Fuerza Aérea Argentina | |
Odznaka argentyńskich sił powietrznych | |
kreacja | 1945 obecne |
---|---|
Kraj | Argentyna |
Wierność | Prezydent Argentyny |
Zatkany | Fuerza Aérea Argentina |
Rodzaj | Siły Powietrzne |
Efektywny | 14,600 |
Jest częścią | Argentyńskie siły zbrojne |
Stary nominał | Escuela Militar de Aviación |
Zabarwienie | |
Rynek | Alas Argentinas |
Rocznica | 10 sierpnia |
Ekwipunek | 177 samolotów |
Wojny | Wojna o Falklandy |
oficer dowodzący | Generał broni Mario Miguel Callejo |
La Fuerza Aérea Argentina (w skrócie FAA ) to siły powietrzne argentyńskich sił zbrojnych . Jego urodziny są 10 sierpnia, a naczelnym dowódcą jest prezydent Argentyny.
Historia Sił Powietrznych Argentyny zaczyna się wraz z utworzeniem Szkoły Lotnictwa Wojskowego ( Escuela Militar de Aviación ) 10 sierpnia 1912 r. Wśród pionierów argentyńskiego lotnictwa było kilku oficerów, w tym Jorge Newbery , były oficer marynarki argentyńskiej . Szkoła zaczęła zwracać się do kilku pilotów wojskowych, którzy uczestniczyli w kamieniach milowych argentyńskiego lotnictwa, takich jak przekroczenie gór Kordyliery Andów .
W 1927 r. Utworzono Dirección General de Aeronáutica (Generalna Dyrekcja Aeronautyki) w celu koordynowania krajów lotnictwa wojskowego. W tym samym roku Fábrica Militar de Aviones powstała w Córdoba , który stałby się serce przemysłu lotniczego w kraju.
Natychmiast po zakończeniu II wojny światowej argentyńskie siły powietrzne rozpoczęły proces modernizacji, integrując samoloty, takie jak myśliwiec Gloster Meteor , stając się w ten sposób pierwszą siłą powietrzną Ameryki Łacińskiej, wyposażoną w samoloty odrzutowe. Argentyńczycy, we współpracy z niemieckimi technikami, zaczęli również opracowywać własne samoloty, takie jak Pulqui I i Pulqui II.
W 1952 roku loty argentyńskich sił powietrznych zaczęły służyć pierwszym bazom naukowym na Antarktydzie , rozszerzeniu jego działalności na Antarktydzie na kontynencie oraz ustanowieniu bazy Marambio na25 września 1969.
Lotnictwo brało udział w przewrotach wojskowych, aw rewolucji wyzwoleńczej 1955 r. Lub 16 czerwca samoloty zbombardowały Place de Mai w Buenos Aires.
Podczas wojny o Falklandy przeciwko Wielkiej Brytanii w 1982 roku stracił 75 samolotów i 25 helikopterów. Podczas konfliktu zginęło 55 członków. W związku z gwałtownym pogorszeniem się stanu gospodarki narodowej i utratą zaufania politycznego do wojska , siłom powietrznym odmówiono środków niezbędnych do uzupełnienia strat bojowych.
Dostawy nowoczesnych myśliwców były ograniczone, ponieważ Stany Zjednoczone nałożyły embargo na broń w 1978 roku za łamanie praw człowieka . Były dalsze ograniczenia, kiedy Wielka Brytania nałożyła embargo na broń w 1982 roku. Jedynymi myśliwcami, jakie argentyńskie siły powietrzne mogły otrzymać, były: 10 Mirage 5P , przekazanych z Peruwiańskich Sił Powietrznych , 19 Mirage IIICJ z izraelskich sił powietrznych , weterani Six Day War i 2 dwumiejscowy Mirage IIIB szkolenie francuskich sił powietrznych . W 1994 roku Stany Zjednoczone zaproponowały alternatywną ofertę na modernizację 36 byłych samolotów USMC A-4M Skyhawks , w ramach kontraktu o wartości 282 milionów dolarów realizowanego przez Lockheed Martin , Lockheed Martin A-4AR Fightinghawk w okresie eksploatacji w 1997 roku.
W 1989 roku Menem został wybrany na prezydenta Argentyny i szybko ustanowił zagraniczną politykę proamerykańską, która pozwoliła temu krajowi uzyskać status głównego sojusznika spoza NATO . Jednak mimo poprawy sytuacji gospodarczej kraj nadal nie miał wystarczających środków na zakup nowoczesnych myśliwców, takich jak Mirage 2000 .
Argentyńskie Siły Powietrzne wspierają misje pokojowe pod egidą ONZ na całym świecie. W ten sposób Boeing 707 został wysłany w celu wsparcia krajów zjednoczonych przeciwko Irakowi podczas wojny w Zatoce Perskiej w 1991 r. Od 1994 r. Kontyngent Narodów Zjednoczonych (UNFLIGHT) na Cyprze znajduje się pod dowództwem Argentyńczyków. Również od 2005 r. Argentyńskie siły powietrzne wysyłają na Haiti helikoptery Bell 212 w ramach mandatu ONZ.
