Euroizacja

Euroizacja jest jednostronne przyjęcie euro przez państwo w celu zastąpienia waluty krajowej. To jednostronne przyjęcie stoi w sprzeczności z klasyczną logiką integracji w strefie euro , która zakłada członkostwo danego państwa w Unii Europejskiej i jego integrację z tą strefą walutową poprzez porozumienie z UE, państwami członkowskimi Eurosystemu i UE. Europejski Bank Centralny po procesie konwergencji makroekonomicznej i monetarnej. Słowo jest tworzone przez śledzenie dolaryzacji .

Państwa członkowskie Unii Europejskiej

Państwa członkowskie używające euro

• Niemcy (z wyjątkiem Büsingen am Hochrhein, który używa franka szwajcarskiego )
• Austria
• Belgia
• Cypr (łącznie z zielonej linii i baz brytyjskich suwerenny, ale nie w północnej części Cypru , która de facto korzystaz tureckiej liry )
• Hiszpania
• Estonia
• Finlandia (w tym Wyspy Alandzkie )
• Francja (w tym Saint-Martin , Saint Barthélemy i Saint Pierre-et-Miquelon ) (z wyjątkiem Nowej Kaledonii , Wallis i Futuny oraz Polinezji Francuskiej, które używają franka pacyficznego )
• Grecja
• Irlandia
• Włochy (z wyjątkiem Campione d'Italia, w którym używa się franka szwajcarskiego )
• Łotwa
• Litwa
• Luksemburg
• Malta
• Holandia (tylko we Francji metropolitalnej )
• Portugalia
• Słowacja
• Słowenia

Państwa członkowskie zobowiązane do przyjęcia euro

Te oficjalne państwa członkowskie Unii Europejskiej są zobowiązane do przyjęcia euro w perspektywie długoterminowej, ale nie spełniają jeszcze kryteriów przyjęcia.

• Bułgaria ( lew - jednostronna decyzja o utrzymaniu stałego kursu odpowiadającego staremu parytetowi lew / marka niemiecka )
• Chorwacja ( kuna )
• Węgry ( forint )
• Polska ( złoty )
• Rumunia ( lej )
• Szwecja ( korona - waluta powiązana z euro, ± 2,25% - w praktyce <0,5%)
• Czechy ( korona )

Państwa niebędące członkami UE używające euro

Sześć państw niebędących członkami UE używa wspólnej waluty na różne sposoby.

Euroizacja w porozumieniu z UE

Cztery państwa używają euro po zawarciu umowy dwustronnej z Unią:

• Andora ( umowa od 2011 r., Używanie od początku).
• Monako
• San Marino
• Watykan

Inne terytoria używają euro na podstawie umowy:

•  Akrotiri i Dhekelia
•  Wyspa Clippertona
• Św. Bartłomieja
• Saint-Pierre i Miquelon
• Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne

Jednostronna euroizacja

Dwa państwa przyjęły euro bez porozumienia z Unią:

• Czarnogóra
• Kosowo

Państwa używające waluty powiązanej z euro o stałym parytecie

Ponad 162 miliony ludzi używa jednego z dwóch franków CFA ( CEMAC i UEMOA ); przy przejściu z franka francuskiego na euro utrzymano stały parytet.

Frank UEMOA CFA - BCEAO

Podmioty zależne od Centralnego Banku Państw Afryki Zachodniej , wcześniej powiązane na stałym parytecie z frankiem francuskim.

• Łagodny
• Burkina Faso
• Wybrzeże Kości Słoniowej
• Gwinea Bissau
• Mali
• Niger
• Senegal
• Iść

CEMAC CFA Franc - BEAC

Podmioty zależne Banku Państw Afryki Środkowej , wcześniej powiązane na stałym parytecie z frankiem francuskim.

• Kamerun
• Gabon
• Gwinea Równikowa
• Republika Środkowoafrykańska
• Republika Konga
• Czad

Frank CFP

Zależny od Overseas Issuing Institute , wcześniej powiązany na stałym parytecie z frankiem francuskim.

• Polinezja Francuska
• Nowa Kaledonia
• Wallis i Futuna

Frank Komorów

Zależny od Banku Centralnego Komorów , wcześniej powiązany z frankiem francuskim na podstawie stałego parytetu.

• Komory

Strefa Escudo

Wcześniej związany ze stałym parytetem z portugalskim Escudo.

• Republika Zielonego Przylądka ( escudo z Wysp Zielonego Przylądka )
• Wyspy Świętego Tomasza i Książęca ( Santomean Dobra )

Inne w drodze jednostronnej decyzji

• Bośnia i Hercegowina ( Marka - jednostronna decyzja o utrzymaniu stałej stopy, dziedziczenie marki niemieckiej obowiązującej przed porozumieniem Dayton-Paryż)
• Gruzja ( Lari - jednostronna decyzja o utrzymaniu stałego kursu)
• Maroko ( marokański dirham - jednostronna decyzja o utrzymaniu kursu indeksowanego na poziomie 60% w stosunku do euro i 40% w stosunku do dolara od 2015 r., Wcześniej 80% i 20%).
• Macedonia Północna ( denar macedoński ) - jednostronna decyzja o utrzymaniu stałego kursu od 1998 roku.

Uwagi

1. Początkowo w unii walutowej z Francją.
2. Początkowo w unii walutowej z Włochami.

Źródła

• (pl) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku polskim pt. „  Euroizacja  ” ( patrz lista autorów ) .

Bibliografia

1. Desecures and Pouvelle 2007 , s.  1
2. „  Kwestia ekonomiczna i polityczna. Frank CFA: wyjście ze status quo  ” , na L'Humanité (dostęp 12 listopada 2018 ) .
3. (w :) Macedonia , Thammy Evans, Bradt Travel Guide, 2009, str.  26
4. Dominique Auzias i Jean-Paul Labourdette, Macedonia 2016/2017 Petit Futé , Petit futé, 288  str. ( ISBN  979-10-331-4461-8 , czytaj online )

Bibliografia

• Mathilde Desecures i Cyril Pouvelle „  Wyzwania euroizacji w sąsiednich regionach strefy euro  ” Bulletin de la Banque de France , n o  160,kwiecień 2007( czytaj online )

Dopełnienia

Powiązane artykuły

• Dolaryzacja
• europeizacja

Linki zewnętrzne

• „  Jednostronna euroizacja. Artykuły prasowe  ” na case.com.pl
• „  Jednostronna euroizacja. Opracowania  ” na case.com.pl