Haro , była linia szlachetnego feudalnej do sądu kastylijskim, posiadacze panowania z Biskajskiej pomiędzy XI TH i XIV -tego stulecia później historyczny terytorium pochodzenia i prowincji Bizkaia, w Kraju Basków .
Diego Lopez I de Haro (około 1075 - 1124) nadał przydomek Blanco ( biały ), syn Lope Iñiguez . Był trzecim panem Biskajskim w latach 1093–1124. Zaludnił miasto Haro , prawdopodobnie w okolicach Villabona, i włączył nazwę miasta do swojego nazwiska, którego rodzina znana jest od tego czasu jako nazwisko. Wsparcie Alfonsa the Battlera , króla Aragonii i Nawarry w podboju Saragossy, a także w innych bitwach.
Ożenił się z Doñą Almicena , córką Lorda Saint-Jean-Pied-de-Port , z którą będzie miał syna, Don Lope Diaz , oraz w drugim małżeństwie z Doñą Marią Sánchez (według pisma z 1121 r.).
Lope Diaz I de Haro (ok. 1110 - 1170), czwarty pan Biskajski między 1124 a 1170. Podobnie jak jego ojciec, nadal wspierał Alfonsa Battlera aż do śmierci tego ostatniego, kiedy to Alfonso VII z León i zięć Kastylii Alfonsa i syna Alfonsa VI i Urraque . Rozważaliśmy jego prawo do dziedziczenia. Ten przy wsparciu Lope Díaza przeniknął do całej Rioja, przywłaszczając sobie tę. Po śmierci Alfonsa VII Lope nadal służył swojemu następcy, Sancho the Desired , uzyskując tytuł podporucznika królewskiego, o którym wspominano od 1158 r.
Jest prawdopodobne (choć są sprzeczne dane), że poślubi Aldonzę Rodriguez de Castro , córkę Rui Fernández El Calvo ( łysego ), mającą co najmniej trzech synów. Diego Lopez II Haro , Martin Lopez de Haro i Urraca Lopez de Haro , żona króla Don Ferdynanda II León.
Diego López II de Haro mówi, że dobre lub złe (przed 1162-16.10.1214). Syn Lope Diaz I de Haro , hrabiego Nájera (ur. 1126-1170) i hrabina Aldonza. Był wielkim magnatem w Królestwie Kastylii za panowania Alfonsa VIII (1158-1214). Odegrał decydującą rolę we wzroście Lineage Haro i przy budowie szlacheckiej tożsamości tej grupy, znanej zdominować społeczeństwo polityczne i kastylijski Castillano Leone całym XIII th wieku. Walka propagandowa wokół tej kluczowej figury wśród jego następców i monarchii w czasie ciężkiej niepokojów politycznych doprowadziła do końca XIII th century do rozwoju czarnego obrazu i złotej legendy, które doprowadziły do powstania jego pseudonimów przeciwnych .
Lope Diaz II de Haro , Cabeza Brava (c 1170 -. 1236), szósty lord of Biskajskiej w latach 1214 i 1236 walczył z ojcem w bitwie pod Las Navas de Tolosa , jak również w wielu wyprawach przeciwko Maurów w Andaluzji najważniejszym było zdobycie Baeza w 1227 roku.
Zawarł małżeństwo z Urracą Alfonso , córką króla Don Alfonsa IX z León , z którą będzie miał sześciu synów. Diego Lopez III de Haro , Sancho Lopez de Haro , Lope el chico , Alonso Lopez de Haro ojciec Juana Alonso de Haro el viejo , Berenguella Lopez de Haro ożenił się z Rodrigo Gonzálezem Girónem , Urraca Diaz de Haro poślubił Fernando de Castro . Będzie miał trzech innych synów z Todą de Santa Gadea , bardzo szlachetnym i głównym władcą linii Salcedos , panami Ayali, którymi byli Mencía López de Haro Królowa Portugalii , żona króla Portugalii Sancho II , Lope Diaz de Haro , biskup z Segowii , a Diego Lopez de Salcedo żonaty z Doña María Álvarez , córka Alvaro Fernandez Potesta .
Diego Lopez III de Haro (? - Baños de Rioja ( Rioja ), 1254), siódmy lord Biskajski między 1236 a 1254. W pierwszych latach służył wiernie królowi San Fernando, przeciwko któremu później kilkakrotnie się buntował, ale przebaczenie. Był trzymany u jego boku aż do śmierci, po czym Alfonso X Sabio wszedł na tron, z którym Diego López pozostał na swoim stanowisku.
