| Deweloper | Tarn Adams |
|---|---|
| Redaktor | Zatoka 12 gier |
| Dyrektor |
Tarn Adams Zach Adams |
| Data wydania | 2006 |
|---|
| Uprzejmy | Rogue-like , city-builder , strategia czasu rzeczywistego |
|---|---|
| Tryb gry | Solo |
| Platforma | Linux , Mac OS , Windows |
| Język | język angielski |
|---|---|
| Wersja | 0,47.05 (28 stycznia 2021) |
| Stronie internetowej | http://www.bay12games.com/krasnoludy/ |
|---|
Slaves to Armok: God of Blood - Chapter II: Dwarf Fortress (w skrócie Dwarf Fortress lub nawet DF ) toniezależnagra wideo stworzona przez Tarna i Zacha Adamsów. Zarówno w grze zarządzającej,jaki w roguelike , gra umieszcza swoją akcję wlosowo generowanymuniwersumśredniowiecznej fantazji. Rozwijany od 2002 roku i dostępny zadarmood 2006 roku, gra jest finansowana głównie zdarowiznspołeczności. Główny tryb gry stawia gracza na dowództwie grupykrasnoludówpionierów, których celem jest tylko przetrwanie. Gra jest znana ze złożoności dostępu, zarówno celebrowanego, jak i krytykowanego, oraz raportów z gier pisanych przez graczy. W szczególności został włączony doMuzeum Sztuki Nowoczesnejw 2012 roku w kolekcji poświęconej historii gier wideo.
Dwarf Fortress to gra z elementami zarządzania / strategii i odgrywania ról w postaci osobnych trybów gry. W ciągłym rozwoju od 2006 roku gra znana jest z trudności i pozornej złożoności krzywej progresji i jest w ciągłej ewolucji. Grę można postrzegać jako piaskownicę , nie dającą graczowi konkretnych celów. Każda gra odbywa się wcześniej w losowo wygenerowanym wszechświecie.
Gra oferuje kilka trybów rozgrywki. Tytułowy tryb „ Dwarf Fortress ” daje graczowi kontrolę nad grupą krasnoludzkich pionierów, którzy mogą osiedlić się w wybranym przez siebie regionie. Tryb „ Przygoda ” sprawia, że gracz staje się samotnym poszukiwaczem przygód w otwartym świecie . Tryb „ Legendy ”, ogólnie rozpatrywany oddzielnie, bez żadnego zabawnego elementu , pozwala na zapoznanie się z historią wygenerowanego świata.
Sterowanie odbywa się głównie z klawiatury , chociaż możliwe jest zainstalowanie dodatków, aby dodać obsługę myszy . Wyświetlacz jest głównie tekstowy, w postaci znaków ASCII, jak tradycyjne roguelike, ale można go zmienić za pomocą pakietów tekstur. W dwóch głównych trybach rozgrywki gra toczy się z lotu ptaka, a większość interfejsu jest dostępna za pomocą skrótów klawiaturowych .
Aby zagrać w jeden z oferowanych trybów gry, konieczne jest stworzenie świata. Topografia świata, położenie różnych cywilizacji ( krasnoludów , ludzi , elfów i innych goblinów ), ich ważne historie i postacie, różne bóstwa , a także elementy kulturowe, takie jak wiersze czy książki, są generowane proceduralnie . Parametry generacji mogą być w dużym stopniu modyfikowane przez gracza.
Stworzone w ten sposób cechy świata mają bezpośredni wpływ na rozgrywkę, w szczególności poprzez dostępny sprzęt startowy czy sytuację geopolityczną pomiędzy poszczególnymi frakcjami. Można też natknąć się na postacie historyczne czy artefakty generowane w świecie podczas jego gry.
Wszechświat, w którym ewoluuje gracz, rozwija się w trakcie gry. Dzięki temu możliwa jest interakcja ze światem gry i obserwowanie reperkusji tych wydarzeń w kolejnych częściach, niezależnie od trybu gry.
Kiedy gracz rozpoczyna pierwszą grę w Dwarf Fortress , losowo tworzony jest świat. Powstaje kilka regionów, w tym rzeki, wsie, góry, flora i fauna, a także specyficzny klimat. Następnie gracz wybiera region, w którym ma założyć obóz krasnoludów, uwzględniając wszystkie wymienione powyżej elementy: surowy klimat (gorący lub zimny), znaczenie dzikich zwierząt itp. Po dokonaniu tego wyboru gracz ma do dyspozycji siedmiu krasnoludów, których może specjalizować się w różnych zawodach (górnik, myśliwy, rolnik itp.). Następnie może wybrać zapasy i materiały, które zdecyduje się zabrać ze sobą na początku gry.
