| Stolica | Chang'an |
|---|---|
| Zmiana | Moneta dynastii Xin ( w ) |
| 9 | Wáng Măng przyjmuje urząd cesarza i zakłada swoją dynastię Xin |
|---|---|
| 23 | Wáng Măng zostaje zabity wkrótce po bitwie pod Kunyang |
| 9 - 23 | Wáng Măng |
|---|
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Xin dynastii (新朝, Xin Chao , "New Dynasty") jest dynastia chińska I st wne po liczone tylko jeden cesarz . Jej założyciel, Wáng Măng (王莽), dostojnik dynastii Han , przejął władzę w 9 rne. AD Próbował wprowadzić w życie idealny społeczno-polityczny, klasyczny, konfucjański , nierealistyczny projekt, który zakończył się chaosem i utratą jego krótkiej dynastii w 23, pozostawiając go z reputacją uzurpatora.
Rynki (五 均 賒 貸, Wǔ jūn shēdài ): w Chang'an i pięciu innych miastach urzędnik kontroluje rynek i ustala ceny, których nie należy przekraczać w każdym sezonie. Odkupuje po kosztach nadwyżki środków utrzymania (zboża, tkaniny), których nie należy niepotrzebnie przechowywać. Ma to na celu udzielanie ubogim nieoprocentowanych pożyczek na wesela lub pogrzeby lub jako kapitału na wykonywanie ich zawodu.
Pech ma to, że łóżko z ogromnym Yellow River , która jest stale zaśmiecone mułu dochodzi do punktu krytycznego, do tego stopnia, powodując rzekę z przelewem, meander, i wreszcie przenieść swoje usta północnej Shandong do kilkuset. Kilometrów dalej południe (lata 2, 5 i 11 po Chr .). To rzadkie wydarzenie rzeczne doprowadziło do zalania całych równin: pola zboża zostały zalane, pszenica zgniła w wodzie lub została zmyta, plony nie zostały zebrane. Mieszkańcy przeżywają więc straszne lata głodu, chaosu i epidemii. Głód przenosi ich do sąsiednich regionów, które grabią, jeszcze bardziej zwiększając powierzchnię dotkniętych obszarów.
Ta rzeczna katastrofa i związany z nią chaos stawiają chłopów w opozycji. Chińskie przekonanie łączące szlachetność władcy i dobre zdrowie imperium, trzęsienia ziemi i wielkie powodzie są tu interpretowane jako wola nieba ukarania uzurpatora Wang Manga. Chłopstwo, przesądne, jest zachęcane przez szlachtę i kupców niezadowolonych z reform do buntu. Również około 17 kwietnia . AD , powstają armie. Możemy zauważyć powstanie chłopskie Lülín (綠林 兵, armia „Zielonych Lasów”) na południu (Henan, Hubei) i Chìméi (赤眉, Czerwone Brwi ) w kierunku wschodniego wybrzeża (Shangdong, Jiangsu ), które są zorganizowane, aby łupić. Ale panowie z byłej rodziny cesarskiej Liú (t: 劉, s: 刘) również tworzą armie i twierdzą, że są obrońcami przywrócenia dynastii Han i porządku. Tak jest w przypadku braci Liú Yǎn (t: 劉 縯, s: 刘 演) i Liú Xiù (t: 劉秀, s: 刘秀), na południe od stolicy (na południe od Henan ). Liú Yǎn potrafił połączyć swoją dynastyczną legitymację i swoje wojska z żołnierzami Lülína. Ale kiedy przyszło do wyboru pretendenta do tronu, generałowie Lülin woleli usunąć ze swoich szeregów żołnierza - Liú Xuan (t: 劉玄, s: 刘玄; n:?, D: 25 ne) -, dalekiego potomka rodziny cesarskiej. Godzina zmusza Liú Yǎna do przyjęcia.
Bitwa Kunyang ( uproszczony chiński :昆阳之战 ; Tradycyjny chiński :昆陽之戰 ; pinyin : ) odbywa się w 23 AD. AD Jest przykładem walki strategicznej i psychologicznej. Po kilku zwycięstwach rebeliantów cesarz Wang Mang decyduje się wysłać armię składającą się z 430 000 ludzi. Oddziały Liú-Lülin (~ 10 000) są podzielone na dwie jednostki. Jednostka Liú Xiù znajduje schronienie w mieście Kunyang, a żołnierze grożą dezercją. Subtelny Liú Xiù zapowiada, że byłby to straszny błąd: trzeba się zjednoczyć, mocno trzymać miasto i wezwać posiłki, które spadną na zmęczonych i przygnębionych oblegających. Liú Xiù i trzynastu jeźdźców wymykają się w nocy, gromadzą nowe wojska i odwołują te z Liú Yǎn i innych Lülinów. Razem prowokują lojalistycznego generała, który atakując równoważną armią 10 000 ludzi, zostaje pokonany i zabity w akcji. Lojalistyczni żołnierze, którzy pozostali w kwaterze głównej Kunyangu, są oszołomieni i zmartwieni. Kiedy oddziały rebeliantów atakują ich od tyłu, ich uwięzieni sojusznicy wychodzą, a żołnierze lojaliści pustoszą się w chaosie, zwiększając liczbę ofiar. Kiedy ogłoszono tę imperialną klęskę, w całym imperium wybuchły powstania. Mała armia rebeliantów pokonała armię składającą się z 430 000 ludzi, która nigdy nie zostanie odtworzona.
