Frank Herbert

Frank Herbert Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Franka Herberta w 1984 roku. Kluczowe dane
Imię i nazwisko Frank Patrick Herbert, Jr.
Narodziny 8 października 1920
Tacoma , Waszyngton , Stany Zjednoczone
Śmierć 11 lutego 1986
Madison , Wisconsin , Stany Zjednoczone
Główna działalność Powieściopisarz , pisarz opowiadań
Nagrody Nagroda Hugo
Nagroda Mgławicy
Autor
Język pisania amerykański angielski
Gatunki Science fiction

Podstawowe prace

Frank Herbert , urodzony jako Frank Patrick Herbert, Jr. on8 października 1920w Tacoma w stanie Waszyngton i śmierci11 lutego 1986 w Madison w Wisconsin , amerykański pisarz , autor powieści science fiction .

Jego prace odniosły sukces komercyjny i zostały docenione przez krytyków. Swoją sławę zawdzięcza głównie powieści Diuna i serii pięciu powieści, które nastąpiły po niej. Saga Diuny porusza takie tematy, jak przetrwanie gatunku ludzkiego i jego ewolucja, ekologia czy interakcje między religią , polityką i władzą. Przez wielu uważana jest za klasykę w dziedzinie science fiction.

Biografia

Frank Herbert urodził się dnia 8 października 1920w Tacoma w stanie Waszyngton , Frank Herbert i Eileen McCarthy Herbert. Bardzo wcześnie postanawia zostać pisarzem. Ukończył szkołę średnią w 1938 roku, aw 1939 skłamał o swoim wieku, aby dostać swoją pierwszą pracę dla gazety Glendale Star .

Podczas II wojny światowej jej kariera pisarska zostaje tymczasowo zawieszona, gdy służy Seabees of the Navy przez sześć miesięcy jako fotograf, zanim będzie musiała przerwać tę działalność z powodów medycznych. W 1941 ożenił się z Florą Parkinson w San Pedro w Kalifornii . Rozwiódł się w 1945 roku po urodzeniu córki Penny.

Po wojnie zapisał się na Washington University , gdzie poznał Beverly Ann Stuart w 1946 roku podczas kursu kreatywnego pisania . Są jedynymi, którym udało się sprzedać i opublikować część swoich prac: Herbertowi udaje się sprzedać dwa opowiadania przygodowe magazynowi z pulpą, a Beverly magazynowi Modern Romance . Herbert nie zdobywa jednak dyplomu, bo chce studiować tylko przedmioty, które go interesują. Po studiach wrócił do dziennikarstwa, pracując dla Seattle Star , Oregon Statesman i San Francisco Examiner's California Living Magazine . Frank i Beverly biorą ślub wCzerwiec 1946w Seattle . Będą mieli dwóch synów, Briana , urodzonego w 1947 roku i Bruce'a, urodzonego w 1951 roku.

W 1952 roku Herbert sprzedał swoje pierwsze opowiadanie science-fiction , Looking for Something , magazynowi Startling Stories . W tym samym roku opublikował swoją pierwszą nową fantastykę naukową w „ Astounding” i został psychoanalitykiem Jungiem i analitykiem . W następnych latach opublikował blisko dwadzieścia takich opowiadań. Ale jego kariera pisarska tak naprawdę rozpoczęła się wraz z opublikowaniem w 1956 roku Smoka w morzu ( „Smok w morzu” ), zainspirowanego jego długimi studiami nad psychologią głębi. Wykorzystuje środowisko łodzi podwodnej XXI -go  wieku, aby zbadać funkcjonowanie szaleństwa. Książka przewiduje globalne konflikty wokół konsumpcji i produkcji ropy . Został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków, ale nie odniósł sukcesu komercyjnego.

W 1959 roku, kiedy miał napisać artykuł o wydmach we Florencji (w Oregon Dunes National Recreation Area ) w stanie Oregon , Herbert zafascynował się tym tematem i zebrał znacznie więcej informacji, niż sądził. artykuł. Ten ostatni nigdy nie zostanie napisany, ale wyznacza początek pisania sagi o Diunie . W latach 60. Herbert mógł całkowicie poświęcić się swojej pisarskiej karierze dzięki żonie, która następnie podjęła pracę na pełen etat jako reklamodawca .

Po sześciu latach pisania i badań Herbert w końcu kończy Diunę . Powieść, znacznie dłuższa niż ówczesne historie science fiction, została po raz pierwszy opublikowana w dwuczęściowym czasopiśmie analogowym w 1963 i 1965 roku, ale następnie została odrzucona przez prawie dwudziestu redaktorów, zanim ostatecznie została zaakceptowana przez Chilton, małe wydawnictwo w Filadelfii. , który zaoferował mu zaliczkę w wysokości 7500  dolarów . Dune szybko zyskała przychylność krytyków, a następnie zdobyła Nagrodę Nebula w 1965 i Nagrodę Hugo w 1966. Jest to pierwsza powieść science fiction, która przywiązuje dużą wagę do ekologii , ale która zawiera również takie tematy, jak polityka , religia czy przetrwanie gatunku ludzkiego . Herbert wykorzystuje również różne punkty widzenia za pomocą swoich różnych postaci, co jest następnie widoczne we wszystkich jego pracach.

Książka nie stała się jednak od razu bestsellerem . Do 1968 r. Herbert stworzył znacznie więcej niż większość powieści science fiction tamtych czasów ( 20 000  dolarów ), ale nie na tyle, by mógł zostać pisarzem na pełen etat. Publikacja Dune otwiera mu jednak nowe drzwi. Od 1969 do 1972 pracował jako redaktor działu edukacyjnego gazety Seattle Post-Intelligencer oraz jako wykładowca studiów ogólnych i interdyscyplinarnych na Uniwersytecie Waszyngtońskim. W 1972 pracował w Wietnamie i Pakistanie jako konsultant ekologiczny. W 1973 roku był reżyserem-fotografem do telewizyjnego show The Tillers .

