nowy kryty hangar. Stacja miała mieć 13 peronów. W związku z tym usługi do Midlands korzystałyby z doków położonych na zachodzie, usługi Eurostar korzystałyby z doków środkowych, które jako jedyne rozciągałyby się do istniejącej hali, a szybkie połączenia do Kent zajmowałyby platformy zlokalizowane na wschodzie. . Stacja posiada również pasaż handlowy.

Równolegle do rozbudowy stacji w latach 2004–2005 zbudowano stację podziemną dla Thameslink. Stacja ta została później przystosowana do udostępnienia Saint-Pancras własnych peronów do tej usługi, ale początkowo nie przeznaczono żadnych środków na tę pracę.

W 2005 roku przeprowadzono również renowację starego hotelu, który stanie się hotelem pięciogwiazdkowym i zajmie dużą część pierwotnego hotelu, a zostanie otwarty w 2009 roku. Umeblowane zostaną również apartamenty, które zajmą większą część hotelu. 'hotel.

W 2006 roku przeznaczono środki na budowę peronów na stacji St Pancras dla Thameslink. W ten sposób stacja King's Cross Thameslink zostanie zamknięta, a nowy przystanek znajdzie się w Saint-Pancras.

Otwarcie międzynarodowej stacji

4 września 2007 r., pierwszy pociąg Eurostar do stacji Saint-Pancras wyjechał ze stacji Paris-Nord na łączny czas podróży 2 godz. 3 min.

Z 30 października na początku miesiąca listopad 2007, Eurostar przeprowadziła program badań, w których uczestniczyło 6000 osób, a pasażerów podczas odprawy bagażowej, kontroli, imigracji i obyczajów. Każdy z nich wykonał trzy podróże w obie strony ze stacji St Pancras do wejścia do tunelu pod Londynem (odległość mniej niż 1  km ).

Stacja St Pancras została oficjalnie ponownie otwarta jako St Pancras International we wtorek6 listopada 2007, przez Jej Wysokość Królową Elżbietę II w towarzystwie męża, księcia Filipa, księcia Edynburga .

Usługi Eurostar via w High Speed 1 rozpoczęła14 listopada 2007 r..

Stacja jest zasadniczo zaprojektowana, ale perony na południowym wschodzie dla szybkiego łącza do Kent pozostaną niezajęte do 2009 roku.

W tym samym miesiącu Midland Mainline zmienił firmy na East Midlands .

Nowe doki Thameslink zostały otwarte w dniu9 grudnia 2007 r.Pod stacją St. Pancras i starą stacją King's Cross Thameslink  (w) została zamknięta.

Pociągi ze stacji Saint Pancras

Pociągi East Midlands (od listopada 2007)

Od 11 listopada 2007 r., St. Pancras jest końcem głównej linii wewnętrznej, East Midlands , która ma trasy do regionów Midlands i Yorkshire (Anglia). Obsługiwane miasta to Luton , Bedford , Wellingborough , Kettering , Market Harborough , Leicester , Loughborough , Nottingham , Derby , Chesterfield i Sheffield . Okazjonalne pociągi jeżdżą również do Burton upon Trent (Trent), Lincoln , Skegness , Barnsley , Doncaster , Wakefield , Leeds , Scarborough i York .

Perony znajdują się w przedłużeniu stacji, na górnym poziomie i są dostępne windą lub schodami ruchomymi (perony 1, 2, 3 i 4).

Istnieją cztery połączenia godzinowe (dwa bystrza, dwa przystanki) do Leicester , półgodzinne połączenia do Nottingham , półgodzinne połączenia do Derby (z możliwością przedłużenia do Sheffield ) i inne dla osób dojeżdżających do pracy między Kettering i Londynem .

godziny Miejsce docelowe Zatrzymuje się Trwanie
XX: 00 Corby Luton, Bedford, Wellingborough, Kettering 1h 40
XX: 15 Nottingham Market Harborough, Leicester, East Midlands Parkway 1h 44
XX: 25 Sheffield Leicester, Loughborough, East Midlands Parkway, Long Eaton, Derby, Chesterfield 2h 27
XX: 30 Nottingham Luton Airport Parkway, Bedford, Wellingborough, Kettering, Market Harborough, Leicester, Loughborough, Beeston 1h 56
XX: 55 Sheffield Leicester, Derby, Chesterfield 2h 7

Istnieją również inne pociągi:

Eurostar (od 14 listopada 2007)

Od 14 listopada 2007 r.Stacja St Pancras to nowy punkt przylotów i odjazdów pociągów Eurostar . Od teraz kursują tam pociągi dużych prędkości łączące Paryż , Brukselę i Londyn (perony 5, 6, 7, 8, 9 i 10). To dla stacji Waterloo koniec przylotów pasażerów przez Eurostar. Tej zmianie stacji towarzyszy również skrócenie czasu podróży, ponieważ Paryż i Londyn oddalone są od siebie tylko o 2 godz. 15, ale także Brukselę i Londyn dzieli od siebie tylko 1 godz. prędkość Eurostar, która jest obecnie zwiększona do 300  km/h na całej linii, z wyjątkiem przejazdu przez tunel pod kanałem, gdzie prędkość pozostaje ograniczona do 160  km/h .