Będzie on poślubić Doña Constanza de Bearne najpierw pomógł Jacques Zdobywcy (1208-1276) w jego walce z Maurami do włączenia Baleary do Korony z Aragonii między 1229 i 1235 ze swego małżeństwa miał czterech synów: Pan Lope Diaz III de Haro , który zastąpi go w lordach Biskajskich, Don Diego Lopez V de Haro , który również go okupował, Doña Urraca Diaz de Haro , która poślubi swojego drugiego kuzyna, Fernána Ruiza Castro i Doña Teresę Diaz de Haro , który poślubił Don Juana Nuñeza de Lara , którego potomkowie aresztowali biskupstwo biskajskie.
Lope de Haro Diaz III (- Alfaro , 1288), ósmy Lord of Biskajskiej , między 1254 i 1288. Udało mu się ojcu w panowaniu Biskajskiej jako najmłodszy.
21 kwietnia 1282 roku Don Alfonso X Sabio został usunięty z królestwa, a król Kastylii Don Sancho został mianowany. Był żonaty z siostrą żony don Lope Diaz III de Haro , dlatego też Lord of Biscay był politykiem króla Kastylii Don Sancho IV. To dało Lope wielką moc, która w połączeniu z jego nadmierną ambicją przysporzyła królowi wielkich kłopotów.
W dniu 8 czerwca 1288 Lope Diaz był w Alfaro omawiając sprawy zamków i kobiet z Sancho IV. Podczas tego powstania Don Sanche nakazał aresztowanie Lope de Haro. Ten ostatni następnie rzucił się na króla nożem i jest to rycerz króla, który wielkim mieczem odciął mu prawą rękę, a dwa uderzenia maczugami położyły kres jego życiu.
Ożenił się z Doña Juana de Molina, z którą miał dwóch synów. Diego Lopez IV Haro i Maria Diaz I de Haro .
Diego Lopez de Haro IV (? - 1289), dziewiąty władca z Biskajskiej pomiędzy 1288 i 1289 roku Wraz ze śmiercią ojca konfrontacji między Biskajskiej i zaczął Kastylii . Diego Lopez ( po hiszpańsku Diego López ) Nawarra i Aragon zjednoczyli się, by walczyć z Don Sancho i uznać Alfonso de La Cerda za króla Kastylii . Sprawy się komplikują, ponieważ kilka gmin wpadło w ręce Don Sancho, w tym Labastida , Orduña i Balmaseda ( po hiszpańsku Valmaseda ). W tym wszystkim Biskajski odpowiedział na wezwanie Don Diego i uzbroił swoje ufortyfikowane domy i zamki , nazywając go panem ziem Biskajskich. Sanche ostatecznie zajęła Biskaję.
Śmierć Diego Lopeza IV bez potomków sprawiła, że jego dziedzictwo zostało zakwestionowane.
Diego Lopez V de Haro (? - 1310), nazywany El intruso ( Intruz ) i brat Lope Diaz III de Haro . Pan Biskajski między 1295 a 1310 r. 25 kwietnia 1295 r. Umiera Don Sancho Chrobry, a Don Diego Lopez z Haro V skorzysta z kłopotów dworu i słabości Ferdynanda IV , wjeżdża na Biskaję i zabiera ją bez oporu, bez tego Maria Diaz I de Haro , prawowita biskajska, może stawić najmniejszy opór. Jej mąż, piechur Don Juan, był nadal w więzieniu od czasu katastrofy Alfaro (gdzie zginął Lope Diaz III de Haro ).
Będąc wolnym piechurem Don Juanem, będzie się starał o przywrócenie mu seigneury. Nie rozumiejąc tego, sprzymierzy się z innymi malkontentami, by walczyć z królową regentką Marią de Moliną , której bronił Diego Lopez V de Haro.
Diego Lopez V de Haro przekształcił morską wioskę Bilbao w miasto 15 czerwca 1300 roku.
W marcu 1307 Diego Lopez osiągnął porozumienie z Marią Díaz de Haro, aby została jego następczynią po jego śmierci.
Kontynuując wojnę z Maurami , Diego Lopez V de Haro będzie towarzyszył królowi Ferdynandowi IV podczas oblężenia Algeciras , gdzie Diego zginął w pierwszych dniach stycznia 1310 roku.
Maria Diaz I de Haro (? - 3 listopada 1342). Pan od 1310 do 1322 i od 1326 do 1334.