Główne obawy argentyńskich sił powietrznych w latach 2010 to stworzenie sieci radarów kontrolujących przestrzeń powietrzną kraju, wymiana całej floty samolotów bojowych ( Mirage III , IAI Dagger przeszedł na emeryturę w listopadzie 2015 r., Mirage 5, który już nie latać od 2006 r., Lockheed Martin A-4AR Fightinghawk z zaledwie 4 operacyjnymi samolotami na początku 2018 r.) oraz integrację nowych technologii.
Argentyńskie Siły Powietrzne to jedna z trzech gałęzi argentyńskich sił zbrojnych , mająca równy status z armią i marynarką. Prezydent Argentyny jest naczelnym dowódcą sił powietrznych oraz innych rodzajów sił zbrojnych.
Na czele Sił Powietrznych stoi Szef Sztabu Generalnego ( Jefe del Estado Mayor General ), mianowany i odwoływany bezpośrednio przez Prezydenta.
Personel dowodzenia jest odpowiedzialny za szkolenie, edukację, kapitulację i ochronę sił powietrznych. Pod kontrolą personelu dowództwa lotnictwa wojskowego znajdują się szkoły (kształcące przyszłych oficerów lotnictwa).
Urządzenia w służbie w 2016 roku to:
Samolot | Pochodzenie | Rodzaj | Czynny | Wersje | |
---|---|---|---|---|---|
Samoloty szturmowe | |||||
FMA IA-58 Pucará | Argentyna | Samoloty szturmowe | 32 | Modernizacja planowana na 2021 rok pod nazwą IA-58H Fenix | |
Lockheed Martin A-4AR Fightinghawk | Stany Zjednoczone | Samoloty szturmowe | 25 | 4 są obecnie wdrażane z powodu braku części zamiennych | |
Samolot transportowy | |||||
Boeing 737-700 | Stany Zjednoczone | Samolot transportowy | 0 + 1 | Używany samolot dostarczono w kwietniu 2021 roku | |
Lockheed C-130 Hercules | Stany Zjednoczone | Samolot transportowy | 3 | C-130H | |
Embraer KC-390 | Brazylia | Samolot transportowy | 0 + 6 | ||
Fokker F28 | Holandia | samoloty do transportu personelu | 3 | ||
Fokker F27 | Holandia | samoloty do transportu personelu | 1 | Wycofany w listopadzie 2016 r | |
Cysterna | |||||
Lockheed Martin KC-130 | Stany Zjednoczone | Cysterna | 2 | ||
Samolot obserwacyjny | |||||
Bombardier U-35 Learjet | Stany Zjednoczone | taktyczne i przedstrategiczne samoloty rozpoznawcze | 4 | ||
Samolot szkoleniowy | |||||
Beechcraft T-34 Mentor | Stany Zjednoczone | główny samolot szkoleniowy | 10 | ||
Beechcraft T-6 Texan II | Stany Zjednoczone | samolot szkoleniowy | 0 + 4 (12) | Zakup 4 w kwietniu 2017, planowany 12. Dostawa od kwietnia 2018 r | |
Powiatowa Kłodzka 312 | Brazylia | Samolot szkoleniowy | 14 | Zostanie zastąpiony przez T-6 Texan II | |
Grob G 120TP (en) | Niemcy | Samolot szkoleniowy | 10 | ||
FMA IA 63 Pampa (en) | Argentyna | Zaawansowany samolot szkoleniowy | 18 | AT / IA-63 | |
Śmigłowiec | |||||
Hughes MD 500 | Stany Zjednoczone | Lekki helikopter użytkowy | 10 | ||
Wiewiórka lotnicza AS350 | Unia Europejska | Lekki helikopter transportowy | 0 + 12 | ||
Bell 212 | Stany Zjednoczone | Śmigłowiec transportowy i szturmowy | 9 | ||
Sud-Aviation SA315B Lama | Francja | Helikopter wielofunkcyjny | 4 | ||
Mil Mi-17 | Rosja | Helikopter transportowy | 5 | Mi-171 | |
Bell 412 | Stany Zjednoczone | Helikopter użytkowy | 6 | Bell 412EP |
Dowódcy Wojskowej Armii Lotniczej (1912-1919)
Dowódcy francuskich sił powietrznych (1919-1927)
Dowódcy Generalnej Dyrekcji Aeronautyki (1927-1941)
Dowódcy Pierwszej Dywizji Powietrznej (1936)
Dowódcy Sił Powietrznych Armii (1936-1939)
Dowódcy Dowództwa Sił Powietrznych (1938-1944)
Główni dowódcy Aeronautyki (1944)
Dowódcy argentyńskich sił powietrznych (1945-1947)
Naczelny dowódca argentyńskich sił powietrznych (1947-1973)
Dowódca generalny argentyńskich sił powietrznych (1973-1976)
Naczelny dowódca argentyńskich sił powietrznych (1976-1983)
Szefowie Sztabu Generalnego argentyńskich sił powietrznych (1983-obecnie)