Oddziały rebeliantów zajmują Wǎnchéng (宛 子) i nadają Liú Xuánowi tytuł cesarza Gèngshĭ (更始 帝, p: Gèngshĭ Dì). Ten ostatni, obawiając się popularności Liú Yǎn, kazał go stracić, podczas gdy jego brat Liú Xiù został usunięty ze sztabu. Cesarz Gèngshĭ oraz generałowie i żołnierze Lülín zajmują Luoyang w 23, a następnie maszerują na Chang'an . W stolicy Wang Mang zbiera swoich dworzan na ceremonię, podczas której „skarży się niebiosom” (哭 天 大典, Kū tiān dàdiǎn ), przypominając mu, że nie może go opuścić po wybraniu go i nieustannie szlifuje rytuały. Kiedy wojska Lülín docierają do bram miasta, młodzież wstaje. Cesarz Wang Mang znajduje schronienie w pałacu cesarskim i zostaje zamordowany wraz ze swoją osobistą strażą i dworzanami, a jego głowa jest odsłonięta na placu Wǎnshì (宛 市). Po przybyciu na tron, nowa administracja Lülína, złożona z byłych chłopów, którzy stali się bandytami, żołnierzami, przywódcami, a następnie administratorami, okazała się niekompetentna i skorumpowana. Oczekiwania dobrej administracji nie są spełnione, odległe regiony nie poddają się stolicy, reaktywuje się bunt Czerwonych Brwi (Chìméi).
Liú Xiù, któremu zlecono podbicie północnego Henan w 23, ostatecznie zwyciężył tam, jak również w Hebei w 24, a następnie w Shanxi i Shaanxi w 25. Odmówił powrotu do stolicy, umacniając swoje pozycje na północnym brzegu Żółtej Rzeki i czeka, aż powstańcy Chìméi obalą niekompetentnego Lülína cesarza Gèngshĭ. Od 24 roku lojalistyczni generałowie rozpadli się, sprzyjając natarciu 300 000 Chìméi, którzy zajęli Chang'an w 25 roku, poddając się cesarzowi Gèngshĭ. Tutaj znowu pokój nadchodzi powoli, podczas gdy żołnierze Chìméi nadal działają agresywnie. Spłonęło kilka pałaców, grabież wiosek trwa, pomimo wezwań marionetkowego cesarza (p: Liú Pénzĭ, t: 劉 盆子, 17 lat). Rozpoczynają się nowe bunty przeciwko Chìméi. Chméi, którym brakuje pożywienia, rozważają odwrót do swojego pochodzenia w Szantungu. Ale odwrót został przerwany przez Liú Xiù, niedawno podniesionego przez swoje wojska do rangi cesarza Guāngwǔ . Wyczerpani Chìméi poddają się i poddają armiom Liú, które z kolei zajmują Chang'an.
Subtelny Liú Xiù (obecnie cesarz Guāngwǔ (光武帝, p: Guāngwǔ Dì) prowadzi następnie oświeconą politykę przebaczenia i względnej integracji buntowników, która pozwala mu ponownie zjednoczyć resztę Imperium w ciągu kilku lat. Marionetka Chìméi zostaje oszczędzony, proklamuje się amnestię generalną, generałowie i oddziały rebeliantów zostają zintegrowane i rozwiązane we własnych oddziałach, ale z mniej wygodnymi stanowiskami strategicznymi. Wyznacza się skutecznych administratorów, przeprowadza się reformy gruntów i podatków. prawdziwe odrodzenie Han (Hàn zwany „orientalnym” lub „późniejszym”) z prawdziwym złotym wiekiem około 100 rne , jeźdźcy Bān Chāo (班超) dotarli do Morza Kaspijskiego w 97 r .
| Lata | Nazwa ery ( Nianhao ) | Pinyin | Tłumaczenie | cesarz |
|---|---|---|---|---|
| 9 - 13 | 始建 國 | Shǐjiànguó | Nowe założenie kraju | Wang mang |
| 14 - 19 | 天 鳳 | Tiānfèng | Niebiański feniks | |
| 20 - 23 | 地 皇 | Dìhuáng | Cesarz Ziemi |
| Lata | Grupa | Grupa (fr) | cesarz |
|---|---|---|---|
| 23 - 25 | Lülín (t: 綠林 兵) | (Armia) Zielonego Lasu | Liú Xuán ( chiński uproszczony :刘玄 ; chiński tradycyjny :劉玄) |
| 25 | Chìméi 赤眉 軍 | (Armia) Czerwone brwi | Liú Pénzĭ ( chiński uproszczony :刘 盆子 ; chiński tradycyjny :劉 盆子) |