Wyszła za mąż za żołnierza piechoty Don Juana 10 stycznia 1287 r., Z którym miała zmarłego młodo Lope, Marię, która poślubiła Juana Nuñeza de Lara III , a Juan powiedział jednooki .
Trwały potyczki między rodami kraju, a Maria Diaz de Haro przeszła na emeryturę na sezon spraw publicznych, pozostawiając władzę w rękach jej syna Juana.
Po zabójstwie jej syna Juana, z rozkazu Alfonsa XI , Maria Diaz opuściła Kastylię . Alfonso XI próbował objąć lordostwo Biskajskie i udawał, że zdobył je umiejętnie dzięki Garcilaso de la Vega , który odwiedził Doñę Marię, ale prawo do niej pozostało nienaruszone.
Juan de Haro , znany jako el Tuerto ( Jednooki ) (? - 1326). Pan Biskajski w latach 1322-1326. 31 października 1326 roku został zamordowany w Toro na rozkaz króla Alfonsa XI .
Jednooki Juan był ojcem Marii Diaz II de Haro .
Maria Diaz II de Haro (? - 1350). Pan Biskajski w latach 1334-1349. Była małżonką Juana Núñez de Lara IV . Na początku swojego seigneury ponownie próbowała wyrwać się Alfonsowi XI, wypowiadając prawdziwą wojnę domową między Kastylijczykami a Biskajczykami. Ponieważ zarówno król, jak i Juan Núñez de Lara przygotowali ich do pokoju, doszli do porozumienia i Alfonso słabnie w swej wytrwałości.
Zmarła 16 września 1348 r., Wkrótce po urodzeniu syna Nuño. Kiedy zmarła, jej mąż, Juan Núñez de Lara, który z kolei zmarł w 1350 r., Nadal był lordem Biskajskim. Jego synami byli Juana Núñez de Lara, która będzie żoną Tello Castille i Lorda Biskajskiego, Isabel Núñez de Lara i Nuño de Lara, ta ostatnia, będąc dzieckiem, odziedziczy panowanie Biskajskie. W tym przypadku król Don Pedro spróbuje przywłaszczyć dziecko Don Nuño, ale Biskajczycy będą go chronić, oddając pielęgniarkę, panią Mencíę , nie bez króla, który będzie ją ścigał aż do Santa Gadea (prowincja Burgos ). Zmarł w wieku 5 lat.
W XVI -tego wieku zbierają opowieści o pochodzeniu Lordów Bizkaia. Nawiązując do Don Diego López de Haro, mówimy tak:
„ Era Don Diego López de Haro muy buen montañero, y estando un día en la parada aguardando que viniese el jabalí, oyó cantar en muy voz alta a una mujer encima de una peña; y fuese para ella muy fuertemente y preguntole quien era; y ella le dijo que era una mujer de muy alto linaje, y el le dijo que pues era mujer de muy alto linaje que casaría con ella, si ella quisiese, porque él era señor de aquella tierra; y ella le dijo que lo haría, pero con la condición de que le prometiese no santiguarse nunca, él se lo otorgó, y ella se fue luego con él. Esta dama era muy hermosa y muy bien hecha en todo su cuerpo, salvo que tenía un pie como de cabra. Vivieron gran tiempo juntos y tuvieron dos hijos, varón y hembra, y llamose el hijo Íñigo Guerra ”.„ Don Diego López de Haro był bardzo dobrym alpinistą i pewnego dnia, czekając na dzika , usłyszał kobietę śpiewającą głośno na skale; zapytał ją, kim ona jest; odpowiedziała, że jest kobietą bardzo wysokiego rodu i powiedział jej, że ponieważ jest kobietą z bardzo wysokiego rodu, poślubiłby ją dobrze, gdyby zechciała, ponieważ jest Panem tej ziemi; a ona powiedziała mu, że „to zrobi, ale pod warunkiem, że on obiecał jej, że nigdy się nie podpisze, dał jej to, więc była z nim. Ta pani była bardzo piękna i bardzo dobrze zbudowana w całym swoim ciele, z wyjątkiem tego, że była z nim. ”miała kozią stopę . Żyli razem świetnie się bawili i mieli dwoje dzieci, chłopca i dziewczynkę, syn nazywał się Íñigo Guerra ”.Zobacz: Mąż
Od Diego Lopez de Haro el Bueno ( ten dobry ): a los primitivos lobos de sable en campo de plata, por alusión al number "Lope", añadió los corderos atravesados en las bocas de los lobos y la bordura con aspas de San Andrés en alusión wiedział, jak wziąć udział w bitwie pod Navas de Tolosa i toma de Baeza .