Przypomnijmy, że stacja Saint-Pancras wymagała 6 lat renowacji, która kosztowała około 1,2 miliarda euro. Arcydzieło wiktoriańskiej architektury, stacja składa się z ogromnego szklanego dachu, pod którym podróżnicy z zagranicy mogą cieszyć się targiem i luksusowymi butikami, nie zapominając o obecności „baru z szampanem” uważanego za najdłuższy w Europie z ladą ponad 90 metrów.

Stacja Saint-Pancras jest obecnie codziennie połączona z następującymi kontynentalnymi stacjami europejskimi: Paris-Nord , Calais - Fréthun , Lille-Europe , Bruxelles-Midi , Rotterdam-Central , Amsterdam-Central .

Thameslink (od grudnia 2007)

Thameslink to brytyjska koncesja kolejowa zlokalizowana w rejonie Londynu . Ma 225  km linii i 50 stacji wzdłuż osi północ-południe między Bedford i Brighton przez Londyn . Jest to ważny obszar na przedmieściach Londynu, który pełni rolę regionalnej sieci ekspresowej i dodatkowo obsługuje lotniska Gatwick i Luton . Roczny ruch wynosi około 40 milionów podróżnych.

Linia została ponownie otwarta w 1988 roku po pół wieku zamknięcia, a sieć Thameslink uruchomiona w maj 1990. Północna część sieci zastępuje usługi „Bedpan” łączące Bedford ze stacją St Pancras i pożycza linię Midland Main Line  (en) . Stacje zlokalizowane w centrum Londynu to: King's Cross Thameslink  (w) , London Bridge , Farringdon , City Thameslink i Blackfriars .

W ramach projektu Thameslink 2000  (w) 800 mln funtów wydano na rozbudowę sieci do 169 stacji, w tym wymianę stacji King's Cross Thameslink  (w) na nowe obiekty w nowej stacji Saint-Pancras. Program zaproponowany w 1991 roku został zatwierdzony w 1999 roku, a prace rozpoczęły się w 2001 rokustyczeń 2003 plany pracy pod stacją Saint-Pancras w 2004 roku.

9 grudnia 2007 r., Thameslink po raz kolejny obsługuje międzynarodową stację Saint-Pancras, zdobywając perony A i B znajdujące się pod stacją.

Thameslink umożliwia więc pasażerom podróż do Bedford , Luton lub St Albans w północnej Anglii, ale także na lotniska Wimbledon , Croydon i Brighton , Gatwick i Luton .

Koncesja, początkowo powierzona First Capital Connect w 2007 roku, jest obecnie obsługiwana, a od 2014 roku przez Thameslink .

Pociągi południowo-wschodnie (od grudnia 2009)

Od grudzień 2009, Że Południowo Pociągi , z nowymi Hitachi Class 395 zestawów, które mogą osiągnąć prędkość maksymalną z 225  km / h , oferują szybkich połączeń krajowych do Kent (Canterbury, Dover, Folkestone, Ashford) na linii High Speed 1 , w z peronów 11, 12 i 13.

W ten sposób podróżni zobaczą skrócenie czasu podróży. Przejazd z Ashford do St Pancras zajmuje (na przykład) tylko 37 minut .

godziny Miejsce docelowe Zatrzymuje się Czas podróży
XX: 12 Klasztor w Dover (Dover) Stratford International, Ebbsfleet International, Ashford International, Folkestone West, Folkestone Central 1h 09
XX: 25/28 Faversham Stratford International, Ebbsfleet International, Gravesend, Strood, Rochester, Chatham, Gillingham (Kent), Rainham (Kent), Sittingbourne 1h 05
XX: 42 Margate Stratford International, Ebbsfleet International, Ashford International, Canterbury West, Ramsgate, Broadstairs 1h 28
XX: 55 Faversham Stratford International, Ebbsfleet International, Gravesend, Strood, Rochester, Chatham, Gillingham (Kent), Rainham (Kent), Sittingbourne 1h 05