Po dokonaniu tych wyborów gracz może, korzystając z pośrednich rozkazów, skierować swoje krasnoludy do stworzenia fortecy. Możliwe jest na przykład wyznaczenie skrzyń do wykopania lub wybranie przedmiotów do wytworzenia. System ról, który może być aktywowany indywidualnie dla każdego krasnoluda, pozwala im przypisać różne obowiązki w zależności od umiejętności, a nawet charakteru. Krasnoludy z odpowiednią rolą będą automatycznie wykonywać różne zadania wskazane przez gracza, pod warunkiem, że dostępne będą narzędzia i surowce.
Pierwszym wyzwaniem jest stworzenie fortecy zdolnej zaspokoić podstawowe potrzeby krasnoludów: jedzenie, alkohol, łóżka. Bez tego krasnoludy szybko popadają w szaleństwo, odmawiając posłuszeństwa, a nawet posuwając się do zabijania się nawzajem.
Po przejściu tej pierwszej trudności gracz ma do wyboru rozwijanie różnych zawodów: metalurgii i biżuterii (w szczególności dzięki zasobom, które znajdzie podczas kopania: rudy i kamienie szlachetne), ale także rolnictwie, tekstyliom czy meblarstwu. Wszystko po to, by poprawić komfort krasnoludom lub po prostu zapewnić przetrwanie twierdzy. Rzeczywiście, świat nie zawsze jest bezpieczny i krasnoludy muszą bronić się przed dzikimi zwierzętami (z powierzchni lub z głębin), ale także przed armiami nasłanymi przez wrogie cywilizacje, a nawet złe istoty. Dzięki temu możliwe jest tworzenie armii i sprzętu wojskowego.
Twierdza Krasnoludów jest również w kontakcie z własną cywilizacją i cywilizacjami sprzymierzonymi. Gracz będzie zatem widział regularnych migrantów przybywających w celu wzmocnienia jego siły roboczej i otrzyma wizytę karawan kupieckich, co pozwoli mu na wymianę wyprodukowanych przez niego towarów i ewentualnie uzyskanie tego, czego mu brakuje.
W trybie „ Przygoda ” gracz kontroluje jednego krasnoluda, człowieka, elfa lub innego, a jego jedynym celem jest przetrwanie. Gracz otrzyma zadania, polegające głównie na zabijaniu potworów lub bandytów zagrażających mieszkańcom wioski.
Tryb nastawiony jest na eksplorację i interakcję ze światem: dzięki temu możliwe jest odwiedzanie lub szturmowanie różnych miejsc, w tym fortec opuszczonych przez gracza w trybie twierdzy.
Rozwój postaci opiera się na systemie umiejętności, takich jak noszenie tarczy, posługiwanie się kilkoma rodzajami broni, walka, pływanie, uniki, precyzja itp., ale też dość długi lista „atrybutów (siła, wytrzymałość, konstytucja, zmysł przestrzenny, kreatywność ...). Wstępny przydział umiejętności określi początkowy ekwipunek, ale można go kupić w sklepach ludzkich wiosek. Gracz może również dołączyć do grup poszukiwaczy przygód, prosząc mieszkańców wioski, aby dołączyli do niego w przygodzie.
Pozorna trudność Dwarf Fortress , losowe komponenty i wygląd piaskownicy dają jej reputację gry skierowanej do zagorzałych graczy i jest źródłem wielu memów , zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz społeczności fanów. Najbardziej znanym z nich jest zdanie „ Przegrywanie jest zabawą! " ( "Losing is FUN!" ), które stało się nieoficjalnym mottem społeczności, celebruje przyjemność niektórych graczy w obliczu chaosu i absurdalnych sytuacji, które doprowadziły ich do porażek.
Ponieważ gra nie była przedmiotem żadnej komercyjnej dystrybucji ani kampanii reklamowej , rozwój jej społeczności odbywa się głównie za pośrednictwem samych graczy. Gra jednak od 2010 roku cieszy się zainteresowaniem mediów w prasie specjalistycznej, prezentowana jako jedna z najlepszych darmowych gier dostępnych na PC, w szczególności w artykułach z PC Gamer , Kotaku czy Rock, Paper, Shotgun .
Jego włączenie do stałej kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej wraz z grami takimi jak Eve Online czy Myst również przyczyni się do jego sławy.
Witryna Jeuxvideo.com przyznała grze ocenę „Bardzo dobrą”, a jej ocena Metacritic wynosi 7,9/10.
Dwarf Fortress jest rozwijany przez braci Zacha i Tarna Adamsów nieprzerwanie od 2004 roku, a pierwsza wersja alfa została wydana na8 sierpnia 2006.
