Diecezja Savona-Noli
| Diecezja Savona-Noli Diœcesis Savonensis-Naulensis | |
 Katedra w Savonie | |
| Ogólne informacje | |
|---|---|
| Kraj | Włochy |
| Biskup | M gr Marino (it) |
| Powierzchnia | 394 km 2 |
| Utworzenie diecezji | 30 września 1986 (unia) |
| Szef | Matki Bożej Miłosierdzia |
| Archidiecezja Metropolitalna | Archidiecezja Genua |
| Adres | Piazza Vescovato 13, 17100 Savona |
| Oficjalna strona | oficjalna strona |
| Statystyka | |
| Populacja | 153,700 mieszk . |
| Populacja katolicka | 152,100 mieszk . |
| Odsetek katolików | 99 % |
| Liczba parafii | 71 |
| Liczba księży | 52 |
| Liczba zakonników | 50 |
| Liczba zakonnic | 340 |
| (en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org | |
Diecezji Savona-Noli ( łacińskiej : Dioecesis Savonensis-Naulensis ; włoski : Diocesi di Savona-Noli ) jest diecezja w Kościele katolickim w Włoszech , sufragan z archidiecezji Genui i przynależności do regionu kościelnego Ligurii .
Terytorium
Znajduje się na części prowincji Savona , reszta tej prowincji znajduje się w diecezjach Acqui , Mondovi i Albenga-Imperia . Zarządza gminą Cogoleto w metropolitalnym mieście Genua , resztą tego metropolii zarządza archidiecezja Genua i diecezje Plaisance-Bobbio , Tortone , Chiavari .
Jego terytorium to 394 km 2 podzielone na 71 parafii zgrupowanych w 5 archidiakonatów . Biskupstwo jest w Savona z katedry Wniebowzięcia . W tym samym mieście, Motherhouse z Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia zachowuje ciało Saint Marie-Joseph Rossello . Diecezja ma trzy bazyliki mniejsze : Matki Bożej Miłosierdzia (it) w Savonie, zbudowane po objawieniu Matki Boskiej, św. Jana Batiste (it) i św. Błażeja w Finale Ligure . W Noli znajduje się konkatedra św . Piotra .
Historia
Obecna diecezja jest wynikiem unii między widzi Savona i Noli, która odbyła się w dniu 30 września 1986 roku na mocy votis Instantibus dekretu z Kongregacji Biskupów .
Diecezja Savona
Pochodzenie diecezji Savona jest niepewne i dyskutowane, zwłaszcza po ostatnich odkryciach archeologicznych, które podważają tradycyjne dane, zgodnie z którymi diecezja Savona jest spadkobiercą dawnej diecezji Vado, której pierwszym biskupem jest Benedykt, który uczestniczył w rzymskim Rada 680 ; oraz w kierunku końca X XX wieku, gniazdo jest przenoszona Savona Vado. Wykopaliska na Priamar prowadzić do hipotezę, że Savona to pierwsza siedziba diecezji, powstała podczas bizantyjskiego przywrócenie między VI th wieku i VII th wieku i po zniszczeniu miasta przez Rotari w 643; stolica biskupia zostaje przeniesiona do Vado.
Biskupów chronologia jest niepewna, z przemienności tytułów Vadensis i Saonensis przynajmniej do XI -tego wieku, kiedy tytuł jest Saonensis nałożone. Po raz pierwszy z całą pewnością poświadcza się diecezję Vado, że 825 r., Kiedy jeden z jej biskupów pojawia się w rozdziale Lothair I st ; w 864 r. Stadelbert, episcopus vadensis , bierze udział w soborze prowincjalnym obchodzonym w Mediolanie. Są to pierwsze dowody istnienia diecezji Vado / Savona, i nic, od literackiego, epigraficznych lub archeologicznego punktu widzenia, pozwala na chwilę, aby wspierać utworzenie diecezji w Vada Sabatia lub Saona przed IX TH stulecie.
Suffragance Savona w prowincji kościelnej archidiecezji Mediolanu jest potwierdzone z IX -go wieku. Dekrety cesarskie z 992, 999 i 1014 potwierdzają biskupom Bernardowi, Jeanowi i Ardemanowi całą ich własność wraz z towarzyszącymi im przywilejami i przywilejami, pomagając w ten sposób określić terytorium podlegające jurysdykcji biskupów Savony. W XI -tego wieku, Savona staje się jedyną siedzibą diecezji, że przeniesienie następuje realne zagrożenie najazdami Saracenów. W tym kontekście kościół na wzgórzach Priamar zostaje przeklasyfikowany na katedrę diecezjalną pod wezwaniem Madonny; nie ma prawie nic nie pozostało z budynku, po tym jak został zburzony w końcu XVI -tego wieku do budowy twierdzy Priamar.
Za sprzymierzenie się cesarza przeciwko papieżowi diecezja Savona została ukarana utratą niewielkiej części jej terytorium w 1239 r. I utworzeniem diecezji Noli; z wyjątkiem krótkiego okresu między 1502 a 1503 r., podczas którego obie diecezje zostały zjednoczone aeque principiter Noli pozostała niezależną diecezją do 1820 r. W 1327 r. biskup Federico Cibo nałożył zakaz na miasto Savona, gdzie spory między Gwelfami i Gibelinami prowadzić do otwartej przemocy. Zakaz trwał do 1336 r., Kiedy to papież Benedykt XII usunął go, chociaż przemoc nie ustała.