Synteza


Pochodzenie Poprzedni przystanek Pociąg Następny przystanek Miejsce docelowe
Stacja końcowa Stacja końcowa Eurostar Ebbsfleet-International
lub Ashford-International
lub Paris-Nord
Paryż-Północ
Stacja końcowa Stacja końcowa Eurostar Lille-Europe
lub Bruksela-Midi
Amsterdam-Central
Stacja końcowa Stacja końcowa Eurostar Ebbsfleet-International
lub Ashford-International
lub Calais - Fréthun
lub Lille-Europe
lub Bruxelles-Midi
Bruksela godzina dwunasta
Stacja końcowa Stacja końcowa Eurostar Ebbsfleet-Międzynarodowy Marne-la-Vallée - Chessy
Stacja końcowa Stacja końcowa Eurostar
(sezonowo: zima)
Ashford-Międzynarodowy Bourg-Saint-Maurice
 
Doki Przeznaczenie Operator Cele podróży
1 do 4 Krajowe MML Pociągi East Midlands  (pl) Corby, Leicester, Nottingham, Derby, Lincoln, Sheffield, Leeds...
5 do 10 HS1 Międzynarodowy Eurostar Calais-Fréthun, Lille, Paryż, Bruksela  itd.
11 do 13 Krajowy HS1 południowo-wschodnia Chatham, Faversham, Ashford, Folkestone, Dover, Ramsgate i Margate
A i B Thameslink Pierwszy Capital Connect na północy: St Albans, Luton i Bedford
na południu: Sutton, Sevenoaks i Brighton

Korespondencja

Stacja St Pancras ma dobre położenie geograficzne, ponieważ umożliwia połączenie z północno-wschodnią Anglią na stacji King's Cross ( Leeds o 2:25, Newcastle o 3:00, Edynburg o 4:15), z północno-zachodnim na stacji Euston, która obsługuje północny zachód ( Birmingham o 1:30, Manchester o 2:10, Liverpool o 3 w nocy i Glasgow o 5 rano), ale także z Londynem, ponieważ stacja obsługuje 6 linii metra.

Aby zwiększyć przepustowość stacji do obsługi większej liczby pasażerów po otwarciu linii High Speed ​​1 , stacja metra przeszła gruntowną przebudowę. Rozbudowany dworzec posiada trzy sale biletowe.

Przyszły rozwój stacji

Midland Grand Hotel, nowy hotel

W 2011 roku nowy hotel Midland Grand Hotel  (w) zostaje ponownie otwarty. Pięciogwiazdkowy hotel, należący do amerykańskiej grupy Marriott International .

Saint-Pancras, koniec oszczepu olimpijskiego

Eurostar było zatrzymać się w Stratford International, ( 1 st  zatrzymać po Saint-Pancras), w następstwie rozszerzenia Docklands Light Railway (DLR), aby zapewnić połączenie pomiędzy służbami międzynarodowymi (Eurostar) i regionalnych w Stratford dworca , ale ta usługa będzie nigdy Przeprowadzono. Rozszerzenie DLR zakończyło się w 2011 roku, przed Igrzyskami Olimpijskimi w Londynie.

Podczas Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku St Pancras był końcową stacją Olympic Javelin z autobusem wahadłowym zaprojektowanym do transportu widzów z Parku Olimpijskiego w Stratford i centrum Londynu w ciągu siedmiu minut.

Konkurs na Eurostar

Niemieckie pociągi ICE (Inter-City Express) mogłyby oferować usługi na stacji Saint-Pancras, w szczególności od czasu liberalizacji sieci kolejowej w 2010 roku (zgodnie z dyrektywami europejskimi gwarantującymi większą konkurencję).

Rzeczywiście, dwie linie lotnicze Air France-KLM i Deutsche Bahn wyraziły chęć wykorzystania tych nowych przepisów do oferowania nowych usług do Anglii za pośrednictwem linii High Speed ​​1 .

W grudzień 2009, Deutsche Bahn uzyskała zezwolenie na prowadzenie pociągów Intercity-Express (ICE 3M) w Anglii i przejeżdżanie nimi przez tunel pod kanałem La Manche .

W luty 2010, lokalni radni Kent i Pas-de-Calais ogłosili, że są za utworzeniem „metra” między stacjami Londyn i Lille: pomysłem usługi metra „TransManche”…

Usługa rozpocznie się w Lille Europe i zatrzyma się w Calais-Fréthun, Ashford International i Stratford International, a następnie dotrze do London-Saint Pancras. Rzeczywiście, od czasu otwarcia linii High Speed ​​​​1 stacje Ashford i Calais są słabo obsługiwane, z nieregularnymi rozkładami jazdy.

Wielka północna

W ramach programu Thameslink usługi linii East Coast Main Line i Great Northen (dwie koncesje, które są również częścią First Capital Connect) zostaną połączone z torem Thameslink. Obecnie usługi te kończą się na stacji King's Cross. Wgrudzień 2016, oczekuje się, że przejadą przez stację St. Pancras Thameslink.

Stacja Saint-Pancras i kino

Uwagi i referencje

Tłumaczenie

Zobacz również

Powiązany artykuł

Link zewnętrzny