Najnowszą wersję można pobrać bezpłatnie z oficjalnej strony internetowej.
Główne różnice pomiędzy wersjami gry sprzed wersji 0.27 to fakt, że obszar gry ma tylko jeden poziom (stąd nazwa „wersja 2D”) oraz fakt, że każdy region ma ten sam schemat budowy.
Rzeczywiście, te wersje zostały wydane przed pojawieniem się mechanizmów pozwalających na zmianę poziomu oraz symulowanego świata w trzech wymiarach. Twierdze zatem rozwijają się nie w dół, ale w prawo. Budowa megaprojektów jest więc inna w tych wersjach, mając więcej ograniczeń konstrukcyjnych. Z drugiej strony przed przejściem do świata 3D istniał system osuwiskowy: pusta przestrzeń o wymiarach ponad 7×7 grozi zawaleniem, uwięzieniem krasnoludów uwięzionych w osuwisku.
Kolejną ważną cechą tych wersji jest ustandaryzowana forma przestrzeni do gry – każdy region, w którym gracz może się osiedlić, przebiega według tego samego wzoru. Przede wszystkim po lewej stronie placu zabaw znajduje się równina, przez którą przepływa rzeka. Dalej jest pionowy klif w poprzek obszaru, od dołu do góry. Gracze są więc zmuszeni do kopania w prawo. Idąc głębiej, można znaleźć podziemną rzekę, za nią przepaść, rzekę lawy, drugą przepaść i wreszcie ścianę adamantynową, reprezentującą koniec mapy. Gdy gracz kopie głębiej, ilość rudy wzrasta, a adamantyna (fikcyjny metal podobny do mithrilu Tolkiena) znajduje się tylko na skrajnej prawej części świata, zmuszając gracza do wzrostu bogactwa. Po zakopaniu się w adamantynie twierdza ma szansę zniknąć z każdą zmianą pory roku, a gra mówi, że krasnoludy kopały zbyt głęboko.
Od tej wersji gra posiada trzeci wymiar rozgrywki, pozwalający na budowanie na kilku poziomach. Gracz może zmienić wyświetlane piętro, ale tylko jedno może być zmienione na raz.
Tej zmianie towarzyszyło wiele innych. W związku z tym pojawiło się kilka rodzajów budynków, aby pomieścić te nowe piętra (schody, rampy, kraty na ziemi itp.). Osuwiska zniknęły, ustępując miejsca znacznie prostszemu systemowi, w którym tylko bloki całkowicie oderwane od reszty świata mogą się zawalić. Zniknął standardowy format przestrzeni gry, zastąpiony światem zależnym od uniwersum stworzonego na początku gry, który może zawierać klify, wzgórza, wąwozy, pustynie, wybrzeże… Z drugiej strony nie ma żadnej gwarancji, ponieważ na obecność różnych elementów, takich jak rzeka na wodę pitną czy adamantyn.
Z powodu zniknięcia gwarancji adamantynowej zniknął również stan zniknięcia twierdzy. Kopanie zbyt głęboko ma więc mniejszy wpływ, chociaż wciąż istnieje możliwość dotarcia do głębokiej gromady demonów, która może łatwo rzucić nieprzygotowaną fortecę na kolana.
Wersja 0.31.01 została wydana w dniu 1 st kwiecień 2010i wprowadził wiele zmian w rozgrywce , jeszcze bardziej pogłębiając grę.
Dodano wiele elementów, takich jak nastrój postaci, ich aspiracje, sympatie, cele, nowe profesje, ulepszony system opieki itp.
Wersja 0.40.01, wydana dnia 8 czerwca 2014, to pierwsza aktualizacja wydana od ponad dwóch lat (wersja 0.34.11 została wydana w dniu 4 czerwca 2012). Wprowadza wiele ulepszeń, naprawia wiele błędów, a przed końcem roku następuje ponad 20 innych drobnych aktualizacji.
Nowy cykl aktualizacji rozpoczyna się 1 st grudnia 2015 roku , wraz z wydaniem 0.42.01. Ta aktualizacja dodaje system przekazywania wiedzy i sztuki (taniec, poezję, pieśni, muzykę) oraz wygląd świątyń, tawern i bibliotek. Tak jak poprzednio, po tej aktualizacji pojawiło się kilka innych (od wersji 0.42.06 do17 stycznia 2016) naprawianie błędów.
To kolejny cykl, który zaczyna się w dniu 22 listopada 2017 r., z wersją 0.44.01. Innowacje to cały system artefaktów , które cywilizacje / fortece mogą tworzyć, gromadzić, wystawiać w muzeach, wysyłać złodziei, a czasem ekspedycje Monomyth w celu odnalezienia zaginionych artefaktów.