W 1972 przestał pisać do gazet i został pisarzem na pełen etat. W latach 70. i 80. odniósł jako autor znaczący sukces komercyjny. Dzieli swój czas pomiędzy swoje dwie rezydencje, jedną na Hawajach, a drugą w stanie Waszyngton, i pisze liczne książki, w których przedstawia swoje ekologiczne i filozoficzne idee. Jego dom w stanie Waszyngton to „ekologiczny projekt demonstracyjny”. Kontynuuje cykl Diuny, który docelowo będzie składał się z sześciu tomów. Publikuje także inne książki, takie jak I człowiek stworzył boga , Cykl sabotażystów czy Cykl Programu Świadomości we współpracy z Billem Ransomem .

Ale w 1974 jego żona Beverly cierpiała na raka . Przechodzi operację, która pozwala jej przeżyć, ale wpływa na jej zdrowie. Zmarła w 1984 roku, w roku wydania Les Hérétiques de Dune . 1984 był burzliwy rok dla Herberta, który również uczęszcza filmowej adaptacji Dune przez Davida Lyncha . Pomimo wysokich oczekiwań, wysokobudżetowej produkcji i obsady, w której znalazło się kilka hollywoodzkich gwiazd , film został ogólnie słabo przyjęty przez krytyków w Stanach Zjednoczonych. Z drugiej strony odnosi sukcesy w Europie i Japonii .

Po śmierci żony Herbert poślubił Theresę Schackleford w 1985 roku i wydał The House of Mothers , ostatni tom cyklu Diuny , jaki napisał, choć planowano jego sequel. Posłowie do książki zawiera hołd swojej zmarłej żony Beverly. ten11 lutego 1986zmarł na zatorowość płucną po operacji leczenia raka trzustki w wieku 65 lat.

Motywy i pomysły

Badając różne tematy, takie jak filozofia , religia , psychologia , polityka, a nawet ekologia w swoich powieściach science fiction , Frank Herbert skłonił wielu swoich czytelników do zainteresowania się tymi dziedzinami. Entuzjazm ten okazał się tak wielki dla niektórych czytelników, że zaczęli czytać wszystko, co napisał Herbert, uważając go za punkt odniesienia na tematy poruszane w jego pracach. Ale gdy wielokrotnie pytano go, czy tworzy nowy kult, Herbert jasno dał do zrozumienia, że ​​jest temu zdecydowanie przeciwny. Uważał też, by nie udzielać precyzyjnych odpowiedzi na pytania, które stawiał w swoich powieściach.

Niektóre z ważnych pomysłów wymienionych w jego książkach obejmują:

Dla niektórych czytelników Beverly Herbert jest inspiracją dla postaci Lady Jessiki (w ten sam sposób, w jaki Edith Tolkien zainspirowała swojego męża do postaci Lúthien Tinuviel w Silmarillionie ).

Pracuje

Cykl wydmowy

  1. Dune , Robert Laffont , kol.  "  Gdzie indziej i jutro  ", 1970 ( (en)  Diuna , 1965 )
  2. Mesjasz z Diuny , Robert Laffont, coll.  „Gdzie indziej i jutro”, 1972 ( (en)  Mesjasz Diuny , 1969 )
  3. Dzieci Diuny , Robert Laffont, coll.  „Gdzie indziej i jutro” w 1978 ( (en)  Dzieci Diuny , 1976 )
  4. Cesarz God of Dune , Robert Laffont, kol.  „Ailleurs et Demain”, 1982 ( (en)  Bóg Cesarz Diuny , 1981 )
  5. Heretycy Diuny , Robert Laffont, coll.  "Ailleurs et Demain", 1985 ( (en)  Heretics of Dune , 1984 )
  6. Dom Macierzysty , Robert Laffont, coll.  "Gdzie indziej i jutro" w roku 1986 ( (w)  Chapterhouse , 1985 )

Cykl programu uświadamiającego

  1. Miejsce docelowe puste , Robert Laffont , kol.  "  Gdzie indziej i jutro  ", 1981 ( (en)  Pustka , 1966 )
  2. Incydent Jezusa , Robert Laffont, coll.  „Gdzie indziej i jutro” w 1981 ( (en)  Incydent Jezusa , 1979 )Współautor z Billem Ransomem .
  3. L'Effet Lazare , Robert Laffont, kol.  "Ailleurs et Demain", 1984 ( (en)  Efekt Łazarza , 1983 )Współautor z Billem Ransomem .
  4. Czynnik wniebowstąpienia , Robert Laffont, kol.  „Ailleurs et Demain”, 1988 ( (en)  The Ascension Factor , 1988 )Współautor z Billem Ransomem .

Cykl sabotażystów

  1. L'Étoile et le Fouet , Robert Laffont , kol.  "  Gdzie indziej i jutro  ", 1973 ( (en)  Gwiazda bijąca , 1973 )
  2. Dosadi , Robert Laffont, kol.  „Gdzie indziej i jutro”, 1979 ( (en)  Eksperyment Dosadiego , 1977 )

Niezależne powieści

Kolekcje wiadomości

Frank Herbert opublikował także liczne opowiadania, eseje i wiersze (bez francuskiego tłumaczenia). Poświęcono mu wiele książek.

Hołdy i potomność

Uwagi i referencje

  1. przedmowa Dune T1 at Pocket .
  2. Tolkien, des mots, des mondes , dokument Simona Backèsa wyemitowany w Arte 3 grudnia 2014 r.

Linki zewnętrzne