Pierwsza pełna lista parafii wchodzących w skład diecezji Savonese pochodzi z 1356 r. W 1370 r., Za czasów biskupa Antonio de 'Saluzzi, ustanowiono nowy statut kanoników katedry, w którym określono dokładne zasady dotyczące życie i posługa religijna. Z tego okresu aż do XVI -tego wieku, savonais siedzenie jest zajęte przez najważniejszego Genueńczyków i Ligurii rodzin: Della Rovere, Riario, Spinola, Fieschi Grimaldi Centurioni. W XVI -tego wieku, katedra została przeniesiona do starego kościoła św odbudowany i poświęcony NMP. W 1536 roku Najświętsza Maryja Panna ukazała się młodemu Antonio Botcie 18 marca i 8 kwietnia; sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia (it) jest wzniesiony na miejscu domniemanych objawień.
Między XV p wieku i XVI- XX wieku dwóch biskupów Savona wybiera papieży: Innocenty VIII i Julius II . M gr Fieschi (1564-1576), był pierwszym biskupem w celu realizacji dekretów reform na Soborze Trydenckim , a następnie przez innych biskupów. Seminarium został wzniesiony w 1568 roku W XVII -tego wieku, starcia między instytucjami Bishop i różnych w mieście są warte Francesco Maria Spinol wygnanie z miasta; ma mieszkać w Albisola przez dwadzieścia jeden lat. 5 kwietnia 1806 r. Diecezja Savona przyłączyła się do kościelnej prowincji archidiecezji Genui, tracąc w ten sposób świecką zależność od Mediolanu. W okresie napoleońskim papież Pius VII był dwukrotnie więziony w Savonie, w pałacu biskupa Vincenzo Marii Maggioli, w latach 1808–1814.
Diecezja Noli
Obecność chrześcijan w Noli sięga początków chrześcijaństwa, o czym świadczą wykopaliska i studia wokół kościoła San Paragorio (it) i jego wczesnochrześcijańskiej baptysterium . W pierwszym badań archeologicznych na tym kościele pod koniec XIX -go wieku, znajduje się nagrobek z napisem biskupa Theodo (RUS) lub Theodo (sius), która jest datowana między końcem VI th wieku początku VII th century. Odkrycie to wywołuje szeroką debatę między historykami i archeologami, z kilkoma interpretacjami na temat obecności pochówku biskupa w Noli w czasie, gdy w zasadzie stolica powinna być częścią diecezji Vado, pierwotnej siedziby biskupi Savony.
Aby podziękować miastu Noli za jego lojalność wobec sprawy papiestwa przeciwko cesarzowi, papież Grzegorz IX erygował w 1239 r. Diecezję Noli, z terytorium odjętym od diecezji Savona. Jednak diecezja, sufragan archidiecezji Genui, jest zjednoczona aeque principiter z diecezją Brugnato , tak że biskup Brugnato, Guglielmo Contardi, również zostaje biskupem Noli.
Ten związek trwał jednak tylko przez krótki czas. 13 sierpnia 1245 r. Na mocy bulli papieża Innocentego IV In sacra Petri unia między diecezjami Noli i Brugnato została rozwiązana i aby zrekompensować niskie dochody diecezji Noli, klasztor Sant'Eugenio na wyspie Bergeggi zostaje zniesiona, a czynsze za nią przekazywane są menedże biskupów biskupa Noli. Tego samego dnia Innocenty IV pisze do Guglielmo Contardi list Cum olim , w którym papież informuje biskupa o podjętych decyzjach, pozostawiając mu swobodę wyboru miejsca, w którym chce zamieszkać, zachowując administrację drugiego. Ta nienormalna sytuacja trwa dwa lata, do 11 sierpnia 1247 r., Kiedy to zostaje mianowany pierwszy biskup Noli.
24 stycznia 1502 Savona i Noli diecezja są krótko zjednoczył aeque principaliter w osobie M gr Galeotto della Rovere, związków rozpuszczonych w 1503 roku z powołania apostolskiego administratora do Noli. W 1572 r. Biskup Trucco przeniósł katedrę ze starego kościoła San Paragorio do kościoła św. Piotra w obrębie murów miejskich. Papież Grzegorz XIII wyraża zgodę na przeniesienie Stolicy Biskupiej listem apostolskim Superna dispositione z 22 października 1572 r. Jego następca Timoteo Berardi przystępuje do przeniesienia relikwii św. Eugeniusza do nowej katedry.
XVII th wieku został oznaczony przez długi episkopatu Stefano Martini (1646-1687). Zanim został biskupem, miał różne misje w Rzymie, zwłaszcza z kardynałem Giovanem Battistą Pamphili, który został papieżem pod imieniem Innocentego X i mianował go biskupem Noli. Jego następca świętuje pierwszy Synod diecezjalny w kwietniu 1692. W XVIII th century obejmować bp Arduini (1746-1777), klasztor Franciszkanów , który wyróżnia się dobroci ubogim. Ostatnim biskupem Noli przed zjednoczeniem z Savoną jest Benedetto Solari (1778-1814) dominikanin, który ma silne powinowactwo do jansenizmu i nie akceptuje potępienia Synodu w Pistoi . Wbrew sobie staje się jednym z symboli sprzeciwu wobec Kościoła; ale pozostaje wierny doktrynie katolickiej.
Diecezja Savona-Noli
25 listopada 1820 roku, na mocy bulli Dominici gregis papieża Piusa VII , diecezja Noli została zjednoczona aeque principiter z diecezją Savona. Od tego momentu w obu diecezjach jest tylko jeden biskup, który zachowuje zarówno swoje struktury, jak i niezależność prawną.
W dniu 30 września 1986 roku, na mocy Instantibus votis dekretu z Kongregacji Biskupów , plenum unia z dwóch diecezji powstała z jednym katedry i jednym kurii diecezjalnej, a nowy okręg kościelny wziął swoją obecną nazwę.